คุณเป็น ‘ผู้รับใช้ที่ดูแลเรื่องพระกรุณาอันใหญ่หลวงของพระเจ้า’ไหม?

เล่น

“จงมีความรักใคร่อันอบอุ่นต่อกันฉันพี่น้อง. จงนำหน้าในการให้เกียรติกัน.”—โรม 12:10.

1. เราพบคำรับรองอะไรในพระคำของพระเจ้า?

พระคำของพระเจ้ารับรองเราหลายครั้งว่าพระยะโฮวาจะช่วยเราเมื่อเราท้อแท้หรือชอกช้ำใจ. ตัวอย่างเช่น ขอให้สังเกตถ้อยคำที่ให้กำลังใจต่อไปนี้: “พระยะโฮวาทรงประคองสรรพสัตว์และสรรพสิ่งที่จวนจะล้มลง, และทรงยกบรรดาคนที่ถ่อมตัวลงให้ยืนขึ้นตรง.” “พระองค์ทรงรักษาคนที่ชอกช้ำระกำใจและทรงพันผูกบาดแผลของเขา.” (เพลง. 145:14; 147:3, ฉบับ R73) นอกจากนั้น พระบิดาของเราผู้อยู่ในสวรรค์ตรัสเองว่า “เรา, ยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า, กำลังยึดมือข้างขวาของเจ้าอยู่, กำลังกล่าวแก่เจ้าว่า, ‘อย่ากลัวเลย, เราจะช่วยเจ้า.’ ”—ยซา. 41:13.

2. พระยะโฮวาทรงค้ำจุนผู้รับใช้ของพระองค์อย่างไร?

²แต่พระยะโฮวาผู้สถิตในสวรรค์ที่ไม่ประจักษ์แก่ตา ‘ทรงยึดมือของเรา’ อย่างไร? เมื่อเราเจ็บช้ำใจ พระองค์ ‘ทรงยกเราให้ยืนขึ้นตรง’ อย่างไร? พระยะโฮวาพระเจ้าทรงค้ำจุนเราเช่นนั้นโดยทรงใช้หลายวิธี. ตัวอย่างเช่น พระองค์ประทาน “กำลังที่มากกว่าปกติ” แก่ประชาชนของพระองค์โดยทางพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระองค์. (2 โค. 4:7; โย. 14:16, 17) ผู้รับใช้ของพระเจ้ายังรู้สึกด้วยถึงพลังที่ได้จากข่าวสารที่พบในคัมภีร์ไบเบิล พระคำที่มีขึ้นโดยการดลใจจากพระเจ้า ซึ่งให้กำลังใจ. (ฮีบรู 4:12) มีทางอื่นอีกไหมที่พระยะโฮวาทรงเสริมกำลังเรา? เราพบคำตอบหนึ่งในหนังสือหนึ่งเปโตร.

“พระกรุณาอันใหญ่หลวงซึ่งพระเจ้าทรงแสดงออกในหลายวิธีต่าง ๆ กัน”

3. (ก) อัครสาวกเปโตรกล่าวถึงการทดสอบอย่างไร? (ข) ส่วนหลังของจดหมายฉบับแรกของเปโตรพิจารณาเรื่องอะไร?

