2 พงศ์กษัตริย์ 9:1-37
9 ผู้พยากรณ์เอลีชาเรียกลูกหลานคนหนึ่งของพวกผู้พยากรณ์มาสั่งว่า “รวบชุดยาวของคุณมาเหน็บไว้ที่เอว แล้วรีบเอาน้ำมันขวดนี้ไปที่เมืองราโมทกิเลอาด+
2 เมื่อไปถึง ให้มองหาเยฮู+ลูกเยโฮชาฟัทหลานนิมชี แล้วให้เขาลุกออกมาจากพวกพี่น้องและพาเขาเข้าไปในห้องชั้นใน
3 เอาน้ำมันขวดนี้เทลงบนหัวของเขาและพูดว่า ‘พระยะโฮวาบอกว่า “เราเจิมเจ้าเป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอล”’+ แล้วรีบเปิดประตูหนีออกมาให้เร็วที่สุด”
4 คนรับใช้ของผู้พยากรณ์จึงออกเดินทางไปเมืองราโมทกิเลอาด
5 พอไปถึง พวกแม่ทัพก็นั่งกันอยู่ที่นั่น เขาบอกว่า “ผมมีข่าวมาถึงท่านแม่ทัพ” เยฮูถามว่า “แม่ทัพคนไหนล่ะ?” เขาตอบว่า “ท่านนั่นแหละ”
6 เยฮูจึงลุกขึ้นและเข้าไปในบ้าน คนรับใช้ของผู้พยากรณ์ก็เทน้ำมันลงบนหัวของเขาและบอกว่า “พระยะโฮวาพระเจ้าของอิสราเอลบอกว่า ‘เราเจิมเจ้าเป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอลประชาชนของพระยะโฮวา+
7 เจ้าต้องกวาดล้างราชวงศ์อาหับเจ้านายของเจ้า เรายะโฮวาจะได้แก้แค้นแทนพวกผู้พยากรณ์ของเราและแก้แค้นแทนผู้รับใช้ของเราทุกคนที่ตายเพราะถูกเยเซเบลฆ่า+
8 และทุกคนในราชวงศ์อาหับจะต้องตาย เราจะกำจัดผู้ชาย*ทุกคนในตระกูลของอาหับแม้จะเป็นคนต่ำต้อยที่สุดในอิสราเอล+
9 และเราจะทำให้ราชวงศ์ของอาหับเป็นเหมือนราชวงศ์ของเยโรโบอัม+ลูกเนบัทและเหมือนราชวงศ์ของบาอาชา+ลูกอาหิยาห์
10 ส่วนเยเซเบลจะถูกหมากินในที่ดินผืนหนึ่งในเมืองยิสเรเอล+ และจะไม่มีใครฝังศพเธอ’” พอพูดจบเขาก็เปิดประตูหนีไป+
11 เมื่อเยฮูกลับไปหาแม่ทัพคนอื่น ๆ พวกเขาก็ถามเยฮูว่า “ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม? คนบ้าคนนั้นมาหาท่านทำไม?” เขาตอบว่า “พวกคุณก็เห็นว่าเขาบ้า เขาก็พูดแบบคนบ้านั่นแหละ”
12 แต่พวกเขาตอบว่า “ไม่จริง! บอกพวกเรามาเถอะ” เยฮูจึงพูดว่า “เขาบอกผมว่า ‘พระยะโฮวาพูดว่า “เราเจิมเจ้าเป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอล”’”+
