เขียนโดยลูกา 8:1-56

8 ต่อมาไม่นาน พระเยซูเดินทางไปตามเมืองและตามหมู่บ้านเพื่อประกาศข่าวดีเรื่องรัฐบาล*ของพระเจ้า+ และอัครสาวก 12 คนก็อยู่กับท่านด้วย ² ผู้หญิงบางคนที่พระเยซูเคยขับไล่ปีศาจและรักษาโรคให้ก็อยู่ด้วย คือ มารีย์ที่เรียกกันว่ามักดาลา+ซึ่งท่านขับไล่ปีศาจ 7 ตนออกจากเธอ ³ แล้วก็มีโยอันนา+ภรรยาของคูซาผู้ดูแลวังของเฮโรด รวมถึงสุสันนากับผู้หญิงอีกหลายคนที่ใช้ทรัพย์สินของตัวเองเพื่อรับใช้พระเยซูกับอัครสาวก+ ⁴ เมื่อพระเยซูเห็นประชาชนมากมายมาชุมนุมกันและมีผู้คนจากเมืองต่าง ๆ มาหาท่าน ท่านจึงยกตัวอย่างเปรียบเทียบให้พวกเขาฟังว่า+ ⁵ “มีคนหนึ่งออกไปหว่านเมล็ดพืช ตอนที่เขาหว่านนั้น เมล็ดพืชบางส่วนตกตามทางเดินและถูกเหยียบย่ำ แล้วนกก็มาจิกกินหมด+ ⁶ บางส่วนตกบนพื้นหินที่มีหน้าดินอยู่เล็กน้อย เมื่องอกขึ้นแล้วก็เหี่ยวแห้งไปเพราะขาดความชุ่มชื้น+ ⁷ เมล็ดพืชบางส่วนตกกลางพุ่มไม้มีหนาม พุ่มไม้นั้นงอกพร้อมกับต้นอ่อนและปกคลุมต้นอ่อนจนมิด+ ⁸ แต่ก็มีบางส่วนตกบนดินดี เมื่องอกขึ้นแล้วก็ออกผล 100 เท่า”+ เมื่อเล่าจบ ท่านก็พูดว่า “ให้ทุกคนที่ได้ยินจำใส่ใจไว้ให้ดี”+ ⁹ พวกสาวกมาถามพระเยซูว่าตัวอย่างเปรียบเทียบนั้นหมายถึงอะไร+ ¹⁰ ท่านตอบว่า “พระเจ้าให้พวกคุณรู้และเข้าใจความลับเกี่ยวกับรัฐบาลของพระองค์ แต่คนอื่นได้ยินแค่ตัวอย่างเปรียบเทียบ+ ดังนั้น พวกเขาจะมองดูแต่ก็ไม่เห็น พวกเขาจะได้ยินแต่ไม่เข้าใจ+ ¹¹ นี่คือความหมายของตัวอย่างเปรียบเทียบนั้น เมล็ดพืชคือคำสอนของพระเจ้า+ ¹² สำหรับบางคน คำสอนของพระเจ้าเปรียบได้กับเมล็ดพืชที่ตกตามทางเดิน เมื่อพวกเขาได้ยินคำสอนนั้นแล้ว มารก็มาฉกฉวยเอาคำสอนนั้นไปจากใจพวกเขา ทำให้พวกเขาไม่เชื่อ ก็เลยไม่รอด+ ¹³ สำหรับบางคน คำสอนของพระเจ้าเปรียบได้กับเมล็ดพืชที่ตกลงบนพื้นหินที่มีหน้าดินอยู่เล็กน้อย เมื่อพวกเขาได้ยินคำสอนนั้นแล้วก็ชอบ แต่คำสอนนั้นไม่ได้ฝังลึกเข้าไปในใจ พวกเขาจึงเชื่อได้ไม่นาน พอเจอการทดสอบก็เลิกเชื่อ+ ¹⁴ สำหรับบางคน คำสอนของพระเจ้าเปรียบได้กับเมล็ดพืชที่ตกกลางพุ่มไม้มีหนาม พวกเขาได้ยินคำสอนนั้น แต่ความกังวลกับชีวิต ทรัพย์สมบัติ+ และความสนุกสนานมาครอบงำพวกเขา+ จึงไม่เกิดผลในชีวิต+ ¹⁵ และสำหรับบางคนที่มีหัวใจดีและซื่อสัตย์+ คำสอนของพระเจ้าเปรียบได้กับเมล็ดพืชที่ตกบนดินดี พวกเขาได้ยินคำสอนนั้นแล้วก็ยึดถือไว้ และเกิดผลด้วยความอดทน+ ¹⁶ “ไม่มีใครจุดตะเกียงแล้วเอาอะไรมาครอบไว้หรือวางไว้ใต้เตียง แต่เขาจะตั้งไว้บนเชิงตะเกียง เพื่อคนที่เข้ามาในห้องจะได้เห็นแสงสว่าง+ ¹⁷ ทุกสิ่งที่ซ่อนไว้จะถูกเปิดเผยให้เห็น และทุกสิ่งที่ปกปิดไว้อย่างมิดชิดจะต้องมีคนรู้และจะถูกเปิดโปงแน่นอน+ ¹⁸ ดังนั้น ขอให้ตั้งใจฟังให้ดี เพราะคนที่มีความเข้าใจจะเข้าใจมากขึ้น+ แต่คนที่ไม่ยอมเข้าใจอะไร แม้แต่ความเข้าใจเล็กน้อยที่เขาคิดว่ามี ก็จะไร้ประโยชน์ในที่สุด”+ ¹⁹ เมื่อแม่กับพวกน้องชายของพระเยซูมาหา+ พวกเขาเข้าไปไม่ถึงตัวพระเยซูเพราะมีคนมาก+ ²⁰ มีคนมาบอกท่านว่า “แม่กับน้องชายของท่านยืนอยู่ด้านนอก รอเจอท่านอยู่” ²¹ ท่านบอกพวกเขาว่า “คนที่ฟังคำสอนของพระเจ้าและทำตามนั่นแหละ คือแม่และพี่น้องของผม”+ ²² วันหนึ่ง พระเยซูลงเรือกับพวกสาวก ท่านบอกพวกเขาว่า “พวกเราข้ามไปอีกฝั่งหนึ่งของทะเลสาบกันเถอะ” พวกเขาก็ออกเรือไป+ ²³ ตอนที่เรือกำลังแล่นอยู่ พระเยซูก็หลับไป แล้วเกิดลมพายุรุนแรงพัดมาที่ทะเลสาบ คลื่นซัดเข้าเรือจนเรือแทบจะจม+ ²⁴ พวกสาวกจึงปลุกท่านและบอกว่า “อาจารย์ อาจารย์ พวกเรากำลังจะตายกันอยู่แล้ว!” พระเยซูก็ลุกขึ้นแล้วสั่งคลื่นลมให้สงบ ลมพายุก็หยุดและทุกอย่างก็สงบนิ่ง+ ²⁵ แล้วท่านพูดกับพวกเขาว่า “ความเชื่อของพวกคุณหายไปไหนหมด?” แต่พวกสาวกทั้งกลัวทั้งประหลาดใจและพูดกันว่า “ท่านเป็นใครกันแน่? สั่งได้แม้แต่ลมและทะเล”+ ²⁶ พระเยซูกับพวกสาวกขึ้นฝั่งในเขตแดนของชาวเกราซา+ ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับแคว้นกาลิลี ²⁷ ตอนที่พระเยซูขึ้นมาบนฝั่ง ผู้ชายคนหนึ่งที่เป็นชาวเมืองนั้นมาเจอท่าน เขาถูกปีศาจสิง ไม่ใส่เสื้อผ้า และไม่ได้อยู่บ้านมานานแล้ว อยู่แต่ในสุสาน+ ²⁸ พอเขาเห็นพระเยซู ก็หมอบตรงหน้าท่านและร้องเสียงดังว่า “เยซู ลูกของพระเจ้าองค์สูงสุด มายุ่งกับผมทำไม? ขออย่าทรมานผมเลย”+ ²⁹ (ที่ปีศาจพูดอย่างนั้นก็เพราะพระเยซูสั่งให้มันออกจากผู้ชายคนนั้น มันเข้าสิงเขาบ่อย ๆ*+ หลายครั้งแล้วที่เขาถูกล่ามโซ่และตรวน แถมมีคนเฝ้าด้วย แต่เขาก็ดึงโซ่และตรวนจนขาดทุกครั้ง และปีศาจจะพาเขาไปในที่ห่างไกลผู้คน) ³⁰ พระเยซูถามผู้ชายคนนั้นว่า “ชื่ออะไร?” เขาตอบว่า “ชื่อกองพัน” ที่ตอบอย่างนี้เพราะมีปีศาจหลายตนสิงอยู่ในตัวเขา ³¹ ปีศาจพวกนั้นขอร้องพระเยซูหลายครั้งไม่ให้ส่งพวกมันไปขุมลึก+ ³² ตอนนั้น มีหมู+ฝูงใหญ่กำลังหากินอยู่ที่ภูเขา พวกปีศาจจึงขอร้องพระเยซูให้พวกมันไปเข้าสิงในหมูฝูงนั้นแทน ท่านก็อนุญาต+ ³³ พวกปีศาจจึงออกจากผู้ชายคนนั้น แล้วไปเข้าสิงในหมูพวกนั้น หมูทั้งฝูงก็กระโดดจากหน้าผาลงไปในทะเลสาบและจมน้ำตาย ³⁴ เมื่อคนเลี้ยงหมูเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขาก็วิ่งหนีไปและเล่าเรื่องนั้นให้คนในเมืองและในชนบทฟัง ³⁵ ผู้คนจึงแห่กันมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขามาหาพระเยซูและเห็นผู้ชายที่ปีศาจออกจากตัวแล้วนั่งอยู่แทบเท้าพระเยซู+ เขาใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยและมีสติดี พอพวกเขาเห็นอย่างนั้นก็กลัวมาก ³⁶ คนที่เห็นเหตุการณ์เล่าให้พวกเขาฟังว่าคนที่ถูกปีศาจสิงหายเป็นปกติ*ได้อย่างไร ³⁷ คนมากมายในแถบนั้นขอร้องพระเยซูให้ออกไปจากเขตแดนของชาวเกราซา เพราะพวกเขากลัวกันมาก ท่านจึงลงเรือเพื่อจะไปจากที่นั่น ³⁸ ผู้ชายที่เคยถูกปีศาจสิงรบเร้าขอตามไปด้วย แต่พระเยซูสั่งให้เขากลับไป ท่านบอกว่า+ ³⁹ “กลับบ้านไปเถอะ ไปเล่าให้คนอื่นฟังว่าพระเจ้าช่วยคุณยังไง” เขาจึงไปประกาศทั่วเมืองนั้นว่าพระเยซูได้ทำอะไรเพื่อเขาบ้าง ⁴⁰ เมื่อพระเยซูกลับมาถึงแคว้นกาลิลี มีคนมากมายมาต้อนรับท่านอย่างอบอุ่นเพราะพวกเขารอคอยท่านอยู่+ ⁴¹ และมีผู้ชายคนหนึ่งชื่อไยรอสมาหาพระเยซู เขาเป็นหัวหน้าที่ประชุมของชาวยิว เขาหมอบลงแทบเท้าท่านและขอร้องท่านให้ไปที่บ้านเขา+ ⁴² เพราะลูกสาวคนเดียวของเขาซึ่งอายุ 12 ขวบกำลังจะตาย ตอนที่พระเยซูกำลังไปที่นั่น ฝูงชนเบียดเสียดท่าน ⁴³ ตอนนั้น มีผู้หญิงคนหนึ่งที่มีอาการตกเลือด+มา 12 ปีแล้ว และไม่มีใครรักษาเธอได้+ ⁴⁴ เธอแอบเข้ามาข้างหลังแล้วแตะชายเสื้อชั้นนอก*ของพระเยซู+ ทันใดนั้นเลือดก็หยุดไหล ⁴⁵ พระเยซูถามว่า “ใครมาถูกตัวผม?” เมื่อทุกคนปฏิเสธ เปโตรจึงบอกว่า “อาจารย์ มีคนมากมายเบียดเสียดท่านอยู่ไม่ใช่หรือครับ?”+ ⁴⁶ แต่พระเยซูพูดว่า “มีคนถูกตัวผมแน่ ๆ เพราะผมรู้สึกได้ว่าพลัง+ออกจากตัว” ⁴⁷ พอผู้หญิงคนนั้นเห็นว่าหลบไม่พ้นแน่ ก็กลัวจนตัวสั่นและหมอบลงต่อหน้าท่าน แล้วเธอก็บอกทุกคนให้รู้ว่าทำไมเธอถึงได้ถูกตัวพระเยซูและเธอหายโรคทันทีได้อย่างไร ⁴⁸ พระเยซูก็พูดกับเธอว่า “ความเชื่อของลูกทำให้ลูกหายโรคแล้ว* ขอให้สบายใจเถอะ”+ ⁴⁹ พระเยซูพูดยังไม่ทันขาดคำ ก็มีคนจากบ้านของไยรอสมาบอกเขาว่า “ลูกสาวคุณตายแล้ว คงไม่ต้องรบกวนอาจารย์แล้วล่ะ”+ ⁵⁰ เมื่อพระเยซูได้ยินอย่างนั้น จึงบอกไยรอสว่า “ไม่ต้องกลัว ขอให้เชื่อเถอะ ลูกสาวคุณจะไม่เป็นอะไร”+ ⁵¹ เมื่อไปถึงบ้านของเขา พระเยซูไม่ให้ใครตามเข้าไปด้วยนอกจากเปโตร ยอห์น ยากอบ และพ่อแม่ของเด็ก ⁵² ตอนนั้น ผู้คนพากันร้องไห้คร่ำครวญที่เด็กตาย พระเยซูจึงพูดว่า “หยุดร้องไห้เถอะ+ เด็กคนนี้ไม่ได้ตาย แต่นอนหลับอยู่”+ ⁵³ พวกเขาก็หัวเราะเยาะเพราะรู้ว่าเด็กตายแล้วจริง ๆ ⁵⁴ พระเยซูจับมือเด็กและพูดว่า “หนูน้อย ลุกขึ้นมา*เถอะ”+ ⁵⁵ เด็กคนนั้นก็กลับมีชีวิตอีก+และลุกขึ้นมาทันที+ แล้วพระเยซูก็บอกให้พวกเขาเอาอาหารมาให้เธอกิน ⁵⁶ พ่อแม่ของเด็กดีใจมาก แต่พระเยซูสั่งพวกเขาไม่ให้เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง+