³เมื่อเขียนถึงผู้มีความเชื่อที่ได้รับการเจิมด้วยพระวิญญาณ อัครสาวกเปโตรเขียนว่าพวกเขามีเหตุผลที่ดีที่จะยินดีเพราะมีบำเหน็จอันอุดมคอยพวกเขาอยู่. จากนั้น ท่านกล่าวอีกว่า “แม้ว่าเดี๋ยวนี้พวกท่านต้องเศร้าใจอยู่ชั่วระยะหนึ่งเนื่องจากการทดสอบหลายอย่าง.” (1 เป. 1:1-6) สังเกตคำว่า “หลายอย่าง.” คำนี้แสดงให้เห็นว่าการทดสอบจะมีหลายลักษณะ. แต่เปโตรไม่ได้หยุดแค่นี้และปล่อยให้พี่น้องของท่านสงสัยว่าพวกเขาจะสามารถรับมือกับการทดสอบที่หลากหลายได้หรือไม่. แทนที่จะทำอย่างนั้น เปโตรชี้ให้คริสเตียนมั่นใจว่าพระยะโฮวาจะช่วยพวกเขาให้รับมือกับการทดสอบแต่ละอย่างที่พวกเขาเผชิญ ไม่ว่าจะมาในลักษณะไหนก็ตาม. คำรับรองดังกล่าวมีอยู่ในส่วนหลังของจดหมายของเปโตร ซึ่งท่านอัครสาวกพิจารณาเรื่องต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับ “อวสานของทุกสิ่ง.”—1 เป. 4:7.

4. เหตุใดถ้อยคำที่ 1 เปโตร 4:10 จึงให้กำลังใจเรา?

⁴เปโตรกล่าวว่า “จงใช้ความสามารถตามที่แต่ละคนได้รับนั้นในการรับใช้กันในฐานะเป็นผู้รับใช้ที่ดีที่ดูแลเรื่องพระกรุณาอันใหญ่หลวงซึ่งพระเจ้าทรงแสดงออกในหลายวิธีต่าง ๆ กัน.” (1 เป. 4:10) วลี “หลายวิธีต่าง ๆ กัน” ที่เปโตรใช้ในที่นี้มีความหมายเหมือนกันกับคำว่า “หลายอย่าง” ใน 1 เปโตร 1:6. ดังนั้น จึงอาจกล่าวได้ว่าเปาโลต้องการจะบอกว่า ‘แม้การทดสอบมีหลายรูปแบบ แต่พระเจ้าก็แสดงออกซึ่งพระกรุณาอันใหญ่หลวงในหลายรูปแบบเช่นเดียวกัน.’ เหตุใดคำกล่าวนี้จึงให้กำลังใจ? คำกล่าวนี้บอกเป็นนัย ๆ ว่าไม่ว่าการทดสอบที่เราประสบอาจมีลักษณะเช่นไรก็ตาม พระเจ้าจะทรงแสดงออกซึ่งพระกรุณาอันใหญ่หลวงในวิธีที่จะช่วยเราอดทนการทดสอบนั้นได้เสมอ. แต่คุณสังเกตไหมว่าคำกล่าวของเปโตรบอกว่าพระยะโฮวาทรงแสดงออกซึ่งพระกรุณาอันใหญ่หลวงเพื่อเราอย่างไร? โดยทางเพื่อนคริสเตียน.

“จง . . . รับใช้กัน”

5. (ก) คริสเตียนแต่ละคนควรทำอะไร? (ข) เกิดมีคำถามอะไรขึ้นมา?

⁵เปโตรกล่าวเมื่อพูดกับสมาชิกประชาคมคริสเตียนทั้งหมดว่า “ที่สำคัญที่สุดคือ จงมีความรักอย่างแรงกล้าต่อกัน.” แล้วท่านก็กล่าวเสริมอีกว่า “จงใช้ความสามารถ [“ของประทาน,” เชิงอรรถ] ตามที่แต่ละคนได้รับนั้นในการรับใช้กัน.” (1 เป. 4:8, 10) ดังนั้น แต่ละคนในประชาคมต้องมีส่วนร่วมในการช่วยเพื่อนคริสเตียนให้เจริญ. เราได้รับมอบหมายให้ดูแลสิ่งมีค่าซึ่งเป็นของพระยะโฮวา และเรามีหน้าที่รับผิดชอบที่จะแจกจ่ายสิ่งมีค่าเหล่านั้นให้คนอื่น ๆ. ถ้าอย่างนั้น สิ่งมีค่าดังกล่าวคืออะไร? เปโตรกล่าวว่าสิ่งมีค่านั้นเป็น “ของประทาน.” ของประทานดังกล่าวคืออะไร? เราจะ “ใช้ของประทาน” ตามที่แต่ละคนได้รับนั้นในการรับใช้กัน” โดยวิธีใด?

