ข้ามไปยังเนื้อหา

ข้ามไปยังสารบัญ

เรื่อง​ที่ 51

รูธและนาอะมี

รูธและนาอะมี

ใน​พระ​คัมภีร์ เธอ​จะ​พบ​พระ​ธรรม​เล่ม​หนึ่ง​เรียก​ว่า​ประวัตินางรูธ เป็น​เรื่อง​เกี่ยว​กับ​ครอบครัว​หนึ่ง​ที่​มี​ชีวิต​อยู่​สมัย​เมื่อ​ประเทศ​ยิศราเอล​มี​ผู้​วินิจฉัย. รูธ​เป็น​หญิง​สาว​มา​จาก​แผ่นดิน​โมอาบ นาง​มิ​ได้​เป็น​ชน​ยิศราเอล​ชน​ชาติ​ของ​พระเจ้า. เมื่อ​รูธ​เรียน​ถึง​พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า​เที่ยง​แท้​นาง​จึง​รักใคร่​พระองค์​มาก​ที​เดียว. นาอะมี​เป็น​หญิง​สูง​อายุ​ผู้​ซึ่ง​ช่วย​รูธ​ให้​เรียน​รู้​ถึง​พระ​ยะโฮวา.

นาอะมี​เป็น​หญิง​ชาติ​ยิศราเอล. นาง​และ​สามี​กับ​ลูก​ชาย​สอง​คน​ได้​ย้าย​ไป​อยู่​ที่​แผ่นดิน​โมอาบ​คราว​เมื่อ​อาหาร​มี​ไม่​พอ​กิน​ใน​แผ่นดิน​ยิศราเอล. วัน​หนึ่ง​สามี​ของ​นาอะมี​ตาย. ต่อ​มา​ลูก​ชาย​สอง​คน​ของ​นาอะมี​แต่งงาน​กับ​หญิง​ชาว​โมอาบ​สอง​คน​ชื่อ​รูธ​และ​อะระฟา. แต่​ภาย​หลัง​ประมาณ 10 ปี​ลูก​ชาย​สอง​คน​ของ​นาอะมี​ก็​ตาย. นาอะมี​กับ​หญิง​ทั้ง​สอง​รู้สึก​เศร้า​ใจ​จริง! ตอน​นี้​นาอะมี​จะ​ทำ​อย่าง​ไร​ดี?

วัน​หนึ่ง​นาอะมี​ตัดสิน​ใจ​จะ​ออก​เดิน​ทาง​ไกล​กลับ​บ้าน​ไป​หา​ชน​ชาติ​ของ​นาง. รูธ​และ​อะระฟา​ต้องการ​อยู่​กับ​นาง ดัง​นั้น​เขา​ทั้ง​สอง​จึง​ไป​ด้วย. แต่​ภาย​หลัง​ที่​เดิน​ทาง​ไป​ได้​ไม่​สู้​ไกล​นัก นาอะมี​จึง​หัน​หน้า​มา​พูด​กับ​ลูก​สะใภ้​ทั้ง​สอง​ว่า: ‘จง​กลับ​บ้าน​เสีย​เถอะ และ​ไป​อยู่​กับ​มารดา​ของ​เจ้า.’

นาอะมี​จึง​จูบ​ลา​ลูก​สะใภ้​ทั้ง​สอง. ตอน​นี้​เขา​ทั้ง​สอง​ก็​เริ่ม​ร้องไห้ เพราะ​รัก​นาอะมี​มาก. เขา​ทั้ง​สอง​พูด​ว่า: ‘อย่า​เลย! เรา​ทั้ง​สอง​จะ​ไป​กับ​แม่ ไป​ยัง​ชน​ชาติ​ของ​แม่.’ แต่​นาอะมี​ตอบ​ว่า: ‘ลูก​เอ๋ย เจ้า​ต้อง​กลับ​ไป ถ้า​เจ้า​กลับ​ไป​อยู่​ที่​บ้าน​ก็​จะ​ดี​กว่า.’ ดัง​นั้น​อะระฟา​จึง​ออก​เดิน​ทาง​กลับ​บ้าน​ของ​ตน. แต่​รูธ​ไม่​ไป.

