คำถามจากผู้อ่าน
คำถามจากผู้อ่าน
การที่คริสเตียนคนหนึ่งดูสื่อลามกเป็นเรื่องร้ายแรงถึงขั้นที่ทำให้เขาถูกขับออกจากประชาคมคริสเตียนได้ไหม?
▪ ใช่ เป็นเรื่องร้ายแรงถึงขั้นนั้นได้. เรื่องนี้เน้นให้เห็นว่าทำไมจึงสำคัญที่จะพยายามหลีกเลี่ยงสื่อลามกทุกรูปแบบอย่างจริงจัง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวหรือภาพในนิตยสาร ภาพยนตร์ วีดิทัศน์ และอินเทอร์เน็ต.
สื่อลามกพบเห็นได้ทุกหนแห่งทั่วโลก. อินเทอร์เน็ตทำให้สื่อลามกมีอยู่มากมายยิ่งกว่าที่เคยเป็นมา และทำให้คนที่ได้รับผลกระทบจากภัยอันน่ากลัวนี้มีจำนวนเพิ่มขึ้น. ผู้เยาว์และผู้ใหญ่บางคนพบเห็นเว็บไซต์ที่เป็นสื่อลามกโดยบังเอิญ. แต่บางคนจงใจเข้าไปดู. ผู้คนมีความยับยั้งชั่งใจน้อยลงเพราะพวกเขาสามารถอ่านหรือดูสื่อลามกอย่างลับ ๆ ได้ที่บ้านหรือในที่ทำงาน. เหตุใดคริสเตียนควรเอาใจใส่เรื่องนี้อย่างจริงจัง?
เราพบเหตุผลสำคัญอย่างหนึ่งในคำเตือนของพระเยซูที่ว่า “ทุกคนที่มองผู้หญิงอย่างไม่วางตาจนเกิดความกำหนัดในหญิงนั้นก็ได้เล่นชู้ในใจกับนางแล้ว.” (มัด. 5:28) แน่ล่ะ เพศสัมพันธ์ตามปกติเป็นเรื่องเหมาะสมและให้ความเพลิดเพลินยินดีแก่คู่สมรส. (สุภา. 5:15-19; 1 โค. 7:2-5) แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่สื่อลามกเน้น. แทนที่จะเป็นอย่างนั้น สื่อลามกเน้นเพศสัมพันธ์ที่ผิดทำนองคลองธรรมซึ่งกระตุ้นให้เกิดความคิดที่ผิดศีลธรรมแบบที่พระเยซูทรงเตือนให้ระวัง. เห็นได้ชัดว่า การอ่านหรือดูสื่อลามกขัดอย่างชัดเจนกับคำสั่งของพระเจ้าที่ว่า “ฉะนั้น จงกำจัดแนวโน้มแบบโลกซึ่งปรากฏในอวัยวะของท่านทั้งหลาย คือการผิดประเวณี การประพฤติที่ไม่สะอาด ราคะตัณหา ความปรารถนาที่ก่อความเสียหาย และความโลภซึ่งเป็นการไหว้รูปเคารพ.”—โกโล. 3:5
จะว่าอย่างไรถ้าคริสเตียนดูสื่อลามกครั้งสองครั้ง? ในแง่หนึ่ง กรณีของเขาอาจคล้ายกับสถานการณ์อันตรายที่อาซาฟผู้ประพันธ์เพลงสรรเสริญเคยประสบ. เขากล่าวว่า “ฝ่ายข้าพเจ้าเล่า, เท้าของข้าพเจ้าแทบหลุดแล้ว; ย่างเท้าของข้าพเจ้าแทบจะพลาดพลั้งลงไปแล้ว.” คริสเตียนจะมีสติรู้สึกผิดชอบที่สะอาดและมีสันติสุขกับพระเจ้าได้อย่างไรถ้าเขาจ้องมองรูปโป๊หรือดูคนสองคนกำลังทำผิดประเวณี? เขาคงรู้สึกเหมือนกับอาซาฟซึ่งกล่าวว่า “ข้าพเจ้าต้องรับความทุกข์ลำบากวันยังค่ำ, และถูกตีทุก ๆ เวลาเช้า.”—เพลง. 73:2, 14
คริสเตียนที่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับความชั่วแบบนั้นควรรู้และยอมรับว่าเขาจำเป็นต้องได้รับความช่วยเหลือ. ความช่วยเหลือนั้นมีอยู่ในประชาคม: “ถ้ามีใครก้าวพลาดไปโดยไม่รู้ตัว ก็ให้ท่านทั้งหลายที่เป็นคริสเตียนซึ่งมีคุณสมบัติเหมาะสมพยายามปรับคนนั้นให้เข้าที่ด้วยใจอ่อนโยน ขณะที่ท่านแต่ละคนคอยดูแลตัวเองให้ดี.” (กลา. 6:1) ผู้ปกครองหนึ่งหรือสองคนอาจให้ความช่วยเหลือแก่เขาตามที่จำเป็น รวมทั้ง ‘อธิษฐานด้วยความเชื่อซึ่งจะทำให้คนป่วยหายดี และพระยะโฮวาจะทรงให้อภัยเขา.’ (ยโก. 5:13-15) เช่นเดียวกับอาซาฟ คนที่ขอความช่วยเหลือเพื่อจะขจัดมลทินของสื่อลามกให้หมดไปได้เห็นว่าการเข้าใกล้พระเจ้าเป็นผลดีสำหรับพวกเขา.—เพลง. 73:28
