คุณรู้ไหม?
คุณรู้ไหม?
มีหลักฐานอะไรนอกคัมภีร์ไบเบิลที่ยืนยันว่าพระเยซูเป็นบุคคลจริงในประวัติศาสตร์?
▪ นักเขียนของโลกหลายคนที่มีชีวิตอยู่ใกล้กับสมัยพระเยซูได้กล่าวเจาะจงถึงพระองค์. คนหนึ่งในจำนวนนั้นคือคอร์เนลิอุส ทาซิทุส ซึ่งได้บันทึกประวัติศาสตร์ของโรมในสมัยที่จักรพรรดิปกครอง. เมื่อกล่าวถึงไฟที่ไหม้เผาผลาญกรุงโรมในปีสากลศักราช 64 ทาซิทุสกล่าวว่ามีการเล่าลือกันว่าจักรพรรดิเนโรเป็นต้นเหตุความหายนะในครั้งนั้น. ทาซิทุสกล่าวว่าเนโรพยายามป้ายความผิดให้กับกลุ่มที่ประชาชนเรียกว่าคริสเตียน. ทาซิทุสเขียนว่า “คริสทุส ผู้เป็นที่มาของชื่อเรียกคนเหล่านี้ได้ถูกประหารชีวิตโดยน้ำมือของผู้สำเร็จราชการปอนติอุส ปีลาต ในรัชกาลของทิเบริอุส.”—แอนนัลส์ เล่ม 15 วรรค 44
ฟลาวิอุส โยเซฟุส นักประวัติศาสตร์ชาวยิวก็กล่าวถึงพระเยซูเช่นกัน. เมื่อพูดถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างการเสียชีวิตของเฟสทุส ผู้ว่าราชการโรมันแห่งยูเดียประมาณปีสากลศักราช 62 และการเข้ารับตำแหน่งของอัลบินุสสืบต่อจากเขา โยเซฟุสกล่าวว่ามหาปุโรหิตอะนานุส (อันนาส) “ได้เรียกประชุมเหล่าผู้พิพากษาของศาลซันเฮดรินและให้นำตัวชายคนหนึ่งที่ชื่อ ยาโกโบ ซึ่งเป็นน้องชายของเยซูที่เรียกว่าพระคริสต์รวมทั้งคนอื่น ๆ ให้มายืนต่อหน้าพวกเขา.”—ยุคโบราณของยิว เล่ม 20 หน้า 200 (บท 9 วรรค 1)
ทำไมจึงเรียกพระเยซูว่าพระคริสต์?
▪ หนังสือกิตติคุณบันทึกไว้ว่า เมื่อทูตสวรรค์กาบรีเอลมาปรากฏแก่มาเรียเพื่อแจ้งให้ทราบว่าเธอจะตั้งครรภ์ ทูตนั้นบอกว่า เธอต้องตั้งชื่อบุตรนั้นว่าเยซู. (ลูกา 1:31) นี่เป็นชื่อที่ใช้กันค่อนข้างมากในหมู่ชาวยิวสมัยคัมภีร์ไบเบิล. นักประวัติศาสตร์ชาวยิวชื่อโยเซฟุสได้เขียนเกี่ยวกับชาวยิว 12 คนที่ใช้ชื่อนั้นซึ่งไม่ใช่บุคคลในพระคัมภีร์. บุตรชายของมาเรียถูกเรียกว่า “ชาวนาซาเรท” ซึ่งเป็นคำที่ระบุตัวพระองค์ว่าเป็นเยซูที่มาจากนาซาเรท. (มาระโก 10:47) ต่อมา พระองค์ทรงเป็นที่รู้จักว่า “พระคริสต์” หรือ พระเยซูคริสต์ด้วย. (มัดธาย 16:16) ชื่อนี้หมายความว่าอย่างไร?
คำว่า “คริสต์” มาจากคำภาษากรีก คริสโทส ซึ่งตรงกับคำภาษาฮีบรู มาชีอัค (มาซีฮา). ทั้งสองคำมีความหมายตามตัวอักษรว่า “ผู้ถูกเจิม.” เคยมีการใช้คำนี้อย่างเหมาะสมกับคนอื่นที่มีชีวิตอยู่ก่อนพระเยซู. ตัวอย่างเช่น โมเซ, อาโรน, และกษัตริย์ดาวิด ล้วนถูกกล่าวถึงว่าได้รับการเจิม ซึ่งหมายความว่าพวกเขาได้รับการแต่งตั้งให้อยู่ในตำแหน่งซึ่งมีอำนาจหน้าที่และความรับผิดชอบตามที่พระเจ้ามอบหมาย. (เลวีติโก 4:3; 8:12; 2 ซามูเอล 22:51; ฮีบรู 11:24-26) พระเยซูผู้เป็นมาซีฮาที่พยากรณ์ไว้ทรงเป็นตัวแทนองค์สำคัญที่สุดของพระยะโฮวา. ดังนั้น นับว่าเหมาะสมที่พระเยซูได้ชื่อว่า “พระคริสต์ พระบุตรของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่.”—มัดธาย 16:16; ดานิเอล 9:25
[ภาพหน้า 15]
ภาพวาดฟลาวิอุส โยเซฟุส
