คำพยากรณ์ 2. การขาดแคลนอาหาร
คำพยากรณ์ 2. การขาดแคลนอาหาร
“จะเกิดการขาดแคลนอาหาร.”—มาระโก 13:8
● ชายคนหนึ่งหนีไปอยู่ที่หมู่บ้านกวาราเทอจี ประเทศไนเจอร์. ญาติพี่น้องของเขาก็อพยพมาจากตอนกลางของประเทศเพื่อหนีความอดอยากเช่นกัน. แต่ชายคนนี้นอนหมดอาลัยตายอยากอยู่คนเดียวบนเสื่อ. ทำไมเขาจึงอยู่อย่างเดียวดายเช่นนั้น? ผู้ใหญ่บ้านชื่อซิดิบอกว่า “เขาไม่สามารถหาเลี้ยง [ครอบครัว] ได้และไม่อาจทนดูหน้าลูกเมียได้อีกต่อไป.”
ข้อเท็จจริงคืออะไร? ประชากรโลกประมาณ 1 ใน 7 คนมีอาหารไม่พอกินในแต่ละวัน. สภาพการณ์ทางใต้ของทะเลทรายสะฮาราในทวีปแอฟริกายิ่งแย่กว่านั้น คือมีประชากร 1 ใน 3 คนที่อดอยากหิวโหยอยู่ตลอดเวลา. เพื่อจะเห็นภาพชัดเจนขึ้น ขอให้นึกถึงครอบครัวที่มีพ่อ แม่ และลูกเล็ก ๆ หนึ่งคน. ถ้ามีอาหารพอสำหรับแค่สองคน ใครจะเป็นคนที่ต้องอด? พ่อ? แม่? หรือลูก? สำหรับครอบครัวที่อดอยาก นี่เป็นเรื่องที่ต้องตัดสินใจทุกวัน.
คนทั่วไปแย้งว่าอย่างไร? แผ่นดินโลกผลิตอาหารได้มากพอที่จะเลี้ยงมนุษย์ทุกคนได้อย่างเหลือเฟือ เพียงแต่ต้องบริหารจัดการทรัพยากรโลกให้ดีกว่านี้.
ข้อโต้แย้งนี้มีเหตุผลไหม? จริงอยู่ เกษตรกรสามารถผลิตและขนส่งอาหารได้มากกว่าที่เคยทำกันมาในอดีต. ตามจริงแล้ว รัฐบาลมนุษย์น่าจะจัดการกับผลผลิตของโลกและแก้ไขปัญหาความอดอยากได้. แต่หลังจากพยายามมาหลายสิบปีแล้ว รัฐบาลต่าง ๆ ก็ยังไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้.
คุณคิดอย่างไร? คำพยากรณ์ที่มาระโก 13:8 กำลังสำเร็จเป็นจริงไหม? แม้เทคโนโลยีด้านต่าง ๆ จะก้าวหน้าไปมาก แต่การขาดแคลนอาหารก็ยังเป็นปัญหาใหญ่ระดับโลกมิใช่หรือ?
เมื่อมีแผ่นดินไหวและการขาดแคลนอาหารก็มักจะมีปัญหาอื่น ๆ ตามมา. ปัญหาเหล่านี้เป็นผลพวงจากสัญญาณอีกอย่างหนึ่งของสมัยสุดท้าย.
[คำโปรยหน้า 5]
“มากกว่าหนึ่งในสามของเด็กที่เสียชีวิตด้วยโรคปอดบวม โรคท้องร่วง และโรคอื่น ๆ อาจรอดชีวิตได้ ถ้าเด็กเหล่านั้นได้รับอาหารเพียงพอ.”—แอนน์ เอ็ม. เวเนอแมน, อดีตผู้อำนวยการบริหารกองทุนเพื่อเด็กแห่งสหประชาชาติ
[ที่มาของภาพหน้า 5]
© Paul Lowe/Panos Pictures
