เขียนโดยมัทธิว 14:1-36
14 ตอนที่เฮโรด*ผู้ปกครองแคว้นได้ยินเรื่องราวของพระเยซู+
2 เขาพูดกับพวกที่ปรึกษาว่า “คนนี้ต้องเป็นยอห์นผู้ให้บัพติศมาแน่ ๆ เขาฟื้นขึ้นจากตายแล้ว นี่แหละเขาถึงทำการอัศจรรย์ได้”+
3 ก่อนหน้านี้ เฮโรดจับยอห์นขังไว้ในคุกเพราะเรื่องของเฮโรเดียสที่เคยเป็นภรรยาฟีลิปพี่ชายของเฮโรดเอง+
4 ยอห์นเคยพูดกับเฮโรดหลายครั้งว่า “มันผิดนะที่ท่านเอาเฮโรเดียสมาเป็นภรรยา”+
5 ถึงแม้เฮโรดอยากจะฆ่ายอห์นแต่ก็กลัวประชาชน เพราะพวกเขาถือว่ายอห์นเป็นผู้พยากรณ์+
6 ในงานฉลองวันเกิดของเฮโรด+ ลูกสาวของเฮโรเดียสออกมาเต้นรำให้เฮโรดกับแขกดู ทำให้เฮโรดชอบใจมาก+
7 เขาถึงกับสาบานว่าจะให้ทุกอย่างที่เธอขอ
8 เธอจึงขอเฮโรดตามที่แม่แนะนำโดยพูดว่า “ดิฉันอยากได้หัวของยอห์นผู้ให้บัพติศมาใส่ถาดมาให้ค่ะ”+
9 คำขอนี้ทำให้กษัตริย์เฮโรดลำบากใจ แต่ก็ต้องให้ตามที่เธอขอเพราะได้สาบานไว้ต่อหน้าแขกที่กินอาหารด้วยกัน
10 เขาจึงใช้คนให้ไปตัดหัวยอห์นในคุก
11 แล้วเอาหัวของยอห์นใส่ถาดมาให้ลูกสาวของเฮโรเดียส และเธอก็เอาไปให้แม่
12 พวกสาวกของยอห์นมายกศพเขาไปฝังและไปเล่าเรื่องนี้ให้พระเยซูฟัง
13 พอพระเยซูรู้ข่าวก็ลงเรือออกจากที่นั่นไปในที่ห่างไกลผู้คนเพราะอยากอยู่ตามลำพัง แต่เมื่อผู้คนตามเมืองต่าง ๆ รู้ว่าพระเยซูไปไหน พวกเขาก็พากันเดินไปหาท่านที่นั่น+
14 เมื่อพระเยซูมาถึงอีกฝั่งหนึ่ง ท่านเห็นผู้คนมากมายมารออยู่ ก็รู้สึกสงสารพวกเขา+ ท่านจึงรักษาโรคให้คนป่วย+
15 พอตกเย็น พวกสาวกมาหาพระเยซูและพูดว่า “แถวนี้ห่างไกลผู้คนและตอนนี้ก็เย็นแล้ว บอกพวกเขาให้ไปหาซื้ออะไรกินในหมู่บ้านแถว ๆ นี้ดีกว่า”+
16 แต่พระเยซูบอกพวกเขาว่า “ไม่ต้องให้พวกเขาไปไหนหรอก พวกคุณหาอะไรให้เขากินก็แล้วกัน”
17 พวกสาวกบอกท่านว่า “พวกเรามีแค่ขนมปัง 5 อันกับปลา 2 ตัว”
18 พระเยซูบอกว่า “เอามานี่สิ”
19 ท่านสั่งให้ผู้คนนั่งลงบนหญ้า แล้วท่านก็หยิบขนมปัง 5 อันกับปลา 2 ตัวมา พระเยซูเงยหน้ามองท้องฟ้า อธิษฐานขอบคุณพระเจ้า+ แล้วหักขนมปังส่งให้พวกสาวก และสาวกก็แจกจ่ายให้ประชาชน
20 ทุกคนได้กินจนอิ่ม แล้วสาวกก็เก็บเศษอาหารที่เหลือได้เต็ม 12 ตะกร้า+
21 คนที่ได้กินอาหาร มีผู้ชายประมาณ 5,000 คน ไม่นับผู้หญิงและเด็ก+
22 ทันทีหลังจากนั้น พระเยซูก็ให้พวกสาวกลงเรือข้ามฟากไปก่อน ส่วนท่านรอส่งประชาชนอยู่ที่นั่น+
23 เมื่อผู้คนไปกันหมดแล้ว พระเยซูขึ้นไปอธิษฐานบนภูเขาคนเดียว+ พอถึงตอนค่ำ ท่านก็ยังอยู่ที่นั่นตามลำพัง
24 ตอนนั้น เรือของสาวกออกไปไกลจากฝั่งหลายร้อยเมตรแล้ว และแล่นฝ่าคลื่นทวนลมอยู่
25 ในยาม 4* ของคืนนั้น พระเยซูเดินบนน้ำมาหาพวกเขา
26 เมื่อพวกสาวกเห็นคนเดินบนน้ำ ก็ตกใจกลัวและพูดกันว่า “นั่นอะไรน่ะ!” แล้วพวกเขาก็ร้องเสียงหลงด้วยความหวาดกลัว
27 แต่พระเยซูรีบบอกพวกเขาว่า “ไม่ต้องตกใจ นี่ผมเอง ไม่ต้องกลัว”+
28 เปโตรพูดกับท่านว่า “อาจารย์ ถ้าเป็นท่านจริง ๆ ขอให้ผมเดินบนน้ำไปหาท่านได้ไหมครับ?”
29 พระเยซูพูดว่า “มาสิ” เปโตรก็ลงจากเรือแล้วเดินบนน้ำไปหาท่าน
30 แต่เมื่อมองที่พายุ เขาก็กลัวและเริ่มจะจม เขาร้องตะโกนว่า “อาจารย์ ช่วยผมด้วย!”
31 พระเยซูรีบยื่นมือจับเปโตรไว้และพูดว่า “คนมีความเชื่อน้อย ทำไมต้องสงสัยด้วย?”+
32 และเมื่อพระเยซูกับเปโตรขึ้นมาอยู่บนเรือแล้ว พายุก็สงบลง
33 สาวกที่อยู่ในเรือจึงหมอบลงแสดงความเคารพ*และพูดว่า “อาจารย์ ท่านเป็นลูกของพระเจ้าจริง ๆ”
34 แล้วพระเยซูกับสาวกก็ข้ามมาถึงฝั่งเยนเนซาเรท+
35 เมื่อคนที่นั่นรู้ว่าพระเยซูมาก็ส่งข่าวไปทั่วบริเวณนั้น แล้วผู้คนพาคนป่วยมาหาท่าน
36 พวกเขาอ้อนวอนขอแค่ได้แตะชายเสื้อชั้นนอกของพระเยซู+ และทุกคนที่ได้แตะก็หายป่วย
เชิงอรรถ
^ คือ เฮโรดอันทีพาส
^ คือ ช่วงตี 3 ถึงดวงอาทิตย์ขึ้นประมาณ 6 โมงเช้า
^ หรือ “คำนับท่าน”
