ยาโกโบและยูดาเป็นน้องชายร่วมมารดากับพระเยซู. เปโตรและโยฮันรวมอยู่ในอัครสาวก 12 คนของพระเยซู. ทั้งสี่คนเขียนจดหมายรวมกันเจ็ดฉบับซึ่งอยู่ในพระคัมภีร์คริสเตียนภาคภาษากรีก. แต่ละฉบับถูกเรียกตามชื่อผู้เขียน. คำเตือนที่ได้รับการดลใจซึ่งอยู่ในจดหมายดังกล่าวมีจุดมุ่งหมายเพื่อช่วยคริสเตียนให้รักษาความภักดีต่อพระยะโฮวาและราชอาณาจักรของพระองค์.

แสดงความเชื่อ. เพียงแต่อ้างว่ามีความเชื่อยังไม่พอ. ความเชื่อแท้นำไปสู่การกระทำ. ยาโกโบเขียนดังนี้: “ถูกแล้ว . . . ความเชื่อที่ไม่มีการทำตามก็ตายแล้ว.” (ยาโกโบ 2:26) การปฏิบัติตามความเชื่อเมื่อเผชิญการทดสอบทำให้เกิดความเพียรอดทน. เพื่อจะประสบผลสำเร็จ คริสเตียนต้องขอสติปัญญาจากพระเจ้าโดยมั่นใจว่าพระเจ้าจะประทานให้. ความเพียรอดทนทำให้พระเจ้าพอพระทัย. (ยาโกโบ 1:2-6, 12) ถ้าผู้นมัสการรักษาความซื่อสัตย์มั่นคงด้วยความเชื่อ พระยะโฮวาพระเจ้าจะตอบรับ. ยาโกโบกล่าวว่า “จงเข้าไปใกล้พระเจ้า แล้วพระองค์จะทรงเข้ามาใกล้พวกท่าน.”—ยาโกโบ 4:8

ความเชื่อของคริสเตียนต้องเข้มแข็งพอที่จะต้านทานการล่อใจต่าง ๆ และอิทธิพลที่เสื่อมทรามทางศีลธรรม. สภาพแวดล้อมที่เสื่อมทรามทางศีลธรรมซึ่งมีอยู่อย่างแพร่หลายกระตุ้นยูดาให้สนับสนุนเพื่อนร่วมความเชื่อให้ “ต่อสู้อย่างทรหดเพื่อความเชื่อ.”—ยูดา 3

รักษาการประพฤติให้สะอาด. พระยะโฮวาทรงคาดหมายว่าผู้นมัสการพระองค์จะเป็นคนบริสุทธิ์ นั่นคือ สะอาดในทุกด้าน. เปโตรเขียนดังนี้: “ท่านทั้งหลายจงเป็นคนบริสุทธิ์ในการประพฤติทั้งสิ้น . . . เพราะมีคำเขียนไว้ว่า ‘เจ้าทั้งหลายต้องเป็นคนบริสุทธิ์ เพราะเรา [พระยะโฮวา] เป็นผู้บริสุทธิ์.’ ” (1 เปโตร 1:15, 16) คริสเตียนมีตัวอย่างที่คู่ควรกับการเลียนแบบ. เปโตรกล่าวดังนี้: “พระคริสต์ก็ยังทรงทนทุกข์เพื่อท่านทั้งหลาย ทรงวางแบบอย่างไว้ให้พวกท่านดำเนินตามรอยพระบาทของพระองค์อย่างใกล้ชิด.” (1 เปโตร 2:21) ถึงแม้คริสเตียนอาจทนทุกข์เนื่องจากยึดถือมาตรฐานของพระเจ้า พวกเขาก็รักษา “สติรู้สึกผิดชอบอันดีไว้.” (1 เปโตร 3:16, 17) เปโตรกระตุ้นคริสเตียนให้ประพฤติอย่างบริสุทธิ์และแสดงความเลื่อมใสพระเจ้าอย่างเต็มที่ขณะรอคอยวันแห่งการพิพากษาของพระเจ้าและคำสัญญาเรื่องโลกใหม่ซึ่งที่นั่นจะมี “ความชอบธรรมอยู่จริง.”—2 เปโตร 3:11-13

แสดงความรัก. โยฮันเขียนว่า “พระเจ้าทรงเป็นความรัก.” อัครสาวกผู้นี้ชี้ว่าพระเจ้าทรงแสดงความรักอันยิ่งใหญ่โดยส่งพระเยซูเป็น “เครื่องบูชาระงับพระพิโรธสำหรับบาปของเรา.” คริสเตียนควรตอบสนองอย่างไร? โยฮันอธิบายดังนี้: “พี่น้องที่รัก ถ้าพระเจ้าทรงรักเราเช่นนี้ เราก็สมควรจะรักกัน.” (1 โยฮัน 4:8-11) วิธีหนึ่งที่จะแสดงความรักเช่นนั้นคือมีน้ำใจเอื้ออารีต่อเพื่อนร่วมความเชื่อ.—3 โยฮัน 5-8

กระนั้น ผู้นมัสการพระยะโฮวาจะแสดงให้เห็นว่าเขารักพระองค์ได้อย่างไร? โยฮันตอบดังนี้: “การรักพระเจ้าหมายถึงการทำตามพระบัญญัติของพระองค์ และพระบัญญัติของพระองค์ไม่เป็นภาระหนัก.” (1 โยฮัน 5:3; 2 โยฮัน 6) ดังนั้น ผู้ที่เชื่อฟังพระเจ้ามั่นใจได้ว่าพวกเขาจะเป็นที่รักของพระเจ้าต่อ ๆ ไป “โดยหวังจะได้ชีวิตนิรันดร์.”—ยูดา 21

—จากยาโกโบ; 1 เปโตร; 2 เปโตร; 1 โยฮัน; 2 โยฮัน; 3 โยฮัน; ยูดา