เยเรมีย์ 34:1-22
34 ตอนที่เนบูคัดเนสซาร์*กษัตริย์บาบิโลนกับกองทัพทั้งหมดของเขา และทุกอาณาจักรที่อยู่ใต้อำนาจเขารวมทั้งชาติต่าง ๆ กำลังโจมตีกรุงเยรูซาเล็มกับเมืองที่อยู่รายรอบ+ พระยะโฮวาพูดกับเยเรมีย์ว่า
2 “พระยะโฮวาพระเจ้าของอิสราเอลสั่งว่า ‘ไปบอกกษัตริย์เศเดคียาห์+แห่งยูดาห์ว่า “พระยะโฮวาบอกว่า ‘เราจะให้เมืองนี้ตกอยู่ในมือกษัตริย์บาบิโลน และเขาจะเผาเมืองนี้+
3 เจ้าจะหนีไม่พ้นเงื้อมมือเขา เจ้าจะถูกจับและถูกส่งตัวไปให้เขาแน่+ เจ้าจะได้เจอและพูดกับกษัตริย์บาบิโลนซึ่ง ๆ หน้า และเจ้าจะต้องไปที่บาบิโลน’+
4 แต่ขอให้ฟังพระยะโฮวาเถอะกษัตริย์เศเดคียาห์แห่งยูดาห์ ‘พระยะโฮวาพูดถึงเจ้าว่า “เจ้าจะไม่ตายด้วยดาบ
5 แต่เจ้าจะตายอย่างสงบ+ และจะมีคนจัดพิธีเผาเครื่องหอมให้เจ้าเหมือนที่ทำให้กับบรรพบุรุษของเจ้า คือพวกกษัตริย์ที่อยู่ก่อนเจ้า และพวกเขาจะคร่ำครวญถึงเจ้าว่า ‘ไม่น่าเลย ท่านกษัตริย์ของเรา!’ เพราะพระยะโฮวาบอกว่า ‘เราได้พูดไว้แล้ว’”’”’”
6 แล้วผู้พยากรณ์เยเรมีย์จึงไปบอกเรื่องนี้กับกษัตริย์เศเดคียาห์แห่งยูดาห์ในกรุงเยรูซาเล็ม
7 ตอนนั้นกองทัพของกษัตริย์บาบิโลนกำลังโจมตีกรุงเยรูซาเล็มและเมืองของยูดาห์ที่ยังเหลืออยู่+ คือลาคีช+กับอาเซคาห์+ เพราะเมืองที่มีป้อมปราการของยูดาห์ซึ่งยังไม่ถูกยึดเหลืออยู่แค่นี้
8 พระยะโฮวาส่งข่าวมาถึงเยเรมีย์หลังจากที่กษัตริย์เศเดคียาห์ทำสัญญากับทุกคนในกรุงเยรูซาเล็มว่าจะปล่อยทาสเป็นอิสระ+
9 และทุกคนต้องปล่อยทาสชายหญิงชาวฮีบรูไป เพื่อจะไม่มีใครเอาชาวยิวด้วยกันมาเป็นทาสอีก
10 พวกเจ้านายและประชาชนทุกคนก็สัญญาว่าจะปล่อยทาสชายหญิงของตัวเองและจะไม่เอามาเป็นทาสอีก พวกเขาก็เชื่อฟังและปล่อยทาสไป
11 แต่ตอนหลังพวกเขาจับตัวทาสชายหญิงที่ปล่อยไปแล้วกลับมาและบังคับให้เป็นทาสอีก
12 พระยะโฮวาจึงส่งข่าวมาถึงเยเรมีย์ พระยะโฮวาพูดว่า
13 “พระยะโฮวาพระเจ้าของอิสราเอลบอกว่า ‘เราได้ทำสัญญากับปู่ย่าตายายของพวกเจ้า+ในวันที่เราพาพวกเขาออกจากแผ่นดินอียิปต์ซึ่งพวกเขาเคยเป็นทาสอยู่ที่นั่น+ เราบอกพวกเขาว่า
