เพลงโซโลมอน 1:1-17
1 เพลงที่เพราะที่สุดที่โซโลมอนแต่ง+
2 “จูบฉันหน่อย ประทับริมฝีปากของคุณที่ปากของฉันเพราะที่คุณรักฉันแบบนี้ก็ทำให้ฉันชื่นใจกว่าเหล้าองุ่น+
3 น้ำมันหอมของคุณหอมชื่นใจ+
ชื่อของคุณเหมือนน้ำมันหอมที่เทลงบนศีรษะ+
สาว ๆ ถึงได้พากันรุมรักคุณ
4 รีบพาฉันไปเถอะ
กษัตริย์พาฉันเข้าไปในห้องชั้นในของเขาแล้ว
เรามาชื่นชมยินดีด้วยกัน
มาพรรณนาความรักที่คุณมีต่อฉัน ความรักของคุณทำให้ชื่นใจกว่าเหล้าองุ่น
สมแล้วที่พวกสาว ๆ รักคุณ
5 ผู้หญิงชาวเยรูซาเล็มทั้งหลาย ฉันผิวคล้ำ*เหมือนเต็นท์ของชาวเคดาร์+แต่สวยน่ารักเหมือนผ้าคลุมเต็นท์+ของโซโลมอน
6 อย่าจ้องมองฉันที่ฉันผิวคล้ำเพราะฉันโดนแดดแผดเผา
พวกพี่ชายโกรธฉันพวกเขาให้ฉันไปเป็นคนดูแลสวนองุ่นแต่สวนองุ่นของตัวเอง ฉันกลับไม่ได้ดูแล
7 สุดที่รักของฉัน บอกฉันหน่อยว่าคุณพาฝูงแกะไปกินหญ้าที่ไหน?+ตอนเที่ยงวันคุณให้พวกมันนอนที่ไหน?
ทำไมฉันจะต้องเป็นเหมือนผู้หญิงที่เอาผ้าคลุมหน้า*อยู่ท่ามกลางฝูงสัตว์ของเพื่อน ๆ คุณ?”
8 “เธอผู้หญิงที่สวยที่สุดถ้าเธอไม่รู้ก็เดินตามรอยฝูงแกะไปและเอาลูกแพะไปกินหญ้าใกล้ ๆ เต็นท์พวกคนเลี้ยงแกะสิ”
9 “ที่รัก เธอเป็นเหมือนม้าตัวเมีย*ที่ใช้เทียมรถม้าของฟาโรห์+
10 แก้มเธองามด้วยเครื่องประดับ*คอเธองามด้วยสร้อยลูกปัด
11 พวกเราจะทำแถบคาดศีรษะทองคำประดับด้วยลูกปัดเงินให้เธอ”
12 “เมื่อกษัตริย์นั่งที่โต๊ะน้ำหอม+ที่ฉันใส่ก็ส่งกลิ่นหอมฟุ้ง
13 ที่รักของฉันเป็นเหมือนถุงหอมใส่มดยอบ+ที่วางอยู่หว่างอกฉันตลอดคืน
14 ที่รักของฉันเป็นเหมือนช่อดอกเทียนกิ่ง*+ที่อยู่กลางสวนองุ่นที่เอนเกดี”+
15 “ที่รัก เธอเป็นคนสวย
เธอสวยจริง ๆ ตาเธอเหมือนตานกพิราบ”+
16 “ที่รัก คุณช่างหล่อและมีเสน่ห์+
ที่นอนของพวกเราเป็นใบไม้เขียวสด
17 ต้นสนซีดาร์เป็นขื่อบ้านของพวกเราต้นสนจูนิเปอร์เป็นคานหลังคาบ้านของพวกเรา
เชิงอรรถ
^ แปลตรงตัวว่า “ดำ”
^ หรือ “ผ้าคลุมหน้าไว้ทุกข์”
^ หรือ “ม้าตัวเมียของฉัน”
^ หรืออาจแปลได้ว่า “ท่ามกลางผมเปีย”
^ เป็นพืชชนิดหนึ่ง ดอกมีกลิ่นหอม ใบใช้ทำสีย้อมสีน้ำตาลแดง