เชิงอรรถ

^ หรือ “ราชอาณาจักร”

^ หรืออาจแปลได้ว่า “มันเข้าสิงเขามานานแล้ว”

^ หรือ “รอด”

^ หรือ “พู่ที่ชายเสื้อชั้นนอก”

^ หรือ “รอดแล้ว”

^ หรือ “ตื่น”

ข้อมูลสำหรับศึกษา

ประกาศ: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มธ 3:1

มารีย์ที่เรียกกันว่ามักดาลา: มีการพูดถึงมารีย์มักดาลาครั้งแรกในข้อนี้ซึ่งเป็นเหตุการณ์ช่วงปีที่ 2 ที่พระเยซูทำงานประกาศ ชื่อมักดาลา (แปลตรงตัวว่า “จากมักดาลา หรือเป็นของมักดาลา”) น่าจะมาจากชื่อเมืองมักดาลาซึ่งตั้งอยู่บนชายฝั่งตะวันตกของทะเลสาบกาลิลี ประมาณครึ่งทางระหว่างเมืองคาเปอร์นาอุมกับเมืองทิเบเรียส เชื่อกันว่ามักดาลาเป็นบ้านเกิดของมารีย์หรือเป็นที่ที่เธออาศัยอยู่ มารีย์มักดาลาถูกพูดถึงมากที่สุดในช่วงที่พระเยซูตายและฟื้นขึ้นจากตาย—มธ 27:55, 56, 61; มก 15:40; ลก 24:10; ยน 19:25

โยอันนา: เป็นชื่อแบบสั้นสำหรับผู้หญิงซึ่งมาจากชื่อฮีบรูเยโฮฮานันที่หมายความว่า “พระยะโฮวาแสดงความโปรดปราน, พระยะโฮวากรุณา” โยอันนาเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่พระเยซูรักษาโรคให้เธอ มีการพูดถึงเธอแค่ 2 ครั้งในพระคัมภีร์คริสเตียนภาคภาษากรีก และทั้ง 2 ครั้งอยู่ในหนังสือข่าวดีของลูกา—ลก 24:10

