วัน​อาทิตย์​ที่ 16 เดือน​นิสาน สาวก​ทุก​คน​รู้สึก​ท้อ​ใจ​เพราะ​ไม่​เข้าใจ​ว่า​ทำไม​ศพ​ของ​พระ​เยซู​ถึง​หาย​ไป (มัทธิว 28:9, 10; ลูกา 24:11) ใน​วัน​เดียว​กัน​นั้น สาวก 2 คน​ของ​พระ​เยซู คือ​เคลโอปัส​กับ​เพื่อน​ของ​เขา​ออก​จาก​กรุง​เยรูซาเล็ม​เพื่อ​ไป​หมู่​บ้าน​เอมมาอูส ซึ่ง​ห่าง​ออก​ไป​ประมาณ 11 กิโลเมตร

ระหว่าง​ทาง พวก​เขา​คุย​กัน​เกี่ยว​กับ​เรื่อง​ที่​เกิด​ขึ้น แล้ว​ก็​มี​คน​แปลก​หน้า​มา​ถาม​ว่า “คุณ​สอง​คน​คุย​เรื่อง​อะไร​กัน​อยู่?” เคลโอปัส​จึง​ตอบ​ว่า “คุณ​มา​จาก​ที่​ไหน​เนี่ย ไม่​รู้​เรื่อง​ที่​เกิด​ขึ้น​ใน​กรุง​เยรูซาเล็ม​ช่วง​นี้​เลย​หรือ?” คน​แปลก​หน้า​ถาม​ว่า “เรื่อง​อะไร​หรือ?”—ลูกา 24:17-19

พวก​เขา​ตอบ​ว่า “ก็​เรื่อง​เยซู​ชาว​นาซาเร็ธ​น่ะ​สิ . . . พวก​เรา​เคย​หวัง​ว่า​ท่าน​จะ​มา​ปลด​ปล่อย​คน​อิสราเอล​ให้​เป็น​อิสระ”—ลูกา 24:19-21

เคลโอปัส​กับ​เพื่อน​จึง​เล่า​เรื่อง​ที่​เกิด​ขึ้น รวม​ทั้ง​เรื่อง​ที่​ผู้​หญิง​บาง​คน​ไป​ที่​อุโมงค์​ฝัง​ศพ​ของ​พระ​เยซู​และ​พบ​ว่า​มัน​ว่าง​เปล่า เรื่อง​ที่​พวก​เธอ​ได้​เห็น​ปรากฏการณ์​เหนือ​ธรรมชาติ​คือ​ได้​เจอ​ทูตสวรรค์​ที่​บอก​ว่า​พระ​เยซู​มี​ชีวิต​อยู่ และ​ยัง​เล่า​ด้วย​ว่า​คน​อื่น​ไป​ที่​อุโมงค์​ฝัง​ศพ​และ “เห็น​อุโมงค์​ว่าง​เปล่า​อย่าง​ที่​พวก​ผู้​หญิง​บอก”—ลูกา 24:24

เห็น​ได้​ชัด​ว่า​ทั้ง​สอง​คน​สับสน​มาก คน​แปลก​หน้า​จึง​พูด​ตรง ๆ เพื่อ​ช่วย​ให้​พวก​เขา​เปลี่ยน​ความ​คิด​ที่​ไม่​ดี ซึ่ง​กำลัง​ส่ง​ผล​ต่อ​ความ​เชื่อ เขา​พูด​ว่า “ทำไม​พวก​คุณ​ไม่​ยอม​เข้าใจ​และ​ไม่​เชื่อ​สิ่ง​ที่​พวก​ผู้​พยากรณ์​บอก​ไว้​ล่ะ ก่อน​ที่​พระ​คริสต์​จะ​ได้​รับ​อำนาจ​ยิ่ง​ใหญ่ ท่าน​ต้อง​ทน​ทุกข์​ทั้ง​หมด​นี้​ไม่​ใช่​หรือ?” (ลูกา 24:25, 26) แล้ว​คน​แปลก​หน้า​คน​นั้น​ก็​อธิบาย​ความ​หมาย​ของ​ข้อ​คัมภีร์​ที่​เกี่ยว​ข้อง​กับ​พระ​คริสต์​ให้​พวก​เขา​ฟัง

