2 พงศ์กษัตริย์ 10:1-36
10 อาหับ+มีลูกชาย 70 คนอยู่ที่สะมาเรีย เยฮูจึงเขียนจดหมายส่งไปที่สะมาเรีย ถึงพวกเจ้านายของเมืองยิสเรเอล พวกผู้นำ+ และพี่เลี้ยงของลูก ๆ อาหับ*ว่า
2 “เมื่อพวกคุณได้รับจดหมายฉบับนี้ ลูกของเจ้านายก็อยู่กับพวกคุณ และพวกคุณยังมีรถศึก ม้า เมืองที่มีป้อมปราการ และอาวุธด้วย
3 ให้พวกคุณเลือกลูกคนหนึ่งของเจ้านายที่เป็นคนดีและเหมาะสม*ที่สุด ตั้งเขาเป็นกษัตริย์แทนพ่อของเขา แล้วให้พวกคุณสู้เพื่อปกป้องราชวงศ์ของเจ้านายของพวกคุณ”
4 แต่พวกเขากลัวและพูดกันว่า “ถ้ากษัตริย์ 2 องค์ยังสู้เขาไม่ได้+ แล้วเราจะสู้เขาได้ยังไง?”
5 แล้วผู้ดูแลวัง เจ้าเมือง พวกผู้นำ และพวกพี่เลี้ยงจึงส่งข่าวไปถึงเยฮูว่า “พวกเราเป็นผู้รับใช้ของท่าน พวกเราจะทำทุกอย่างที่ท่านสั่ง พวกเราจะไม่ตั้งใครเป็นกษัตริย์ เชิญทำตามที่ท่านเห็นชอบเถอะ”
6 แล้วเยฮูก็เขียนจดหมายฉบับที่สองไปถึงพวกเขาว่า “ถ้าพวกคุณอยู่ฝ่ายผมและพร้อมจะเชื่อฟังผม ให้ตัดหัวลูกชายเจ้านายพวกคุณแล้วเอามาให้ผมพรุ่งนี้เวลานี้ที่เมืองยิสเรเอล”
ตอนนั้นลูกชาย 70 คนของกษัตริย์อยู่กับพวกคนสำคัญในเมืองที่เลี้ยงดูพวกเขามา
7 พอได้รับจดหมาย พวกเขาก็ฆ่าลูกชาย 70 คนของกษัตริย์+ และเอาหัวใส่ตะกร้าส่งไปให้เยฮูที่เมืองยิสเรเอล
8 ผู้ส่งข่าวเข้ามารายงานเยฮูว่า “พวกเขาเอาหัวลูกชายของกษัตริย์มาแล้ว” เยฮูจึงสั่งว่า “เอาไปกองไว้ 2 กองที่หน้าประตูเมืองจนถึงเช้า”
9 เมื่อเยฮูออกไปตอนเช้า เขาไปยืนต่อหน้าประชาชนและพูดว่า “พวกคุณไม่มีความผิด* ผมเป็นคนวางแผนกำจัดเจ้านายของผมและฆ่าเขาเอง+ แต่ใครที่ฆ่าคนเหล่านี้ล่ะ?