คูซา: เป็นพ่อบ้านหรือผู้ดูแลวังของเฮโรดอันทีพาส ซึ่งอาจเป็นคนดูแลเรื่องต่าง ๆ ในวัง

รับใช้พระเยซูกับอัครสาวก: หรือ “ให้การสนับสนุน (จัดเตรียมให้) พวกเขา” คำกรีก เดียคอเนะโอ อาจหมายถึงการช่วยเหลือคนอื่น ๆ ด้านร่างกายโดยจัดหาอาหาร ทำอาหาร ยกอาหารมาให้และอื่น ๆ มีการใช้คำนี้ในความหมายคล้ายกันที่ ลก 10:40 (“ทำงาน”) ลก 12:37; 17:8 (“คอยรับใช้”) และ กจ 6:2 (“แจกอาหาร”) และคำนี้ยังหมายถึงการรับใช้คนอื่นในแบบที่คล้ายกันนี้ด้วย ในข้อ 2 และ 3 พูดถึงพวกผู้หญิงที่สนับสนุนพระเยซูและสาวกเพื่อช่วยพวกเขาให้ทำงานที่พระเจ้ามอบหมายได้สำเร็จ การทำแบบนี้เป็นวิธีที่พวกเธอยกย่องสรรเสริญพระเจ้า และพระองค์ก็เห็นคุณค่าสิ่งที่พวกเธอทำโดยให้บันทึกเรื่องราวที่พวกเธอแสดงความเอื้อเฟื้ออย่างใจกว้างไว้ในคัมภีร์ไบเบิลเพื่อให้คนรุ่นหลังได้อ่าน (สภษ 19:17; ฮบ 6:10) มีการใช้คำกริยากรีกนี้กับพวกผู้หญิงที่พูดถึงใน มธ 27:55; มก 15:41 ด้วย—ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ ลก 22:26 ซึ่งพูดถึงคำนาม เดียคอนอส ที่เกี่ยวข้องกัน

ตัวอย่างเปรียบเทียบ: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มธ 13:3

บนพื้นหิน: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มธ 13:5

กลางพุ่มไม้มีหนาม: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มธ 13:7

ความลับ: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มธ 13:11

ตะเกียง: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มธ 5:15

พวกน้องชาย: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มธ 12:46

แม่และพี่น้องของผม: พระเยซูกำลังแยกให้เห็นความแตกต่างระหว่างพี่น้องจริง ๆ ของท่านซึ่งบางคนไม่มีความเชื่อในตัวท่าน (ยน 7:5) กับพี่น้องร่วมความเชื่อซึ่งก็คือสาวกของท่าน พระเยซูแสดงให้เห็นว่าถึงแม้ความสัมพันธ์กับญาติพี่น้องจะมีค่ามากสำหรับท่าน แต่ความสัมพันธ์กับคนที่ฟังคำสอนของพระเจ้าและทำตามมีค่ามากกว่า

อีกฝั่งหนึ่ง: คือฝั่งตะวันออกของทะเลสาบกาลิลี

ลมพายุรุนแรง: มาจากคำกรีก 2 คำที่แปลตรงตัวว่า “ลมเฮอร์ริเคนใหญ่” (ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มก 4:37) ทะเลสาบกาลิลีจะมีพายุแบบนี้เกิดขึ้นเป็นปกติ ผิวน้ำของทะเลสาบนี้อยู่ต่ำกว่าระดับน้ำทะเลประมาณ 210 เมตรและมีอุณหภูมิสูงกว่าพื้นที่โดยรอบซึ่งเป็นภูเขาและที่ราบสูง ทำให้อากาศแปรปรวนและเกิดลมแรงที่ทำให้มีคลื่นฉับพลัน

