จดหมายถึงคริสเตียนชาวฮีบรู 5:1-14
5 มหาปุโรหิตทุกคนที่เลือกมาจากมนุษย์ก็ถูกแต่งตั้งไว้ให้เป็นตัวแทนของมนุษย์เพื่อเชื่อมความสัมพันธ์กับพระเจ้า+ เขาถวายของถวายและเครื่องบูชาเพื่อไถ่บาป+
2 เขาสามารถปฏิบัติอย่างเห็นอกเห็นใจต่อคนที่ทำผิดโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ เพราะตัวเขาเองก็มีจุดอ่อนเหมือนกัน
3 เขาจึงต้องถวายเครื่องบูชาเพื่อไถ่บาปให้ตัวเองด้วยเหมือนที่เขาทำให้ประชาชน+
4 ตำแหน่งที่มีเกียรตินี้ ไม่ใช่ใครคิดอยากเป็นก็เป็นได้ แต่พระเจ้าจะเป็นผู้แต่งตั้งเขาเหมือนที่เคยแต่งตั้งอาโรน+
5 คล้ายกัน พระคริสต์ก็ไม่ได้ยกย่องตัวเอง+ด้วยการแต่งตั้งตัวท่านเป็นมหาปุโรหิต แต่พระเจ้ายกย่องท่านเมื่อพูดกับท่านว่า “ลูกพ่อ วันนี้เราได้เป็นพ่อของเจ้าแล้ว”+
6 และอย่างที่พระองค์พูดไว้อีกที่หนึ่งในพระคัมภีร์ว่า “เจ้าจะเป็นปุโรหิตตลอดไปตามอย่างเมลคีเซเดค”+
7 ตอนที่มีชีวิตอยู่บนโลก พระคริสต์อธิษฐานขอและอ้อนวอนเสียงดังทั้งน้ำตา+ต่อพระเจ้าผู้ที่ช่วยท่านให้พ้นจากความตายได้ และพระเจ้ารับฟังท่านเพราะท่านเกรงกลัวพระองค์
8 ถึงแม้ท่านเป็นลูกของพระเจ้า แต่ท่านก็เรียนรู้ที่จะเชื่อฟังเมื่อต้องทนทุกข์ลำบาก+
9 และหลังจากท่านมีคุณสมบัติครบถ้วนแล้ว+ ท่านก็ได้รับหน้าที่ให้ช่วยเหลือทุกคนที่เชื่อฟังท่านให้ได้รับความรอดตลอดไป+
10 เพราะพระเจ้าแต่งตั้งท่านให้เป็นมหาปุโรหิตตามอย่างเมลคีเซเดค+
11 เรามีอีกหลายเรื่องที่อยากจะพูดเกี่ยวกับพระคริสต์ แต่ก็อธิบายให้เข้าใจได้ยากเพราะพวกคุณกลายเป็นคนที่ไม่ค่อยสนใจฟัง
12 ถึงแม้ตอนนี้พวกคุณควรจะเป็นครูได้แล้ว แต่ก็ยังต้องให้มีคนมาสอนเรื่องพื้นฐาน+เกี่ยวกับคำสอนของพระเจ้าใหม่ตั้งแต่ต้น พวกคุณกลับไปเป็นเหมือนคนที่ต้องกินน้ำนม ไม่ใช่อาหารแข็ง
13 ทุกคนที่ยังกินน้ำนมอยู่ก็เป็นเหมือนเด็ก+ เขาไม่คุ้นเคยกับคำสอนของพระเจ้าเรื่องความถูกผิด
14 แต่อาหารแข็งเป็นอาหารสำหรับผู้ใหญ่ ซึ่งได้ฝึกใช้ความคิด*จนแยกออกว่าอะไรถูกอะไรผิด
เชิงอรรถ
^ หรือ “วิจารณญาณ”