เปาโลในกรุงโรม
เรื่องที่ 113
เปาโลในกรุงโรม
ดูโซ่ที่เขาล่ามเปาโลซิ และทหารโรมันผู้เฝ้าดูท่าน. เปาโลเป็นนักโทษอยู่ในกรุงโรม. ท่านกำลังรออยู่จนกว่ากายะซาชาวโรมันตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรกับท่าน. ระหว่างที่เป็นนักโทษอยู่ ได้มีการอนุญาตให้ใคร ๆ เข้าเยี่ยมท่านได้.
สามวันหลังจากเปาโลถึงกรุงโรมแล้ว ท่านก็ส่งข่าวไปยังหัวหน้าบางคนของพวกยิวเชิญให้มาพบท่าน. ผลก็คือมีคนยิวเป็นอันมากในกรุงโรมพากันมา. เปาโลประกาศแก่เขาถึงเรื่องพระเยซูและราชอาณาจักรของพระเจ้า. บางคนก็เชื่อถือและเข้ามาเป็นคริสเตียน แต่มีคนอื่น ๆ ที่ไม่เชื่อ.
เปาโลยังประกาศแก่พวกทหารยามแต่ละคนซึ่งมีหน้าที่ควบคุมท่านนั้นด้วย. เปาโลประกาศแก่ทุกคนเท่าที่ทำได้เป็นเวลาสองปีที่ถูกขังเป็นนักโทษอยู่ที่นี่. ผลก็คือ แม้แต่ผู้คนในราชสำนักของกายะซาก็ได้ยินถึงข่าวดีเรื่องราชอาณาจักร และมีบางคนได้เข้ามาเป็นคริสเตียน.
แต่ผู้เยี่ยมคนนี้ซึ่งกำลังเขียนหนังสืออยู่ที่โต๊ะคือใครกัน? เธอเดาได้ไหม? ใช่แล้วติโมเธียวนั่นเอง. ติโมเธียวเคยอยู่ในคุกเหมือนกันเนื่องด้วยการประกาศเรื่องราชอาณาจักรนั้น แต่ก็ถูกปล่อยให้เป็นอิสระอีก. เขามาที่นี่เพื่อช่วยเปาโล. ติโมเธียวกำลังเขียนอะไรอยู่เธอรู้ไหม? ขอให้เราดู.
เธอจำชื่อเมืองฟิลิปปอยและเอเฟโซในเรื่องราวที่ 110 ได้ไหม? เปาโลได้ช่วยตั้งประชาคมคริสเตียนขึ้นในเมืองเหล่านี้. ตอนนี้ระหว่างที่ท่านอยู่ในคุก เปาโลเขียนจดหมายถึงชนคริสเตียนที่นั่น. จดหมายเหล่านั้นอยู่ในพระคัมภีร์ และเรียกกันว่าเอเฟโซและฟิลิปปอย. ตอนนี้เปาโลกำลังบอกข้อความให้ติโมเธียวเขียนถึงเพื่อนคริสเตียนทั้งหลายในเมืองฟิลิปปอย.
ชาวฟิลิปปอยเคยแสดงน้ำใจกรุณาต่อเปาโลมาก. เขาได้ฝากสิ่งของมาให้ท่านในคุกที่นี่. ดังนั้นเปาโลจึงกล่าวขอบคุณพวกเขา. เอปาฟะโรดิโตเป็นผู้ที่ได้นำเอาของนั้นมา. แต่เขาเกิดล้มป่วยลงเกือบตาย. บัดนี้เขาสบายแล้วและพร้อมที่จะกลับบ้าน. เขาก็จะนำจดหมายนี้จากเปาโลและติโมเธียวไปด้วยเมื่อกลับไปเมืองฟิลิปปอย.
