เอเสเคียล 27:1-36
27 พระยะโฮวาส่งข่าวมาถึงผมอีกว่า
2 “ส่วนเจ้าลูกมนุษย์ ให้เจ้าร้องเพลงไว้อาลัยให้ไทระ+
3 และบอกไทระว่า‘เจ้าซึ่งอาศัยอยู่ตรงประตูสู่ทะเลและค้าขายกับชนชาติที่อยู่ตามเกาะพระยะโฮวาพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สูงสุดบอกว่า
“ไทระ เจ้าเคยพูดเองว่า ‘ฉันสวยไม่มีที่ติ’+
4 เขตแดนของเจ้าอยู่กลางทะเลและช่างก่อสร้างของเจ้าทำให้เจ้าสวยไม่มีที่ติ
5 พวกเขาเอาไม้สนจูนิเปอร์จากเสนีร์+มาทำไม้กระดานให้เจ้าและเอาไม้สนซีดาร์จากเลบานอนมาทำเสากระโดงเรือให้เจ้า
6 พวกเขาเอาไม้โอ๊กจากบาชานมาทำไม้พายให้เจ้าหัวเรือของเจ้าทำจากไม้สนดินสอฝังงาช้างจากหมู่เกาะคิททิม+
7 ใบเรือของเจ้าทำด้วยผ้าลินินหลากสีจากอียิปต์ผ้าใบหลังคาดาดฟ้าเรือทอด้วยด้ายสีฟ้าและขนแกะสีม่วงจากหมู่เกาะเอลีชาห์+
8 ชาวไซดอนกับชาวอาร์วัด+เป็นฝีพายของเจ้า
ไทระ คนเก่ง ๆ ของเจ้าก็มาเป็นลูกเรือให้เจ้า+
9 ชาวเกบาล+ที่มีประสบการณ์และเชี่ยวชาญเป็นคนอุดรอยต่อเรือให้เจ้า+
เรือทุกลำในทะเลกับลูกเรือพากันมาค้าขายกับเจ้า
10 ชาวเปอร์เซีย ชาวลูด และชาวพูต+เป็นทหารในกองทัพของเจ้า
พวกเขาแขวนโล่กับหมวกเกราะไว้ในเจ้า และทำให้เจ้ายิ่งใหญ่
11 ชาวอาร์วัดในกองทัพของเจ้าประจำการอยู่บนกำแพงของเจ้าทุกด้านพวกทหารกล้ายืนอยู่บนป้อมสูงของเจ้า
พวกเขาแขวนโล่กลมไว้รอบกำแพงและทำให้เจ้างามไม่มีที่ติ
12 “‘“ทาร์ชิช+ทำธุรกิจกับเจ้าเพราะเจ้าร่ำรวย+ พวกเขาเอาเงิน เหล็ก ดีบุก และตะกั่วมาแลกกับสินค้าของเจ้า+
13 ยาวาน ทูบัล+ และเมเชค+ก็ค้าขายกับเจ้า พวกเขาเอาทาส+และของที่ทำจากทองแดงมาแลกกับสินค้าของเจ้า
14 ชาวโทการ์มาห์+เอาม้า ม้าศึก และล่อมาแลกกับสินค้าของเจ้า
15 ชาวเดดาน+ก็ค้าขายกับเจ้า เจ้าจ้างพ่อค้าไว้ตามเกาะต่าง ๆ และพวกเขาส่งงาช้าง+กับไม้มะเกลือมาให้เจ้าเป็นของบรรณาการ
16 เอโดมทำธุรกิจกับเจ้าเพราะเจ้ามีสินค้ามากมาย พวกเขาเอาเทอร์คอยส์ ขนแกะสีม่วง ผ้าปักสีสดใส ผ้าเนื้อดี ปะการัง และทับทิมมาแลกกับสินค้าของเจ้า
17 “‘“ยูดาห์กับแผ่นดินอิสราเอลก็ค้าขายกับเจ้า พวกเขาเอาข้าวสาลีจากเมืองมินนิท+ อาหารดี ๆ น้ำผึ้ง+ น้ำมัน และน้ำมันยา+มาแลกกับสินค้าของเจ้า+
18 “‘“ดามัสกัส+ทำธุรกิจกับเจ้าเพราะเจ้ามีสินค้ามากมายและร่ำรวย เขาเอาเหล้าองุ่นจากเฮลโบนและขนแกะจากศาฮาร์*มาแลกกับสินค้าของเจ้า