10 ขอให้พวกคุณรู้ไว้ว่าคำพิพากษาของพระยะโฮวาที่พระยะโฮวาพูดไว้เกี่ยวกับราชวงศ์ของอาหับจะเป็นจริงทุกคำ+ และพระยะโฮวาได้ทำตามที่พูดผ่านทางเอลียาห์ผู้รับใช้ของพระองค์แล้ว”+
11 เยฮูยังได้ฆ่าทุกคนในราชวงศ์อาหับที่เหลืออยู่ในยิสเรเอล รวมทั้งพวกคนสำคัญ เพื่อน ๆ และปุโรหิตของอาหับ+ เขาไม่ปล่อยให้ใครรอดเลย+
12 แล้วเยฮูก็ไปที่กรุงสะมาเรีย ทางที่เขาไปนั้นมีโรงตัดขนแกะอยู่
13 ที่นั่นเยฮูเจอพี่น้องของกษัตริย์อาหัสยาห์+แห่งยูดาห์ เยฮูก็ถามพวกเขาว่า “พวกคุณเป็นใคร?” พวกเขาตอบว่า “พวกเราเป็นพี่น้องของอาหัสยาห์ กำลังไปเยี่ยมพวกลูกชายกษัตริย์และลูกชายของราชมารดา”
14 เยฮูจึงสั่งทันทีว่า “จับพวกเขาไว้!” คนของเขาก็จับพวกนั้นและเอาไปฆ่าที่บ่อเก็บน้ำของโรงตัดขนแกะ รวมทั้งหมด 42 คน เขาไม่ปล่อยให้เหลือรอดแม้แต่คนเดียว+
15 พอออกจากที่นั่น เยฮูเจอเยโฮนาดับ+ลูกเรคาบ+ที่ออกมาหาเขา เมื่อทักทาย*กันเยฮูถามว่า “ใจคุณตรงกับใจผมเหมือนที่ใจผมตรงกับใจคุณไหม?”
เยโฮนาดับตอบว่า “ใช่”
เยฮูบอกว่า “ถ้าอย่างนั้นยื่นมือมา”
เยโฮนาดับก็ยื่นมือไป และเยฮูดึงเขาขึ้นไปบนรถม้า
16 เยฮูบอกว่า “ไปกับผม และคุณจะเห็นว่าผมไม่ยอมให้ใครเป็นคู่แข่งของ*พระยะโฮวา”+ เยโฮนาดับจึงไปกับเขา
17 แล้วเยฮูก็ไปถึงกรุงสะมาเรีย เขาฆ่าทุกคนในราชวงศ์อาหับที่เหลืออยู่ในกรุงสะมาเรีย+ตามที่พระยะโฮวาพูดไว้ผ่านทางเอลียาห์+
18 แล้วเยฮูก็เรียกประชาชนมาชุมนุมกันและพูดว่า “อาหับนมัสการพระบาอัลน้อยไป+ เยฮูจะนมัสการมากกว่านั้นอีก
19 ไปเรียกผู้พยากรณ์+ ผู้นมัสการและปุโรหิตของพระบาอัล+มาให้หมด อย่าให้ขาดแม้แต่คนเดียว เพราะผมจะถวายเครื่องบูชาครั้งใหญ่ให้พระบาอัล ถ้าใครไม่มาจะต้องตาย” แต่ที่จริงเยฮูวางแผนกำจัดคนที่นมัสการพระบาอัล
20 เยฮูพูดต่อไปว่า “ประกาศออกไปว่าจะมีการชุมนุมใหญ่เพื่อบูชาพระบาอัล” พวกเขาก็ประกาศออกไป
21 หลังจากนั้น เยฮูส่งข่าวไปทั่วอิสราเอล และทุกคนที่นมัสการพระบาอัลก็มา ไม่ขาดแม้แต่คนเดียว พวกเขาพากันเข้าไปในวิหารของพระบาอัล+จนแน่นวิหารนั้น
22 เขาสั่งคนที่ดูแลห้องเก็บเสื้อผ้าว่า “เอาเสื้อผ้ามาให้ผู้นมัสการพระบาอัลทุกคน” เขาก็เอาเสื้อผ้าไปให้คนเหล่านั้น
23 แล้วเยฮูกับเยโฮนาดับ+ลูกเรคาบก็เข้าไปในวิหารของพระบาอัล เยฮูพูดกับผู้นมัสการพระบาอัลว่า “ค้นให้ทั่ว! อย่าให้ผู้นมัสการพระยะโฮวาอยู่ที่นี่ ให้มีแต่ผู้นมัสการพระบาอัลเท่านั้น”
