เรื่องที่ 45
การข้ามแม่น้ำยาระเดน
ดูแน่ะ! ชนยิศราเอลกำลังข้ามแม่น้ำยาระเดนอยู่! แต่น้ำหายไปไหนหมด? เนื่องจากในฤดูนี้มีฝนมากมาย เมื่อไม่กี่นาทีมานี้เองแม่น้ำยังเต็มเปี่ยม. แต่บัดนี้ น้ำหายไปหมด! และชนยิศราเอลพากันเดินข้ามไปบนดินแห้ง เช่นเดียวกับที่ทะเลแดง! น้ำไปไหนเสียหมดล่ะ? ให้เราดูกัน.
ครั้นถึงเวลาที่ชนยิศราเอลจะข้ามแม่น้ำยาระเดน พระยะโฮวาให้ยะโฮซูอะบอกกับผู้คนดังนี้: ‘พวกปุโรหิตจะหามหีบแห่งคำสัญญาไมตรีไปข้างหน้าพวกเรา. ขณะที่เขาเอาเท้าก้าวลงไปในแม่น้ำยาระเดน แล้วน้ำก็จะหยุดไหล.’
พวกปุโรหิตจึงยกหีบแห่งคำสัญญาไมตรีหามไปข้างหน้าผู้คน. ครั้นเขามาถึงแม่น้ำยาระเดน พวกปุโรหิตก็ก้าวลงไปในน้ำ. แม่น้ำนั้นไหลเชี่ยวและลึกมาก. แต่ทันทีทันใดที่เท้าของเขาถูกน้ำเข้า น้ำก็ค่อย ๆ หยุดไหล. ช่างเป็นการอัศจรรย์เสียจริง! พระยะโฮวาทรงกั้นน้ำไว้มิให้ไหลมา. ฉะนั้นมิช้ามินานจึงไม่มีน้ำเลยในแม่น้ำ!
พวกปุโรหิตผู้หามหีบแห่งคำสัญญาไมตรีก็ออกไปอยู่กลางแม่น้ำที่แห้งแล้ว. เธอเห็นเขาในรูปนี้ไหม? ขณะที่เขายืนอยู่ ณ ที่นั่น ชนยิศราเอลทั้งหมดก็เดินข้ามแม่น้ำยาระเดนไปบนดินแห้ง!
เมื่อทุกคนข้ามไปแล้ว พระยะโฮวาให้ยะโฮซูอะบอกแก่ชายผู้ที่แข็งแรง 12 คนว่า: ‘จงไปยังแม่น้ำตรงที่ซึ่งพวกปุโรหิตยืนหามหีบแห่งคำสัญญาไมตรีอยู่. จงเก็บเอาหิน 12 ก้อนแล้วเอามากองไว้ ณ ที่ซึ่งพวกเจ้าทั้งหมดจะพักอยู่คืนนี้. แล้วในเวลาภายหน้าเมื่อลูกหลานของเจ้าถามว่าหินเหล่านี้หมายถึงอะไร เจ้าจะบอกเขาว่าขณะที่เอาหีบแห่งคำสัญญาไมตรีของพระยะโฮวาข้ามยาระเดนไปนั้นน้ำก็หยุดไหล. หินเหล่านี้จะได้ทำให้เจ้าระลึกถึงการอัศจรรย์นี้!’ ยะโฮซูอะได้ตั้งหิน 12 ก้อนไว้ตรงที่ซึ่งพวกปุโรหิตเคยยืนอยู่ที่กลางแม่น้ำนั้นเช่นกัน.
ในที่สุด ยะโฮซูอะบอกพวกปุโรหิตที่หามหีบแห่งคำสัญญาไมตรีนั้นว่า: ‘จงขึ้นมาจากยาระเดนเถิด.’ และทันทีทันใดที่พวกเขาขึ้นมา แม่น้ำก็เริ่มไหลอีกอย่างเดิม.
