พระยะโฮวาเป็นพระเจ้าที่เอื้อเฟื้อ (ยโก. 1:17) สิ่งที่พระยะโฮวาสร้าง ตั้งแต่อวกาศที่เต็มไปด้วยดวงดาวจนถึงความเขียวขจีที่ปกคลุมโลก สิ่งเหล่านั้นกำลังเปล่งเสียงสรรเสริญความเอื้อเฟื้อของพระองค์—เพลง. 65:12, 13; 147:7, 8; 148:3, 4

ผู้เขียนเพลงสรรเสริญรู้สึกขอบคุณพระยะโฮวาผู้สร้างอย่างมากจนเขาแต่งเพลงยกย่องงานสร้างของพระองค์ ลองอ่านบทเพลงสรรเสริญบท 104 แล้วดูว่าคุณรู้สึกเหมือนเขาไหม เขาบอกว่า “ข้าพเจ้ายังมีชีวิตอยู่นานเพียงใดจะร้องเพลงถวายพระยะโฮวานานเพียงนั้น ขณะเมื่อข้าพเจ้ายังเป็นอยู่ ข้าพเจ้าจะร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าของข้าพเจ้า” (เพลง. 104:33) คุณอยากทำอย่างนั้นด้วยไหม?

พระยะโฮวาอยากให้เราเป็นคนเอื้อเฟื้อเหมือนพระองค์ และพระองค์ยังให้เหตุผลที่ดีด้วยว่าทำไมเราควรเป็นคนเอื้อเฟื้อ พระเจ้าดลใจให้อัครสาวกเปาโลเขียนว่า “จงสั่งคนที่มั่งมีในยุคนี้อย่าให้เป็นคนยโส และอย่าฝากความหวังไว้กับทรัพย์สมบัติที่ไม่ยั่งยืน แต่ให้ฝากไว้กับพระเจ้าผู้ทรงโปรดให้เรามีทุกสิ่งอย่างอุดมเพื่อให้เราชื่นชมยินดี ให้ทำการดี และทำให้มาก ๆ ให้เป็นคนใจกว้าง พร้อมจะแบ่งปัน การทำอย่างนี้เป็นการสะสมทรัพย์ที่คงทนไว้เป็นฐานรากอันดีสำหรับอนาคต เพื่อพวกเขาจะได้ยึดชีวิตแท้ไว้ให้มั่น”—1 ติโม. 6:17-19

ตอนที่เปาโลได้รับการดลใจให้เขียนจดหมายฉบับที่สองถึงเมืองโครินท์ เขาอยากให้พี่น้องที่นั่นมีความคิดที่ถูกต้องเกี่ยวกับการให้ เปาโลบอกว่า “ให้แต่ละคนทำอย่างที่เขามุ่งหมายไว้ในใจ ไม่ใช่ด้วยฝืนใจหรือถูกบังคับ เพราะว่าพระเจ้าทรงรักผู้ที่ให้ด้วยใจยินดี” (2 โค. 9:7) จากนั้น เปาโลพูดถึงคนที่ได้ประโยชน์จากการให้อย่างเอื้อเฟื้อ เขาบอกว่าผู้รับจะไม่ขาดแคลน ส่วนผู้ให้ก็จะได้พรมากมายจากพระเจ้า—2 โค. 9:11-14

เปาโลสรุปจดหมายส่วนนี้ของเขาโดยอ้างถึงหลักฐานที่หนักแน่นที่สุดซึ่งแสดงว่าพระเจ้าเอื้อเฟื้อ เขาเขียนว่า “ขอบคุณพระเจ้าสำหรับของขวัญอันยอดเยี่ยมของพระองค์ที่เกินกว่าจะบรรยายได้” (2 โค. 9:15, ฉบับอ่านเข้าใจง่าย ) เห็นได้ชัดว่าของขวัญจากพระยะโฮวารวมถึงสิ่งดี ๆ ทุกอย่างที่พระเจ้าทำให้กับประชาชนของพระองค์ผ่านทางพระเยซูคริสต์ ของขวัญนี้มีค่ามากเกินกว่าจะบรรยายได้จริง ๆ

เราจะแสดงให้เห็นอย่างไรว่าเรารู้สึกขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่พระยะโฮวาและพระเยซูลูกของพระองค์ทำเพื่อเรา? วิธีหนึ่งคือการให้อย่างเอื้อเฟื้อ เราสามารถให้เวลา กำลังวังชา และทรัพย์สินเงินทองเพื่อสนับสนุนการนมัสการพระยะโฮวา เราให้ได้ไม่ว่าจะมากหรือน้อยก็ตาม—1 โคร. 22:14; 29:3-5; ลูกา 21:1-4