6. คริสเตียนได้รับมอบของประทานอะไรบ้างให้ดูแล?

⁶พระคำของพระเจ้ากล่าวว่า “ของประทานอันดีและสมบูรณ์ทุกอย่างมาจากเบื้องบน.” (ยโก. 1:17) ที่จริง ของประทานทุกอย่างที่พระยะโฮวาประทานแก่ประชาชนของพระองค์เป็นการแสดงออกซึ่งพระกรุณาอันใหญ่หลวงของพระองค์. ของประทานที่โดดเด่นอย่างหนึ่งซึ่งพระยะโฮวาประทานแก่เราก็คือพระวิญญาณบริสุทธิ์. ของประทานนี้ทำให้เราสามารถพัฒนาคุณลักษณะที่พระเจ้าทรงพอพระทัย เช่น ความรัก, ความดี, และความอ่อนโยน. เมื่อเป็นอย่างนั้นแล้ว คุณลักษณะเหล่านั้นก็จะกระตุ้นเราให้แสดงความรักใคร่จากใจจริงต่อเพื่อนร่วมความเชื่อและพร้อมจะช่วยเหลือพวกเขา. นอกจากนั้น สติปัญญาและความรู้แท้เป็นส่วนหนึ่งในบรรดาของประทานอันดีที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ช่วยให้เราได้รับ. (1 โค. 2:10-16; กลา. 5:22, 23) ที่จริง อาจถือได้ว่ากำลังวังชา, ความสามารถ, และความชำนาญทั้งหมดที่เรามีเป็นของประทานที่ควรใช้เพื่อนำคำสรรเสริญและพระเกียรติมาสู่พระบิดาของเราผู้อยู่ในสวรรค์. เรามีความรับผิดชอบที่พระเจ้าทรงมอบให้ในการใช้ความสามารถและคุณลักษณะต่าง ๆ ของเราเพื่อนำพระกรุณาอันใหญ่หลวงที่พระเจ้าทรงแสดงออกไปถึงเพื่อนร่วมความเชื่อ.

‘จงใช้ของประทานในการรับใช้กัน’—โดยวิธีใด?

7. (ก) วลี “ตามที่แต่ละคนได้รับ” แสดงถึงอะไร? (ข) เราควรถามตัวเองอย่างไร และเพราะเหตุใด?

⁷เปโตรยังกล่าวอีกด้วยถึงของประทานที่เราได้รับว่า “จงใช้ความสามารถ [“ของประทาน,” เชิงอรรถ] ตามที่แต่ละคนได้รับนั้น.” วลี “ตามที่แต่ละคนได้รับ” แสดงว่าคุณลักษณะและความสามารถอาจแตกต่างกันไม่เฉพาะในเรื่องคุณสมบัติ แต่ในเรื่องขนาดด้วย. อย่างไรก็ตาม แต่ละคนได้รับการกระตุ้นให้ “ใช้ [ของประทานใด ๆ ก็ตามที่เขาได้รับ] ในการรับใช้กัน.” นอกจากนั้น วลี ‘จงใช้ของประทาน . . . ในฐานะเป็นผู้รับใช้ที่ดี’ อยู่ในรูปคำสั่ง. ดังนั้น เราควรถามตัวเองว่า ‘ฉันใช้ของประทานที่ได้รับเพื่อเสริมความเข้มแข็งเพื่อนร่วมความเชื่อจริง ๆ ไหม?’ (เทียบกับ 1 ติโมเธียว 5:9, 10.) ‘หรือว่าส่วนใหญ่แล้วฉันใช้ความสามารถที่ได้รับจากพระยะโฮวาเพื่อประโยชน์ของตัวเอง—เช่น เพื่อจะมั่งคั่งร่ำรวยหรือมีสถานภาพเด่นในสังคม?’ (1 โค. 4:7) หากเราใช้ของประทาน “ในการรับใช้กัน” เราจะทำให้พระยะโฮวาพอพระทัย.—สุภา. 19:17; อ่านฮีบรู 13:16.

