จอร์เจีย
ความรักแท้ของคริสเตียนจะคงอยู่ตลอดไป
อิกอร์ พวกเราสมทบกับกลุ่มพยานฯที่เมืองตควาเชลิในอับคาเซีย ประชาคมที่ดูแลกลุ่มของเราอยู่ที่เมืองจวารี ไกลออกไปประมาณ 85 กิโลเมตร ผมจะไปจวารีเพื่อรับหนังสือต่าง ๆ มาใช้ในกลุ่มของเราเดือนละครั้ง สหภาพโซเวียตล่มสลายได้ไม่นาน ปี 1992 ภูมิภาคอับคาเซียที่ปกครองตนเองก็พยายามแยกตัวเป็นประเทศอิสระ กลายเป็นสงครามระหว่างกลุ่มแบ่งแยกดินแดนกับกองทัพจอร์เจียซึ่งทำให้ผู้คนลำบากมาก
กิโซ ผมรับบัพติศมาตอนอายุ 21 ก่อนเกิดสงครามนั้นแค่ปีเดียว ช่วงสงครามพี่น้องก็กลัวและไม่รู้ว่าจะประกาศยังไง แต่อิกอร์ซึ่งเป็นผู้บำรุงเลี้ยงที่ดีได้ให้กำลังใจเราว่า “นี่เป็นเวลาที่ผู้คนต้องการการปลอบโยน และทางเดียวที่พวกเราจะใกล้ชิดพระยะโฮวาต่อไปได้คือเราต้องไม่หยุดทำงานรับใช้ของเรา” พวกเราก็เลยบอกข่าวสารที่
ให้กำลังใจจากคัมภีร์ไบเบิลกับเพื่อนบ้านของเราต่อไปทุกวัน แต่ทำอย่างระมัดระวังอิกอร์ ความขัดแย้งที่เกิดขึ้นทำให้เราไปกลับจวารีโดยใช้เส้นทางเดิมเพื่อรับหนังสือไม่ได้ ผมโตมาในภูมิภาคนี้ก็เลยรู้ว่ามีเส้นทางหนึ่งที่ปลอดภัยซึ่งตัดผ่านไร่ชาและภูเขาหลายลูก แต่ก็เสี่ยงที่จะเจอกับกองกำลังติดอาวุธหรือไม่ก็อาจจะเหยียบกับระเบิด ผมไม่อยากเอาชีวิตพี่น้องไปเสี่ยง ผมก็เลยไปเองคนเดียวเดือนละครั้ง ทุกครั้งที่ไปพระยะโฮวาช่วยให้ผมรับหนังสือที่ทำให้ความเชื่อเข้มแข็งกลับมาได้เสมอ
ถึงจะไม่มีการสู้รบในตควาเชลิ แต่ไม่นานเมืองนี้ก็ถูกปิดล้อม นี่ทำให้พวกเรารู้ซึ้งถึงความลำบากยามสงคราม พอจะเข้าฤดูหนาว อาหารก็เริ่มขาดแคลน พวกเรากังวลว่าจะอยู่รอดกันได้ยังไง แต่แล้วพวกเราก็ดีใจมากที่ได้ข่าวว่าพี่น้องในจวารีตั้งทีมบรรเทาทุกข์เพื่อช่วยเหลือพวกเราแล้ว!
กิโซ มีอยู่วันหนึ่ง อิกอร์ถามครอบครัวผมว่าจะใช้บ้านเราเก็บและแจกจ่ายเสบียงอาหารที่พี่น้องเตรียมไว้ให้ได้ไหม เขากำลังวางแผนไปรับของที่ส่งมาจากจวารี พวกเราเป็นห่วงว่าเขาจะปลอดภัยไหม เพราะรู้ว่าเขาจะต้องผ่านด่านตรวจเยอะแยะและอาจจะเจอกลุ่มคนที่มีอาวุธหรือขโมยด้วย—ยน. 15:13
พวกเราดีใจมากที่เขากลับมาได้ภายใน 2-3 วันโดยที่ไม่เจออันตรายอะไรเลย เขาขับรถมาพร้อมอาหารที่มากพอสำหรับเราทุกคนตลอดหน้าหนาวนี้ที่จะยาวเป็นเดือน ๆ! ในเวลาที่ลำบากนี้ พวกเราเห็นชัดเจนว่าความรักแท้ของคริสเตียนจะคงอยู่ตลอดไป—1 คร. 13:8