13 พอได้ยินอย่างนั้น แม่ทัพทุกคนจึงถอดเสื้อคลุมของตนปูบนบันไดให้เยฮูยืนบนนั้น+ พวกเขาเป่าแตรเขาสัตว์และร้องว่า “เยฮูเป็นกษัตริย์แล้ว!”+
14 แล้วเยฮู+ลูกเยโฮชาฟัทหลานนิมชีจึงวางแผนกำจัดเยโฮรัม
ก่อนหน้านั้น เยโฮรัมนำกองทัพอิสราเอลไปสู้กับกษัตริย์ฮาซาเอล+แห่งซีเรียที่เมืองราโมทกิเลอาด+
15 แล้วกษัตริย์เยโฮรัมก็กลับไปเมืองยิสเรเอล+เพื่อรักษาอาการบาดเจ็บจากการรบกับกษัตริย์ฮาซาเอลแห่งซีเรีย+
เยฮูพูดว่า “ถ้าพวกคุณเห็นด้วยก็อย่าปล่อยให้ใครออกจากเมืองไปส่งข่าวที่ยิสเรเอลได้”
16 แล้วเยฮูก็ขึ้นรถม้าขับไปเมืองยิสเรเอล เพราะเยโฮรัมนอนเจ็บอยู่ที่นั่น และกษัตริย์อาหัสยาห์แห่งยูดาห์ก็กำลังเยี่ยมเยโฮรัมอยู่
17 เมื่อคนเฝ้ายามที่อยู่บนหอคอยเมืองยิสเรเอลเห็นเยฮูกับพรรคพวกกลุ่มใหญ่กำลังมา เขาก็รีบไปแจ้งว่า “ผมเห็นคนกลุ่มหนึ่งมา” เยโฮรัมสั่งว่า “ส่งทหารม้าออกไปถามพวกเขาซิว่า ‘คุณมาดีหรือ?’”
18 ทหารม้าจึงออกไปหาเยฮูและถามว่า “กษัตริย์ถามว่า ‘คุณมาดีหรือ?’” แต่เยฮูตอบว่า “เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณ! ไปอยู่ข้างหลังโน่น!”
คนเฝ้ายามก็รายงานว่า “ทหารคนนั้นไปเจอพวกเขาแล้ว แต่ไม่กลับมา”
19 เขาจึงส่งทหารม้าอีกคนหนึ่งไปหาเยฮูและถามว่า “กษัตริย์ถามว่า ‘คุณมาดีหรือ?’” แต่เยฮูตอบว่า “เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณ! ไปอยู่ข้างหลังโน่น!”
20 คนเฝ้ายามก็รายงานอีกว่า “ทหารคนนั้นไปเจอพวกเขาแล้ว แต่ไม่กลับมา คนที่ขับรถม้าท่าทางเหมือนเยฮูหลานชาย*นิมชี เพราะเขาขับมาอย่างบ้าคลั่ง”
21 เยโฮรัมสั่งว่า “เตรียมรถม้า!” พวกเขาจึงเตรียมรถม้าให้ กษัตริย์เยโฮรัมแห่งอิสราเอลและกษัตริย์อาหัสยาห์+แห่งยูดาห์จึงขึ้นรถม้าคนละคันไปหาเยฮู ทั้งสองไปเจอเยฮูตรงที่ดินของนาโบท+ชาวยิสเรเอล
22 เมื่อเยโฮรัมเห็นเยฮูก็ถามว่า “เยฮู คุณมาดีหรือ?” เยฮูตอบว่า “จะมาดีได้ยังไงในเมื่อเยเซเบล+แม่ของท่านยังทำตัวเป็นโสเภณีและใช้วิชาอาคมมากมาย?”+
23 เยโฮรัมก็รีบเลี้ยวรถหนี และร้องบอกอาหัสยาห์ว่า “เราถูกหลอกแล้วอาหัสยาห์!”
