เรื่องที่ 69
เด็กหญิงคนหนึ่งช่วยบุรุษผู้มีอำนาจ
เธอรู้ไหมว่าเด็กหญิงคนนี้กำลังพูดเรื่องอะไร? เขาบอกนายผู้หญิงถึงอะลีซาผู้พยากรณ์ของพระยะโฮวา และสิ่งน่าพิศวงต่าง ๆ ซึ่งพระยะโฮวาทรงช่วยให้อะลีซาทำ. นายผู้หญิงนั้นไม่รู้เรื่องเกี่ยวด้วยพระยะโฮวาเพราะเขาไม่ใช่ชนชาติยิศราเอล. ให้เราดูว่า เหตุใดเด็กหญิงนั้นจึงอยู่ในบ้านของนาง.
นายผู้หญิงนั้นเป็นชาติซีเรีย. สามีของนางชื่อนามานเป็นผู้บังคับบัญชากองทัพชาติซีเรีย. ชนชาติซีเรียได้จับตัวเด็กหญิงชาติยิศราเอลผู้นี้ไปเป็นเชลย. แล้วพาเอาตัวไปเป็นเด็กรับใช้ภรรยาของนามาน.
นามานเป็นโรคร้ายที่เรียกโรคเรื้อน. โรคนี้อาจทำให้เนื้อของคนเราหลุดออก. เด็กหญิงคนนี้จึงบอกภรรยาของนามานว่า: ‘ดิฉันอยากให้นายของดิฉันไปหาผู้พยากรณ์ของพระยะโฮวาในประเทศยิศราเอล. เขาจะรักษาท่านให้หายจากโรคเรื้อน.’ ต่อมานามานได้รู้ถึงสิ่งที่เด็กหญิงคนนี้บอก.
นามานต้องการรับการรักษาให้หายโรค ฉะนั้นท่านจึงตกลงจะไปประเทศยิศราเอล. ครั้นไปถึงท่านไปบ้านของอะลีซา. อะลีซาใช้คนไปบอกนามานให้ไปอาบน้ำในแม่น้ำยาระเดนเจ็ดครั้ง. นี่ทำให้นามานรู้สึกโกรธและพูดว่า: ‘แม่น้ำทั้งปวงในบ้านเราดีกว่าแม่น้ำใด ๆ ในประเทศยิศราเอล!’ หลังจากพูดแล้ว นามานก็ไป.
แต่คนรับใช้ผู้หนึ่งของท่านพูดว่า: ‘นายข้า หากอะลีซาสั่งให้ท่านทำการยาก ท่านก็คงจะทำ นี่เพียงแต่อาบน้ำตามที่ผู้พยากรณ์บอก. เหตุใดท่านจึงจะทำไม่ได้?’ นามานยอมฟังคนรับใช้ของตนแล้วไปจุ่มตัวในแม่น้ำยาระเดนเจ็ดครั้ง. ครั้นนามานทำเช่นนั้นแล้ว เนื้อของท่านก็กลับเปล่งปลั่งและหายเป็นปกติ!
นามานเป็นสุขยิ่ง. ท่านกลับมาหาอะลีซาและบอกว่า: ‘บัดนี้เรารู้แน่ว่าพระเจ้าในประเทศยิศราเอลเป็นพระเจ้าเที่ยงแท้องค์เดียวเท่านั้นทั่วแผ่นดินโลก. ดังนั้นขอรับของกำนัลนี้ไว้จากข้าพเจ้าเถิด.’ แต่อะลีซาตอบว่า: ‘ไม่ ข้าพเจ้าจะไม่รับ.’ อะลีซารู้ว่าที่จะรับของกำนัลย่อมผิด เพราะพระยะโฮวาต่างหากเป็นผู้รักษานามานให้หาย. แต่ว่าเฆฮะซีคนรับใช้ของอะลีซาอยากจะได้ของกำนัลนั้น.
ฉะนั้นเฆฮะซีได้ทำดังนี้ ภายหลังที่นามานไปแล้ว เฆฮะซีวิ่งไปจนทันเขา. และบอกว่า: ‘อะลีซาใช้เรามาบอกว่าต้องการของกำนัล เพื่อเพื่อน ๆ ผู้ซึ่งเพิ่งมาเยี่ยม.’ แน่ละ นี่เป็นการโกหก. แต่นามานไม่รู้ว่าเขาโกหก ท่านจึงให้ของบางสิ่งแก่เฆฮะซี.
เมื่อเฆฮะซีกลับบ้าน อะลีซารู้เรื่องที่เขากระทำนั้น. พระยะโฮวาทรงบอกให้ท่านทราบ ท่านจึงกล่าวว่า: ‘เพราะเจ้าได้ทำการชั่ว โรคเรื้อนของนามานก็จะติดที่ตัวเจ้า.’ แล้วก็เป็นเช่นนั้นทันที!
เราเรียนรู้อะไรจากเรื่องทั้งหมดนี้? ทีแรกเราควรจะเป็นเหมือนกับเด็กหญิงคนนั้นและพูดถึงเรื่องพระยะโฮวา. การทำเช่นนั้นอาจก่อให้เกิดประโยชน์ได้มาก. ที่สอง เราไม่ควรหยิ่งทะนงเช่นนามานในตอนแรก แต่ควรเชื่อฟังพวกผู้รับใช้ของพระเจ้า. และที่สาม เราไม่ควรพูดโกหกเช่นเฆฮะซี. เราสามารถเรียนรู้หลายสิ่งได้จากการอ่านพระคัมภีร์ไบเบิ้ล มิใช่หรือ?