เฉลยธรรมบัญญัติ 2:1-37

2  “พวก​เรา​วก​กลับ​ไป​เดิน​ใน​ที่​กันดาร​ตาม​เส้น​ทาง​ทะเล​แดง​ตาม​ที่​พระ​ยะโฮวา​สั่ง​ผม​ไว้+ พวก​เรา​เดิน​วน​เวียน​เลียบ​เขต​ภูเขา​เสอีร์​เป็น​เวลา​นาน  ใน​ที่​สุด พระ​ยะโฮวา​ก็​บอก​ผม​อย่าง​นี้  ‘พวก​เจ้า​เดิน​วน​เวียน​เลียบ​เขต​ภูเขา​นี้​นาน​พอ​แล้ว ให้​วก​ขึ้น​ไป​ทาง​เหนือ  และ​สั่ง​ประชาชน​ว่า “พวก​เจ้า​จะ​ต้อง​เดิน​ผ่าน​เขต​แดน​ของ​พี่​น้อง​ของ​เจ้า คือ​ลูก​หลาน​ของ​เอซาว+ซึ่ง​อาศัย​อยู่​ใน​เขต​ภูเขา​เสอีร์+ พวก​เขา​จะ​กลัว​เจ้า+ แต่​พวก​เจ้า​ต้อง​ระวัง  อย่า​ไป​สู้​รบ​กับ​พวก​เขา เพราะ​เรา​จะ​ไม่​ยก​แผ่นดิน​ของ​เขา​ให้​พวก​เจ้า​แม้​แต่​คืบ​เดียว* เรา​ยก​เขต​ภูเขา​เสอีร์​ให้​เอซาว​ครอบครอง​แล้ว+  เจ้า​จะ​ต้อง​ซื้อ​น้ำ​ซื้อ​อาหาร​จาก​เขา+  พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า​อวยพร​ทุก​สิ่ง​ที่​เจ้า​ทำ พระองค์​รู้​ทุก​ย่าง​ก้าว​ที่​พวก​เจ้า​เดิน​ผ่าน​ที่​กันดาร​อัน​กว้าง​ใหญ่​นี้ พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า​อยู่​กับ​เจ้า​ตลอด​ทั้ง 40 ปี พวก​เจ้า​ไม่​ขาด​อะไร​เลย”’+  พวก​เรา​ก็​เดิน​ทาง​ผ่าน​พี่​น้อง​ของ​เรา คือ​ลูก​หลาน​ของ​เอซาว+ซึ่ง​อยู่​ใน​เสอีร์ พวก​เรา​ไม่​ได้​ใช้​เส้น​ทาง​อาราบาห์​และ​ไม่​ได้​ไป​ทาง​เอลัท​กับ​เอซีโอนเกเบอร์+ “จาก​นั้น เรา​ก็​เลี้ยว​ขึ้น​ไป​ตาม​เส้น​ทาง​ที่​จะ​ไป​ที่​กันดาร​โมอับ+  พระ​ยะโฮวา​พูด​กับ​ผม​ว่า ‘อย่า​ไป​รุกราน​หรือ​ทำ​สงคราม​กับ​พวก​โมอับ เพราะ​เรา​จะ​ไม่​ยก​แผ่นดิน​ส่วน​ไหน​ของ​เขา​ให้​เจ้า​ครอบครอง​เลย เรา​ยก​เมือง​อาร์​ให้​ลูก​หลาน​ของ​โลท​แล้ว+ 10  (แต่​ก่อน​พวก​เอมิม+เคย​อาศัย​อยู่​ที่​นั่น พวก​เขา​เป็น​คน​แข็งแรง มี​จำนวน​มาก และ​รูป​ร่าง​สูง​ใหญ่​เหมือน​พวก​อานาค 11  พวก​เรฟาอิม+ก็​มี​รูป​ร่าง​เหมือน​พวก​อานาค+ด้วย ชาว​โมอับ​เคย​เรียก​พวก​เรฟาอิม​ว่า​เอมิม 12  ก่อน​หน้า​นี้​ชาว​โฮรี+อาศัย​อยู่​ใน​เสอีร์ แต่​ลูก​หลาน​ของ​เอซาว​กวาด​ล้าง​และ​ไล่​พวก​เขา​ออก​ไป แล้ว​เข้า​ไป​อาศัย​อยู่​ใน​แผ่นดิน​นั้น​แทน+ เหมือน​กับ​ที่​ชาว​อิสราเอล​จะ​ทำ​กับ​แผ่นดิน​ซึ่ง​พระ​ยะโฮวา​จะ​ยก​ให้​พวก​เขา​ครอบครอง) 13  ให้​เดิน​ทาง​ข้าม​หุบเขา​เศเรด’ พวก​เรา​ก็​ข้าม​หุบเขา​เศเรด+ไป 14  ระยะ​เวลา​ที่​พวก​เรา​เดิน​ทาง​จาก​คาเดชบาร์เนีย​จน​ถึง​วัน​ที่​เรา​ข้าม​หุบเขา​เศเรด​นับ​ได้ 38 ปี ซึ่ง​ตอน​นั้น​พวก​ผู้​ชาย​ที่​เป็น​ทหาร​ใน​คน​รุ่น​นั้น​ตาย​ไป​หมด ตาม​ที่​พระ​ยะโฮวา​เคย​สาบาน​ไว้+ 15  พระ​ยะโฮวา​เหยียด​มือ​ออก​ต่อ​สู้​พวก​เขา และ​กำจัด​พวก​เขา​จน​หมด​สิ้น​ไป​จาก​ค่าย​พัก+ 16  “พอ​ผู้​ชาย​ที่​เป็น​ทหาร​ตาย​หมด​แล้ว+ 17  พระ​ยะโฮวา​พูด​กับ​ผม​อีก​ว่า 18  ‘วัน​นี้​เจ้า​จะ​ต้อง​เดิน​ทาง​ผ่าน​เขต​แดน​โมอับ คือ​ผ่าน​เมือง​อาร์ 19  และ​เมื่อ​เจ้า​ไป​ใกล้​ชาว​อัมโมน อย่า​ไป​รุกราน​หรือ​ก่อกวน​พวก​เขา เพราะ​เรา​จะ​ไม่​ยก​แผ่นดิน​ส่วน​ไหน​ของ​ชาว​อัมโมน​ให้​เจ้า​ครอบครอง​เลย เรา​ยก​แผ่นดิน​นั้น​ให้​ลูก​หลาน​ของ​โลท​แล้ว+ 20  แผ่นดิน​นี้​เคย​เป็น​ของ​พวก​เรฟาอิม+ด้วย (แต่​ก่อน​พวก​เรฟาอิม​อาศัย​อยู่​ที่​นั่น​และ​ชาว​อัมโมน​เคย​เรียก​พวก​เขา​ว่า​ศัมซุมมิม 21  พวก​เขา​เป็น​คน​แข็งแรง มี​จำนวน​มาก และ​รูป​ร่าง​สูง​ใหญ่​เหมือน​พวก​อานาค+ แต่​พระ​ยะโฮวา​ทำลาย​พวก​เขา ชาว​อัมโมน​จึง​เข้า​ไป​ครอบครอง​และ​อาศัย​อยู่​ใน​แผ่นดิน​นั้น​แทน 22  พระองค์​ก็​ทำ​อย่าง​นี้​เพื่อ​ลูก​หลาน​ของ​เอซาว​ซึ่ง​ตอน​นี้​พวก​เขา​อาศัย​อยู่​ใน​เสอีร์+ ตอน​นั้น​พระองค์​ทำลาย​พวก​โฮรี+ ลูก​หลาน​ของ​เอซาว​จึง​เข้า​ไป​ครอบครอง​และ​อาศัย​อยู่​ที่​นั่น​แทน​จน​ถึง​ทุก​วัน​นี้ 23  สิ่ง​นี้​ก็​เกิด​ขึ้น​กับ​พวก​อัฟวิม​ด้วย พวก​เขา​เคย​อาศัย​อยู่​ใน​หมู่​บ้าน​ต่าง ๆ แถบ​กาซา+จน​ชาว​คัฟ​โท​ริม+จาก​คัฟโทร์*มา​กวาด​ล้าง​พวก​เขา​ออก​ไป​แล้ว​เข้า​ไป​อาศัย​อยู่​ที่​นั่น​แทน) 24  “‘ให้​เดิน​ข้าม​หุบเขา​อาร์โนน​ไป+ เรา​มอบ​สิโหน​กษัตริย์​ชาว​อาโมไรต์​ที่​อยู่​ใน​เฮชโบน​ไว้​ใน​มือ​ของ​เจ้า​แล้ว+ ดัง​นั้น เข้า​ไป​ยึด​ครอง​แผ่นดิน​ของ​เขา​และ​ทำ​สงคราม​กับ​เขา 25  วัน​นี้ เรา​จะ​ทำ​ให้​ทุก​ชน​ชาติ​ใน​โลก​ที่​ได้​ยิน​เรื่อง​เกี่ยว​กับ​เจ้า​ต้อง​หวาด​กลัว พวก​เขา​จะ​เกรง​กลัว​เจ้า​จน​ตัว​สั่น’+ 26  “ผม​ส่ง​คน​จาก​ที่​กันดาร​เคเดโมท+ไป​บอก​กษัตริย์​สิโหน​ที่​อยู่​ใน​เฮชโบน​ด้วย​ข้อ​ความ​ที่​เป็น​มิตร+ว่า 27  ‘ผม​ขอ​เดิน​ผ่าน​แผ่นดิน​ของ​ท่าน ผม​จะ​เดิน​ไป​ตาม​เส้น​ทาง​หลัก