เรื่องที่ 49
ดวงอาทิตย์หยุดอยู่กับที่
ดูยะโฮซูอะซิ. ท่านกำลังพูดว่า: ‘ดวงอาทิตย์ จงหยุดเถิด!’ และดวงอาทิตย์ก็หยุดอยู่กับที่จริง ๆ. ดวงอาทิตย์หยุดอยู่กลางท้องฟ้าเป็นเวลาวันหนึ่งเต็ม ๆ. พระยะโฮวาเป็นผู้ทำให้เหตุการณ์นี้เกิดขึ้น! แต่ให้เราดูว่า เหตุใดยะโฮซูอะจึงต้องการให้ดวงอาทิตย์ส่องแสงต่อไป.
ครั้นกษัตริย์ชั่วห้าองค์ในแผ่นดินคะนาอัน เริ่มสู้รบกับชาวฆิบโอน ชาวฆิบโอนจึงใช้คนไปขอยะโฮซูอะให้ช่วย. เขาบอกว่า: ‘ขอรีบมาช่วยพวกเรา! ขอช่วยชีวิตพวกเราไว้เถิด! พวกกษัตริย์ในแดนภูเขาได้ยกมาเพื่อต่อสู้เหล่าผู้รับใช้ของท่าน.’
ทันใดนั้นยะโฮซูอะและพลรบทั้งปวงของท่านก็ไป. เขาเดินไปตลอดคืน. ครั้นมาถึงเมืองฆิบโอน พวกทหารของกษัตริย์ทั้งห้าก็ตกใจกลัวและเริ่มวิ่งหนี. แล้วพระยะโฮวาทรงบันดาลให้ลูกเห็บก้อนใหญ่ ๆ ตกจากฟ้า และพวกทหารที่ตายจากโดนลูกเห็บมีมากกว่าพวกที่ถูกพลรบของยะโฮซูอะฆ่า.
ยะโฮซูอะเห็นว่ามิช้ามินานก็จะถึงเวลาดวงอาทิตย์ตก. แล้วจะมืดและพวกทหารเป็นอันมากของกษัตริย์ชั่วห้าองค์ก็จะหนีไปได้. ดังนั้นยะโฮซูอะจึงทูลอธิษฐานต่อพระยะโฮวาและกล่าวว่า: ‘โอ้ดวงอาทิตย์ จงหยุดเถิด’ และระหว่างที่ดวงอาทิตย์ส่องแสงต่อไป ชนยิศราเอลก็สามารถเอาชนะการสู้รบได้โดยสิ้นเชิง.
ในคะนาอัน มีกษัตริย์ชั่วอยู่อีกเป็นจำนวนมากที่เกลียดชังผู้คนของพระเจ้า. ยะโฮซูอะและกองทัพของท่านต้องใช้เวลาประมาณหกปีทำการปราบปรามกษัตริย์ 31 องค์ในแผ่นดินนั้น. ครั้นการสู้รบเสร็จสิ้นลง ยะโฮซูอะจึงจัดการแบ่งส่วนแผ่นดินคะนาอันออกให้แก่ตระกูลเหล่านั้นที่ยังต้องได้รับดินแดนของตน.
หลายปีผ่านไป และในที่สุดยะโฮซูอะตายเมื่ออายุ 110 ปี ปวงชนเชื่อฟังพระยะโฮวาตราบเท่าที่ท่านและเหล่าสหายของท่านมีชีวิตอยู่. แต่ครั้นคนดี ๆ พวกนี้ตายไปผู้คนก็เริ่มทำสิ่งชั่วร้ายต่าง ๆ และจึงตกเข้าสู่ความลำบาก. นี่แหละคือคราวที่พวกเขาจำเป็นอย่างแท้จริงที่จะได้รับความช่วยเหลือจากพระเจ้า.