14 “ในปีที่ 7* พวกเจ้าทุกคนต้องปล่อยพี่น้องชาวฮีบรูซึ่งถูกขายให้พวกเจ้าและได้รับใช้พวกเจ้ามา 6 ปีแล้ว พวกเจ้าต้องปล่อยเขาเป็นอิสระ”+ แต่ปู่ย่าตายายของพวกเจ้าไม่ฟังและไม่สนใจเรา
15 แต่ไม่นานมานี้* พวกเจ้าได้กลับใจและทำสิ่งที่เราเห็นว่าถูกต้องด้วยการปล่อยเพื่อนร่วมชาติให้เป็นอิสระ และพวกเจ้าทำสัญญาต่อหน้าเราในวิหารที่ถูกเรียกตามชื่อของเรา
16 แต่แล้วพวกเจ้าก็เปลี่ยนใจ และทำให้ชื่อของเราเสื่อมเสีย+ พวกเจ้าจับตัวทาสชายหญิงที่ปล่อยไปแล้วกลับมาอีกทั้ง ๆ ที่พวกเขาอยากไปจากพวกเจ้า และพวกเจ้าก็บังคับให้พวกเขาเป็นทาสอีก’
17 “ดังนั้น ต่อไปนี้เป็นคำพูดของพระยะโฮวา พระยะโฮวาบอกว่า ‘เพราะพวกเจ้าไม่เชื่อฟังเราและไม่ปล่อยพี่น้องกับเพื่อนร่วมชาติให้เป็นอิสระ+ เราจะปล่อยให้พวกเจ้าพินาศด้วยคมดาบ โรคระบาด และความอดอยาก+ เราจะทำให้อาณาจักรต่าง ๆ ในโลกสยดสยองเมื่อเห็นพวกเจ้า+
18 นี่คือสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับคนที่ผิดสัญญากับเรา คือคนที่ไม่ทำตามข้อตกลงในสัญญาซึ่งทำไว้ต่อหน้าเราตอนที่พวกเขาผ่าลูกวัวเป็นสองซีกแล้วเดินผ่านระหว่างสองซีกนั้น+
19 คือพวกเจ้านายของยูดาห์ พวกเจ้านายของกรุงเยรูซาเล็ม พวกข้าราชสำนัก พวกปุโรหิต และประชาชนทุกคนในแผ่นดินนี้ซึ่งเดินผ่านระหว่างซากลูกวัวสองซีกนั้น
20 เราจะให้พวกเขาตกอยู่ในเงื้อมมือศัตรูและคนที่หาทางฆ่าพวกเขา ศพของพวกเขาจะเป็นอาหารของนกบนฟ้ากับสัตว์ป่าบนแผ่นดิน+
21 เราจะให้กษัตริย์เศเดคียาห์แห่งยูดาห์กับพวกเจ้านายตกอยู่ในเงื้อมมือศัตรูและคนที่หาทางฆ่าพวกเขา และในเงื้อมมือกองทัพของกษัตริย์บาบิโลน+ที่กำลังถอนทัพไปจากเจ้า’+
22 “พระยะโฮวาบอกว่า ‘เราจะออกคำสั่งและเราจะให้คนเหล่านั้นกลับมาที่เมืองนี้อีก พวกเขาจะโจมตีและยึดเมืองนี้ แล้วก็เผาด้วยไฟ+ เราจะทำให้เมืองต่าง ๆ ของยูดาห์กลายเป็นเมืองร้างไม่มีใครอยู่เลย’”+
เชิงอรรถ
^ แปลตรงตัวว่า “เนบูคัดเรสซาร์” เป็นการสะกดอีกแบบหนึ่ง
^ แปลตรงตัวว่า “ปลายปีที่ 7”
^ แปลตรงตัวว่า “วันนี้”