ดาเนียล 6:1-28
6 กษัตริย์ดาริอัสพอใจที่จะตั้งผู้ปกครองรัฐ 120 คนให้ปกครองทั่วอาณาจักร+
2 และตั้งรัฐมนตรีฝ่ายปกครอง 3 คนไว้ดูแลพวกเขา ดาเนียลเป็นคนหนึ่งในสามคนนั้น+ พวกผู้ปกครองรัฐ+ต้องรายงานเรื่องต่าง ๆ ต่อรัฐมนตรีฝ่ายปกครองเพื่อรักษาผลประโยชน์ของกษัตริย์
3 ดาเนียลโดดเด่นกว่ารัฐมนตรีฝ่ายปกครองอีกสองคนและพวกผู้ปกครองรัฐทั้งหมด เพราะเขามีปัญญาและความสามารถพิเศษ+ กษัตริย์จึงคิดจะตั้งเขาให้ดูแลทั่วอาณาจักร
4 รัฐมนตรีฝ่ายปกครอง 2 คนกับพวกผู้ปกครองรัฐก็หาเรื่องจะฟ้องดาเนียลเกี่ยวกับงานราชการ แต่หาเรื่องฟ้องไม่ได้ และไม่เห็นว่าดาเนียลทำอะไรเสื่อมเสีย เพราะเขาเป็นคนซื่อสัตย์ ไม่เคยทุจริตหรือละเลยหน้าที่
5 แล้วพวกเขาก็พูดกันว่า “เราคงหาเรื่องฟ้องเขาไม่ได้แล้วล่ะ ท่าทางเราต้องใช้เรื่องศาสนาของเขานี่แหละมาเล่นงานเขา”+
6 ว่าแล้วรัฐมนตรีฝ่ายปกครองกับผู้ปกครองรัฐก็พากันมาหากษัตริย์และพูดว่า “กษัตริย์ดาริอัส ขอให้ท่านอายุยืนยาวตลอดไป
7 พวกเราทุกคนที่เป็นรัฐมนตรีฝ่ายปกครอง ข้าราชการชั้นสูง ผู้ปกครองรัฐ องคมนตรี และเจ้าเมืองได้ปรึกษาหารือกันแล้วว่า น่าจะออกกฎหมายห้ามไม่ให้ใครร้องขอต่อเทพเจ้าหรือมนุษย์เป็นเวลา 30 วันนอกจากขอต่อท่าน ถ้าใครฝ่าฝืน คนนั้นจะต้องถูกโยนลงไปในบ่อสิงโต+
8 ขอท่านออกกฎหมายนี้และลงชื่อไว้ด้วย+ เพื่อจะไม่มีใครมาเปลี่ยนแปลงได้ เพราะกฎหมายของชาวมีเดียและเปอร์เซียนั้นยกเลิกหรือแก้ไขไม่ได้”+
9 กษัตริย์ดาริอัสจึงลงชื่อในกฎหมายที่เป็นคำสั่งห้ามนั้น
10 เมื่อดาเนียลรู้ว่ามีการออกกฎหมายนั้น เขาก็กลับบ้าน ที่บ้านของเขามีห้องบนดาดฟ้า มีหน้าต่างเปิดอยู่ซึ่งหันไปทางกรุงเยรูซาเล็ม+ เขาขึ้นไปคุกเข่าอธิษฐานและสรรเสริญพระเจ้าอย่างที่เคยทำเป็นประจำวันละ 3 ครั้ง
11 ในตอนนั้นเอง คนพวกนั้นก็รีบกรูกันเข้ามา และเห็นดาเนียลกำลังอธิษฐานและอ้อนวอนพระเจ้าของเขาอยู่
12 พวกเขาก็พากันไปเตือนกษัตริย์เรื่องกฎหมายสั่งห้ามนั้นว่า “ท่านได้ลงชื่อในคำสั่งไว้แล้วไม่ใช่หรือว่า ในช่วง 30 วันนี้ ใครก็ตามที่ร้องขอต่อเทพเจ้าหรือมนุษย์นอกจากขอต่อท่านจะต้องถูกโยนลงบ่อสิงโต?” กษัตริย์บอกว่า “ใช่ คำสั่งนั้นออกเป็นกฎหมายแล้ว และตามกฎหมายของชาวมีเดียและเปอร์เซียจะยกเลิกหรือแก้ไขไม่ได้”+
13 พวกเขารีบบอกกษัตริย์ทันทีว่า “แต่ดาเนียลเชลยจากยูดาห์+ไม่นับถือท่าน และไม่ทำตามคำสั่งที่ท่านลงชื่อไว้ เขายังอธิษฐานถึงพระเจ้าของเขาวันละ 3 ครั้งอยู่เลย”+
