การประกาศและการสอนทั่วโลก
แอฟริกา
-
ดินแดน 58
-
ประชากร 1,109,511,431
-
ผู้ประกาศ 1,538,897
-
การศึกษาคัมภีร์ไบเบิล 4,089,110
เธออธิษฐานขอให้เจอคนหูหนวก
คริสตัลอยู่ที่เซียร์ราลีโอนเป็นมิชชันนารีที่รับใช้ในเขตภาษามือ เธอเริ่มวันใหม่ด้วยการอธิษฐานขอให้เจอคนหูหนวก เช้าวันนั้นเธอไปเยี่ยมผู้สนใจโดยใช้เส้นทางใหม่ เธอถามคนที่อยู่แถวนั้นว่าพอจะรู้จักคนหูหนวกบ้างไหมและพวกเขาก็ชี้ไปที่บ้านหลังหนึ่ง เธอได้เจอหญิงสาวที่เป็นมิตร ผู้หญิงคนนี้
รับฟังข่าวสารจากคัมภีร์ไบเบิลอย่างดีและอยากไปประชุมที่เป็นภาษามือ แล้วก็มีคนถามคริสตัลอีกว่าอยากเจอคนหูหนวกอีกไหม เธอก็เลยได้เจอคนถ่อมตัวอีกคนที่กำลังเสาะหาความจริง ถึงคริสตัลจะเคยประกาศในถนนสายนี้มามากกว่าครั้งหนึ่งแล้ว แต่ก็ไม่เคยเจอคนหูหนวก 2 คนนี้เลย เธอมั่นใจว่าที่เธอเจอผู้สนใจ 2 คนนี้ก็เพราะพระยะโฮวาช่วยเธอแน่นอน“คำบรรยายนี้ตรงกับผมจริง ๆ!”
ไลบีเรีย ตอนเอมมานูเอลขับรถไปประชุมสุดสัปดาห์ เขาเห็นผู้ชายแต่งตัวสุภาพเรียบร้อยคนหนึ่งยืนหน้าเศร้าอยู่ข้างทาง เอมมานูเอลรู้สึกว่าน่าจะมีปัญหา เขาก็เลยจอดรถเพื่อดูว่าจะช่วยอะไรได้บ้าง ผู้ชายคนนี้ชื่อโมเสส คืนที่ผ่านมามีคนขโมยเงินเขาไปหมดและเขากำลังคิดจะฆ่าตัวตาย เอมมานูเอลฟังเขาพูดจนจบแล้วเชิญเขาอย่างอ่อนโยนว่า “ขอคุณไปประชุมกับผมนะครับ” ทั้งสองคนไปประชุมด้วยกัน โมเสสร้องไห้เมื่อได้ฟังการประชุม พอฟังคำบรรยายสาธารณะจบโมเสสก็พูดว่า “คำบรรยายนี้ตรงกับผมจริง ๆ! พยานพระยะโฮวาไม่เหมือนกลุ่มอื่นเลย” หลังการประชุม โมเสสยินดีที่จะศึกษาคัมภีร์ไบเบิลและตอนนี้เขาเข้าร่วมการประชุมต่าง ๆ เป็นประจำ
“หนูไม่ได้เป็นพวกนอกรีต”
อมินาตา อายุ 15 ปี เป็นนักเรียนในกินีบิสเซา ตอนอายุ 13 ครูศิลปะให้นักเรียนวาดรูปหน้ากากและสิ่งของที่ใช้ในงานคาร์นิวาล แทนที่จะวาดตามที่ครูสั่ง อมินาตากลับวาดรูปต้นไม้ใบหญ้าและสัตว์ต่าง ๆ และเขียนที่รูปว่า “อุทยาน” ครูรวบรวมรูปที่นักเรียนวาดไปตรวจแล้วบอกอมินาตาว่ารูปของเธอไม่ตรงกับหัวข้อที่สั่งและจะไม่ให้คะแนนเธอ พอหมดชั่วโมงอมินาตาไปหาครูและถามว่า “คาร์นิวาลเป็นงานฉลองของใครคะ?”
