ผม​เติบโต​ขึ้น​ใน​เมือง​เรเมช​ที่​อยู่​ใกล้​ชายแดน​อิสราเอล​และ​เลบานอน ช่วง​นั้น​บ้าน​เมือง​ปั่นป่วน​เพราะ​สงคราม​กลาง​เมือง ผม​จำ​ได้​ชัดเจน​ว่า​มี​การ​วาง​ระเบิด​ตาม​ที่​ต่าง ๆ และ​ชาว​บ้าน​ผู้​บริสุทธิ์​หลาย​คน​ก็​ถูก​ลูก​หลง​จน​แขน​ขา​ขาด ชีวิต​สมัย​นั้น​ลำบาก​มาก ทั่ว​บ้าน​ทั่ว​เมือง​มี​แต่​อาชญากรรม​และ​ความ​รุนแรง

ครอบครัว​ของ​ผม​เป็น​สมาชิก​โบสถ์​มาโรไนท์ ซึ่ง​ถือ​ว่า​เป็น​โบสถ์​หนึ่ง​ของ​อีสเทิร์น​คาทอลิก พ่อ​มัก​ยุ่ง​อยู่​กับ​การ​หา​เลี้ยง​ครอบครัว​ใหญ่​ที่​มี​ถึง 12 คน ส่วน​แม่​ก็​ทำ​หน้า​ที่​พา​ลูก ๆ ทุก​คน​ไป​โบสถ์ ต่อ​มา ผม​เริ่ม​รู้สึก​ว่า​โบสถ์​ก็​เหมือน​กับ​สังคม​ทั่ว ๆ ไป​ที่​ดู​แล​ช่วยเหลือ​คน​ด้อย​โอกาส​ไม่​ได้

พอ​เป็น​วัยรุ่น ผม​เริ่ม​สนใจ​กังฟู ผม​ฝึก​อย่าง​เคร่งครัด​จน​สามารถ​ออก​หมัด​และ​ใช้​เท้า​เตะ​ถีบ​ได้​คล่องแคล่ว รวม​ทั้ง​ใช้​อาวุธ​แบบ​ต่าง ๆ ด้วย ผม​นึก​ใน​ใจ​ว่า ‘ถึง​ผม​จะ​หยุด​สงคราม​ไม่​ได้ แต่​อย่าง​น้อย​ผม​ก็​หยุด​พวก​นักเลง​ได้’ ถ้า​ผม​เห็น​คน​สอง​คน​กำลัง​วาง​มวย​กัน ผม​ก็​อด​ไม่​ได้​ที่​จะ​เข้า​ไป​ยุ่ง ผม​เป็น​คน​เลือด​ร้อน​และ​โมโห​ง่าย คน​ทั้ง​ภาค​ใต้​ใน​เลบานอน​กลัว​ผม​กัน​หมด เพราะ​พวก​เขา​รู้​ว่า​ผม​มัก​จะ​ปราบ​ความ​ไม่​ยุติธรรม​และ​ความ​รุนแรง​ด้วย​ตัว​เอง

ใน​ปี ค.ศ. 1980 ผม​เข้า​ร่วม​ชมรม​กังฟู​ใน​เบรุต ทุก ๆ วัน​ผม​ฝ่า​ดง​กระสุน ระเบิด และ​ขีปนาวุธ​เพื่อ​ไป​ฝึก​กังฟู ชีวิต​ผม​ไม่​มี​อะไร​มาก​นอก​จาก​นั่ง ๆ นอน ๆ แล้ว​ก็​กิน ผม​ใช้​ชีวิต​เหมือน​บรูซ ลี พระ​เอก​ลูก​ครึ่ง​จีน-อเมริกัน​ที่​เป็น​สุด​ยอด​ปรมาจารย์​ด้าน​กังฟู ผม​เลียน​แบบ​เขา​ทุก​กระเบียด​นิ้ว ทั้ง​ทรง​ผม ท่า​เดิน และ​แม้​แต่​ตอน​ออก​หมัด​กังฟู ผม​ก็​ตะโกน​เสียง​ดัง ๆ เหมือน​เขา ผม​เป็น​คน​ที่​ไม่​เคย​ยิ้ม​เลย

