เยเรมีย์ 16:1-21
16 พระยะโฮวาพูดกับผมอีกว่า
2 “เจ้าอย่ามีภรรยาและอย่ามีลูกชายลูกสาวที่นี่
3 เพราะพระยะโฮวาได้บอกเรื่องลูกชายลูกสาวซึ่งเกิดที่นี่ และบอกเรื่องพ่อแม่ที่ให้กำเนิดพวกเขาว่า
4 ‘พวกเขาจะตายด้วยโรคร้าย+ แต่จะไม่มีใครไว้ทุกข์หรือฝังพวกเขา พวกเขาจะเป็นปุ๋ยบนพื้นดิน+ พวกเขาจะตายด้วยดาบและความอดอยาก+ และศพพวกเขาจะเป็นอาหารของนกบนฟ้ากับสัตว์ป่าบนแผ่นดิน’
5 พระยะโฮวาบอกว่า‘อย่าเข้าไปในบ้านที่มีการเลี้ยงไว้ทุกข์อย่าเข้าไปร้องไห้คร่ำครวญ และอย่าเห็นใจพวกเขา’+
พระยะโฮวาบอกว่า ‘เพราะเราเอาสันติสุขของเราและความรักที่มั่นคงและความเมตตาไปจากชนชาตินี้แล้ว+
6 ทั้งคนต่ำต้อยและคนสำคัญจะตายในแผ่นดินนี้
จะไม่มีใครฝังศพพวกเขาและจะไม่มีใครไว้ทุกข์ให้พวกเขาหรือเชือดเนื้อเชือดตัวหรือโกนหัวเพื่อพวกเขา*
7 จะไม่มีใครเอาอาหารให้คนที่ไว้ทุกข์กินเพื่อปลอบโยนเพราะมีคนในบ้านพวกเขาตายและจะไม่มีใครเอาถ้วยเหล้าองุ่นให้พวกเขาดื่มเพื่อปลอบโยนเพราะพ่อแม่พวกเขาตาย
8 และอย่าเข้าไปในบ้านที่มีงานเลี้ยงเพื่อนั่งกินดื่มกับพวกเขา’
9 “เพราะพระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพ พระเจ้าของอิสราเอลบอกว่า ‘เราจะไม่ให้มีเสียงดีใจกับเสียงชื่นชมยินดีและเสียงเจ้าบ่าวเจ้าสาวที่นี่อีกต่อไป และเจ้าจะได้เห็นมันเกิดขึ้นในสมัยของเจ้า’+
10 “เมื่อเจ้าบอกเรื่องนี้กับชนชาตินี้ พวกเขาจะถามเจ้าว่า ‘ทำไมพระยะโฮวาบอกว่าจะให้มีหายนะร้ายแรงเกิดขึ้นกับพวกเรา? พวกเราทำผิดทำบาปอะไรต่อพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเราหรือ?’+
11 เจ้าต้องตอบพวกเขาว่า ‘พระยะโฮวาบอกว่า “เพราะปู่ย่าตายายของพวกเจ้าทิ้งเราไป+นมัสการพระอื่น ๆ และรับใช้กราบไหว้พระพวกนั้น+ พวกเขาทิ้งเราและไม่ทำตามกฎหมายของเรา+
12 ส่วนพวกเจ้าเองก็ทำชั่วยิ่งกว่าปู่ย่าตายายเสียอีก+ พวกเจ้าทุกคนดื้อดึงทำตามใจชั่วของตัวเองและไม่เชื่อฟังเรา+
13 ดังนั้น เราจะเหวี่ยงพวกเจ้าออกจากแผ่นดินนี้ไปยังแผ่นดินที่พวกเจ้าและปู่ย่าตายายไม่รู้จัก+ และพวกเจ้าจะต้องนมัสการพระอื่นอยู่ที่นั่นทั้งวันทั้งคืน+ เพราะเราจะไม่เมตตาพวกเจ้าเลย”’
14 “พระยะโฮวาบอกว่า ‘แต่จะมีวันหนึ่งที่พวกเขาจะไม่พูดว่า “เราขอสาบานต่อพระยะโฮวาผู้มีชีวิตอยู่ที่พาชาวอิสราเอลออกจากแผ่นดินอียิปต์”+
15 แต่จะพูดว่า “เราขอสาบานต่อพระยะโฮวาผู้มีชีวิตอยู่ที่พาชาวอิสราเอลออกจากแผ่นดินทางเหนือและจากดินแดนต่าง ๆ ซึ่งพระองค์ได้ไล่พวกเขาไปอยู่นั้น” และเราจะพาพวกเขากลับมายังแผ่นดินที่เราได้ยกให้กับปู่ย่าตายายของพวกเขา’+
16 พระยะโฮวาบอกว่า ‘เราจะใช้คนไปเรียกชาวประมงมาหลายคนชาวประมงเหล่านั้นจะหาพวกเขาเหมือนหาปลา
แล้วเราจะใช้คนไปเรียกนายพรานมาหลายคนนายพรานเหล่านั้นจะหาพวกเขาตามภูเขาและเนินเขาทุกลูกและตามซอกหินด้วย
17 เพราะเราเฝ้าดูทุกอย่างที่พวกเขาทำ
พวกเขาซ่อนตัวจากเราไม่ได้และความผิดของพวกเขาไม่พ้นสายตาของเรา
18 ก่อนอื่น เราจะตอบแทนความผิดและบาปของพวกเขาให้สาสม+เพราะพวกเขาทำให้แผ่นดินของเราแปดเปื้อนไปด้วยรูปเคารพไร้ชีวิต*ที่น่าขยะแขยงพวกเขาทำให้มรดกของเรากลายเป็นของน่ารังเกียจ’”+
19 พระยะโฮวา พระองค์เป็นกำลังและเป็นป้อมปราการของผมเป็นที่ที่ผมจะหนีไปหลบภัยในเวลาลำบาก+ชาติต่าง ๆ จากทุกมุมโลกจะมาหาพระองค์และพวกเขาจะบอกว่า “ปู่ย่าตายายของพวกเราได้รูปเคารพที่หลอกลวงและได้สิ่งไร้ค่ากับสิ่งที่ไม่มีประโยชน์เป็นมรดก”+
20 มนุษย์จะทำพระของตัวเองได้หรือ?สิ่งที่เขาทำไม่ใช่พระเจ้าจริง ๆ+
21 “ดังนั้น เราจะทำให้พวกเขารู้เราจะทำให้พวกเขารู้จักพลังและอำนาจของเราคราวนี้แหละ
แล้วพวกเขาจะได้รู้ว่าชื่อของเราคือยะโฮวา”
เชิงอรรถ
^ ดูเหมือนเป็นประเพณีการไว้ทุกข์แบบศาสนาเท็จที่ชาวอิสราเอลทำกันหลังจากทิ้งพระเจ้าแล้ว
^ แปลตรงตัวว่า “ซากศพ”