อย่างไรก็ตาม อัครสาวกเปาโลบอกว่าบางคนที่ทำผิดไม่กลับใจจาก “การประพฤติที่ไม่สะอาด การผิดประเวณี และการประพฤติที่ไร้ยางอาย.” * (2 โค. 12:21) เกี่ยวกับคำภาษากรีกที่แปลไว้ในที่นี้ว่า “การประพฤติที่ไม่สะอาด” ศาสตราจารย์ มาร์วิน อาร์. วินเซนต์ เขียนว่าคำนี้มี “ความหมายเกี่ยวข้องกับความไม่บริสุทธิ์ที่หนักไปทางความต่ำช้า.” ข้อเท็จจริงที่น่าเศร้าก็คือว่า สื่อลามกบางอย่างนั้นเลวยิ่งกว่าฉากโป๊เปลือยหรือชายหญิงที่ทำผิดประเวณีมาก. มีสื่อลามกที่ต่ำช้าและน่าชิงชังรังเกียจที่เกี่ยวข้องกับเพศสัมพันธ์กับคนเพศเดียวกัน การร่วมเพศหมู่ การร่วมเพศกับสัตว์ การทำอนาจารเด็ก การรุมโทรมหญิง การทารุณผู้หญิง การมัดมือมัดเท้า หรือการทรมานแบบซาดิสต์. บางคนในสมัยของเปาโลที่อยู่ “ในความมืดทางจิตใจ . . . ไม่มีความรู้สึกละอายต่อบาป [และ] พวกเขาจึงปล่อยตัวประพฤติไร้ยางอาย ประพฤติอย่างที่ไม่สะอาดทุกรูปแบบด้วยความโลภ.”—เอเฟ. 4:18, 19
เปาโลยังกล่าวถึง “การประพฤติที่ไม่สะอาด” ด้วยที่กาลาเทีย 5:19. ผู้คงแก่เรียนชาวอังกฤษคนหนึ่งกล่าวว่า คำนี้ “อาจ [หมายถึง] ราคะตัณหาที่ผิดธรรมชาติทุกอย่าง.” มีคริสเตียนคนใดเล่าที่จะปฏิเสธว่ารูปแบบที่เสื่อมทรามทางเพศและน่าชิงชังรังเกียจดังที่กล่าวไปข้างต้นไม่ใช่ “ราคะตัณหาที่ผิดธรรมชาติ” และต่ำช้า? เปาโลกล่าวไว้ที่กาลาเทีย 5:19-21 ว่า คนที่ประพฤติอย่างไม่สะอาดเช่นนั้น “เป็นอาจิณจะไม่ได้รับราชอาณาจักรของพระเจ้า.” ด้วยเหตุนั้น ถ้าใครดูสื่อลามกที่เสื่อมทรามและน่ารังเกียจจนเป็นนิสัย โดยที่อาจดูมานาน ไม่ยอมกลับใจและเลิกทำอย่างนั้น เขาไม่อาจจะอยู่ในประชาคมคริสเตียนได้อีกต่อไป. เขาจะต้องถูกตัดสัมพันธ์เพื่อรักษาความสะอาดและน้ำใจของประชาคมไว้.—1 โค. 5:5, 11
นับว่าดีที่จะรู้ว่าบางคนที่เคยดูสื่อลามกที่น่าชิงชังรังเกียจจนติดเป็นนิสัยได้เข้าหาผู้ปกครองและได้รับความช่วยเหลือที่จำเป็นเพื่อจะเปลี่ยนแปลงชีวิตตัวเองขนานใหญ่. พระเยซูทรงวิงวอนคริสเตียนในเมืองซาร์ดิสสมัยโบราณว่า “จง . . . เสริมกำลังให้สิ่งที่เหลืออยู่ซึ่งจวนจะตายแล้ว . . . จงระลึกเสมอว่าเจ้าได้รับอะไรและได้ยินอะไร แล้วยึดมั่นกับสิ่งนั้นต่อไปและกลับใจ. แน่นอน ถ้าเจ้าไม่ตื่นขึ้น . . . เจ้าจะไม่รู้เลยว่าเราจะมาหาเจ้าในเวลาใด.” (วิ. 3:2, 3) เป็นไปได้ที่จะกลับใจและได้รับความช่วยเหลือราวกับถูกฉุดออกจากไฟ.—ยูดา 22, 23
แต่จะดีกว่าสักเพียงไรที่เราแต่ละคนตั้งใจแน่วแน่ว่าจะไม่เข้าใกล้จุดที่เป็นอันตรายดังกล่าว. ใช่แล้ว เราควรตั้งใจแน่วแน่จริง ๆ ที่จะหลีกเลี่ยงสื่อลามกทุกรูปแบบ!
[เชิงอรรถ]
^ วรรค 8 สำหรับความแตกต่างระหว่าง “การประพฤติที่ไม่สะอาด การผิดประเวณี และการประพฤติที่ไร้ยางอาย” โปรดดูหอสังเกตการณ์ 15 กรกฎาคม 2006 หน้า 29-31.
[คำโปรยหน้า 30]
คริสเตียนที่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับความชั่วแบบนั้นควรรู้และยอมรับว่าเขาจำเป็นต้องได้รับความช่วยเหลือ