8, 9. (ก) คริสเตียนทั่วโลกรับใช้เพื่อประโยชน์ของเพื่อนร่วมความเชื่อด้วยวิธีใดบ้าง? (ข) พี่น้องชายหญิงในประชาคมของคุณช่วยกันอย่างไร?

⁸พระคำของพระเจ้ากล่าวถึงหลายวิธีที่คริสเตียนในศตวรรษแรกรับใช้กัน. (อ่านโรม 15:25, 26; 2 ติโมเธียว 1:16-18.) คล้ายกันในทุกวันนี้ คริสเตียนแท้ทำตามคำสั่งดังกล่าวอย่างสุดหัวใจโดยใช้ของประทานที่ตนได้รับเพื่อประโยชน์ของเพื่อนร่วมความเชื่อ. ขอให้พิจารณาบางวิธีที่พี่น้องรับใช้กัน.

⁹พี่น้องหลายคนใช้เวลาหลายชั่วโมงในแต่ละเดือนเตรียมส่วนต่าง ๆ ของการประชุม. ณ การประชุม เมื่อพวกเขาถ่ายทอดข้อมูลอันมีค่ายิ่งที่พบระหว่างที่เขาศึกษาคัมภีร์ไบเบิล คำพูดที่เปี่ยมด้วยความเข้าใจอันลึกซึ้งกระตุ้นพี่น้องทั้งหมดในประชาคมให้อดทน. (1 ติโม. 5:17) พี่น้องชายหญิงหลายคนเป็นที่รู้จักกันดีเพราะความอบอุ่นและความเมตตาที่พวกเขาแสดงต่อเพื่อนร่วมความเชื่อ. (โรม 12:15) บางคนไปเยี่ยมพี่น้องที่ซึมเศร้าเป็นประจำและอธิษฐานกับพวกเขา. (1 เทส. 5:14) คนอื่น ๆ เขียนข้อความจากใจจริงเพื่อหนุนใจเพื่อนคริสเตียนที่กำลังรับมือกับการทดสอบ. นอกจากนี้ ยังมีบางคนที่แสดงความกรุณาโดยช่วยคนที่มีข้อจำกัดด้านร่างกายให้เข้าร่วมการประชุมประชาคม. มีพยานฯ จำนวนหลายพันคนที่ร่วมทำงานในการช่วยเหลือบรรเทาทุกข์ ช่วยเพื่อนร่วมความเชื่อสร้างและซ่อมแซมบ้านที่พังเสียหายเพราะภัยพิบัติ. ความรักใคร่อันอ่อนละมุนและการช่วยเหลือในภาคปฏิบัติที่เห็นได้จากการกระทำของพี่น้องชายหญิงผู้ห่วงใยเหล่านี้ล้วนแสดงถึง “พระกรุณาอันใหญ่หลวงซึ่งพระเจ้าทรงแสดงออกในหลายวิธีต่าง ๆ กัน.”—อ่าน 1 เปโตร 4:11.

อะไรสำคัญกว่า?

10. (ก) เปาโลสนใจสองแง่มุมอะไรเกี่ยวกับการรับใช้พระเจ้า? (ข) พวกเราในทุกวันนี้เลียนแบบเปาโลโดยวิธีใด?