เมื่อ​ใกล้​จะ​ถึง​เอมมาอูส สาวก​ทั้ง 2 คน​อยาก​รู้​มาก​ขึ้น จึง​บอก​คน​แปลก​หน้า​ว่า “พัก​กับ​พวก​เรา​ที่​นี่​ก่อน​ดี​กว่า จวน​จะ​ค่ำ​อยู่​แล้ว​และ​ใกล้​จะ​หมด​วัน​แล้ว​ด้วย” เขา​ก็​ตก​ลง ทั้ง 3 คน​ไป​กิน​อาหาร​ด้วย​กัน เมื่อ​คน​แปลก​หน้า​อธิษฐาน หัก​ขนมปัง แล้ว​ส่ง​ให้​สาวก 2 คน พวก​เขา​รู้​ทันที​ว่า​คน​นั้น​คือ​พระ​เยซู แต่​ท่าน​ก็​หาย​วับ​ไป​กับ​ตา (ลูกา 24:29-31) ตอน​นี้​เคลโอปัส​กับ​เพื่อน​มั่น​ใจ​ว่า​พระ​เยซู​ฟื้น​ขึ้น​จาก​ตาย​แล้ว​จริง ๆ!

พวก​เขา​คุย​กัน​อย่าง​ตื่นเต้น​เกี่ยว​กับ​ประสบการณ์​นี้​ว่า “มิ​น่า​ล่ะ เรา​ถึง​รู้สึก​ประทับใจ​จริง ๆ ตอน​ที่​ท่าน​พูด​กับ​พวก​เรา​ระหว่าง​ทาง และ​ตอน​ที่​ท่าน​อธิบาย​ให้​พวก​เรา​เข้าใจ​ข้อ​คัมภีร์​อย่าง​ละเอียด” (ลูกา 24:32) พวก​เขา​รีบ​กลับ​ไป​เจอ​อัครสาวก​และ​คน​อื่น ๆ ที่​เยรูซาเล็ม แต่​ก่อน​ที่​จะ​ได้​เล่า​เรื่อง เคลโอปัส​กับ​เพื่อน​ก็​ได้​ยิน​คน​อื่น ๆ พูด​ว่า “นาย​ของ​เรา​ถูก​ปลุก​ให้​ฟื้น​ขึ้น​มา​แล้ว​จริง ๆ และ​ปรากฏ​ตัว​ให้​ซีโมน​เห็น​แล้ว​ด้วย” (ลูกา 24:34) จาก​นั้น ทั้ง​สอง​จึง​เล่า​เรื่อง​ที่​ตัว​เอง​ได้​เจอ​พระ​เยซู​เหมือน​กัน นี่​แสดง​ว่า​มี​พยาน​หลาย​คน​แล้ว​ที่​ได้​เห็น​ท่าน

แล้ว​ทุก​คน​ก็​ช็อก เพราะ​อยู่ ๆ พระ​เยซู​ก็​มา​ปรากฏ​ตัว​ใน​ห้อง! นี่​ดู​เหมือน​เป็น​ไป​ไม่​ได้​เพราะ​พวก​สาวก​ล็อก​ประตู​เพื่อ​กัน​ไม่​ให้​พวก​ยิว​เข้า​มา แต่​พระ​เยซู​มา​ยืน​อยู่​กลาง​วง​และ​พูด​เรียบ ๆ ว่า “สวัสดี​ทุก​คน” พวก​เขา​ตกใจ​กลัว​เหมือน​ตอน​ที่​เห็น​พระ​เยซู​เดิน​บน​น้ำ แต่​ตอน​นี้​พวก​เขา “คิด​ว่า​เห็น​ทูตสวรรค์”—ลูกา 24:36, 37; มัทธิว 14:25-27

พระ​เยซู​ให้​พวก​เขา​ดู​มือ​และ​เท้า เพื่อ​พิสูจน์​ว่า​ท่าน​ไม่​ใช่​ภาพ​ลวง​ตา​หรือ​ภาพ​ใน​จินตนาการ แต่​มี​ร่าง​กาย​เหมือน​มนุษย์​ทั่ว​ไป แล้ว​ท่าน​ก็​พูด​ว่า “พวก​คุณ​กลัว​ทำไม สงสัย​ทำไม? นี่​ผม​เอง จับ​มือ​จับ​เท้า​ของ​ผม​ดู​สิ เพราะ​ทูตสวรรค์​ไม่​มี​เนื้อ​และ​กระดูก​อย่าง​ที่​พวก​คุณ​เห็น​อยู่​นี้” (ลูกา 24:36-39) พวก​เขา​ทั้ง​อึ้ง​ทั้ง​ดีใจ แต่​ก็​ยัง​ไม่​ค่อย​อยาก​เชื่อ