24 ในที่สุด พวกเขาก็เข้าไปถวายเครื่องบูชาและเครื่องบูชาเผา เยฮูให้คนของเขา 80 คนอยู่ข้างนอกและสั่งไว้ว่า “ถ้าคุณปล่อยให้คนที่เราสั่งให้ฆ่าหนีรอดไปได้แม้แต่คนเดียว คุณจะต้องตายแทนคนนั้น”
25 พอเยฮูเผาเครื่องบูชาเสร็จ เขาก็สั่งองครักษ์และพวกนายทหารว่า “เข้ามาฆ่าพวกเขา! อย่าให้หนีรอดไปได้แม้แต่คนเดียว!”+ องครักษ์กับพวกนายทหารก็ฆ่าฟันพวกเขาและโยนศพออกมาข้างนอก พวกทหารไล่ฆ่าพวกนั้นไปจนถึงสถานบูชาชั้นใน*ของวิหารพระบาอัล
26 แล้วพวกเขาก็เอาแท่งหินศักดิ์สิทธิ์+ทั้งหมดในวิหารพระบาอัลออกไปเผา+
27 พวกเขาทำลายแท่งหินศักดิ์สิทธิ์+ของพระบาอัล และรื้อวิหารของพระบาอัล+แล้วทำเป็นส้วมสาธารณะจนถึงทุกวันนี้
28 เยฮูจึงกำจัดพระบาอัลให้หมดไปจากอิสราเอล
29 แต่เยฮูยังทำบาปเหมือนเยโรโบอัมลูกเนบัทที่เป็นต้นเหตุให้อิสราเอลทำผิด เขาไม่ได้ทำลายรูปลูกวัวทองคำที่เมืองเบธเอลและเมืองดาน+
30 พระยะโฮวาจึงบอกเยฮูว่า “เพราะเจ้าทำดี ทำสิ่งที่เราเห็นว่าถูกต้อง และจัดการกับราชวงศ์อาหับ+ตามที่เราต้องการ ลูกหลานของเจ้าสี่รุ่นจะได้นั่งบนบัลลังก์อิสราเอล”+
31 แต่เยฮูไม่ได้ทำตามกฎหมายของพระยะโฮวาพระเจ้าของอิสราเอลสุดหัวใจ+ เขาไม่ได้เลิกทำบาปเหมือนเยโรโบอัมลูกเนบัทที่เป็นต้นเหตุให้อิสราเอลทำผิด+
32 ในสมัยนั้น พระยะโฮวาปล่อยให้อิสราเอลสูญเสียดินแดนไปทีละส่วน ฮาซาเอลบุกโจมตีหลายเขตของอิสราเอลอยู่เรื่อย ๆ+
33 ตั้งแต่แม่น้ำจอร์แดนไปทางตะวันออก และดินแดนทั้งหมดในกิเลอาด ซึ่งเป็นเขตตระกูลกาด รูเบน และมนัสเสห์+ และตั้งแต่เมืองอาโรเออร์ที่อยู่ใกล้หุบเขาอาร์โนนจนถึงกิเลอาดและบาชาน+
34 เรื่องราวที่เหลือของเยฮู รวมทั้งทุกอย่างที่เขาทำและความยิ่งใหญ่ของเขาก็เขียนไว้ในหนังสือบันทึกเหตุการณ์เกี่ยวกับกษัตริย์อิสราเอลแล้ว
35 เยฮูก็ตายไปตามปู่ย่าตายายและถูกฝังไว้ที่กรุงสะมาเรีย แล้วเยโฮอาหาส+ลูกชายของเขาก็ขึ้นเป็นกษัตริย์แทน
36 กษัตริย์เยฮูแห่งอิสราเอลปกครองที่กรุงสะมาเรียเป็นเวลา 28 ปี
เชิงอรรถ
^ แปลตรงตัวว่า “พี่เลี้ยงของอาหับ”
^ หรือ “ซื่อตรง”
^ หรือ “เป็นคนดี”
^ หรือ “อวยพร”
^ หรือ “ผมกระตือรือร้นเพื่อ”
^ หรือ “ที่ศักดิ์สิทธิ์ชั้นใน” แปลตรงตัวว่า “เมือง” อาจเป็นสิ่งปลูกสร้างคล้ายป้อมปราการ