¹⁰ผู้รับใช้ของพระเจ้าไม่ได้รับเฉพาะของประทานที่จะใช้ให้เป็นประโยชน์แก่เพื่อนร่วมความเชื่อเท่านั้น แต่ยังได้รับข่าวสารที่พวกเขาต้องบอกเพื่อนมนุษย์ด้วย. อัครสาวกเปาโลตระหนักถึงสองแง่มุมนี้ในการรับใช้พระยะโฮวา. ท่านเขียนถึงประชาคมเอเฟโซส์ว่า พระเจ้าทรงโปรดให้ท่านเป็น “ผู้รับใช้ที่ดูแลเรื่องพระกรุณาอันใหญ่หลวง” ก็เพื่อประโยชน์ของพวกเขา. (เอเฟ. 3:2) กระนั้น ท่านยังกล่าวด้วยว่า “พระเจ้าทรงทดสอบเราแล้วและทรงเห็นว่าเหมาะที่จะฝากข่าวดีไว้กับเรา.” (1 เทส. 2:4) เช่นเดียวกับเปาโล เราก็ตระหนักว่าเราได้รับมอบหมายจากพระเจ้าให้รับใช้เป็นผู้ประกาศราชอาณาจักรของพระองค์. โดยทำงานประกาศด้วยใจแรงกล้า เราพยายามเลียนแบบตัวอย่างที่เปาโลวางไว้ด้วยการเป็นผู้ประกาศข่าวดีที่ไม่ย่อท้อ. (กิจ. 20:20, 21; 1 โค. 11:1) เรารู้ว่าการประกาศข่าวสารเรื่องราชอาณาจักรสามารถช่วยชีวิตหลายคน. แต่ในขณะเดียวกัน เราก็พยายามเลียนแบบเปาโลด้วยการมองหาโอกาสที่จะ “ให้ของประทานฝ่ายวิญญาณ” แก่เพื่อนร่วมความเชื่อ.—อ่านโรม 1:11, 12; 10:13-15.

11. เราควรมีทัศนะอย่างไรต่องานมอบหมายในการประกาศและการเสริมสร้างพี่น้อง?

¹¹กิจกรรมของคริสเตียนสองอย่างนี้อย่างไหนสำคัญกว่า? การถามอย่างนี้คล้าย ๆ กับการถามว่าปีกข้างไหนของนกสำคัญกว่า? คำตอบชัดเจนอยู่แล้ว. นกต้องใช้ปีกทั้งสองข้างเพื่อจะบินได้. คล้ายกัน เราจำเป็นต้องทำทั้งสองแง่มุมในการรับใช้พระเจ้าเพื่อจะทำทุกสิ่งให้ครบถ้วนตามที่พระเจ้าทรงคาดหมายจากเราในฐานะเป็นคริสเตียน. ด้วยเหตุนั้น แทนที่จะมองงานมอบหมายในการประกาศข่าวดีและการเสริมสร้างเพื่อนร่วมความเชื่อว่าเป็นสองเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกัน เรามีทัศนะต่องานทั้งสองอย่างนี้เหมือนกับอัครสาวกเปโตรและเปาโล—คือถือว่าเป็นหน้าที่รับผิดชอบที่ต้องทำควบคู่กันไป. โดยวิธีใด?

12. เราเป็นเครื่องมือที่พระยะโฮวาทรงใช้อย่างไร?

¹²ในฐานะผู้เผยแพร่ข่าวดี เราพยายามใช้ความสามารถใด ๆ ก็ตามที่เรามีอยู่ในการสอนเพื่อเข้าถึงหัวใจเพื่อนมนุษย์ด้วยข่าวสารที่ให้กำลังใจเรื่องราชอาณาจักรของพระเจ้า. โดยวิธีนี้ เราหวังว่าจะช่วยพวกเขาให้มาเป็นสาวกของพระคริสต์. อย่างไรก็ตาม เราพยายามใช้ความสามารถและของประทานใด ๆ ก็ตามที่เรามีอยู่ในการหนุนใจเพื่อนร่วมความเชื่อด้วยถ้อยคำที่ให้กำลังใจและการกระทำที่ให้ความช่วยเหลือ ซึ่งเป็นพระกรุณาอันใหญ่หลวงที่พระเจ้าทรงแสดงออก. (สุภา. 3:27; 12:25) โดยวิธีนี้ เราหวังว่าจะช่วยพวกเขาให้เป็นสาวกของพระคริสต์ต่อ ๆ ไป. ในกิจกรรมทั้งสอง—ทั้งการประกาศแก่สาธารณชนและ “การรับใช้กัน”—เรามีสิทธิพิเศษอันยอดเยี่ยมในการเป็นเครื่องมือที่พระยะโฮวาทรงใช้.—กลา. 6:10.

