จดหมายเหตุของเรา

อนุรักษ์สิ่งล้ำค่าจากอดีต

เล่น

ประชาชนของพระยะโฮวามีสิ่งที่เป็นมรดกตกทอดมากมายที่เกี่ยวข้องกับการนมัสการ. บันทึกอันน่าทึ่งที่เกี่ยวกับมรดกดังกล่าวอาจถูกรวบรวมไม่เพียงแต่จากหนังสือต่าง ๆ แต่จากภาพถ่าย จดหมาย บันทึกส่วนตัว และสิ่งของเก่า ๆ ที่เกี่ยวกับการนมัสการ งานประกาศ และประวัติของเราด้วย. แต่มีประโยชน์อะไรที่จะอนุรักษ์ของเหล่านี้และขุดค้นอดีตของเรา? ในชาติอิสราเอลโบราณ หัวหน้าครอบครัวต้องบอกเล่าพระบัญญัติและราชกิจอันมหัศจรรย์ของพระยะโฮวาให้ลูกหลานฟังเพื่อพวกเขาจะ “ไว้วางใจในพระเจ้า.”—เพลง. 78:1-7

การค้นหาบันทึกสำคัญในประวัติศาสตร์มีบทบาทมายาวนานในการทำให้พระประสงค์ของพระยะโฮวาสำเร็จ. ตัวอย่างเช่น เมื่อผู้ต่อต้านพยายามยุติงานสร้างพระวิหารในกรุงเยรูซาเลม การค้นบันทึกสำคัญต่าง ๆ ในหอจดหมายเหตุที่กรุงเอกบาทานา เมืองหลวงของมีเดีย ทำให้เจ้าหน้าที่พบม้วนหนังสือม้วนหนึ่งซึ่งเป็นราชกฤษฎีกาของกษัตริย์ไซรัสที่อนุญาตให้มีการก่อสร้างดังกล่าว. (เอษรา 6:1-4, 12) เมื่อเป็นอย่างนั้น จึงมีการสร้างพระวิหารกันอีกครั้งหนึ่งตามพระประสงค์ของพระเจ้า. ลูกา ผู้เขียนกิตติคุณซึ่ง “สืบเสาะทุกเรื่องตั้งแต่ต้นอย่างถูกต้องแม่นยำ” ก็ใช้แหล่งข้อมูลที่มีการเก็บบันทึกไว้ด้วยเช่นกัน.—ลูกา 1:1-4

คณะกรรมการปกครองสนใจอย่างแท้จริงเกี่ยวกับประวัติองค์การของเราที่ได้รับการชี้นำจากพระเจ้า. สมาชิกคนหนึ่งของคณะกรรมการปกครองให้ความเห็นเกี่ยวกับความจำเป็นที่จะเก็บรักษา บันทึกไว้ และถ่ายทอดมรดกฝ่ายวิญญาณของเราว่า “เพื่อจะรู้ว่าเรากำลังมุ่งหน้าไปที่ไหน เราต้องรู้ก่อนว่าเรามาจากไหน.” เพื่อจะบรรลุเป้าหมายนั้น จึงมีการตั้งแผนกจดหมายเหตุขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ในสำนักงานใหญ่ที่บรุกลิน นิวยอร์ก ซึ่งอยู่ในความดูแลของคณะกรรมการฝ่ายการเขียน.

“อัลบัมภาพครอบครัว” และ “สมบัติประจำตระกูล” ของเรา

อดีตหดหายไปตามกาลเวลา และพวกเราส่วนใหญ่คงอยากเก็บบันทึกเกี่ยวกับครอบครัวของเราไว้ให้ครบถ้วนกว่าที่ได้ทำ. ในแผนกจดหมายเหตุในความดูแลของคณะกรรมการฝ่ายการเขียน งานที่แผนกนี้กำลังทำกันอย่างขันแข็งในตอนนี้ก็คือการอนุรักษ์และเก็บบันทึกเกี่ยวกับมรดกของเราซึ่งมีอยู่มากมายและเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ. รูปภาพต่าง ๆ ที่เก็บไว้อย่างดีในแผนกจดหมายเหตุอาจถือได้ว่าเป็น “อัลบัมภาพครอบครัว” ของเรา. หนังสือของเราในยุคต้น ๆ บันทึกเรื่องราวที่น่าตื่นเต้นจากเจ้าของเรื่องเอง และของสะสมที่ประเมินค่าไม่ได้ เป็นส่วนหนึ่งในบรรดาสิ่งล้ำค่าที่เก็บไว้ในแผนกจดหมายเหตุด้วย. สิ่งเหล่านี้เป็นเหมือน “สมบัติประจำตระกูล” ที่ช่วยให้เราเข้าใจมรดกขององค์การเราดียิ่งขึ้น และช่วยเราให้มองอนาคตของครอบครัวฝ่ายวิญญาณของเราด้วยความมั่นใจ.

เราขอเชิญคุณชมแผนกจดหมายเหตุทางบทความใหม่ที่ชื่อ “จดหมายเหตุของเรา.” บทความนี้จะลงในวารสารหอสังเกตการณ์ ฉบับศึกษาเป็นระยะ ๆ. ตัวอย่างเช่น ในฉบับหนึ่งที่จะมีบทความนี้ เราวางแผนว่าจะลงเรื่องหนึ่งที่มีภาพประกอบเพื่อตอบคำถามต่อไปนี้: “กระเป๋าติดล้อรุ่งอรุณ” คืออะไร? ใครใช้กระเป๋านี้? ใช้เมื่อไรและใช้เพื่ออะไร?

