กันดารวิถี 22:1-41
22 ชาวอิสราเอลเดินทางต่อไป และไปตั้งค่ายพักในที่ราบกันดารโมอับริมแม่น้ำจอร์แดนซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับเมืองเยรีโค+
2 บาลาค+ลูกชายของศิปโปร์ได้ยินเรื่องที่ชาวอิสราเอลจัดการกับชาวอาโมไรต์
3 ชาวโมอับกลัวชาวอิสราเอลเพราะพวกเขามีจำนวนมาก ชาวโมอับรู้สึกกลัวชาวอิสราเอลจริง ๆ+
4 ชาวโมอับจึงพูดกับพวกผู้นำของชาวมีเดียน+ว่า “คนพวกนี้จะมาล้างผลาญแผ่นดินของเราเหมือนวัวที่กินหญ้าจนหมดทุ่ง”
ตอนนั้นบาลาคลูกชายของศิปโปร์เป็นกษัตริย์ของโมอับ
5 เขาส่งคนไปหาบาลาอัมลูกชายของเบโอร์ที่เปโธร์+ซึ่งอยู่ริมแม่น้ำยูเฟรติสในแผ่นดินเกิดของบาลาอัม เขาเรียกบาลาอัมให้มาพบโดยบอกว่า “มีชนชาติหนึ่งออกมาจากอียิปต์ พวกเขามากันมืดฟ้ามัวดิน+ และตอนนี้อยู่ตรงหน้าเรานี้เอง
6 ขอมาสาปแช่งชนชาตินี้ให้หน่อย+ เพราะพวกเขามีกำลังมากกว่าเรา เผื่อเราจะชนะและขับไล่พวกเขาออกไปจากแผ่นดินได้ เพราะเรารู้ว่าถ้าคุณอวยพรใคร คนนั้นก็ได้พร แต่ถ้าคุณสาปแช่งใคร คนนั้นก็ถูกสาปแช่ง”
7 พวกผู้นำ*ของชาวโมอับกับพวกผู้นำ*ของชาวมีเดียนก็ออกเดินทางพร้อมกับเอาค่าจ้างสำหรับการสาปแช่ง*ไปด้วย พวกเขาไปหาบาลาอัม+และบอกตามที่บาลาคสั่งไว้
8 บาลาอัมพูดกับพวกเขาว่า “คืนนี้ขอให้พักกันที่นี่ก่อน และถ้าพระยะโฮวาบอกอะไรผม ผมจะมาบอกพวกคุณ” พวกหัวหน้าของชาวโมอับจึงพักอยู่กับบาลาอัม
9 พระเจ้ามาหาบาลาอัมและถามว่า+ “คนที่มาพักอยู่กับเจ้าเป็นใคร?”
10 บาลาอัมตอบพระเจ้าเที่ยงแท้ว่า “บาลาคลูกชายของศิปโปร์ กษัตริย์ของโมอับส่งข่าวมาถึงผมว่า
11 ‘ชนชาติที่ออกมาจากอียิปต์มากันมืดฟ้ามัวดิน ขอมาสาปแช่งชนชาตินี้ให้หน่อย+ เผื่อเราจะสู้พวกเขาได้และไล่พวกเขาออกไป’”
12 แต่พระเจ้าพูดกับบาลาอัมว่า “อย่าไปกับพวกเขา เจ้าสาปแช่งชนชาตินี้ไม่ได้ เพราะพวกเขาเป็นชนชาติที่เราอวยพร”+
13 บาลาอัมตื่นแต่เช้าและไปบอกพวกหัวหน้าที่บาลาคส่งมาว่า “กลับไปแผ่นดินของคุณเถอะ เพราะพระยะโฮวาไม่ให้ผมไปกับพวกคุณ”
14 พวกหัวหน้าของชาวโมอับก็กลับไปหาบาลาคและพูดว่า “บาลาอัมไม่ยอมมากับพวกเรา”
15 แต่บาลาคส่งพวกหัวหน้าอีกกลุ่มไปใหม่ คราวนี้ส่งไปมากกว่าเดิมและมีตำแหน่งสูงกว่ากลุ่มแรก
16 พวกเขามาหาบาลาอัมและพูดว่า “บาลาคลูกชายของศิปโปร์พูดอย่างนี้ ‘อย่าให้อะไรมาขัดขวางคุณไว้ไม่ให้มาหาเรา
17 เพราะเราจะให้รางวัลอย่างงาม คุณบอกให้เราทำอะไรเราก็จะทำ มาหาเราเถอะ มาสาปแช่งชนชาตินี้ให้เรา’”
18 แต่บาลาอัมตอบคนที่บาลาคใช้มาว่า “ถึงบาลาคจะยกวังที่เต็มไปด้วยเงินและทองของท่านให้ผม ผมก็ทำอะไรนอกเหนือคำสั่งของพระยะโฮวาพระเจ้าของผมไม่ได้ ไม่ว่าเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่+
19 แต่คืนนี้ขอให้พักกันที่นี่ก่อน เผื่อพระยะโฮวาจะบอกอะไรผมอีก”+
20 คืนนั้น พระเจ้ามาหาบาลาอัมและพูดกับเขาว่า “ถ้าพวกเขามาขอให้เจ้าไปกับเขา ก็ไปเถอะ แต่เจ้าต้องพูดเฉพาะที่เราจะบอกให้พูดเท่านั้น”+