19 วาดานกับยาวานจากอุซาลเอาเหล็ก แคสเซีย* และตะไคร้หอมมาแลกกับสินค้าของเจ้า
20 เดดาน+ก็เอาผ้าอานม้า*มาแลกกับสินค้าของเจ้า
21 เจ้าจ้างชาวอาหรับและพวกหัวหน้าของชาวเคดาร์+มาทำงาน พวกเขาค้าขายลูกแกะ แกะตัวผู้ และแพะ+
22 พวกพ่อค้าของเชบากับราอามาห์+ก็ค้าขายกับเจ้า พวกเขาเอาเครื่องหอมชั้นเลิศทุกอย่าง อัญมณี และทองคำมาแลกกับสินค้าของเจ้า+
23 ฮาราน+ คานเนห์ เอเดน+ กับพวกพ่อค้าของเชบา+ อัสชูร์+ และคิลมาดก็ค้าขายกับเจ้าด้วย
24 พวกเขาเอาเสื้อผ้าสวย ๆ เสื้อคลุมสีน้ำเงิน ผ้าปักสีสดใส และพรมหลากสีมาขายที่ตลาดของเจ้า ทุกอย่างมัดด้วยเชือก
25 กองเรือทาร์ชิช+คอยขนส่งสินค้าให้เจ้าเจ้าจึงร่ำรวยและมีของมากมาย*อยู่กลางทะเล
26 คนที่พายเรือให้เจ้าพาเจ้าออกไปในทะเลที่คลื่นลมแรงลมตะวันออกที่พัดกระหน่ำทำให้เจ้าจมลงกลางทะเลลึก
27 สมบัติของเจ้า สินค้า ลูกเรือ และชาวเรือของเจ้ารวมทั้งคนที่อุดรอยต่อเรือให้เจ้า คนที่ค้าขายกับเจ้า+ และทหารทุกคน+คือคนทั้งหมดที่อยู่ในเจ้าจะจมลงกลางทะเลลึกในวันที่เจ้าพินาศย่อยยับ+
28 เมื่อลูกเรือของเจ้าส่งเสียงร้อง ชายฝั่งจะสั่นสะท้าน
29 พวกฝีพายกับลูกเรือและชาวเรือทุกคนจะขึ้นจากเรือมายืนบนฝั่ง
30 พวกเขาจะร้องเสียงดังด้วยความทุกข์ใจเพราะเจ้า+
และเอาฝุ่นซัดใส่หัวและเกลือกกลิ้งในขี้เถ้า
31 พวกเขาจะโกนหัวให้ล้านและใส่ผ้ากระสอบพวกเขาจะร้องไห้คร่ำครวญให้เจ้าอย่างขมขื่น
32 ตอนที่กำลังทุกข์ใจ พวกเขาจะร้องเพลงไว้อาลัยและคร่ำครวญถึงเจ้าว่า
‘ใครจะเหมือนไทระที่ตอนนี้เงียบอยู่กลางทะเล?+
33 เมื่อสินค้าของเจ้าเข้ามาจากทะเลลึก เจ้าทำให้ชนชาติต่าง ๆ มีความสุข+
สมบัติมีค่าและสินค้ามากมายของเจ้าทำให้กษัตริย์ในโลกมั่งคั่ง+
34 ตอนนี้เจ้าจมอยู่กลางทะเลลึก+และสินค้าทั้งหมดกับคนของเจ้าก็จมไปกับเจ้า+
35 ชาวเกาะทั้งหมดจะจ้องมองเจ้าอย่างตกตะลึง+กษัตริย์ของพวกเขาจะกลัวจนตัวสั่น+ ทุกคนมีสีหน้าหวาดวิตก
36 พวกพ่อค้าในชาติต่าง ๆ จะผิวปากเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับเจ้า
เจ้าจะพบจุดจบอย่างกะทันหันและน่าสยดสยองและเจ้าจะสาบสูญตลอดไป’”’”+
เชิงอรรถ
^ หรือ “และขนแกะสีเทาอมแดง”
^ พืชตระกูลเดียวกับอบเชย
^ หรือ “ผ้าทอ”
^ หรืออาจแปลได้ว่า “รุ่งเรือง”