จดหมายถึงคริสเตียนในแคว้นกาลาเทีย 6:1-18
6 พี่น้องครับ ถ้ามีใครกำลังก้าวไปผิดทางโดยไม่รู้ตัว ก็ให้คนที่มีคุณสมบัติเหมาะสมพยายามช่วยคนนั้นให้กลับมาในทางที่ถูกต้อง*ด้วยความอ่อนโยน+ แต่ก็ให้ระวังตัวเองด้วย+ ไม่อย่างนั้นตัวคุณเองก็อาจถูกล่อใจเหมือนกัน+
2 ให้ช่วยแบ่งเบาภาระ*ของกันและกันต่อไป+ การทำแบบนี้แสดงว่าพวกคุณเชื่อฟังกฎหมายของพระคริสต์+
3 ถ้าใครคิดว่าตัวเองสำคัญทั้ง ๆ ที่เขาไม่สำคัญ+ คนนั้นก็กำลังหลอกตัวเอง
4 ให้แต่ละคนตรวจสอบดูสิ่งที่ตัวเองทำ+ แล้วเขาจะภูมิใจกับตัวเอง และอย่าเปรียบเทียบกับคนอื่น+
5 แต่ละคนจะต้องแบกความรับผิดชอบของตัวเอง+
6 ให้คนที่เรียนคำสอนของพระเจ้าแบ่งปันสิ่งดี ๆ ให้คนสอนด้วย+
7 อย่าคิดผิด ๆ เลย ไม่มีใครหลอกพระเจ้าได้ ใครหว่านอะไรไปก็ต้องเก็บเกี่ยวผลจากสิ่งนั้น+
8 คนที่หว่านเพื่อสนองความต้องการของร่างกายที่มีบาปจะเก็บเกี่ยวผลเสียหาย*จากร่างกายที่มีบาป แต่คนที่หว่านตามที่พลังของพระเจ้าชี้นำก็จะเก็บเกี่ยวชีวิตตลอดไปจากพลังนั้น+
9 ดังนั้น ขอให้เราอย่าเลิกทำดี เพราะถ้าเราไม่ท้อในการทำดี เราจะเก็บเกี่ยวผลเมื่อถึงเวลา+
10 ดังนั้น เมื่อมีโอกาสก็ให้เราทำดีกับทุกคน โดยเฉพาะกับพี่น้องร่วมความเชื่อของเรา
11 ผมเขียนจดหมายฉบับนี้ด้วยตัวผมเอง เห็นไหมว่าตัวหนังสือใหญ่ขนาดไหน
12 คนที่อยากให้คนอื่นชื่นชอบในตัวเขาพยายามบังคับพวกคุณให้เข้าสุหนัต เพื่อพวกเขาจะได้ไม่ถูกข่มเหงเพราะเรื่องเสาทรมาน*ของพระคริสต์
13 แม้แต่พวกที่เข้าสุหนัตก็ทำตามกฎหมายของโมเสสไม่ครบทุกข้อ+ แต่พวกเขาอยากให้พวกคุณเข้าสุหนัตเพื่อจะได้โอ้อวดเรื่องที่พวกเขาชักชวนพวกคุณให้เข้าสุหนัตได้
14 แต่ผมจะไม่อวดอะไรยกเว้นแต่เรื่องเสาทรมาน*ของพระเยซูคริสต์ผู้เป็นนายของเรา+ ผมถือว่าโลกนี้ตายจากผมไปแล้วเพราะพระคริสต์ และผมก็เหมือนตายจากโลกนี้ไปแล้วด้วย
15 การเข้าสุหนัตหรือไม่เข้าสุหนัตนั้นไม่สำคัญอะไร+ แต่การเป็นคนที่ถูกสร้างขึ้นใหม่ต่างหากที่สำคัญ+
16 ขอให้ทุกคนที่ใช้ชีวิตตามกฎนี้ ซึ่งก็คืออิสราเอลของพระเจ้า+ มีสันติสุขและได้รับความเมตตาจากพระองค์
17 ต่อไปนี้ อย่าให้ใครมาสร้างปัญหาให้ผมอีก เพราะทั่วทั้งตัวผมมีรอยแผลที่แสดงว่าผมเป็นทาสของพระเยซู+
18 พี่น้องครับ ขอให้พวกคุณได้รับความกรุณาที่ยิ่งใหญ่จากพระเยซูคริสต์ผู้เป็นนายของเราเพราะน้ำใจที่พวกคุณแสดง อาเมน