21 บาลาอัมตื่นแต่เช้า เอาอานผูกลา*และไปกับพวกหัวหน้าของชาวโมอับ+
22 แต่พระเจ้าโกรธที่บาลาอัมไป และทูตสวรรค์ของพระยะโฮวามายืนขวางเขาบนถนน ตอนนั้น บาลาอัมขี่ลามาและมีคนรับใช้ 2 คนมาด้วย
23 พอลาเห็นทูตสวรรค์ของพระยะโฮวายืนถือดาบอยู่บนถนน มันก็พยายามเดินออกจากถนนเข้าไปในทุ่ง บาลาอัมตีลาเพื่อให้มันกลับมาบนถนน
24 แล้วทูตสวรรค์ของพระยะโฮวาก็ไปยืนอยู่บนทางแคบ ๆ ที่อยู่ระหว่างสวนองุ่น ซึ่งทางเส้นนี้มีกำแพงหินขนาบอยู่ทั้งสองข้าง
25 เมื่อลาเห็นทูตสวรรค์ของพระยะโฮวา มันก็เดินเบียดกำแพงจนเท้าของบาลาอัมครูดกับกำแพง บาลาอัมตีลาอีก
26 ทูตสวรรค์ของพระยะโฮวาก็ไปดักข้างหน้า และหยุดยืนอยู่ตรงที่แคบ ๆ ซึ่งไม่มีที่ให้เลี่ยงไปทางขวาหรือทางซ้ายได้
27 เมื่อลาเห็นทูตสวรรค์ของพระยะโฮวา มันก็หมอบลง บาลาอัมโกรธมากจึงเอาไม้เท้าตีลาไม่หยุด
28 พระยะโฮวาทำให้ลาพูด+กับบาลาอัมว่า “ฉันไปทำอะไรให้คุณ ถึงมาตีฉันถึง 3 ครั้งอย่างนี้?”+
29 บาลาอัมพูดกับลาว่า “แกทำให้ฉันขายหน้า ถ้ามีดาบอยู่ในมือละก็ ฉันฆ่าแกแน่”
30 ลาพูดกับบาลาอัมว่า “ฉันเป็นลาที่คุณใช้ขี่มาตลอดไม่ใช่หรือ? แล้วฉันเคยทำกับคุณอย่างนี้มาก่อนไหม?” บาลาอัมตอบว่า “ไม่เคย”
31 แล้วพระยะโฮวาก็เปิดตา+บาลาอัมให้เห็นทูตสวรรค์ของพระยะโฮวาซึ่งยืนถือดาบอยู่บนถนน บาลาอัมรีบคุกเข่าและหมอบลงกับพื้นทันที
32 ทูตสวรรค์ของพระยะโฮวาพูดกับบาลาอัมว่า “คุณตีลาของคุณทำไมตั้ง 3 ครั้ง? ผมมาเพื่อขัดขวางคุณ เพราะคุณไม่ได้ทำอย่างที่ผมอยากให้ทำ+
33 ลาตัวนี้เห็นผมและพยายามจะเลี่ยงหนีถึง 3 ครั้ง+ ลองคิดดูว่าถ้ามันไม่ทำอย่างนั้น จะเกิดอะไรขึ้น? ผมคงฆ่าคุณไปแล้ว แต่ไว้ชีวิตลา”
34 บาลาอัมพูดกับทูตสวรรค์ของพระยะโฮวาว่า “ผมผิดไปแล้ว ผมไม่รู้ว่าท่านยืนดักผมอยู่บนถนน ตอนนี้ ถ้าท่านไม่เห็นด้วย ผมก็จะกลับ”
35 แต่ทูตสวรรค์ของพระยะโฮวาพูดกับบาลาอัมว่า “ไปกับพวกเขาเถอะ แต่ให้คุณพูดเฉพาะที่ผมบอกให้พูดเท่านั้น” แล้วบาลาอัมก็เดินทางต่อไปกับพวกหัวหน้าที่บาลาคส่งมา
36 เมื่อบาลาคได้ยินว่าบาลาอัมมาแล้ว เขาก็รีบออกไปพบบาลาอัมที่เมืองของโมอับซึ่งตั้งอยู่ริมหุบเขาอาร์โนนบริเวณชายแดน
37 บาลาคพูดกับบาลาอัมว่า “เราส่งคนไปเรียกคุณมา แล้วทำไมไม่มา? คุณคิดว่าเราจะให้รางวัลตอบแทนคุณอย่างงามไม่ได้หรือ?”+
38 บาลาอัมก็พูดกับบาลาคว่า “ตอนนี้ผมมาพบท่านแล้ว แต่ผมจะพูดอะไรได้ ผมพูดได้ก็เฉพาะที่พระเจ้าบอกให้พูดเท่านั้น”+
39 แล้วบาลาอัมกับบาลาคก็เดินทางไปที่คีริยาทหุโซท
40 บาลาคถวายวัวและแกะเป็นเครื่องบูชา และเอาเนื้อบางส่วนให้บาลาอัมกับพวกหัวหน้าที่อยู่กับเขา
41 เช้าวันต่อมา บาลาคพาบาลาอัมขึ้นไปที่บาโมทบาอัล เพราะที่นั่นเขาสามารถมองเห็นชาวอิสราเอลได้ทั้งหมด+
เชิงอรรถ
^ แปลตรงตัวว่า “พวกผู้ชายสูงอายุ”
^ แปลตรงตัวว่า “พวกผู้ชายสูงอายุ”
^ หรือ “การทำนาย”
^ แปลตรงตัวว่า “ลาตัวเมีย”