เขียนโดยมาระโก 1:1-45
-
ยอห์นผู้ให้บัพติศมาประกาศ (1-8)
-
พระเยซูรับบัพติศมา (9-11)
-
ซาตานล่อใจพระเยซู (12, 13)
-
พระเยซูเริ่มประกาศในกาลิลี (14, 15)
-
เรียกสาวกกลุ่มแรก (16-20)
-
ขับไล่ปีศาจ (21-28)
-
พระเยซูรักษาหลายคนที่คาเปอร์นาอุม (29-34)
-
อธิษฐานในที่ห่างไกลผู้คน (35-39)
-
รักษาคนโรคเรื้อน (40-45)
1 ต่อไปนี้คือตอนเริ่มต้นของข่าวดีเกี่ยวกับพระเยซูคริสต์ ผู้เป็นลูกของพระเจ้า
2 หนังสือของผู้พยากรณ์อิสยาห์บอกไว้ว่า “(คอยดูนะ เราจะส่งทูตของเราไปก่อนเจ้า เขาจะเตรียมทางไว้ให้เจ้า)*+
3 มีคนหนึ่งส่งเสียงร้องอยู่ในที่กันดารว่า ‘ให้เตรียมทางไว้สำหรับพระยะโฮวา* และทำทางของพระองค์ให้ตรง’”+
4 แล้วยอห์นผู้ให้บัพติศมาก็มาประกาศในที่กันดาร เขาบอกให้ผู้คนรับบัพติศมาเพื่อแสดงการกลับใจ แล้วพระเจ้าจะให้อภัยบาปของพวกเขา+
5 ผู้คนทั่วแคว้นยูเดียและคนจากกรุงเยรูซาเล็มจึงพากันไปหายอห์นเพื่อรับบัพติศมาจากเขาในแม่น้ำจอร์แดน และสารภาพบาปของตัวเองอย่างเปิดเผย+
6 ยอห์นใส่เสื้อผ้าที่ทำจากขนอูฐและคาดเข็มขัดหนัง+ เขากินตั๊กแตนกับน้ำผึ้งป่าเป็นอาหาร+
7 เขาประกาศว่า “มีคนหนึ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าผมกำลังจะมาทีหลังผม ผมเองไม่สมควรจะก้มลงแก้สายรัดรองเท้าให้เขาด้วยซ้ำ+
8 ผมให้บัพติศมาพวกคุณด้วยน้ำ แต่เขาจะให้บัพติศมาพวกคุณด้วยพลังบริสุทธิ์ของพระเจ้า”+
9 ในช่วงนั้น พระเยซูเดินทางจากเมืองนาซาเร็ธในแคว้นกาลิลีมารับบัพติศมาจากยอห์นในแม่น้ำจอร์แดน+
10 ทันทีที่ขึ้นจากน้ำ พระเยซูก็เห็นท้องฟ้าแยกออก และเห็นพลังของพระเจ้ารูปร่างเหมือนนกเขาลงมาบนท่าน+
11 แล้วมีเสียงพูดจากฟ้าว่า “ลูกรักของพ่อ พ่อพอใจในตัวลูกมาก”+
12 ทันทีหลังจากนั้น พลังของพระเจ้าก็กระตุ้นพระเยซูให้เข้าไปในที่กันดาร
13 พระเยซูอยู่ที่นั่น 40 วัน และซาตานก็มาล่อใจ+ ในที่กันดารนั้นมีสัตว์ป่าอาศัยอยู่ด้วย แต่ทูตสวรรค์คอยดูแลท่านอยู่+
14 หลังจากยอห์นถูกจับ พระเยซูก็ไปที่แคว้นกาลิลี+และประกาศข่าวดีจากพระเจ้า+
15 ท่านประกาศว่า “ตอนนี้เป็นเวลาที่กำหนดไว้ และรัฐบาล*ของพระเจ้ามาใกล้แล้ว ดังนั้น กลับตัวกลับใจเสียใหม่+ และเชื่อข่าวดีจากพระเจ้า”
16 ตอนที่พระเยซูกำลังเดินอยู่ริมฝั่งทะเลสาบกาลิลี ท่านเห็นสองพี่น้องชาวประมง+ ชื่อซีโมนกับอันดรูว์+ กำลังทอดแหอยู่ในทะเลสาบ+
17 พระเยซูจึงพูดกับพวกเขาว่า “ตามผมมาเถอะ ผมจะให้พวกคุณไปหาคนแทนที่จะหาปลา”+
18 ทั้งสองคนก็ทิ้งแหแล้วตามท่านไปทันที+
19 เมื่อเดินต่อไปอีกหน่อย พระเยซูก็เห็นยากอบกับยอห์นซึ่งเป็นลูกชายของเศเบดีกำลังซ่อมอวนอยู่ในเรือ+
20 พระเยซูเข้าไปเรียกพวกเขาทันที เขาทั้งสองจึงตามพระเยซูไป ส่วนเศเบดีพ่อของพวกเขาก็ทำงานกับลูกจ้างในเรือต่อไป
21 แล้วพระเยซูกับสาวกก็เข้าไปในเมืองคาเปอร์นาอุม