เช่นเดียวกับอัลบัมภาพความทรงจำของครอบครัว ของสะสมในแผนกจดหมายเหตุบอกหลายอย่างเกี่ยวกับตัวเราและบรรพบุรุษฝ่ายวิญญาณของเรา ไม่ว่าจะเป็นความเชื่อและความกล้าหาญของคนที่มีชีวิตอยู่ก่อนเรา ความยินดีและปัญหาที่เป็นข้อท้าทายในการรับใช้พระบิดาที่รักของเราผู้อยู่ในสวรรค์ และการชี้นำของพระเจ้า ตลอดจนการสนับสนุนอย่างภักดีของประชาชนของพระองค์. (บัญ. 33:27) เราเชื่อมั่นว่าพระยะโฮวาจะอวยพรความพยายามที่เรากำลังทำกันอยู่ในการเก็บรักษาประวัติขององค์การไว้ เพื่อเราจะเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันยิ่งขึ้นและมีกำลังเข้มแข็งขึ้นในการทำตามพระประสงค์ของพระองค์.

[กรอบ/ภาพหน้า 31]

มองให้ชัดยิ่งขึ้น

ระหว่างที่เตรียมเนื้อหาสำหรับหนังสือ ดีวีดี และสิ่งอื่น ๆ ที่อาศัยคัมภีร์ไบเบิลเป็นหลัก ผู้เขียน ฝ่ายศิลป์ ฝ่ายค้นคว้า และคนอื่น ๆ จะใช้ข้อมูลจากแผนกจดหมายเหตุนี้. ด้วยเหตุนั้น แผนกจดหมายเหตุจึงระมัดระวังอย่างยิ่งและทำตามขั้นตอนที่ใช้ได้จริงในการรวบรวมและเก็บรักษาสิ่งของต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับประวัติของเราไว้อย่างกว้างขวางและหลากหลาย โดยรวบรวมจากแหล่งต่าง ๆ เช่น สำนักงานสาขา แผนกต่าง ๆ ในเบเธล ประชาคมต่าง ๆ พี่น้องบางคน และสถาบันต่าง ๆ. ขอให้พิจารณาภาพรวมกว้าง ๆ ของงานในแผนกนี้:

การได้มาและการวิเคราะห์: มีการรวบรวมของต่าง ๆ ที่มีความโดดเด่นมาเก็บไว้ในแผนกจดหมายเหตุอยู่เรื่อย ๆ. ของเหล่านี้หลายอย่างเป็นของที่พี่น้องบางคนซึ่งครอบครัวมีประวัติการรับใช้พระยะโฮวาอย่างซื่อสัตย์มายาวนานหลายสิบปีบริจาคหรือให้ยืม. การวิเคราะห์และเปรียบเทียบสิ่งของเหล่านี้ช่วยให้เรามีความเข้าใจมากขึ้นเกี่ยวกับประวัติของเราและประวัติของคนที่มีชีวิตอยู่ในช่วงเวลานั้น ๆ.

การจัดทำบัญชีรายการ: สิ่งของที่เก็บไว้ในแผนกจดหมายเหตุมีของหลายพันชิ้น บางชิ้นมีอายุเกินหนึ่งศตวรรษ. ของสารพัดสิ่งเหล่านี้มีรูปร่าง ขนาด และรูปแบบแตกต่างกันไป และต้องมีการจัดทำบัญชีรายการเอาไว้อย่างละเอียดถี่ถ้วนเพื่อจะค้นหาและนำข้อมูลไปใช้ประโยชน์ได้ในวันข้างหน้า.

การซ่อมแซมและการเก็บรักษา: หนังสือและสิ่งของเก่าแก่ที่บอบบางจะได้รับการซ่อมแซมและเก็บรักษาโดยใช้วิธีการแบบมืออาชีพเพื่อให้กลับสู่สภาพเดิมให้มากที่สุดและเก็บรักษาให้ดีที่สุด. เอกสารต่าง ๆ รูปภาพ ข่าวที่ตัดจากหนังสือพิมพ์หรือนิตยสาร ฟิล์มภาพยนตร์ และสื่อบันทึกเสียงจะถูกนำมาบันทึกเป็นข้อมูลดิจิตอล. ด้วยวิธีนี้ เราจะสามารถเข้าถึงข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ได้โดยทางไฟล์อิเล็กทรอนิกส์เพื่อหลีกเลี่ยงการจับต้องเอกสารต้นฉบับหรือสิ่งของอื่น ๆ ที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์.

การเก็บและการค้นข้อมูล: สิ่งของต่าง ๆ ที่อยู่ในแผนกจดหมายเหตุถูกเก็บไว้อย่างเป็นระเบียบและอย่างปลอดภัยเพื่อป้องกันไม่ให้สูญหายหรือเกิดความเสียหายจากแสงและความชื้น. ตอนนี้กำลังมีการสร้างฐานข้อมูลในคอมพิวเตอร์เพื่อเป็นเครื่องช่วยในการค้นคว้าและค้นข้อมูลที่เกี่ยวกับสิ่งล้ำค่าเหล่านี้จากอดีตของเรา.

[ภาพหน้า 32]

1. แผ่นป้ายโฆษณา “ภาพยนตร์เรื่องการทรงสร้าง.” 2. รายชื่อผู้บอกรับ. 3. รถกระจายเสียง. 4. หน้าปกหอสังเกตการณ์ 15 เมษายน 1912. 5. ใบแจ้งการจำคุกเจ. เอฟ. รัทเทอร์ฟอร์ด. 6. ไมโครโฟนที่ใช้ในสถานีวิทยุดับเบิลยูบีบีอาร์. 7. เครื่องเล่นแผ่นเสียง. 8. กระเป๋าหนังสือ. 9. บันทึกส่วนตัว. 10. โทรเลขถึง เจ. เอฟ. รัทเทอร์ฟอร์ด.