“เรารู้ถึงความทุกข์โศกของเขา”
จงใกล้ชิดพระเจ้า
“เรารู้ถึงความทุกข์โศกของเขา”
“พระยะโฮวา . . . เป็นบริสุทธิ์, เป็นบริสุทธิ์, เป็นบริสุทธิ์.” (ยะซายา 6:3) คำกล่าวที่มีขึ้นโดยการดลใจนี้บอกให้รู้ว่าพระยะโฮวาพระเจ้าทรงเป็นผู้สะอาดบริสุทธิ์อย่างที่ไม่มีใครเทียบได้. คุณอาจถามว่า ‘ความบริสุทธิ์ของพระองค์ทำให้พระองค์เป็นพระเจ้าที่เย็นชาและห่างเหินไหม? พระเจ้าที่บริสุทธิ์ขนาดนั้นจะสนใจมนุษย์ที่ผิดบาปและไม่สมบูรณ์อย่างฉันได้จริง ๆ หรือ?’ ให้เราพิจารณาถ้อยคำที่เสริมความมั่นใจซึ่งพระเจ้าตรัสกับโมเซดังบันทึกที่เอ็กโซโด 3:1-10.
วันหนึ่ง ขณะที่โมเซกำลังดูแลฝูงแกะอยู่ ท่านได้เห็นอะไรบางอย่างที่แปลกประหลาด คือพุ่มไม้ที่มีไฟลุก “แต่มิได้ไหม้.” (ข้อ 2) ด้วยความอยากรู้ ท่านจึงเข้าไปดูใกล้ ๆ. พระยะโฮวาจึงตรัสกับโมเซโดยทางทูตสวรรค์องค์หนึ่งจากกลางไฟนั้นว่า “อย่าเข้ามาใกล้ที่นี่เลย: จงถอดรองเท้าของเจ้าออกเสียเถิด; เพราะว่าที่ซึ่งเจ้ายืนอยู่นี้เป็นที่บริสุทธิ์.” (ข้อ 5) คิดดูสิ เมื่อพระยะโฮวาองค์บริสุทธิ์ทรงทำให้พุ่มไม้นั้นมีไฟลุกเพื่อเป็นสัญลักษณ์แทนการประทับของพระองค์ แม้กระทั่งพื้นดินบริเวณนั้นก็ยังกลายเป็นที่บริสุทธิ์!
พระบิดาองค์บริสุทธิ์ทรงมีเหตุผลที่จะสนทนากับโมเซ. พระเจ้าตรัสว่า “แท้จริงเราได้เห็นความทุกข์ของพวกพลไพร่ของเราที่อยู่ประเทศอายฆุบโต; เราได้ยินเสียงร้องของเขาเพราะการกระทำของนายงานนั้น; เรารู้ถึงความทุกข์โศกของเขา.” (ข้อ 7) พระเจ้าไม่ทรงปิดหูปิดตาต่อความทุกข์ร้อนที่ประชาชนของพระองค์ประสบหรือเมินเฉยต่อเสียงร้องขอความช่วยเหลือของเขา. ตรงกันข้าม พระองค์ทรงถือว่าความทุกข์ของพวกเขาเป็นเหมือนความทุกข์ของพระองค์เอง. ขอให้สังเกตที่พระเจ้าตรัสว่า “เรารู้ถึงความทุกข์โศกของเขา.” หนังสืออ้างอิงเล่มหนึ่งให้ข้อสังเกตเกี่ยวกับคำว่า “เรารู้” ดังนี้: “คำนี้ [ในภาษาเดิม] บ่งนัยถึงความรู้สึกที่ลึกซึ้ง, ความเอ็นดูและความเมตตา.” คำของพระยะโฮวาที่ตรัสกับโมเซเผยให้เห็นว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าที่มีความห่วงใยอย่างลึกซึ้งและใฝ่พระทัยในมนุษย์.
พระเจ้าจะทำอย่างไร? พระองค์ไม่เพียงมองดูด้วยความสงสารหรือรับฟังอย่างเห็นอกเห็นใจ. พระองค์ทรงประสงค์จะทำอะไรบางอย่าง. พระองค์ตั้งพระทัยว่าจะช่วยพวกเขาออกมาจากอียิปต์และนำพวกเขา “ไปยังแผ่นดินที่ . . . บริบูรณ์ด้วยน้ำนมและน้ำผึ้ง.” (ข้อ 8) เพื่อให้เป็นไปตามนั้น พระยะโฮวาจึงทรงมอบหมายงานให้โมเซโดยตรัสว่า “[จง] พาชาติยิศราเอลพลไพร่ของเราออกจากประเทศอายฆุบโต.” (ข้อ 10) โมเซทำงานที่ได้รับมอบหมายอย่างซื่อสัตย์และได้นำชาติอิสราเอลออกมาจากอียิปต์ในปี 1513 ก่อนสากลศักราช.
พระยะโฮวาไม่เคยเปลี่ยน. ผู้ที่นมัสการพระองค์ในปัจจุบันมั่นใจได้ว่าพระองค์ทรงมองเห็นความทุกข์ร้อนของพวกเขาและทรงได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือของพวกเขา. พระองค์ทรงทราบดีถึงความเจ็บปวดที่พวกเขาได้รับ. แต่พระยะโฮวาไม่เพียงรู้สึกเมตตาสงสารผู้รับใช้ที่อุทิศตัวแด่พระองค์เท่านั้น. พระเจ้าผู้มีพระทัยเอ็นดูทรงต้องการจะทำบางสิ่งเพื่อช่วยพวกเขา “เพราะพระองค์ทรงใฝ่พระทัย” พวกเขา.—1 เปโตร 5:7
พระเมตตาของพระเจ้าทำให้เรามีเหตุผลที่จะหวัง. ด้วยความช่วยเหลือจากพระยะโฮวา มนุษย์ไม่สมบูรณ์อย่างเราจึงสามารถเป็นคนบริสุทธิ์ได้ในระดับหนึ่งและเป็นที่ยอมรับของพระเจ้า. (1 เปโตร 1:15, 16) สตรีคริสเตียนคนหนึ่งซึ่งต่อสู้กับโรคซึมเศร้าและความท้อแท้ใจมานานได้รับกำลังใจจากประสบการณ์ของโมเซที่พุ่มไม้. เธอบอกว่า “ถ้าพระยะโฮวาทรงทำให้แม้แต่พื้นดินบริสุทธิ์ได้ ดิฉันก็คงจะมีหวังบ้างเหมือนกัน. การคิดอย่างนี้ช่วยดิฉันมากจริง ๆ.”
คุณอยากรู้จักพระยะโฮวา พระเจ้าองค์บริสุทธิ์มากขึ้นไหม? คุณสามารถมีสายสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับพระยะโฮวาได้ เพราะพระองค์ “ทรงทราบโครงร่างของเรา พระองค์ทรงระลึกว่าเราเป็นแต่ผงคลี.”—บทเพลงสรรเสริญ 103:14