เป้าหมาย​ของ​ผม​คือ การ​เป็น​นัก​กังฟู​มือ​อาชีพ​ใน​ประเทศ​จีน เย็น​วัน​หนึ่ง​ตอน​ที่​ผม​กำลัง​ฝึก​หนัก​เพื่อ​เตรียม​ตัว​เดิน​ทาง​ไป​จีน ผม​ก็​ได้​ยิน​เสียง​เคาะ​ประตู เพื่อน​คน​หนึ่ง​แวะ​มา​หา​ผม​ที่​บ้าน​และ​พา​พยาน​พระ​ยะโฮวา​สอง​คน​มา​ด้วย ผม​กำลัง​อยู่​ใน​ชุด​ฝึก​ สี​ดำ เหงื่อ​โชก​ไป​ทั้ง​ตัว แล้ว​ผม​ก็​พูด​กับ​พวก​เขา​ว่า “ผม​ไม่​รู้​อะไร​เลย​เกี่ยว​กับ​คัมภีร์​ไบเบิล” ตอน​นั้น ผม​ไม่​รู้​เลย​สัก​นิด​ว่า​ชีวิต​ผม​กำลัง​จะ​เปลี่ยน​ไป

พยาน​ฯ​สอง​คน​นั้น​เปิด​คัมภีร์​ไบเบิล​ให้​ผม​ดู​และ​อธิบาย​ว่า​ทำไม​มนุษย์​ถึง​กำจัด​ความ​ไม่​ยุติธรรม​และ​ความ​รุนแรง​ให้​หมด​ไป​ไม่​ได้ พวก​เขา​บอก​ว่า​ซาตาน​พญา​มาร​เป็น​ต้น​เหตุ​ที่​แท้​จริง​ของ​ปัญหา​เหล่า​นี้ (วิวรณ์ 12:12) ผม​ยัง​จำ​สี​หน้า​และ​แวว​ตา​ของ​พวก​เขา​ได้​ดี มัน​เต็ม​ไป​ด้วย​ความ​สุข​และ​ความ​มั่น​ใจ และ​ผม​ก็​ประทับใจ​มาก​เมื่อ​พวก​เขา​บอก​ให้​ผม​รู้​จัก​ชื่อ​ของ​พระเจ้า (บทเพลง​สรรเสริญ 83:18) พวก​เขา​เปิด​คัมภีร์​ไบเบิล​ไป​ที่​หนังสือ 1 ติโมเธียว 4:8 ที่​บอก​ว่า “การ​ฝึก​ทาง​กาย​มี​ประโยชน์​เล็ก​น้อย แต่​ความ​เลื่อมใส​พระเจ้า​มี​ประโยชน์​สำหรับ​ทุก​สิ่ง เพราะ​การ​ทำ​เช่น​นี้​จะ​ก่อ​ผล​ดี​แก่​ชีวิต​ปัจจุบัน​และ​ชีวิต​อนาคต​อย่าง​แน่นอน” ข้อ​ความ​นั้น​มี​ผล​กระทบ​อย่าง​มาก​ต่อ​ชีวิต​ของ​ผม

น่า​เสียดาย​ที่​ผม​ไม่​ได้​คุย​กับ​พยาน​ฯ​อีก เพราะ​ครอบครัว​ผม​บอก​พวก​เขา​ว่า​อย่า​กลับ​มา​ที่​บ้าน​ของ​เรา แต่​ผม​ตัดสิน​ใจ​แล้ว​ว่า​จะ​เลิก​ฝึก​กังฟู​แล้ว​จะ​เริ่ม​เรียน​คัมภีร์​ไบเบิล ผม​ตั้งใจ​ว่า​จะ​ตาม​หา​พยาน​พระ​ยะโฮวา​แล้ว​เรียน​พระ​คัมภีร์​กับ​พวก​เขา ทั้ง ๆ ที่​พี่​น้อง​ของ​ผม​ไม่​เห็น​ด้วย

ผม​ตาม​หา​พยาน​ฯ​อยู่​พัก​หนึ่ง​แต่​ก็​ไม่​เจอ​ใคร​เลย ใน​ช่วง​นั้น​เอง พ่อ​ผม​เสีย​ชีวิต​อย่าง​กะทันหัน​ซึ่ง​ทำ​ให้​ผม​เสียใจ​มาก แถม​ครอบครัว​ก็​ยัง​ต้อง​เจอ​กับ​เรื่อง​ร้าย ๆ อีก​หลาย​เรื่อง ผม​เริ่ม​ทำ​งาน​ใน​บริษัท​ก่อ​สร้าง วัน​หนึ่ง เพื่อน​ร่วม​งาน​ที่​ชื่อ​อเดล​เดิน​มา​ทัก​ผม​ว่า​ทำไม​หน้า​ตา​ดู​เศร้า ๆ แล้ว​เขา​ก็​เริ่ม​คุย​ให้​ฟัง​เกี่ยว​กับ​ความ​หวัง​เรื่อง​การ​ฟื้น​ขึ้น​จาก​ตาย ตลอด 9 เดือน​ต่อ​จาก​นั้น เพื่อน​ที่​ดี​ของ​ผม​คน​นี้​สอน​คัมภีร์​ไบเบิล​ให้​ผม​อย่าง​อด​ทน