พอถึงวันสะบาโต พระเยซูเข้าไปสอนในที่ประชุมของชาวยิว+
22 คนที่ได้ฟังก็รู้สึกทึ่งกับวิธีสอนของพระเยซู เพราะท่านไม่ได้สอนเหมือนพวกครูสอนศาสนา แต่สอนแบบคนที่ได้รับอำนาจจากพระเจ้า+
23 ตอนนั้นเอง ผู้ชายคนหนึ่งที่ถูกปีศาจสิงก็ตะโกนขึ้นมาในที่ประชุมว่า
24 “เยซูชาวนาซาเร็ธ มายุ่งกับพวกเราทำไม?+ จะมาทำลายพวกเราหรือไง? เรารู้นะว่าท่านเป็นใคร ท่านเป็นผู้บริสุทธิ์ของพระเจ้า”+
25 แต่พระเยซูห้ามมันว่า “เงียบ! ออกไปจากเขาเดี๋ยวนี้”
26 ปีศาจทำให้ผู้ชายคนนั้นชักดิ้นชักงอและร้องจนสุดเสียง แล้วมันก็ออกไปจากเขา
27 ประชาชนประหลาดใจมากจนพูดกันว่า “อะไรกันนี่? ไม่เคยเห็นใครสอนแบบนี้เลย คนนี้สั่งพวกปีศาจได้ และมันก็เชื่อฟังเขาด้วย”
28 ข่าวเรื่องพระเยซูจึงแพร่กระจายอย่างรวดเร็วไปทั่วแคว้นกาลิลี
29 เมื่อออกจากที่ประชุมแล้ว พระเยซูกับสาวกก็ไปที่บ้านของซีโมนกับอันดรูว์ ยากอบกับยอห์นก็ไปด้วย+
30 ตอนนั้นแม่ยาย+ของซีโมนนอนป่วยเป็นไข้อยู่ พวกเขารีบเล่าอาการของเธอให้พระเยซูฟัง
31 พระเยซูเข้าไปหาเธอ จับมือพยุงให้ลุกขึ้น แล้วเธอก็หายไข้และมารับใช้พวกเขา
32 ในตอนค่ำหลังดวงอาทิตย์ตกแล้ว ผู้คนก็พาทุกคนที่ป่วยและถูกปีศาจสิงมาหาพระเยซู+
33 คนทั้งเมืองมาออกันอยู่ที่หน้าประตู
34 พระเยซูจึงรักษาคนมากมายที่ป่วยเป็นโรคต่าง ๆ+และขับไล่ปีศาจหลายตนด้วย แต่พระเยซูห้ามไม่ให้ปีศาจพูด เพราะพวกมันรู้ว่าท่านเป็นพระคริสต์*
35 พอเช้ามืด พระเยซูก็ตื่นนอน แล้วออกจากบ้านไปอธิษฐานในที่ห่างไกลผู้คน+
36 แต่ซีโมนกับเพื่อน ๆ พากันตามหาท่าน
37 เมื่อพบแล้ว พวกเขาบอกพระเยซูว่า “ทุกคนตามหาท่านอยู่”
38 แต่พระเยซูบอกพวกเขาว่า “พวกเราไปที่อื่นกันเถอะ ไปตามเมืองใกล้ ๆ นี้ ผมจะได้ประกาศในที่เหล่านั้นด้วย เพราะที่ผมมาก็เพื่อทำงานนี้”+
39 แล้วพระเยซูก็ไปประกาศตามที่ประชุมของชาวยิวทั่วแคว้นกาลิลีและขับไล่ปีศาจ+
40 มีคนโรคเรื้อนคนหนึ่งมาหาพระเยซู เขาถึงกับคุกเข่าลงอ้อนวอนท่านว่า “เพียงแค่ท่านอยากช่วย ท่านก็จะรักษาผมได้”*+
41 พระเยซูรู้สึกสงสารเขา จึงยื่นมือออกสัมผัสตัวเขาและพูดว่า “ผมอยากช่วย หายโรคเถอะ”+
42 แล้วเขาก็หายจากโรคเรื้อนทันที
43 ก่อนที่พระเยซูจะบอกให้เขาไป ท่านสั่งว่า
44 “อย่าพูดเรื่องนี้กับใคร แต่ไปให้ปุโรหิตตรวจดู แล้วถวายสิ่งของตามที่กฎหมายของโมเสสสั่งไว้สำหรับคนที่หายจากโรคเรื้อน+ พวกเขาจะได้เห็นหลักฐาน”+
45 แต่เมื่อผู้ชายคนนั้นไปแล้ว เขาก็เริ่มบอกคนอื่นและแพร่กระจายเรื่องนั้นไปทั่วจนพระเยซูเข้าไปในเมืองอย่างเปิดเผยไม่ได้อีก ท่านจึงอยู่นอกเมืองในที่ห่างไกลผู้คน แต่ประชาชนจากทุกที่ก็ยังพากันมาหาท่านอย่างไม่ขาดสาย+
เชิงอรรถ
^ ดูภาคผนวก ก5
^ หรือ “ราชอาณาจักร”
^ หรืออาจแปลได้ว่า “พวกมันรู้ว่าท่านเป็นใคร”
^ หรือ “ทำให้ผมสะอาดได้”