ขณะที่อยู่ในคุกเปาโลเขียนจดหมายอีกสองฉบับที่เรามีอยู่ในพระคัมภีร์ไบเบิล. ฉบับหนึ่งถึงชนคริสเตียนในเมืองโกโลซาย. ฉบับนี้มีชื่ออย่างไรเธอรู้ไหม? โกโลซาย. อีกฉบับหนึ่งเป็นจดหมายส่วนตัวถึงฟิเลโมนเพื่อนสนิทซึ่งอยู่ในเมืองโกโลซายเหมือนกัน. ฉบับนี้เป็นเรื่องเกี่ยวด้วยโอเนซิโมคนรับใช้ของฟิเลโมน.
โอเนซิโมหนีไปจากฟิเลโมนและมายังกรุงโรม. จะด้วยวิธีใดก็ตาม โอเนซิโมรู้ว่าเปาโลถูกจำคุกที่นี่. เขาได้มาเยี่ยม เปาโลจึงประกาศแก่โอเนซิโม. มิช้ามินานโอเนซิโมก็เข้ามาเป็นคริสเตียนเช่นกัน. ตอนนี้โอเนซิโมเสียใจที่ตนได้หนีไป. ในจดหมายฉบับที่มีไปถึงฟิเลโมนนั้นเปาโลบอกว่าอย่างไร เธอรู้ไหม?
เปาโลขอให้ฟิเลโมนยกโทษโอเนซิโม. ท่านเขียนว่า: ‘ข้าพเจ้าส่งเขากลับมายังท่าน. เวลานี้เขาไม่เพียงเป็นคนรับใช้ของท่าน แต่ยังเป็นพี่น้องคริสเตียนที่ดีอีกด้วย.’ เมื่อโอเนซิโมกลับไปยังเมืองโกโลซาย เขาได้นำจดหมายสองฉบับนี้ไปด้วย ฉบับหนึ่งถึงชาวโกโลซายและอีกฉบับหนึ่งถึงฟิเลโมน. เราคงจะพอเข้าใจได้ว่าฟิเลโมนจะยินดีสักเพียงไรเมื่อรู้ว่าคนรับใช้ของตนได้เข้ามาเป็นคริสเตียน.
ขณะที่เปาโลเขียนถึงชาวฟิลิปปอยและถึงฟิเลโมน ท่านมีข่าวดีจริง ๆ บางอย่าง. เปาโลบอกชาวฟิลิปปอยว่า: ‘เราจะใช้ติโมเธียวไปหาพวกท่าน และไม่นานเราจะมาหาท่านด้วย.’ ท่านเขียนถึงฟิเลโมนว่า: ‘ขอเตรียมที่พักไว้ให้เราด้วย.’
เมื่อเปาโลถูกปล่อยเป็นอิสระ ท่านไปเยี่ยมพี่น้องคริสเตียนหลายแห่ง แต่ต่อมาเปาโลถูกจำคุกในกรุงโรมอีก. ท่านรู้ว่าครั้งนี้ท่านจะถูกฆ่า. ดังนั้น ท่านจึงเขียนถึงติโมเธียวขอให้มาหาท่านโดยเร็ว. เปาโลเขียนดังนี้: ‘ข้าพเจ้าได้รักษาความซื่อสัตย์มั่นคงต่อพระเจ้า และพระเจ้าจะทรงประทานบำเหน็จแก่ข้าพเจ้า.’ ไม่กี่ปีต่อมาเปาโลถูกฆ่า กรุงยะรูซาเล็มก็ถูกทำลายอีก ครั้งนี้โดยชาติโรมัน.
แต่มีเรื่องอื่นอีกในพระคัมภีร์. พระยะโฮวาเจ้าทรงให้อัครสาวกโยฮันเขียนสองสามเล่มสุดท้าย รวมทั้งพระธรรมวิวรณ์ด้วย. พระธรรมเล่มนี้บอกถึงอนาคต. ต่อไปนี้ให้เราค้นดูว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร.
กิจการ 28:16-31; ฟิลิปปอย 1:13; 2:19-30; 4:18-23; เฮ็บราย 13:23; ฟิเลโมน 1-25; โกโลซาย 4:7-9; 2 ติโมเธียว 4:7-9.
