เฉลยธรรมบัญญัติ 32:1-52
32 “ฟ้าสวรรค์ ขอให้เงี่ยหูฟัง ผมจะพูดแผ่นดินโลก ขอให้ฟังถ้อยคำจากปากของผม
2 คำสั่งสอนของผมจะโปรยปรายลงมาดั่งสายฝนถ้อยคำของผมจะหยาดลงมาเหมือนน้ำค้างเหมือนละอองฝนที่พรมลงบนต้นหญ้าดั่งสายฝนที่หลั่งรดบนต้นผัก
3 เพราะผมจะประกาศชื่อของพระยะโฮวา+
จะเล่าถึงความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าของเรา+
4 พระเจ้าผู้เป็นเหมือนหินที่แข็งแกร่ง สิ่งที่พระองค์ทำดีเยี่ยมไม่มีที่ติ+เพราะแนวทางทั้งหมดของพระองค์ยุติธรรม+
พระองค์เป็นพระเจ้าที่ซื่อสัตย์+และยุติธรรมเสมอ+พระองค์เป็นพระเจ้าที่เที่ยงธรรม*และซื่อตรง+
5 พวกเขาทำบาปร้ายแรง+
พวกเขาไม่ใช่ลูกของพระองค์ ความผิดพลาดทั้งหมดก็มาจากตัวเขา+
พวกเขาเป็นคนรุ่นที่คดโกงและไม่มีศีลธรรม+
6 ชนชาติที่โง่เขลาเบาปัญญา+พวกคุณทำกับพระยะโฮวาอย่างนี้หรือ?+
พระองค์ไม่ใช่พ่อผู้ให้กำเนิดคุณหรือ?+พระองค์ไม่ได้สร้างคุณและทำให้คุณมั่นคงหรือ?
7 ขอให้นึกถึงอดีตคิดถึงปีเดือนที่ผ่านมาของคนรุ่นก่อน ๆ
ลองถามพ่อของคุณดู เขาจะบอกได้+ถามพวกคนเฒ่าคนแก่ดู เขาจะเล่าให้ฟัง
8 เมื่อพระเจ้าองค์สูงสุดมอบมรดกให้ชนชาติต่าง ๆ+เมื่อพระองค์ให้ลูกหลานของอาดัม*แยกย้ายกันไป+
พระองค์กำหนดเขตแดนให้ชนชาติต่าง ๆ นั้น+โดยดูจากจำนวนลูกหลานของอิสราเอล+
9 เพราะประชาชนของพระยะโฮวาคือส่วนของพระองค์+ยาโคบคือมรดกของพระองค์+
10 พระองค์พบเขาในที่กันดาร+ในที่แห้งแล้งและเวิ้งว้าง ซึ่งมีแต่เสียงเห่าหอนของสัตว์ป่า+
พระองค์โอบกอดและดูแลเขา+ปกป้องเขาเหมือนแก้วตาของพระองค์+
11 และเหมือนกับนกอินทรีที่สอนลูกให้บินมันบินร่อนอยู่เหนือลูก ๆและกางปีกรองรับลูกไว้แล้วพยุงลูกน้อยบนปีกของมัน+
12 พระยะโฮวาก็นำเขา*มาตลอดแต่ผู้เดียว+ไม่มีพระของคนต่างชาติอยู่กับเขา+
13 พระองค์ทำให้เขามีชัยเหนือที่สูงทั้งหลายในโลก+เพื่อให้เขาได้กินผลิตผลจากไร่นาในแผ่นดินนั้น+
พระองค์เลี้ยงเขาด้วยน้ำผึ้งจากซอกผาและน้ำมันที่ออกมาจากหินแข็ง*
14 เนยจากฝูงวัวและน้ำนมจากฝูงแกะฝูงแพะและแกะตัวที่ดีที่สุดแกะตัวผู้จากบาชานกับแพะตัวผู้รวมทั้งข้าวสาลีที่ดีที่สุด+และคุณได้ดื่มเหล้าองุ่นที่ทำจากน้ำองุ่น
