1 พงศาวดาร 17:1-27
17 เมื่อดาวิดเข้าไปอยู่ในวังของตัวเองแล้ว เขาพูดกับผู้พยากรณ์นาธัน+ว่า “เราอยู่ในวังไม้สนซีดาร์+ แต่หีบสัญญาของพระยะโฮวายังอยู่ในเต็นท์”+
2 นาธันบอกดาวิดว่า “เชิญท่านทำตามที่ต้องการเถอะ เพราะพระเจ้าเที่ยงแท้อยู่กับท่านแล้ว”
3 คืนนั้น พระเจ้าส่งข่าวมาถึงนาธันว่า
4 “ไปบอกดาวิดผู้รับใช้ของเราว่า ‘พระยะโฮวาบอกว่า “เจ้าจะไม่ได้เป็นคนสร้างวิหารให้เรา+
5 เพราะตั้งแต่เราพาชาวอิสราเอลออกมาจากอียิปต์จนถึงทุกวันนี้เราก็ไม่เคยอยู่ในวิหารหลังไหนเลย เราอยู่ในเต็นท์ตลอดไม่ว่าจะย้ายไปที่ไหน+
6 ตลอดเวลาที่เราอยู่กับชาวอิสราเอล เราเคยถามผู้วินิจฉัยที่เราแต่งตั้งให้ดูแลอิสราเอลประชาชนของเราสักคำไหมว่า ‘ทำไมเจ้าไม่สร้างวิหารไม้สนซีดาร์ให้เรา?’”’
7 “ไปบอกดาวิดผู้รับใช้ของเราว่า ‘พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพบอกว่า “ตอนที่เจ้าเป็นคนเลี้ยงแกะ เราพาเจ้ามาจากทุ่งหญ้าและให้มาเป็นผู้นำอิสราเอลประชาชนของเรา+
8 และเราจะอยู่กับเจ้าไม่ว่าเจ้าจะไปที่ไหน+ เราจะกำจัดศัตรูของเจ้าทุกคนให้พ้นหน้าเจ้า+ และเราจะทำให้เจ้ามีชื่อเสียงไปทั่วโลก+
9 เราจะเลือกที่แห่งหนึ่งให้อิสราเอลประชาชนของเรา พวกเขาจะอยู่ที่นั่นโดยไม่มีใครรบกวน และจะไม่มีคนชั่วมากดขี่พวกเขาอีกเหมือนที่ผ่านมา+
10 เหมือนสมัยที่เราตั้งผู้วินิจฉัยให้ปกครองอิสราเอลประชาชนของเรา+ และเราจะปราบศัตรูทั้งหมดให้เจ้า+ เราบอกเจ้าด้วยว่า ‘พระยะโฮวาจะตั้งราชวงศ์ให้เจ้า’
11 “‘“เมื่อหมดเวลาของเจ้าและเจ้าต้องไปอยู่กับปู่ย่าตายาย เราจะยกลูกหลานของเจ้า คือลูกชายคนหนึ่งของเจ้า+ขึ้นเป็นกษัตริย์ต่อจากเจ้า และเราจะช่วยให้เขาปกครองอย่างมั่นคง+
12 เขาจะเป็นคนสร้างวิหารให้เรา+ และเราจะทำให้บัลลังก์ของเขามั่นคงตลอดไป+
13 เราจะเป็นพ่อของเขาและเขาจะเป็นลูกของเรา+ เราจะไม่เลิกรักเขา*+เหมือนที่เลิกรักคนที่อยู่ก่อนเจ้า+
14 เราจะให้เขานั่งบนบัลลังก์ของเราตลอดไป+และจะให้การปกครองและราชวงศ์ของเขาคงอยู่ตลอดกาล”’”+
15 นาธันเล่าเรื่องที่พระเจ้าบอกในนิมิตนี้ให้ดาวิดฟังทุกคำ
16 กษัตริย์ดาวิดก็เข้ามานั่งต่อหน้าพระยะโฮวาและอธิษฐานว่า “พระยะโฮวาพระเจ้าของผม ผมเป็นใครและวงศ์ตระกูลของผมสำคัญอย่างไรพระองค์ถึงพาผมมาไกลขนาดนี้?+
17 ไม่เพียงเท่านั้น พระยะโฮวาพระเจ้า พระองค์ยังพูดไปไกลถึงอนาคตของวงศ์ตระกูลของผมซึ่งเป็นผู้รับใช้ของพระองค์+และพระองค์มองว่าผมสมควรได้รับเกียรติมากขึ้นอีก*
18 ดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์จะพูดอะไรได้มากกว่านี้เกี่ยวกับเกียรติยศที่พระองค์มอบให้ เพราะพระองค์รู้จักผู้รับใช้ของพระองค์ดีจริง ๆ+
19 พระยะโฮวา พระองค์ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ทั้งหมดนี้ให้ทุกคนเห็นเพราะเห็นแก่ผู้รับใช้ของพระองค์และเพราะพระองค์ได้ตั้งใจไว้แล้ว+
20 พระยะโฮวา ไม่มีใครเหมือนพระองค์+และไม่มีพระเจ้าอื่นนอกจากพระองค์+ ทุกสิ่งที่พวกเราได้ยินมายืนยันเรื่องนี้
21 ไม่มีชาติไหนในโลกเหมือนอิสราเอลประชาชนของพระองค์+ พระเจ้าเที่ยงแท้ได้ไถ่พวกเขาเพื่อให้มาเป็นประชาชนของพระองค์+ พระองค์ได้สร้างชื่อเสียงให้พระองค์เองเพราะพระองค์ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่และน่าเกรงขาม+ พระองค์ขับไล่ชาติต่าง ๆ ไปให้พ้นหน้าประชาชนของพระองค์+ที่พระองค์ไถ่ออกมาจากอียิปต์
22 พระยะโฮวา พระองค์ทำให้ชาวอิสราเอลเป็นประชาชนของพระองค์ตลอดไป+ และพระองค์ก็เป็นพระเจ้าของพวกเขา+
23 พระยะโฮวา ขอให้คำสัญญาที่พระองค์ให้ไว้เกี่ยวกับผมและวงศ์ตระกูลของผมเป็นจริงตลอดไป และขอพระองค์ทำตามที่สัญญาไว้+
24 ขอให้ชื่อของพระองค์คงอยู่และได้รับการยกย่อง+ตลอดกาล เพื่อประชาชนจะได้พูดว่า ‘พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพเป็นพระเจ้าของอิสราเอล พระองค์เป็นพระเจ้าของอิสราเอล’ และขอให้ราชวงศ์ของดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์มั่นคง+
25 พระเจ้าของผม พระองค์ได้บอกผมซึ่งเป็นผู้รับใช้ของพระองค์แล้วว่าจะตั้งราชวงศ์ให้ผม เพราะเหตุนี้ ผู้รับใช้ของพระองค์จึงอธิษฐานถึงพระองค์ด้วยความมั่นใจ
26 พระยะโฮวา พระองค์เป็นพระเจ้าเที่ยงแท้และพระองค์ได้สัญญาว่าจะให้สิ่งดี ๆ เหล่านี้แก่ผมซึ่งเป็นผู้รับใช้ของพระองค์
27 ดังนั้น พระยะโฮวา ถ้าพระองค์พอใจก็โปรดอวยพรราชวงศ์ของผู้รับใช้ของพระองค์ และให้ราชวงศ์ของผมมั่นคงตลอดไป เพราะเมื่อพระองค์อวยพรสิ่งใด สิ่งนั้นก็จะได้รับพรตลอดกาล”