คำถามจากผู้อ่าน
คำถามจากผู้อ่าน
ในเมื่อพวกยิวได้รับคำสั่งว่าให้รับประทานสิ่งที่ “ไม่มีเชื้อ” ในช่วงปัศคา เพราะเหตุใดพระเยซูจึงใช้เหล้าองุ่น ซึ่งเป็นผลิตผลที่เกิดจากการหมัก เมื่อทรงตั้งการฉลองเพื่อระลึกถึงการสิ้นพระชนม์ของพระองค์?—เอ็กโซโด 12:20; ลูกา 22:7, 8, 14-20.
การฉลองปัศคาเริ่มมีขึ้นในปี 1513 ก่อนสากลศักราช เพื่อระลึกถึงการที่ลูกหลานชาวอิสราเอลอพยพออกจากอียิปต์. เมื่อพระยะโฮวาทรงให้คำสั่งเกี่ยวกับการฉลองนี้ พระองค์ตรัสว่า “สิ่งหนึ่งสิ่งใดที่มีเชื้ออย่ากินเลย; ในที่อาศัยของเจ้าจงกินแต่ขนมปังที่ไม่มีเชื้อเท่านั้น.” (เอ็กโซโด 12:11, 20) คำสั่งห้ามของพระเจ้าในข้อนี้เกี่ยวข้องกับชนิดของขนมปังที่พวกเขาจะรับประทานในวันปัศคาเท่านั้น. ไม่มีการกล่าวถึงเหล้าองุ่นเลย.
เหตุผลหลักที่มีคำสั่งห้ามในเรื่องเชื้อก็เพราะการเดินทางของชาวอิสราเอลออกจากอียิปต์นั้นเป็นไปอย่างเร่งรีบ. เอ็กโซโด 12:34 อธิบายว่า “พวกพลไพร่นั้นได้เอาขนมปังดิบที่ยังมิได้ใส่เชื้อกับรางขยำขนมปังห่อผ้าใส่บ่าแบกไป.” การไม่ใส่เชื้อในขนมปังสำหรับปัศคาที่มีการฉลองในเวลาต่อมาจะเป็นเครื่องเตือนให้ชนรุ่นหลังระลึกถึงข้อเท็จจริงที่สำคัญนี้.
ในเวลาต่อมา บ่อยครั้งผู้คนเริ่มมองว่าเชื้อเป็นสัญลักษณ์ของบาปหรือความเสื่อมเสีย. ตัวอย่างเช่น เมื่ออัครสาวกเปาโลกล่าวถึงคนหนึ่งที่ทำผิดศีลธรรมในประชาคมคริสเตียน ท่านถามว่า “ท่านไม่รู้หรือว่าเชื้อนิดหน่อยก็แผ่ไปทั่วทั้งก้อน?” แล้วท่านกล่าวต่อไปว่า “เหตุฉะนั้นจงชำระเชื้อเก่าออกเสีย, เพื่อท่านทั้งหลายจะได้เป็นก้อนใหม่ที่ไม่มีเชื้อเลย. ด้วยว่าพระคริสต์ผู้เป็นปัศคาของเราทั้งหลายได้ถูกฆ่าบูชาเสียแล้ว. เหตุฉะนั้นให้เราทั้งหลายถือปัศคานั้น, มิใช่ด้วยเชื้อเก่าหรือเชื้อของความชั่วร้าย, แต่ด้วยขนมปังที่ไม่มีเชื้อ, คือความสัตย์ซื่อและความจริง.” (1 โกรินโธ 5:6-8) เฉพาะแต่ขนมปังไม่ใส่เชื้อเท่านั้นจึงจะสามารถใช้เป็นสัญลักษณ์แทนร่างกายมนุษย์ที่ปราศจากบาปของพระเยซูได้.—เฮ็บราย 7:26.
การใช้เหล้าองุ่นในการฉลองปัศคาเป็นสิ่งที่พวกยิวเพิ่มเข้าไปในภายหลัง. ดูเหมือนว่า เริ่มมีการใช้เหล้าองุ่นหลังจากที่พวกเขากลับจากการเป็นเชลยในบาบิโลน. ไม่มีบันทึกในคัมภีร์ไบเบิลที่คัดค้านการทำเช่นนั้น และเพราะเหตุนี้ พระเยซูจึงสามารถใช้เหล้าองุ่นที่มีอยู่ ณ การรับประทานปัศคาได้อย่างเหมาะสม. แน่นอนว่า การหมักเชื้อตามธรรมชาติในเหล้าองุ่นสมัยโบราณแตกต่างจากการใส่เชื้อให้ขนมปังขึ้นฟู. ในกรณีของแป้งขนมปัง จะต้องมีการเติมยีสต์หรือเชื้อเข้าไปในการหมัก. เหล้าองุ่นซึ่งทำจากผลองุ่นไม่จำเป็นต้องเติมสิ่งเหล่านี้. สารที่จะทำให้เกิดการหมักมีอยู่แล้วในผลองุ่น. น้ำองุ่นสดคงไม่สามารถหาได้ในช่วงปัศคา เพราะกว่าจะถึงปัศคาในฤดูใบไม้ผลิ น้ำองุ่นที่ได้จากการเก็บเกี่ยวในฤดูใบไม้ร่วงก็กลายเป็นเหล้าหมดแล้ว.
ฉะนั้น การที่พระเยซูใช้เหล้าองุ่นเป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่งในการฉลองเพื่อระลึกถึงการวายพระชนม์ของพระองค์จึงไม่ขัดกับคำสั่งเรื่องเชื้อในการฉลองปัศคา. เหล้าองุ่นแดงชนิดใด ๆ ที่ไม่ได้ทำให้มีรสหวาน ไม่ได้เติมแอลกอฮอล์หรือเครื่องเทศ ก็เป็นเหล้าองุ่นที่เหมาะจะเป็นสัญลักษณ์แทน “โลหิตอันมีราคามาก” ของพระคริสต์.—1 เปโตร 1:19.