เขตแดนของชาวเกราซา: เขตแดนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามซึ่งก็คือฝั่งตะวันออกของทะเลสาบกาลิลี ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าเขตแดนนี้อยู่ที่ไหนในปัจจุบันและมีขอบเขตกว้างขวางแค่ไหน บางคนบอกว่า “เขตแดนของชาวเกราซา” คือบริเวณรอบ ๆ เคอร์ซีใกล้กับไหล่เขาที่สูงชันทางฝั่งตะวันออกของทะเลสาบกาลิลี แต่บางคนบอกว่าเขตแดนนี้คือพื้นที่กว้างใหญ่รอบ ๆ เมืองเกราซา (เจราช) ซึ่งอยู่ห่างจากชายฝั่งทางตะวันออกเฉียงใต้ของทะเลสาบกาลิลี 55 กม. มธ 8:28 เรียกบริเวณนี้ว่า “เขตแดนของชาวกาดารา” (ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มธ 8:28; มก 5:1) แม้จะมีการใช้ชื่อต่างกัน แต่โดยทั่วไปแล้วทั้ง 2 คำนี้หมายถึงเขตแดนเดียวกันที่อยู่ทางตะวันออกของทะเลสาบกาลิลี และสองเขตแดนนี้อาจมีบางส่วนที่ทับซ้อนกันอยู่ ดังนั้น บันทึกในส่วนนี้จึงไม่ขัดแย้งกัน—ดูภาคผนวก ก7, แผนที่ 3ข, “เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบริเวณทะเลสาบกาลิลี” และและภาคผนวก ข10 ด้วย

ชาวเกราซา: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มก 5:1

ผู้ชายคนหนึ่ง . . . ถูกปีศาจสิง: ผู้เขียนหนังสือข่าวดีมัทธิว (8:28) พูดถึงผู้ชาย 2 คน แต่มาระโก (5:2) กับลูกาพูดถึงผู้ชายที่ถูกปีศาจสิงแค่คนเดียว ที่เป็นแบบนั้นอาจเป็นเพราะพระเยซูพูดกับผู้ชายคนนี้และเรื่องราวของเขาเด่นกว่า หรืออาจเป็นเพราะผู้ชายคนนี้ก้าวร้าวกว่าหรือต้องทนทุกข์เพราะถูกปีศาจสิงมานานกว่า นอกจากนั้น อาจเป็นไปได้ว่าแม้มีผู้ชาย 2 คนได้รับการรักษาให้หาย แต่มีแค่คนเดียวอยากติดตามพระเยซู—ลก 8:37-39

สุสาน: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มธ 8:28

มายุ่งกับผมทำไม?: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มก 5:7

ทรมานผม: คำว่า “ผู้คุม” ใน มธ 18:34 มาจากคำกรีกที่เกี่ยวข้องกับคำนี้ ดังนั้น ในท้องเรื่องนี้คำว่า “ทรมาน” จึงน่าจะหมายถึงการคุมขังหรือกักขังไว้ใน “ขุมลึก” ที่พูดถึงใน ลก 8:31—ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มธ 18:34

กองพัน: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มก 5:9

ขุมลึก: หรือ “ที่ลึก” คำกรีก อาบูสซอส ที่แปลว่า “ลึกมาก ๆ” หรือ “ลึกจนหยั่งไม่ถึง, ไร้ขอบเขต” หมายถึงสถานที่สำหรับกักขังหรือสภาพที่ถูกกักขัง ในพระคัมภีร์คริสเตียนภาคภาษากรีกมีการใช้คำนี้ 9 ครั้ง คือในข้อนี้ และที่ รม 10:7 และอีก 7 ครั้งอยู่ในหนังสือวิวรณ์ บันทึกที่ วว 20:1-3 พูดถึงการเหวี่ยงซาตานลงไปในขุมลึกและขังไว้เป็นเวลา 1,000 ปี พวกปีศาจที่ขอร้องพระเยซูไม่ให้ส่งพวกมัน “ไปขุมลึก” อาจคิดถึงเหตุการณ์นี้ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต และในข้อ 28 ปีศาจตนหนึ่งขอร้องพระเยซูว่าอย่า “ทรมาน” มัน ในบันทึกเหตุการณ์เดียวกันที่ มธ 8:29 พวกปีศาจถามพระเยซูว่า “จะมาทรมานพวกเราก่อนเวลาที่พระเจ้ากำหนดไว้หรือ?” ดังนั้น การ “ทรมาน” ที่พวกปีศาจกลัวน่าจะหมายถึงการถูกขังใน “ขุมลึก”—ดูส่วนอธิบายศัพท์ และข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มธ 8:29