“จงมีความรักใคร่อันอบอุ่นต่อกัน”

13. จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราไม่ “รับใช้กัน”?

¹³เปาโลกระตุ้นเพื่อนร่วมความเชื่อว่า “จงมีความรักใคร่อันอบอุ่นต่อกันฉันพี่น้อง. จงนำหน้าในการให้เกียรติกัน.” (โรม 12:10) ที่จริง การมีความรักใคร่ต่อพี่น้องกระตุ้นเราให้รับใช้อย่างสุดหัวใจในฐานะผู้รับใช้ที่ดูแลเรื่องพระกรุณาอันใหญ่หลวงของพระเจ้า. เราตระหนักว่าถ้าซาตานสามารถยับยั้งเราไว้จาก “การรับใช้กัน” มันอาจจะทำลายเอกภาพของเรา. (โกโล. 3:14) เมื่อขาดเอกภาพ เราจะขาดความกระตือรือร้นในงานประกาศ. ซาตานรู้ดีว่าหากมันสามารถทำให้เราเลิกทำเพียงแค่ส่วนหนึ่งในงานรับใช้ เหมือนกับการทำให้ปีกข้างหนึ่งของนกบาดเจ็บ ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เรา “บิน” ไม่ได้หรือไม่ได้ทำตามหน้าที่มอบหมายของเรา.

14. ใครได้รับประโยชน์จากการที่เรา “รับใช้กัน”? จงยกตัวอย่าง.

¹⁴“การรับใช้กัน” เป็นประโยชน์ไม่เฉพาะกับคนที่รับพระกรุณาอันใหญ่หลวงของพระเจ้าเท่านั้น แต่เป็นประโยชน์กับคนที่ช่วยให้ผู้อื่นได้รับพระกรุณานั้นด้วย. (สุภา. 11:25) ขอให้พิจารณาไรอันและรอนี คู่สมรสซึ่งอยู่ที่อิลลินอยส์ สหรัฐอเมริกา เป็นตัวอย่าง. เมื่อทั้งสองได้ข่าวว่าพายุเฮอร์ริเคนแคทรีนาได้ทำลายบ้านของเพื่อนพยานฯ หลายร้อยหลัง ความรักที่มีต่อพี่น้องกระตุ้นทั้งสองให้ลาออกจากงาน สละอพาร์ตเมนต์ ซื้อรถพ่วงมือสองมาแต่งเป็นที่อยู่อาศัย แล้วก็เดินทาง 1,400 กิโลเมตรไปเมืองลุยเซียนา. ทั้งสองอยู่ที่นั่นปีกว่า ใช้เวลา, กำลัง, และทรัพย์สินของตนเพื่อช่วยพี่น้อง. ไรอัน ซึ่งอายุ 29 ปี กล่าวว่า “การมีส่วนร่วมในงานช่วยเหลือบรรเทาทุกข์ทำให้ผมใกล้ชิดพระเจ้ายิ่งขึ้น. ผมเห็นวิธีที่พระยะโฮวาทรงดูแลประชาชนของพระองค์.” เขายังกล่าวเสริมอีกว่า “การทำงานกับพี่น้องที่อายุมากกว่าสอนผมมากทีเดียวเกี่ยวกับวิธีดูแลพี่น้อง. ผมได้เรียนรู้ด้วยว่ามีงานมากมายที่คนหนุ่มสาวจะทำได้ในองค์การของพระยะโฮวา.” รอนี ซึ่งอายุ 25 ปี กล่าวว่า “ดิฉันรู้สึกขอบคุณที่ได้มีส่วนร่วมในการช่วยคนอื่น ๆ. ดิฉันมีความสุขอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนในชีวิต. ดิฉันรู้ว่าดิฉันจะยังคงได้รับประโยชน์จากประสบการณ์อันยอดเยี่ยมนี้ต่อไปอีกหลายปีหลังจากนี้.”

