จดหมายฉบับที่สองของเปโตร 1:1-21
1 ผมซีโมนเปโตร ทาสและอัครสาวกของพระเยซูคริสต์ เขียนถึงคนที่มีความเชื่อที่ล้ำค่าเหมือนกัน เรามีความเชื่อนี้เพราะความยุติธรรมของพระเจ้าและของพระเยซูคริสต์ผู้ช่วยให้รอดของเรา
2 ขอให้พวกคุณได้รับความกรุณาที่ยิ่งใหญ่และสันติสุขมากขึ้น โดยรับความรู้ที่ถูกต้อง+เรื่องพระเจ้าและพระเยซูผู้เป็นนายของเรา
3 ความรู้นี้+ทำให้เราได้รับฤทธิ์อำนาจจากพระเจ้าและมีทุกสิ่งที่ช่วยเราให้ใช้ชีวิตด้วยความเลื่อมใสพระองค์ พระองค์เรียกเรามาด้วยสง่าราศีและคุณความดีของพระองค์เอง
4 และด้วยสองสิ่งนี้ พระองค์ให้คำสัญญาต่าง ๆ ที่มีค่ามากและยิ่งใหญ่กับเรา+ คำสัญญาเหล่านั้นจะทำให้พวกคุณได้รับสภาพอย่างพระเจ้า+ หลังจากที่พวกคุณพ้นจากความเสื่อมเสียของโลกนี้ซึ่งเกิดจากความต้องการผิด ๆ
5 เพราะเหตุผลนี้ ให้พวกคุณพยายามอย่างจริงจัง+ที่จะมีความเชื่อ เมื่อมีความเชื่อแล้วก็เพิ่มด้วยคุณความดี+ เมื่อมีคุณความดีแล้วก็เพิ่มด้วยความรู้+
6 เมื่อมีความรู้แล้วก็เพิ่มด้วยการควบคุมตัวเอง+ เมื่อมีการควบคุมตัวเองแล้วก็เพิ่มด้วยความอดทน เมื่อมีความอดทนแล้วก็เพิ่มด้วยความเลื่อมใสพระเจ้า+
7 เมื่อมีความเลื่อมใสพระเจ้าแล้วก็เพิ่มด้วยความรักต่อพี่น้อง+ เมื่อมีความรักต่อพี่น้องแล้วก็เพิ่มด้วยความรักต่อทุกคน
8 ถ้าพวกคุณมีคุณลักษณะเหล่านี้อยู่ในตัวและมีมากขึ้นเรื่อย ๆ นั่นจะป้องกันพวกคุณไม่ให้เป็นคนอยู่เฉย ๆ หรือเป็นคนที่ไม่ใช้ความรู้+ที่ถูกต้องเรื่องพระเยซูคริสต์ผู้เป็นนายของเราให้เกิดประโยชน์
9 ถ้าใครขาดคุณลักษณะเหล่านี้ เขาก็ตาบอด ปิดตาตัวเองจนมองไม่เห็นแสงสว่าง*+ และลืมไปว่าพระเจ้าชำระเขาให้สะอาดแล้ว+จากบาปที่เคยทำในอดีต
10 ดังนั้น พี่น้องครับ ให้พวกคุณพยายามมากขึ้นเพื่อยึดมั่นกับสิทธิพิเศษที่พระเจ้าเรียก+และเลือกพวกคุณมา ถ้าทำอย่างนั้นต่อไป พวกคุณจะไม่มีวันล้มพลาดเลย+
11 แต่พวกคุณจะได้รับพรที่ยิ่งใหญ่ คือจะได้เข้ารัฐบาล*ที่คงอยู่ตลอดไป+ของพระเยซูคริสต์ผู้เป็นนายและผู้ช่วยให้รอดของเรา+
12 เพราะอย่างนี้ ผมจึงคอยเตือนพวกคุณอยู่เรื่อย ๆ ไม่ให้ลืมเรื่องเหล่านี้ ถึงแม้พวกคุณรู้อยู่แล้วและมั่นคงในความจริงที่พวกคุณได้เรียนมา
13 ตอนที่ผมยังอยู่ในร่างกายนี้ที่เป็นเหมือนเต็นท์+ ผมเห็นว่าควรจะเตือนความจำพวกคุณเสมอ+
14 เพราะผมรู้ว่าอีกไม่นานเต็นท์หลังนี้จะถูกถอนออกไป ตามที่พระเยซูคริสต์ผู้เป็นนายเคยบอกผมไว้อย่างชัดเจน+
15 ตอนนี้ผมจะทำสุดความสามารถ เพื่อว่าเมื่อผมจากไปแล้ว พวกคุณจะนึกถึง*สิ่งเหล่านี้ได้เสมอ
16 เมื่อเราสอนพวกคุณให้รู้เรื่องอำนาจและการประทับของพระเยซูคริสต์ผู้เป็นนายของเรา เราไม่ได้ใช้เรื่องโกหกที่แต่งขึ้นมาเพื่อหลอกคน แต่เราพูดเรื่องความสง่างามของท่านที่เราได้เห็นกับตา+
17 ท่านได้รับเกียรติและสง่าราศีจากพระเจ้าผู้เป็นพ่อ เมื่อมีเสียงพูดกับท่านออกมาจากรัศมีที่งดงามว่า “นี่คือลูกรักของเรา เราพอใจในตัวเขามาก”+
18 เราได้ยินคำพูดนั้นจากสวรรค์ตอนที่เราอยู่กับท่านบนภูเขาบริสุทธิ์
19 ดังนั้น เราจึงยิ่งมั่นใจในคำพยากรณ์นั้นมากขึ้น และพวกคุณก็กำลังเอาใจใส่คำพยากรณ์นั้นอย่างดี คำพยากรณ์นั้นเป็นเหมือนตะเกียง+ส่องสว่างเข้าไปในที่มืดในหัวใจพวกคุณ จนกว่าจะถึงรุ่งเช้าและดาวประกายพรึกขึ้นมา+
20 พวกคุณก็รู้ความจริงที่ว่า ไม่มีคำพยากรณ์เรื่องไหนในพระคัมภีร์เกิดจากความคิดส่วนตัว
21 คำพยากรณ์ทุกเรื่องไม่ได้มีขึ้นตามใจมนุษย์+ แต่มนุษย์พูดสิ่งที่มาจากพระเจ้าตามที่พลังบริสุทธิ์ของพระองค์ชี้นำ+