หมู: หมูเป็นสัตว์ที่ไม่สะอาดตามกฎหมายของโมเสส (ลนต 11:7) แต่มีตลาดขายหมูอยู่ในชุมชนของคนต่างชาติในเขตเดคาโปลิสเพราะทั้งชาวกรีกและชาวโรมันถือว่าหมูเป็นอาหารชั้นเลิศ พระคัมภีร์ไม่ได้บอกว่า “คนเลี้ยงหมู” เป็นคนยิวที่ทำผิดกฎหมายหรือเป็นคนต่างชาติ—ลก 8:34

ไปเล่าให้คนอื่นฟังว่าพระเจ้าช่วยคุณยังไง: ปกติแล้วพระเยซูจะห้ามไม่ให้ป่าวประกาศเรื่องการอัศจรรย์ที่ท่านทำ (มก 1:44; 3:12; 7:36; ลก 5:14) แต่คราวนี้พระเยซูสั่งให้ผู้ชายคนนี้ไปเล่าให้ญาติ ๆ ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น นี่อาจเป็นเพราะท่านถูกขอให้ออกไปจากเขตนั้นจึงไม่มีโอกาสที่จะประกาศกับคนที่นั่นด้วยตัวเอง และเรื่องที่ผู้ชายคนนี้เล่าคงช่วยแก้ข่าวลือในแง่ลบที่ว่าพระเยซูทำให้หมูตายทั้งฝูง

ทั่วเมืองนั้น: ในบันทึกเหตุการณ์เดียวกันที่ มก 5:20 ใช้คำว่า “ในเขตเดคาโปลิส” ดังนั้น เมืองที่พูดถึงในข้อนี้น่าจะหมายถึงเมืองหนึ่งที่อยู่ในเขตเดคาโปลิส—ดูส่วนอธิบายศัพท์คำว่า “เดคาโปลิส”

คนเดียว: คำกรีก มอนอเกะเนส ที่มักจะแปลว่า “ที่ได้รับกำเนิดเพียงคนเดียว” มีความหมายว่า “มีเพียงหนึ่งเดียว, ไม่มีใครเหมือน” คำนี้ใช้ได้กับทั้งลูกชายและลูกสาว ในท้องเรื่องนี้คำนี้หมายถึงลูกคนเดียว มีการใช้คำกรีกนี้กับลูกชาย “คนเดียว” ของแม่ม่ายในเมืองนาอินและลูกชาย “คนเดียว” ของผู้ชายคนหนึ่งที่พระเยซูไล่ปีศาจออกไป (ลก 7:12; 9:38) ฉบับกรีกเซปตัวจินต์ ใช้คำ มอนอเกะเนส เมื่อพูดถึงลูกสาวของเยฟธาห์ว่า “เธอเป็นลูกคนเดียวของเขา นอกจากเธอแล้วเขาไม่มีลูกชายหรือลูกสาวอีกเลย” (วนฉ 11:34) ในหนังสือที่อัครสาวกยอห์นเขียน เขาใช้คำ มอนอเกะเนส 5 ครั้งเมื่อพูดถึงพระเยซู—สำหรับความหมายของคำนี้เมื่อใช้กับพระเยซู ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ ยน 1:14; 3:16

ตกเลือด: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มธ 9:20

ลูก: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มก 5:34

ขอให้สบายใจเถอะ: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มก 5:34

ไม่ได้ตาย แต่นอนหลับอยู่: ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มก 5:39

ชีวิต: คำกรีก พะนือมา ในข้อนี้อาจหมายถึง “ลมหายใจ” หรือ “พลังชีวิต” ที่อยู่ในตัวมนุษย์และสัตว์—ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ มธ 27:50

วีดีโอและรูปภาพ

เชิงตะเกียงในบ้าน

นี่คือภาพเชิงตะเกียงในบ้าน (หมายเลข 1) ที่วาดโดยมีต้นแบบจากเชิงตะเกียงโบราณจากศตวรรษแรกที่พบในเมืองเอเฟซัส (ประเทศตุรกี) และประเทศอิตาลี ดูเหมือนว่านี่เป็นเชิงตะเกียงแบบที่ใช้กันในบ้านของคนรวย ในบ้านที่จนกว่าจะแขวนตะเกียงลงมาจากเพดานหรือวางไว้ในช่องที่ผนัง (หมายเลข 2) หรือไม่ก็วางไว้บนเชิงตะเกียงที่ทำจากดินหรือไม้

