คุณรู้ไหม?
คุณรู้ไหม?
ทำไมปอนติอุสปีลาตจึงกลัวเมื่อได้ยินพวกหัวหน้าศาสนากล่าวหาพระเยซูว่า “ตั้งตัวเป็นบุตรของพระเจ้า”?—โยฮัน 19:7.
หลังจากจูเลียสซีซาร์สิ้นชีวิตแล้ว วุฒิสภาโรมันได้ประกาศยกย่องเขาเป็นเทพเจ้า. ต่อมา ออกตาเวียน ซึ่งเป็นบุตรบุญธรรมและผู้สืบตำแหน่งต่อจากจูเลียสก็ได้รับการยกย่องให้เป็นดีวี ฟีลิอุส ซึ่งหมายถึง “บุตรแห่งเทพ” หรือ “บุตรของพระเจ้า.” ชื่อภาษาละตินดังกล่าวกลายเป็นตำแหน่งศักดิ์สิทธิ์สำหรับจักรพรรดิ. เรื่องนี้มีการยืนยันโดยข้อความที่จารึกบนแท่นบูชา, วิหาร, รูปปั้น, และเหรียญของชาวโรมัน. เมื่อชาวยิวกล่าวหาพระเยซูว่าตั้งตัวเป็น “บุตรของพระเจ้า” ก็เท่ากับพวกเขากำลังกล่าวหาพระองค์ว่าอ้างตัวเป็นผู้มีตำแหน่งทางราชการ ซึ่งมีโทษเทียบเท่ากบฏ.
ในช่วงที่พระเยซูถูกพิจารณาคดีนั้น ทิเบริอุสเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งดีวี ฟีลิอุส. จักรพรรดิองค์นี้มีชื่อเสียงน่ากลัวว่าจะสั่งฆ่าใครก็ตามที่เขาถือว่าเป็นศัตรู. ดังนั้น เมื่อพวกยิวขู่ปีลาตว่าเขาจะกลายเป็นผู้ที่ไม่ภักดีต่อซีซาร์หากเขาไม่ตัดสินลงโทษพระเยซู ผู้ว่าราชการชาวโรมันคนนี้ก็ “ยิ่งกลัว.” ในที่สุดเขาก็ยอมแพ้ต่อแรงกดดันและสั่งให้ประหารพระเยซู.—โยฮัน 19:8, 12-16.
เหตุใดซะคาระยาพยากรณ์เรื่องความพินาศของเมืองไทระ (ตุโร) หลังจากเมืองนี้ถูกชาวบาบิโลนทำลายนานแล้ว?
เมืองไทระโบราณซึ่งตั้งอยู่ริมฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียนแท้จริงแล้วประกอบด้วยสองส่วน. ส่วนหนึ่งอยู่บนแผ่นดินใหญ่ อีกส่วนหนึ่งอยู่บนเกาะ.
ครั้งหนึ่งชาวเมืองไทระเคยเป็นมิตรกับชาวอิสราเอล. แต่ต่อมา เมืองไทระเจริญรุ่งเรืองและชาวเมืองนั้นเริ่มท้าทายอำนาจพระยะโฮวาพระเจ้า จนถึงกับขโมยทองคำและเงินจากประชาชนของพระองค์และขายประชาชนของพระองค์บางคนไปเป็นทาส. (โยเอล 3:4-6) การกระทำเช่นนี้ยังผลให้พระยะโฮวาพิพากษาลงโทษพวกเขา. โดยทางผู้พยากรณ์ของพระองค์ พระยะโฮวาบอกล่วงหน้าว่าเมืองไทระจะล่มสลายด้วยน้ำมือของนะบูคัดเนซัรกษัตริย์บาบิโลน ซึ่งก็ได้ยกทัพมาเมืองนี้หลังจากทำลายกรุงเยรูซาเลมในปี 607 ก่อนสากลศักราช.—ยะซายา 23:13, 14; ยิระมะยา 27:2-7; ยะเอศเคล 28:1-19.
เมื่อเห็นว่าตนกำลังจะพ่ายแพ้ ชาวเมืองไทระจึงขนข้าวของหนีไปยังเมืองที่อยู่บนเกาะ. ชาวบาบิโลนทำให้เมืองบนแผ่นดินใหญ่เหลือแต่ซากปรักหักพัง. หลังจากนั้นเกือบ 100 ปี พระยะโฮวาจึงทรงดลใจผู้พยากรณ์ซะคาระยาให้ประกาศการพิพากษาแก่เมืองไทระ ดังนี้: “นี่แน่ะ, พระยะโฮวาจะตัดเขาทั้งหลายให้ขาดเสีย, แลจะโค่นป้อมอันมั่นทิ้งในทะเล, แลเมืองนั้นจะต้องไหม้ด้วยไฟ.”—ซะคาระยา 9:3, 4.
ในปี 332 ก่อนสากลศักราช เมืองบนเกาะก็ถูกทำลายโดยอะเล็กซานเดอร์มหาราช และโดยวิธีนี้คำพยากรณ์ของซะคาระยาจึงสำเร็จเป็นจริง. เพื่อจะทำลายเมืองไทระ อะเล็กซานเดอร์ได้สร้างทางข้ามจากแผ่นดินใหญ่เป็นระยะทาง 800 เมตร โดยใช้ไม้และหินจากซากปรักหักพังของเมืองไทระเดิม. เรื่องนี้ก็เป็นไปตามที่ยะเอศเคลบอกไว้ล่วงหน้าเช่นกัน.—ยะเอศเคล 26:4, 12.
[ภาพหน้า 27]
“การล้อมเมืองไทระ”
[ที่มาของภาพหน้า 27]
Drawing by Andre Castaigne (1898-1899)
