ข้ามไปยังเนื้อหา

ข้ามไปยังสารบัญ

พระเยซูรักษาคนป่วยให้หาย

พระเยซูรักษาคนป่วยให้หาย

เรื่อง​ที่ 96

พระ​เยซู​รักษา​คน​ป่วย​ให้​หาย

ขณะ​ที่​พระ​เยซู​เดิน​ทาง​ทั่ว​ประเทศ พระองค์​รักษา​คน​ป่วย​ให้​หาย. ข่าว​เรื่อง​การ​อัศจรรย์​นี้​ก็​ลือ​ไป​ถึง​หมู่​บ้าน​และ​เมือง​ที่​อยู่​รอบ ๆ. ดัง​นั้น ผู้​คน​จึง​พา​คน​พิการ ตา​บอด หู​หนวก​และ​คน​ที่​มี​โรค​อื่น​อีก​มาก​มา​หา​พระองค์. พระ​เยซู​ก็​รักษา​เขา​หาย​ทุก​คน.

ล่วง​ไป​สาม​ปี​กว่า ตั้ง​แต่​โยฮัน​ให้​พระ​เยซู​รับ​บัพติสมา. และ​พระ​เยซู​บอก​พวก​อัครสาวก​ว่า ไม่​นาน​พระองค์​จะ​ขึ้น​ไป​ยะรูซา​เล็ม​ที่​ซึ่ง​พระองค์​จะ​ถูก​ฆ่า แล้ว​ก็​จะ​กลับ​เป็น​ขึ้น​จาก​ตาย. ก่อน​หน้า​นั้น​พระ​เยซู​ยัง​รักษา​คน​ป่วย​ให้​หาย​อยู่​เรื่อย ๆ.

วัน​หนึ่ง พระ​เยซู​สั่ง​สอน​ใน​วัน​ซะบาโต. ซะบาโต​คือ​วัน​หยุด​พัก​สำหรับ​คน​ยิว. หญิง​ผู้​ซึ่ง​เธอ​เห็น​ที่​นี่​เคย​ป่วย​หนัก. เขา​เป็น​โรค​หลัง​โกง ยืด​ตัว​ไม่​ได้​เป็น​เวลา 18 ปี. พระ​เยซู​เอา​พระ​หัตถ์​วาง​บน​หญิง​นี้ เขา​ก็​เริ่ม​ยืด​ตัว​ขึ้น​ยืน​ตรง​ได้. หญิง​นี้​หาย​แล้ว!

นี่​เอง​ทำ​ให้​หัวหน้า​ศาสนา​โกรธ. คน​หนึ่ง​ใน​พวก​เขา​ตะโกน​ไป​ยัง​ฝูง​ชน​ว่า: ‘มี​อยู่​หก​วัน​ที่​เรา​ควร​ทำ​งาน ใน​หก​วัน​นั้น​จง​มา​ให้​รักษา​โรค​เถิด มิ​ใช่​ใน​วัน​ซะบาโต!’

แต่​พระ​เยซู​ตอบ​ว่า: ‘โอ เจ้า​คน​ใจ​ร้าย. ใคร​ใน​พวก​เจ้า​จะ​ไม่​แก้​ลา​ออก พา​ไป​กิน​น้ำ​ใน​วัน​ซะบาโต. หญิง​ผู้​น่า​สงสาร​นี้​ป่วย 18 ปี ไม่​ควร​หรือ​ที่​จะ​ได้​รับ​การ​รักษา​ให้​หาย​ใน​วัน​ซะบาโต?’ คำ​ตอบ​ของ​พระ​เยซู​ทำ​ให้​พวก​คน​ใจ​ร้าย​เหล่า​นี้​อับอาย.

ต่อ​มา​พระ​เยซู​และ​พวก​อัครสาวก​เดิน​ทาง​จะ​ไป​ยะรูซา​เล็ม. ขณะ​ที่​ยัง​อยู่​นอก​เมือง​ยะริโฮ​พอ​ดี คน​ขอ​ทาน​ตา​บอด​สอง​คน​ได้​ยิน​ว่า​พระ​เยซู​กำลัง​เดิน​ผ่าน​ไป. เขา​จึง​ร้อง​ตะโกน​ว่า: ‘ท่าน​เยซู​เจ้าข้า ขอ​ทรง​ช่วย​ข้าพเจ้า​เถิด!’

พระ​เยซู​จึง​เรียก​เขา​และ​ตรัส​ว่า: ‘เจ้า​ต้องการ​ให้​เรา​ทำ​อะไร?’ เขา​ทูล​ว่า: ‘พระองค์​เจ้าข้า ขอ​โปรด​ให้​ตา​ของ​ข้าพเจ้า​เห็น​ได้.’ พระ​เยซู​จึง​แตะ​ตา​เขา ทันใด​นั้น​เขา​ก็​เห็น​ได้! ทำไม​พระ​เยซู​ทำ​การ​อัศจรรย์​ทั้ง​หมด​เหล่า​นี้ เธอ​รู้​ไหม? เพราะ​พระองค์​รัก​ผู้​คน​และ​ต้องการ​ให้​เขา​มี​ความ​เชื่อ​ใน​พระองค์. เรา​จึง​มั่น​ใจ​ได้​ว่า​เมื่อ​พระองค์​ปกครอง​เป็น​กษัตริย์​ไม่​มี​ใคร​ที่​แผ่นดิน​โลก​จะ​ป่วย​อีก.

มัดธาย 15:30, 31; ลูกา 13:10-17; มัดธาย 20:29-34.