 พระ​เยซู​พยายาม​ต่อ​ไป​เพื่อ​ช่วย​ให้​พวก​เขา​มั่น​ใจ​ว่า​เป็น​ท่าน​เอง​จริง ๆ โดย​ถาม​ว่า “พวก​คุณ​มี​อะไร​กิน​บ้าง?” พวก​สาวก​เอา​ปลา​นึ่ง​มา​ให้ พระ​เยซู​จึง​รับ​มา​กิน​และ​พูด​ว่า “ตอน​ที่​ผม​อยู่​กับ​พวก​คุณ​ก่อน​หน้า​นี้ ผม​เคย​บอก​ว่า ทุก​สิ่ง​ที่​เขียน​ไว้​เกี่ยว​กับ​ผม​ใน​กฎหมาย​ของ​โมเสส ใน​หนังสือ​ของ​พวก​ผู้​พยากรณ์ และ​ใน​หนังสือ​สดุดี​จะ​ต้อง​เกิด​ขึ้น​จริง”—ลูกา 24:41-44

พระ​เยซู​ช่วย​เคลโอปัส​กับ​เพื่อน​ให้​เข้าใจ​ข้อ​คัมภีร์​หลาย​ข้อ แล้ว​ท่าน​ก็​อธิบาย​ให้​สาวก​ใน​ห้อง​นี้​เข้าใจ​ด้วย ท่าน​พูด​ว่า “พระ​คัมภีร์​บอก​ไว้​ว่า พระ​คริสต์​จะ​ต้อง​ทน​ทุกข์​และ​ฟื้น​ขึ้น​จาก​ตาย​ใน​วัน​ที่​สาม และ​จะ​มี​การ​ประกาศ​ใน​นาม​ของ​ท่าน​ให้​คน​ทุก​ชาติ​ได้​รู้​ว่า พวก​เขา​ต้อง​กลับ​ใจ​เพื่อ​จะ​ได้​รับ​การ​อภัย​บาป การ​ประกาศ​นี้​จะ​เริ่ม​จาก​กรุง​เยรูซาเล็ม พวก​คุณ​จะ​เป็น​พยาน​เพื่อ​ประกาศ​เรื่อง​ทั้ง​หมด​นี้”—ลูกา 24:46-48

ด้วย​เหตุ​ผล​บาง​อย่าง อัครสาวก​โธมัส​ไม่​ได้​อยู่​ใน​ห้อง​นั้น แต่​ไม่​กี่​วัน​ต่อ​มา​ก็​มี​คน​เล่า​ให้​เขา​ฟัง​ด้วย​ความ​ยินดี​ว่า “พวก​เรา​ได้​เจอ​นาย​ของ​เรา​ด้วย” โธมัส​บอก​ว่า “ผม​ไม่​เชื่อ​เด็ดขาด​จน​กว่า​จะ​ได้​เห็น​และ​เอา​นิ้ว​แยง​รอย​ตะปู​ที่​มือ​ท่าน และ​ได้​จับ​ดู​สีข้าง​ของ​ท่าน​ด้วย​มือ​ผม​เอง”—ยอห์น 20:25

แปด​วัน​ต่อ​มา พวก​สาวก​ก็​มา​รวม​ตัว​กัน​อีก​ครั้ง​ใน​ห้อง​ที่​ล็อก​ประตู​ไว้ คราว​นี้​โธมัส​ก็​อยู่​ด้วย พระ​เยซู​แปลง​กาย​มา​อยู่​ต่อ​หน้า​พวก​เขา​แล้ว​พูด​ว่า “สวัสดี​ทุก​คน” ท่าน​หัน​ไป​หา​โธมัส​และ​พูด​กับ​เขา​ว่า “เอา​นิ้ว​แยง​มือ​ผม​ดู และ​เอา​มือ​จับ​สีข้าง​ของ​ผม​สิ ขอ​ให้​เชื่อ​และ​เลิก​สงสัย​เถอะ” โธมัส​จึง​พูด​ว่า “นาย​ของ​ผม​และ​พระเจ้า​ของ​ผม!” (ยอห์น 20:26-28) ตอน​นี้​โธมัส​มั่น​ใจ​ว่า​พระ​เยซู​มี​ชีวิต​อยู่ และ​มี​ลักษณะ​เหมือน​กับ​พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า ท่าน​เป็น​ตัว​แทน​ของ​พระองค์

พระ​เยซู​พูด​ว่า “คุณ​เชื่อ​เพราะ​ได้​เห็น​ผม​อย่าง​นั้น​หรือ? คน​ที่​เชื่อ​ทั้ง​ที่​ไม่​ได้​เห็น​ก็​มี​ความ​สุข”—ยอห์น 20:29