24 เยฮูก็คว้าธนูมายิงถูกกลางหลังของเยโฮรัม ลูกธนูทะลุหัวใจ แล้วเขาก็ล้มลงในรถม้า
25 เยฮูพูดกับบิดคาร์นายทหารของเขาว่า “จับตัวเขาโยนลงในที่ดินของนาโบทชาวยิสเรเอล+ จำได้ไหมวันนั้นเราสองคนขับรถม้าติดตามอาหับพ่อของเขาแล้วพระยะโฮวาก็ประกาศคำพิพากษาเกี่ยวกับอาหับว่า+
26 ‘พระยะโฮวาบอกว่า “เมื่อวานเราเห็นเลือดของนาโบท+กับลูกชายของเขา” พระยะโฮวาบอกอีกว่า “เราจะให้เจ้าชดใช้+ความผิดบนที่ดินผืนนี้แหละ”’ เพราะฉะนั้น ไปจับตัวเขาโยนลงในที่ดินผืนนี้ตามที่พระยะโฮวาพูดไว้เถอะ”+
27 เมื่อกษัตริย์อาหัสยาห์+แห่งยูดาห์เห็นอย่างนั้น เขาก็หนีไปทางบ้านสวน (ต่อมา เยฮูไล่ตามไปและสั่งว่า “ฆ่าเขาด้วย!” พวกเขาก็ฟันอาหัสยาห์ในรถม้าตอนที่เขากำลังจะหนีไปที่กูร์ ซึ่งอยู่ใกล้เมืองอิบเลอัม+ แต่อาหัสยาห์หนีต่อไปจนถึงเมืองเมกิดโดและสิ้นใจที่นั่น
28 คนรับใช้ของอาหัสยาห์ก็เอาศพของเขาใส่รถม้าไปที่กรุงเยรูซาเล็มและฝังเขาไว้กับปู่ย่าตายายของเขาที่เมืองของดาวิด+
29 อาหัสยาห์+ขึ้นเป็นกษัตริย์ปกครองยูดาห์ในปีที่ 11 ที่เยโฮรัมลูกอาหับปกครองอิสราเอล)
30 เมื่อเยฮูมาถึงเมืองยิสเรเอล+ เยเซเบล+ก็ได้ข่าว เธอจึงทาตาด้วยสีดำ ทำผมอย่างสวยงามและมองลงมาจากหน้าต่าง
31 พอเยฮูเข้าประตูมา เธอก็พูดว่า “จำได้ไหม ศิมรีที่ฆ่าเจ้านายตัวเองมีจุดจบยังไง?”+
32 เยฮูมองขึ้นไปที่หน้าต่างและถามว่า “มีใครอยู่ฝ่ายเราบ้าง? มีใครไหม?”+ ข้าราชสำนักสองสามคนก็มองลงมาที่เขาทันที
33 เขาสั่งว่า “จับเธอโยนลงมา!” พวกเขาก็โยนเยเซเบลลงไป เลือดเธอกระเด็นเปื้อนกำแพงและตัวม้า เยฮูก็บังคับม้าให้เหยียบเธอ
34 หลังจากนั้นเยฮูก็เข้าไปข้างใน กินและดื่ม แล้วสั่งว่า “ช่วยจัดการฝังศพผู้หญิงที่ถูกแช่งคนนี้ให้ที เพราะถึงยังไงเธอก็เป็นลูกสาวกษัตริย์”+
35 แต่พอพวกเขาจะเอาศพเธอไปฝัง พวกเขาก็เห็นแต่หัวกะโหลกกับเท้าและฝ่ามือ+
36 เมื่อพวกเขากลับไปบอกเยฮู เขาก็พูดว่า “เรื่องนี้เป็นไปตามที่พระยะโฮวาพูดไว้+ทางเอลียาห์ชาวทิชบีผู้รับใช้ของพระองค์ว่า ‘หมาจะกินเนื้อเยเซเบลในที่ดินผืนหนึ่งในเมืองยิสเรเอล+
37 และศพของเยเซเบลจะกลายเป็นปุ๋ยบนที่ดินในเมืองยิสเรเอล เพื่อจะไม่มีใครบอกได้ว่า “นี่คือเยเซเบล”’”
เชิงอรรถ
^ แปลตรงตัวว่า “คนที่ปัสสาวะรดกำแพง” เป็นสำนวนภาษาฮีบรูหมายถึงผู้ชาย ใช้ในเชิงดูถูก
^ แปลตรงตัวว่า “ลูกชาย”