จะ​ไม่​เลี้ยว​ขวา​หรือ​เลี้ยว​ซ้าย​เลย+ 28  ผม​จะ​ซื้อ​อาหาร​และ​น้ำ​จาก​ท่าน​กิน ขอ​แค่​ให้​ผม​เดิน​ผ่าน​ไป​เท่า​นั้น 29  (อย่าง​ที่​ลูก​หลาน​ของ​เอซาว​ซึ่ง​อาศัย​อยู่​ใน​เสอีร์ และ​ชาว​โมอับ​ซึ่ง​อาศัย​อยู่​ใน​เมือง​อาร์​ได้​อนุญาต​ให้​ข้าม​แผ่นดิน​ของ​เขา) จน​กว่า​ผม​จะ​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน​เข้า​ไป​ใน​แผ่นดิน​ที่​พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า​ยก​ให้​พวก​เรา’ 30  แต่​กษัตริย์​สิโหน​ซึ่ง​อยู่​ใน​เฮชโบน​ไม่​ยอม​ให้​พวก​เรา​เดิน​ผ่าน เพราะ​พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า​ปล่อย​ให้​ใจ​เขา​ดื้อดึง+และ​แข็ง​กระด้าง เพื่อ​จะ​มอบ​เขา​ไว้​ใน​มือ​ของ​พวก​คุณ​ตาม​ที่​เป็น​อยู่​ตอน​นี้+ 31  “ตอน​นั้น พระ​ยะโฮวา​พูด​กับ​ผม​ว่า ‘เรา​มอบ​สิโหน​และ​แผ่นดิน​ของ​เขา​ให้​เจ้า​แล้ว เข้า​ไป​ยึด​ครอง​แผ่นดิน​ของ​เขา​ซะ’+ 32  เมื่อ​สิโหน​และ​คน​ทั้ง​หมด​ของ​เขา​ออก​มา​ต่อ​สู้​กับ​เรา​ที่​ยาฮาส+ 33  พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า​ก็​ให้​เขา​อยู่​ใน​มือ​เรา พวก​เรา​สังหาร​เขา​กับ​ลูก ๆ รวม​ทั้ง​คน​ของ​เขา​ทั้ง​หมด 34  ตอน​นั้น พวก​เรา​ยึด​และ​ทำลาย​เมือง​ของ​เขา​ทั้ง​หมด พวก​เรา​สังหาร​ผู้​ชาย ผู้​หญิง และ​เด็ก ๆ ไม่​ปล่อย​ให้​ใคร​เหลือ​รอด​เลย​สัก​คน​เดียว+ 35  พวก​เรา​กวาด​ต้อน​ฝูง​สัตว์​มา​เป็น​ของ​เรา และ​ริบ​เอา​ของ​ต่าง ๆ จาก​เมือง​ที่​เรา​ยึด​ได้ 36  ไม่​มี​สัก​เมือง​รอด​พ้น​เงื้อม​มือ​เรา ตั้ง​แต่​เมือง​อาโรเออร์+ซึ่ง​ตั้ง​อยู่​ริม​หุบเขา​อาร์โนน (รวม​ทั้ง​เมือง​ที่​อยู่​ใน​หุบเขา) จน​ถึง​กิเลอาด พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า​ของ​เรา​มอบ​เมือง​ทั้ง​หมด​นั้น​ไว้​ใน​มือ​เรา+ 37  แต่​พวก​คุณ​ไม่​ได้​เข้า​ไป​ใกล้​แผ่นดิน​ของ​ชาว​อัมโมน+ หรือ​พื้น​ที่​ทั้ง​หมด​ตรง​หุบเขา​ยับบอก+ หรือ​เมือง​ต่าง ๆ ที่​อยู่​ใน​เขต​เทือก​เขา หรือ​ที่​อื่น ๆ ที่​พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า​ของ​เรา​ห้าม​ไว้

เชิงอรรถ

แปล​ตรง​ตัว​ว่า “ความ​กว้าง​ของ​หนึ่ง​ฝ่า​เท้า”
คือ เกาะ​ครีต

ข้อมูลสำหรับศึกษา

วีดีโอและรูปภาพ