15 เมื่อเยชูรูน*อ้วนพีขึ้นก็พยศแข็งข้อ
เมื่ออ้วนพี กำยำ และบึกบึนขึ้น+
เขาก็ทิ้งพระเจ้าผู้สร้างเขา+และดูหมิ่นผู้เป็นหินแห่งความรอดของเขา
16 พวกเขาเอาพระของคนต่างชาติมายั่วให้พระองค์โกรธ+พวกเขาเอาสิ่งน่าเกลียดต่าง ๆ มาทำให้พระองค์โกรธเคือง+
17 พวกเขาเอาเครื่องบูชามาเซ่นไหว้พวกปีศาจ ไม่ใช่ถวายพระเจ้า+พระพวกนี้เป็นพระที่พวกเขาไม่เคยรู้จักเป็นพระที่เพิ่งเกิดขึ้นไม่นานเป็นพระที่บรรพบุรุษของพวกคุณไม่รู้จัก
18 คุณลืมผู้เป็นหินที่แข็งแกร่ง+ซึ่งให้กำเนิดคุณคุณไม่ได้นึกถึงพระเจ้าผู้ที่ให้คุณเกิดมา+
19 เมื่อพระยะโฮวาเห็นอย่างนี้ พระองค์ก็ทิ้งพวกเขา+เพราะลูกชายลูกสาวของเขาทำให้พระองค์โกรธเคือง
20 พระองค์พูดว่า ‘เราจะซ่อนตัวจากพวกเขา+เราจะคอยดูว่าพวกเขาจะเป็นอย่างไร
เพราะพวกเขาเป็นคนรุ่นที่ดื้อด้าน+เป็นลูกหลานที่ไม่ซื่อสัตย์+
21 พวกเขาเอาผู้ที่ไม่ได้เป็นพระเจ้ามายั่วให้เราโกรธ+พวกเขาทำให้เราขุ่นเคืองด้วยรูปเคารพต่าง ๆ ที่ไร้ค่า+
ดังนั้น เราจะยั่วพวกเขาให้อิจฉาด้วยคนพวกหนึ่งที่ยังไม่เป็นชาติ+เราจะทำให้พวกเขาโกรธเคืองด้วยชาติที่โง่เขลาชาติหนึ่ง+
22 เพราะความโกรธของเราได้ปะทุขึ้นเหมือนเปลวไฟ+ซึ่งจะลุกไหม้ลงไปถึงหลุมศพ*ที่ลึกสุด+และจะเผาผลาญโลกกับผลผลิตในโลกและจะทำให้ฐานรากของภูเขาลุกโชน
23 เราจะเพิ่มความหายนะให้พวกเขาเราจะยิงลูกธนูใส่พวกเขาจนหมด
24 พวกเขาจะเหนื่อยอ่อนเพราะความหิว+และจะหมดเรี่ยวแรงเพราะไข้สูงกับการทำลายล้างที่รุนแรง+
เราจะส่งสัตว์ป่ามากัดกินพวกเขา+และจะส่งงูพิษที่เลื้อยตามพื้นดินมาด้วย
25 ข้างนอกจะมีคมดาบมาปลิดชีวิตพวกเขา+ส่วนข้างในก็จะมีแต่ความหวาดกลัว+ทั้งคนหนุ่มและสาวบริสุทธิ์ทารกและคนผมหงอก+
26 เราพูดไว้ว่า “เราจะทำให้พวกเขากระจัดกระจายไปเราจะทำให้พวกเขาหายไปจากความทรงจำของผู้คน”
27 แต่เรากลัวว่าพวกศัตรูจะพูดเยาะเย้ย+เพราะพวกที่เป็นศัตรูนั้นอาจจะเข้าใจผิด+
พวกเขาอาจพูดว่า “ที่พวกเราชนะเป็นเพราะฝีมือของพวกเราเอง+ไม่ใช่เพราะพระยะโฮวา”
28 เพราะชาวอิสราเอลเป็นชาติที่ไม่มีความคิด*และไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง+
29 ถ้าพวกเขาฉลาด+ พวกเขาจะไตร่ตรองเรื่องนี้+
แล้วคิดถึงผลที่เขาจะได้รับ+
30 คนเดียวจะไล่คนพันคนได้หรือ?และคนสองคนจะทำให้คนหมื่นคนหนีไปได้อย่างไร?+
นอกจากว่าผู้เป็นหินที่แข็งแกร่งของพวกเขาได้ขายเขา+และพระยะโฮวามอบพวกเขาไว้ในมือศัตรูแล้ว
31 เพราะพระเจ้า*ของเขาไม่เหมือนพระเจ้าของเราผู้เป็นหินที่แข็งแกร่ง+แม้แต่ศัตรูของพวกเราก็ยอมรับเรื่องนี้+
32 พวกเขาเป็นเหมือนต้นองุ่นจากเมืองโสโดมและเป็นเหมือนสวนองุ่นของเมืองโกโมราห์+
ผลองุ่นของพวกเขาเป็นผลองุ่นพิษพวงองุ่นของพวกเขาเป็นพวงองุ่นขม+
33 เหล้าองุ่นของพวกเขาเหมือนพิษของงูร้ายเหมือนพิษอันร้ายแรงของงูเห่า
34 การกระทำทั้งหมดของพวกเขาถูกประทับตราไว้และเก็บไว้ในคลังของเราไม่ใช่หรือ?+
35 การแก้แค้นและการลงโทษเป็นหน้าที่ของเรา+พวกเขาจะสะดุดล้มลงตามเวลากำหนด+เพราะวันแห่งความหายนะของพวกเขามาใกล้แล้วและสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับพวกเขาจะมาถึงอย่างรวดเร็ว’
36 เพราะพระยะโฮวาจะพิพากษาประชาชนของพระองค์+แต่จะสงสารผู้รับใช้ของพระองค์+เมื่อพระองค์เห็นว่าพวกเขาอ่อนกำลังลงและมีแต่คนไร้ที่พึ่งและคนอ่อนแอเท่านั้นที่เหลืออยู่
37 แล้วพระองค์จะถามว่า ‘พระของพวกเขาอยู่ที่ไหน?+คือพระที่เป็นหินซึ่งพวกเขาเข้าไปหาที่หลบภัย
38 พระที่เคยกินเครื่องบูชาที่ดีที่สุดของพวกเขาและเคยดื่มเหล้าองุ่นจากเครื่องบูชาดื่มของพวกเขา+
ให้พระพวกนั้นลุกขึ้นมาช่วยพวกเจ้าสิ
ให้พระพวกนั้นเป็นที่หลบภัยให้เจ้าสิ
39 เราเป็นพระเจ้า+นอกจากเรา ไม่มีพระเจ้าอื่นอีก+
เราทำให้ตาย และทำให้มีชีวิต+
เราทำให้บาดเจ็บ+ และรักษาให้หาย+ไม่มีใครจะช่วยให้รอดจากมือเราได้+
40 เราจะยกมือของเราขึ้นแล้วพูดว่า “เราสาบานโดยเอาตัวเราเป็นประกัน”+
41 เมื่อเราลับดาบอันวาววับของเราและเมื่อเราเตรียมจะลงมือพิพากษาตัดสิน+เราจะแก้แค้นพวกศัตรูของเรา+และลงโทษคนที่เกลียดชังเราอย่างแน่นอน
42 เราจะทำให้ลูกธนูของเราเมาเลือดและให้ดาบของเรากินเนื้อคือเมาเลือดของคนที่ถูกฆ่าและเลือดของเชลยและกินเนื้อจากหัวของพวกหัวหน้าศัตรู’
