ประมวล​กฎหมาย​สืบ​ปาก​ของ​ชาว​ยิว​ซึ่ง​มี​ข้อ​กำหนด​ทั้ง​ใน​เรื่อง​ทั่ว​ไป​และ​เรื่อง​ศาสนา ประมวล​กฎหมาย​นี้​แบ่ง​เป็น 2 ส่วน​ใหญ่​ ๆ คือ​มิชนาห์​ซึ่ง​เป็น​ตัว​กฎหมาย และ​เก​มารา​ซึ่ง​เป็น​ส่วน​ที่​อธิบาย​กฎหมาย​เหล่า​นั้น

หนังสือ​ทัลมุด​มี 2 ชุด คือ​ทัลมุด​ของ​ปาเลสไตน์ (ประมาณ​ปี ค.ศ. 400) และ​ทัลมุด​ของ​บาบิโลน (ประมาณ​ปี ค.ศ. 600) ทัลมุด​ของ​บาบิโลน​มี​เนื้อหา​มาก​กว่า​และ​ถือ​ว่า​เป็น​พื้น​ฐาน​กฎหมาย​ของ​รับบี หนังสือ​ทัลมุด​มี​กฎ​ควบคุม​ความ​ประพฤติ​ใน​ทุก​แง่​มุม​ของ​ชีวิต​แม้​แต่​ใน​เรื่อง​เล็ก​ ๆ ​น้อย​ ๆ และ​ชาว​ยิว​ถือ​ว่า​หนังสือ​นี้​เป็น​ส่วน​เพิ่ม​เติม​ของ​พระ​คัมภีร์​ภาค​ภาษา​ฮีบรู พอ​ถึง​ยุค​กลาง ชาว​ยิว​จำนวน​มาก​ก็​นับถือ​ทัลมุด​มาก​กว่า​พระ​คัมภีร์​ด้วย​ซ้ำ

ถึง​แม้​ทัลมุด​จะ​ให้​ข้อมูล​ภูมิหลัง​ที่​น่า​สนใจ​เกี่ยว​กับ​ธรรมเนียม​ของ​ชาว​ยิว​และ​วิธี​ที่​พวก​เขา​ตี​ความ​พระ​คัมภีร์ แต่​หนังสือ​นี้​สอน​ผู้​คน​ให้​คิด​ถึง​แต่​ตัว​บท​กฎหมาย แทน​ที่​จะ​สนใจ​ความ​ยุติธรรม​และ​ความ​รัก​ของ​พระเจ้า (มธ 23:23, 24; ลก 11:42) นอก​จาก​นั้น ทัลมุด​ยัง​แสดง​ให้​เห็น​ว่า​ความ​เชื่อ​เรื่อง​โชค​ลาง ปรัชญา​กรีก และ​คำ​สอน​เรื่อง​จิตวิญญาณ​อมตะ​มี​อิทธิพล​อย่าง​มาก​ต่อ​ความ​คิด​ของ​ชาว​ยิว—ดูข้อมูล​สำหรับ​ศึกษา​ที่ มธ 15:2