เมื่อ​เรียน​ไป​เรื่อย ๆ ผม​ก็​เริ่ม​เห็น​ว่า​ต้อง​ปรับ​ปรุง​ตัว​เอง​ครั้ง​ใหญ่ เรื่อง​นี้​ไม่​ง่าย​เลย​เพราะ​ผม​เป็น​คน​ขี้​รำคาญ​และ​ขี้​โมโห ผม​ได้​เรียน​จาก​คัมภีร์​ไบเบิล​ว่า​ผม​ต้อง​ควบคุม​อารมณ์​และ​ไม่​ทำ​อะไร​อย่าง​หุนหัน ตัว​อย่าง​เช่น ใน​หนังสือ​มัดธาย 5:44 พระ​เยซู​แนะ​นำ​ว่า “จง​รัก​ศัตรู​ของ​เจ้า​ต่อ ๆ ไป​และ​อธิษฐาน​เพื่อ​ผู้​ที่​ข่มเหง​เจ้า​ต่อ ๆ ไป” และ​หนังสือ​โรม 12:19 เตือน​ว่า “อย่า​แก้แค้น​เสีย​เอง . . . เพราะ​มี​คำ​เขียน​ไว้​ดัง​นี้ ‘พระ​ยะโฮวา​ตรัส​ว่า การ​แก้แค้น​เป็น​ธุระ​ของ​เรา เรา​จะ​ตอบ​แทน’” ข้อ​คัมภีร์​เหล่า​นี้​และ​ข้อ​อื่น ๆ ช่วย​ผม​ให้​ค่อย ๆ ใจ​เย็น​ลง​และ​มี​ความ​สงบ​สุข​ใน​ใจ

แม้​ว่า​ตอน​ที่​ผม​ตัดสิน​ใจ​เรียน​คัมภีร์​ไบเบิล​กับ​พยาน​พระ​ยะโฮวา ครอบครัว​ของ​ผม​ต่อ​ต้าน​มาก แต่​ตอน​นี้​พวก​เขา​เข้าใจ​และ​นับถือ​พยาน​ฯ​มาก​ขึ้น ที่​จริง น้อง​ชาย​ของ​ผม​คน​หนึ่ง​ก็​มา​นมัสการ​พระ​ยะโฮวา​เหมือน​กัน และ​ตอน​ที่​แม่​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่ แม่​มัก​จะ​ช่วย​แก้​ต่าง​ให้ ถ้า​มี​ใคร​เข้าใจ​พยาน​ฯ​ผิด ๆ

ผม​ได้​ของ​ขวัญ​อีก​อย่าง​หนึ่ง​คือ ภรรยา​ที่​น่า​รัก​และ​ซื่อ​สัตย์​ชื่อ​แอนนิต้า เธอ​เป็น​คู่​ที่​ดี​มาก​ใน​งาน​ประกาศ​แบบ​เต็ม​เวลา ใน​ปี ค.ศ. 2000 ผม​กับ​แอนนิต้า​ย้าย​ไป​อยู่​ที่​เมือง​เอส​กิล​สตู​นา​ใน​สวีเดน เรา​ช่วย​สอน​คัมภีร์​ไบเบิล​ให้​กับ​คน​ที่​พูด​ภาษา​อาหรับ

ผม​ยัง​คง​สงสาร​และ​เห็น​ใจ​คน​ที่​เดือดร้อน​เพราะ​ความ​รุนแรง แต่​เมื่อ​ได้​รู้​สาเหตุ​ที่​แท้​จริง​และ​รู้​ว่า​อีก​ไม่​นาน​พระเจ้า​จะ​ทำ​ให้​ความ​ทุกข์​หมด​ไป ผม​ก็​รู้สึก​ยินดี​และ​มี​ใจ​สงบ—บทเพลง​สรรเสริญ 37:29