15. เรามีเหตุผลที่ดีอะไรในการทำงานเป็นผู้รับใช้ที่ดูแลเรื่องพระกรุณาอันใหญ่หลวงของพระเจ้าต่อ ๆ ไป?

¹⁵จริงทีเดียว การทำตามพระบัญชาของพระเจ้าที่ให้ประกาศข่าวดีและเสริมสร้างเพื่อนร่วมความเชื่อนำพระพรมาสู่ทุกคน. คนที่เราช่วยได้รับการเสริมให้เข้มแข็งฝ่ายวิญญาณ ขณะเดียวกันเราก็มีความยินดีอย่างแท้จริงที่เฉพาะการให้เท่านั้นจึงจะทำให้มีความยินดีอย่างนี้. (กิจ. 20:35) ทั้งประชาคมมีความอบอุ่นมากขึ้นเมื่อสมาชิกแต่ละคนสนใจกันด้วยความรัก. นอกจากนั้น ความรักที่เราแสดงต่อกันยังแสดงอย่างชัดเจนด้วยว่าเราเป็นคริสเตียนแท้. พระเยซูตรัสว่า “เพราะเหตุนี้แหละ คนทั้งหลายจะรู้ว่าพวกเจ้าเป็นสาวกของเรา ถ้าพวกเจ้ารักกัน.” (โย. 13:35) ที่สำคัญยิ่งกว่าสิ่งใด พระยะโฮวาพระบิดาผู้ใฝ่พระทัยได้รับเกียรติเมื่อผู้รับใช้ที่อยู่บนแผ่นดินโลกแสดงถึงความปรารถนาอย่างที่พระองค์ทรงมีในการเสริมกำลังคนที่ลำบาก. ด้วยเหตุนั้น เรามีเหตุผลที่ดีที่จะใช้ของประทานที่เราได้รับ ‘ในการรับใช้กันในฐานะเป็นผู้รับใช้ที่ดีที่ดูแลเรื่องพระกรุณาอันใหญ่หลวงของพระเจ้า’! คุณจะทำอย่างนั้นต่อ ๆ ไปไหม?—อ่านฮีบรู 6:10.

คุณจำได้ไหม?

• พระยะโฮวาทรงเสริมกำลังผู้รับใช้ของพระองค์ให้เข้มแข็งโดยวิธีใดบ้าง?

• เราได้รับมอบหมายให้ดูแลอะไร?

• เราสามารถรับใช้เพื่อนร่วมความเชื่อโดยวิธีใดบ้าง?

• อะไรจะกระตุ้นเราให้ใช้ของประทานที่เราได้รับ “ในการรับใช้กัน” ต่อ ๆ ไป?

[คำถาม]

[ภาพหน้า 13]

คุณใช้ “ของประทาน” เพื่อรับใช้คนอื่น ๆ หรือเพื่อทำให้ตัวเองมีความสุข?

[ภาพหน้า 15]

เราประกาศข่าวดีแก่คนอื่น ๆ และช่วยเหลือเพื่อนคริสเตียน

[ภาพหน้า 16]

คนที่ทำงานช่วยเหลือบรรเทาทุกข์สมควรได้รับคำชมเชยสำหรับน้ำใจเสียสละของพวกเขา

หอสังเกตการณ์—ฉบับศึกษา