14 พอกษัตริย์ได้ยินอย่างนั้นก็ทุกข์ใจมากและพยายามหาทุกวิถีทางที่จะช่วยดาเนียลจนค่ำ
15 ในที่สุด คนพวกนั้นก็พากันมาพบกษัตริย์แล้วพูดว่า “ขอท่านอย่าลืมว่า ตามกฎหมายของชาวมีเดียและเปอร์เซียนั้น คำสั่งหรือกฎหมายอะไรก็ตามที่กษัตริย์ลงชื่อแล้ว จะแก้ไขเปลี่ยนแปลงไม่ได้”+
16 กษัตริย์เลยต้องออกคำสั่งให้เอาตัวดาเนียลมา แล้วโยนลงไปในบ่อสิงโต+ กษัตริย์พูดกับดาเนียลว่า “พระเจ้าที่คุณนมัสการมาตลอดจะช่วยปกป้องคุณนะ”
17 หินก้อนหนึ่งถูกนำมาปิดที่ปากบ่อ แล้วกษัตริย์ก็เอาแหวนของเขาและแหวนของพวกขุนนางมาประทับตราลงบนหิน จะได้ไม่มีอะไรมาเปลี่ยนแปลงคำสั่งนี้ได้
18 แล้วกษัตริย์ก็กลับวัง ไม่กินข้าวปลาอาหารและงดความบันเทิง* เขานอนไม่หลับทั้งคืน
19 พอเช้าตรู่ กษัตริย์ก็รีบลุกจากที่นอนแล้วไปที่บ่อสิงโต
20 ตอนที่เข้าไปเกือบจะถึงบ่อสิงโต กษัตริย์ก็ร้องเรียกดาเนียลด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย และถามว่า “ดาเนียล คนของพระเจ้า* พระเจ้าที่คุณนมัสการมาตลอดช่วยปกป้องคุณจากสิงโตได้หรือเปล่า?”
21 แล้วดาเนียลก็ตอบกลับมาว่า “ขอให้กษัตริย์อายุยืนยาวตลอดไป
22 พระเจ้าของผมส่งทูตสวรรค์มาปิดปากสิงโตไว้+ พวกมันเลยไม่ทำอะไรผม+ เพราะพระเจ้าเห็นว่า ผมไม่ได้ทำอะไรผิดต่อพระองค์หรือต่อกษัตริย์”
23 กษัตริย์ดีใจมาก จึงสั่งให้เอาตัวดาเนียลขึ้นมาจากบ่อ พอขึ้นมาแล้วก็เห็นว่าดาเนียลไม่ได้รับบาดเจ็บตรงไหนเลย นี่เป็นเพราะดาเนียลไว้วางใจพระเจ้า+
24 แล้วกษัตริย์มีคำสั่งให้เอาตัวพวกที่กล่าวหาดาเนียลมา คนพวกนี้ก็ถูกจับโยนลงไปในบ่อสิงโตพร้อมกับพวกลูก ๆ และภรรยา สิงโตขย้ำพวกเขาจนกระดูกหักเป็นท่อน ๆ ก่อนที่ตัวเขาจะถึงพื้นด้วยซ้ำ+
25 กษัตริย์ดาริอัสมีประกาศไปถึงประชาชนทุกชาติทุกภาษาที่อยู่ทั่วโลกว่า+ “ขอให้ทุกคนมีสันติสุข
26 เราขอออกคำสั่งให้ประชาชนทั่วทุกเขตในอาณาจักรของเราเคารพเกรงกลัวพระเจ้าของดาเนียล+ เพราะพระองค์เป็นพระเจ้าผู้มีชีวิตอยู่ตลอดกาล รัฐบาลของพระองค์ไม่มีวันถูกทำลาย และพระองค์ปกครองตลอดไปไม่มีวันสิ้นสุด*+
27 พระองค์ช่วยชีวิต+และปกป้องคนของพระองค์ พระองค์ทำการอัศจรรย์และแสดงปาฏิหาริย์ในสวรรค์และบนโลก+ อย่างที่พระองค์ช่วยดาเนียลให้รอดจากกรงเล็บสิงโต”
28 ดาเนียลก็เจริญรุ่งเรืองในอาณาจักรของดาริอัส+ และในอาณาจักรของไซรัสชาวเปอร์เซีย+
เชิงอรรถ
^ หรืออาจแปลได้ว่า “ไม่ให้เอานักดนตรีเข้ามา”
^ แปลตรงตัวว่า “พระเจ้าผู้มีชีวิตอยู่”
^ หรือ “พระองค์มีอำนาจปกครองสูงสุดตลอดไป”