เรือหาปลาในศตวรรษแรก

ภาพจำลองนี้มีต้นแบบมาจากซากเรือหาปลาในศตวรรษแรกที่พบในโคลนใกล้ชายฝั่งทะเลสาบกาลิลี และอาศัยข้อมูลจากภาพโมเสกที่พบในบ้านหลังหนึ่งสมัยศตวรรษแรกในเมืองมิกดัลที่อยู่ติดทะเล เรือแบบนี้อาจมีเสากระโดงหนึ่งต้นและใบเรือ อาจมีชาวประมงอยู่ในเรือ 5 คน มี 4 คนทำหน้าที่พายเรือ และอีก 1 คนคอยคัดท้ายเรือโดยยืนอยู่บนแผ่นไม้เล็ก ๆ ท้ายเรือ เรือนี้ยาวประมาณ 8 เมตร กลางเรือกว้างประมาณ 2.5 เมตรและลึก 1.25 เมตร ดูเหมือนว่าเรือแบบนี้สามารถจุคนได้ 13 คนหรือมากกว่านั้น

ซากเรือหาปลาของชาวกาลิลี

ความแห้งแล้งที่เกิดขึ้นในปี 1985-1986 ทำให้น้ำในทะเลสาบกาลิลีลดลงจนเห็นซากเรือที่จมอยู่ในโคลน ซากเรือนี้ยาว 8.2 เมตร กว้าง 2.3 เมตร และท้องเรือส่วนที่ลึกที่สุดมีความลึก 1.3 เมตร นักโบราณคดีบอกว่าเรือนี้ถูกสร้างขึ้นระหว่างปี 100 ก่อน ค.ศ. ถึงปี ค.ศ. 100 วีดีโอนี้แสดงให้เห็นแบบจำลองเรือลำนี้ซึ่งปัจจุบันตั้งแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ในอิสราเอล เรือน่าจะมีลักษณะแบบนี้ตอนที่มันอยู่ในทะเลสาบกาลิลีเมื่อประมาณ 2,000 ปีที่แล้ว

หน้าผาฝั่งตะวันออกของทะเลสาบกาลิลี

เหตุการณ์ที่พระเยซูขับไล่ปีศาจออกจากผู้ชาย 2 คนและให้มันเข้าไปสิงในหมูฝูงหนึ่งเกิดขึ้นทางฝั่งตะวันออกของทะเลสาบกาลิลี

พระเยซูรักษาผู้หญิงคนหนึ่ง

ผู้หญิงคนนี้เงยหน้ามองพระเยซูด้วยความตกใจกลัว เธอกลัวจนตัวสั่นและสารภาพว่าได้แตะชายเสื้อพระเยซูเพราะอยากหายจากโรคที่ทำให้เธอทุกข์ทรมานมา 12 ปี พระเยซูไม่ได้ตำหนิเธอ แต่พูดอย่างอ่อนโยนว่า “ความเชื่อของลูกทำให้ลูกหายโรคแล้ว ขอให้สบายใจเถอะ” (ลก 8:48) พระเยซูทำการอัศจรรย์นี้ตอนที่กำลังเดินทางไปรักษาลูกสาวของไยรอส (ลก 8:41, 42) การอัศจรรย์เหล่านี้แสดงว่าพระเยซูมีอำนาจที่จะรักษาโรคทุกชนิด และเมื่อถึงเวลาที่ท่านปกครองเป็นกษัตริย์ จะไม่มีมนุษย์คนไหนที่อยู่ใต้การปกครองของท่านพูดว่า “ฉันป่วย”—อสย 33:24

คัมภีร์ไบเบิลฉบับแปลโลกใหม่ (ฉบับศึกษา)

ลูกา 8

ไทย

อ่านคัมภีร์ไบเบิลออนไลน์

https://cms-imgp.jw-cdn.org/img/p/1001070103/univ/art/1001070103_univ_sqr_xl.jpg

ลมศษ

หน้าลิขสิทธิ์ของสิ่งพิมพ์นี้

เชิงอรรถ

ข้อมูลสำหรับศึกษา

วีดีโอและรูปภาพ

เลือกภาษาของคุณ

แชร์