ครูบอกว่า “ของพวกนอกรีต”
อมินาตาตอบครูว่า “หนูไม่ได้เป็นพวกนอกรีต หนูก็เลยไม่ทำอะไรที่เกี่ยวกับการฉลองแบบนี้ค่ะ แต่หนูเชื่อว่าอีกไม่นานพระเจ้าจะเปลี่ยนโลกให้เป็นสวนอุทยานแบบที่หนูวาดไป” ครูบอกว่าจะทดสอบใหม่อีกครั้งหนึ่ง จะใช้คำถามแล้วให้นักเรียนตอบ ผลคืออมินาตาได้คะแนน 18 เต็ม 20
มีคนมากมายมาประชุม
กลุ่มโดดเดี่ยวในหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในมาลาวีมีผู้ประกาศ 7 คน พวกเขาประชุมกันในสถานที่ที่สร้างแบบง่าย ๆ ที่มุงหลังคาด้วยหญ้าและปูพื้นด้วยเสื่อกก พี่น้องได้รับกำลังใจจากการเยี่ยมของผู้ดูแลหมวดก็เลยพยายามเชิญผู้คนมาประชุมอนุสรณ์ระลึกถึงการตายของพระเยซู พี่น้องบรรยายอนุสรณ์ใต้แสงจากตะเกียงน้ำมัน
ที่แขวนไว้ด้านบน ผู้บรรยายแทบจะไม่มีที่เดินเพราะผู้สนใจนั่งกันอยู่แน่น คิดดูสิว่าพี่น้องทั้ง 7 คนจะมีความสุขสักแค่ไหนที่รู้ว่ามีคนมาประชุมวันนั้นถึง 120 คนจุลสารเล่มนั้นช่วยชีวิตสมรสของเธอ
โครงการพิเศษในการประกาศตามเมืองใหญ่ได้รับพรเสมอซึ่งอาจจะไม่เห็นในทันที ในโลเม เมืองหลวงของโตโก ผู้หญิงคนหนึ่งท่าทางเขิน ๆ เข้ามาหยิบจุลสารครอบครัวของคุณก็มีความสุขได้ ที่ชั้นแสดงหนังสือ จากนั้นก็มีการคุยกันถึงเอเฟซัส 5:3 สั้น ๆ ผู้หญิงคนนั้นกับพี่น้องก็แลกเบอร์โทรศัพท์กัน สองอาทิตย์ต่อมาเธอโทรมาบอกพี่น้องว่า “ก่อนหน้านี้ฉันไม่ชอบพยานพระยะโฮวา แต่พออ่านหนังสือนี้แล้ว รู้สึกว่าดีมาก หนังสือนี้ช่วยฉันแก้ปัญหาครอบครัวได้บ้างแล้ว และฉันยังช่วยสามีภรรยาอีก 2 คู่ด้วย ฉันมองพยานฯผิดมาตลอด พวกคุณช่วยมาสอนคัมภีร์ไบเบิลฉันได้ไหมคะ” ผู้หญิงคนนี้กับสามีภรรยาคู่หนึ่งที่เธอช่วยก็เริ่มเรียนคัมภีร์ไบเบิลตั้งแต่ตอนนั้น
เขาแปลจุลสารเล่มนั้น
อันคาซิเยเป็นเมืองเล็ก ๆ ในกานา ถึงแม้จะมีร้านขายของไม่กี่ร้านบนถนนเส้นหลักของเมือง แต่ก็มีการตั้งรถเข็นประกาศสาธารณะ 1 คันทุกวันจันทร์ วันหนึ่ง ซามูเอลพี่น้องที่ยืนข้างรถเข็นได้ประกาศกับเอโนค จากนั้นเอโนคก็หยิบจุลสารฟังพระเจ้า และถามซามูเอลว่ามีหนังสือภาษาคูซาลบ้างไหม
ซามูเอลตอบว่า “ขอโทษนะครับ ไม่มีภาษานี้ แต่มีภาษาฟราฟรานะครับ” ภาษานี้คล้ายกับภาษาคูซาล เอโนคกำลังเดินทางกลับบ้านที่ไกลออกไปทางเหนือ เขาก็เลยขอหนังสือไปให้ญาติ ๆ ด้วย
พอเขากลับมาอันคาซิเย เขาก็มาหาซามูเอล ยื่นกระดาษให้เขาปึกหนึ่ง เอโนคแปลจุลสารฟังพระเจ้า เป็นภาษาคูซาล! ตอนนี้เขาศึกษาคัมภีร์ไบเบิลและไปประชุมเป็นประจำ