43 ให้ชนชาติทั้งหลายยินดีร่วมกับประชาชนของพระองค์+เพราะพระองค์จะแก้แค้นแทนผู้รับใช้ของพระองค์ที่ถูกฆ่า+พระองค์จะลงโทษพวกศัตรูของพระองค์+และพระองค์จะชำระ*แผ่นดินของประชาชนของพระองค์”
44 แล้วโมเสสกับโฮเชยา*+ลูกชายของนูนก็มาถ่ายทอดบทเพลงนี้ให้ประชาชนฟัง+
45 เมื่อโมเสสถ่ายทอดบทเพลงนี้ให้ชาวอิสราเอลทุกคนแล้ว
46 โมเสสก็พูดกับพวกเขาว่า “ขอให้เอาใจใส่ถ้อยคำทั้งหมดที่ผมเตือนพวกคุณในวันนี้+ เพื่อพวกคุณจะสั่งลูกหลานให้ทำตามถ้อยคำทั้งหมดในข้อบัญญัตินี้ได้+
47 เพราะข้อบัญญัตินี้ไม่ใช่ถ้อยคำที่ไร้ความหมาย แต่ถ้อยคำนี้หมายถึงชีวิตสำหรับพวกคุณ+ การทำตามถ้อยคำนี้จะทำให้พวกคุณมีชีวิตยืนยาวในแผ่นดินที่พวกคุณกำลังจะข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปครอบครอง”
48 พระยะโฮวาพูดกับโมเสสในวันเดียวกันนี้ว่า
49 “ขึ้นไปที่ภูเขาเนโบ+ในเขตอาบาริม+ซึ่งอยู่ในแผ่นดินโมอับตรงข้ามกับเมืองเยรีโค และมองดูแผ่นดินคานาอันที่เราจะยกให้ชาวอิสราเอลครอบครอง+
50 แล้วเจ้าจะตายบนภูเขาที่เจ้ากำลังจะขึ้นไปนั้น เจ้าจะต้องไปอยู่กับบรรพบุรุษของเจ้า* เหมือนอาโรนพี่ชายของเจ้าที่ตายบนภูเขาโฮร์+และไปอยู่กับบรรพบุรุษของเขา
51 เพราะเมื่ออยู่กับชาวอิสราเอล เจ้าสองคนไม่ซื่อสัตย์ต่อเราในเรื่องน้ำเมรีบาห์+ที่คาเดชในที่กันดารซิน และเพราะเจ้าไม่ให้เกียรติเราต่อหน้าชาวอิสราเอล+
52 เจ้าจะเห็นแผ่นดินนั้นอยู่ตรงหน้า แต่จะไม่ได้เข้าไปในแผ่นดินที่เราจะยกให้ชาวอิสราเอล”+
เชิงอรรถ
^ ดูคำว่า “ถูกต้องชอบธรรม” ในส่วนอธิบายศัพท์
^ หรืออาจแปลได้ว่า “เผ่าพันธุ์มนุษย์”
^ คือ ยาโคบ
^ แปลตรงตัวว่า “หินเหล็กไฟ”
^ แปลว่า “คนที่ซื่อตรง” เป็นคำที่ใช้เรียกอิสราเอลแบบให้เกียรติ
^ หรืออาจแปลได้ว่า “ไม่ยอมฟังคำแนะนำ”
^ แปลตรงตัวว่า “หิน”
^ หรือ “ทำให้มีการคืนดี” แปลตรงตัวว่า “ปิดคลุมบาป”
^ เป็นชื่อเดิมของโยชูวา โฮเชยาเป็นชื่อย่อของโฮชายาห์ หมายถึง “ได้รับการช่วยให้รอดโดยยาห์” หรือ “ยาห์ช่วยให้รอดแล้ว”
^ เป็นสำนวนกวีหมายถึงตาย