ค่าไถ่
ราคาที่จ่ายเพื่อให้ปลดปล่อยจากการถูกกักขังหรือกักตัว จากการลงโทษ การทนทุกข์ บาป หรือข้อผูกมัดบางอย่าง ค่าไถ่ไม่จำเป็นต้องเป็นตัวเงินเสมอไป (อสย 43:3) มีหลายสถานการณ์ที่กำหนดไว้ว่าต้องจ่ายค่าไถ่ เช่น พระยะโฮวาถือว่าลูกชายคนโตทุกคนและลูกสัตว์ตัวผู้ตัวแรกทุกตัวเป็นของพระองค์ พวกอิสราเอลจึงต้องจ่ายค่าไถ่สำหรับลูกชายคนโตเพื่อไถ่เขาจากหน้าที่ในงานรับใช้พระยะโฮวา และต้องจ่ายค่าไถ่สำหรับสัตว์ตัวผู้ตัวแรกแทนที่จะถวายกับพระองค์ (กดว 3:45, 46; 18:15, 16) ถ้าคนหนึ่งมีวัวที่เขารู้ว่าดุร้ายแต่ไม่ได้ขังมันไว้ แล้วมันไปขวิดคนอื่นตาย เจ้าของวัวจะต้องจ่ายค่าไถ่สำหรับตัวเอง เขาถึงจะพ้นโทษประหารชีวิต (อพย 21:29, 30) แต่จะจ่ายค่าไถ่สำหรับคนที่เจตนาฆ่าคนไม่ได้ (กดว 35:31) และที่สำคัญที่สุด คัมภีร์ไบเบิลเน้นค่าไถ่ของพระคริสต์ที่สละชีวิตของท่านเพื่อปลดปล่อยมนุษย์ที่เชื่อฟังให้พ้นจากบาปและความตาย—สด 49:7, 8; มธ 20:28; อฟ 1:7