นาอะมี​หัน​มา​พูด​กับ​รูธ​ว่า: ‘ดู​ซิ! อะระฟา​กลับ​ไป​แล้ว. เจ้า​ด้วย​จง​กลับ​ไป​บ้าน​กับ​เขา​เถิด.’ แต่​รูธ​ตอบ​ว่า: ‘ขอ​แม่​อย่า​พยายาม​ให้​ลูก​จาก​ไป​เลย! ขอ​ให้​ลูก​ไป​กับ​แม่​เถิด. แม่​จะ​ไป​ไหน​ลูก​จะ​ไป​ด้วย และ​แม่​จะ​อาศัย​อยู่​ที่​ไหน​ลูก​จะ​อาศัย​อยู่​ที่​นั่น. ชน​ชาติ​ของ​แม่​จะ​เป็น​ของ​ลูก. และ​พระเจ้า​ของ​แม่​จะ​เป็น​พระเจ้า​ของ​ลูก. แม่​ตาย​ที่​ไหน​ลูก​จะ​ตาย​ที่​นั่น และ​จะ​ฝัง​ไว้​ที่​นั่น​ด้วย.’ เมื่อ​รูธ​พูด​เช่น​นี้ นาอะมี​มิ​ได้​พยายาม​ให้​นาง​กลับ​บ้าน​อีก.

ใน​ที่​สุด​ทั้ง​สอง​ไป​ถึง​ประเทศ​ยิศราเอล. เขา​ตั้ง​หลัก​ที่​นั่น. รูธ​เริ่ม​ทำ​งาน​ใน​ทุ่ง​นา​ทันที เพราะ​เป็น​ฤดู​เกี่ยว​ข้าว​บาร์​เล. ชาย​คน​หนึ่ง​ชื่อ​โบอัศ​ให้​นาง​เก็บ​ข้าว​ใน​นา​ของ​ตน. เธอ​รู้​ไหม​ว่า​แม่​ของ​โบอัศ​คือ​ใคร? คือ​ราฮาบ​จาก​เมือง​ยะริโฮ.

วัน​หนึ่ง​โบอัศ​บอก​รูธ​ว่า: ‘เรา​ได้​ยิน​ทุก​อย่าง​เกี่ยว​กับ​เจ้า ที่​เจ้า​ได้​มี​น้ำใจ​กรุณา​ต่อ​นาอะมี. เรา​รู้​ว่า​เจ้า​จาก​บิดา​มารดา​และ​ถิ่น​กำเนิด​ของ​เจ้า และ​มา​อยู่​ท่ามกลาง​ชน​ชาติ​ซึ่ง​เจ้า​ไม่​รู้​จัก​มา​ก่อน. ขอ​พระ​ยะโฮวา​ทรง​อวย​พระ​พร​แก่​เจ้า​เถิด!’

รูธ​ตอบ​ว่า: ‘ท่าน​ได้​แสดง​ความ​กรุณา​ต่อ​ดิฉัน​มาก เจ้า​ค่ะ! คำ​พูด​ของ​ท่าน​ทำ​ให้​ดิฉัน​รู้สึก​สบาย​ใจ​ขึ้น.’ โบอัศ​พอ​ใจ​ใน​ตัว​รูธ​มาก และ​ไม่​นาน​เขา​ก็​ได้​แต่งงาน​กัน. นั่น​ทำ​ให้​นาอะมี​มี​ความ​สุข​เบิกบาน​มิ​ใช่​น้อย! แต่​นาอะมี​มี​ความ​สุข​มาก​ขึ้น​อีก​เมื่อ​รูธ​กับ​โบอัศ​ได้​ลูก​ชาย​หัวปี​ชื่อ​โอเบ็ด. ต่อ​มา​โอเบ็ด​ได้​เป็น​ปู่​ของ​ดาวิด ผู้​ที่​เรา​จะ​ได้​เรียน​รู้​อีก​มาก​ใน​ตอน​หลัง.

พระ​ธรรม​ประวัตินางรูธ 1–4.