เขียนโดยมาระโก 12:1-44
12 แล้วพระเยซูก็ยกตัวอย่างเปรียบเทียบให้ฟังว่า “มีผู้ชายคนหนึ่งปลูกองุ่น+และทำรั้วล้อมรอบสวน เขาขุดบ่อย่ำองุ่นในสวนนั้น แถมยังสร้างหอคอยไว้ด้วย+ เสร็จแล้วเขาก็ให้คนมาเช่าสวนองุ่น จากนั้นเขาก็เดินทางไปต่างประเทศ+
2 เมื่อถึงฤดูเก็บผล เจ้าของสวนก็ส่งทาสคนหนึ่งไปหาคนเช่าสวนเพื่อจะรับส่วนแบ่งผลองุ่นจากพวกเขา
3 แต่พวกคนเช่าสวนจับทาสคนนั้นไว้ ทุบตีเขา แล้วไล่กลับไปมือเปล่า
4 เจ้าของสวนจึงส่งทาสอีกคนหนึ่งไปหาคนเช่า แต่พวกนั้นรุมตีหัวทาสและแกล้งเขาจนอับอาย+
5 แล้วเจ้าของสวนก็ส่งทาสไปอีกคนหนึ่ง พวกคนเช่าก็ฆ่าทาสคนนั้น เจ้าของสวนก็ยังส่งคนไปอีกเรื่อย ๆ บางคนก็ถูกทุบตี บางคนก็ถูกฆ่าตาย
6 เจ้าของสวนมีลูกชายที่เขารักมากอยู่คนหนึ่ง+ ในที่สุด เขาก็ส่งลูกคนนี้ไปหาคนเช่าเพราะเขาคิดในใจว่า ‘พวกนั้นคงต้องนับถือลูกของเรา’
7 แต่คนเช่าสวนกลับพูดกันว่า ‘นี่ไง คนที่จะรับมรดก+ จับมันไปฆ่าเลย สวนนี้จะได้ตกเป็นของเรา’
8 พวกนั้นจึงจับตัวลูกชายเจ้าของสวนไปฆ่า แล้วโยนออกไปนอกสวนองุ่น+
9 พวกคุณคิดว่า เจ้าของสวนจะทำยังไง? เขาก็จะมาฆ่าคนเช่าพวกนั้น แล้วให้คนอื่นมาเช่าสวนองุ่นแทน+
10 คุณไม่เคยอ่านพระคัมภีร์ข้อนี้หรือที่ว่า ‘หินที่ช่างก่อสร้างทิ้งไปแล้ว กลายมาเป็นหินหัวมุมหลัก*+
11 หินก้อนนี้มาจากพระยะโฮวา*และน่ามหัศจรรย์ในสายตาพวกเรา’”+
12 พวกผู้นำศาสนารู้ว่าพระเยซูกำลังพูดถึงพวกเขา จึงหาทางจับท่าน แต่ก็ไม่กล้าลงมือเพราะกลัวประชาชน พวกเขาได้แต่เดินจากไป+
13 ต่อมา พวกเขาส่งฟาริสีบางคนกับพรรคพวกของเฮโรดไปหาพระเยซูเพื่อหาทางจับผิดคำพูดของท่าน+
14 เมื่อพวกนั้นมาถึงก็พูดกับพระเยซูว่า “อาจารย์ครับ พวกเรารู้ว่าท่านเป็นคนซื่อสัตย์ ไม่ทำอะไรเพื่อเอาใจมนุษย์ และไม่เห็นแก่หน้าใครอยู่แล้ว ท่านสอนคำสอนของพระเจ้าอย่างตรงไปตรงมา ขอถามหน่อยว่า ถูกต้องไหมที่เราจะเสียภาษีให้ซีซาร์?
15 ควรเสียหรือไม่ควรเสีย?” พระเยซูรู้ว่าพวกนั้นคิดไม่ซื่อ จึงตอบว่า “พวกคุณหาเรื่องจับผิดผมทำไม? เอาเหรียญเดนาริอัน*มาให้ผมสิ”
16 พวกเขาก็ยื่นเหรียญหนึ่งให้ แล้วท่านถามพวกเขาว่า “นี่รูปใคร และชื่อของใครอยู่บนเหรียญนี้?” พวกเขาตอบว่า “ซีซาร์”
17 พระเยซูจึงพูดว่า “อะไรที่เป็นของซีซาร์ก็ให้กับซีซาร์+ และอะไรที่เป็นของพระเจ้าก็ให้กับพระเจ้า”+ พวกเขาก็ถึงกับอึ้งไป
18 พวกสะดูสีก็มาหาพระเยซูด้วย พวกนี้ไม่เชื่อเรื่องการฟื้นขึ้นจากตาย+ พวกเขาถามว่า+
19 “อาจารย์ครับ โมเสสเขียนบอกเราไว้ว่า ถ้าผู้ชายคนหนึ่งตายไปและทิ้งภรรยาไว้ แต่ยังไม่มีลูก พี่ชายหรือน้องชายของเขาควรแต่งงานกับภรรยาของผู้ตาย และมีลูกให้กับผู้ตายนั้น+
20 แล้วถ้าครอบครัวหนึ่งมีลูกชาย 7 คน คนโตแต่งงานกับผู้หญิงคนหนึ่งแล้วก็ตายไปตอนที่ยังไม่มีลูก
21 คนที่สองจึงรับเธอมาเป็นภรรยา แต่ก็ตายไปตอนที่ยังไม่มีลูก คนที่สามก็เป็นอย่างนั้นด้วย
22 ทั้ง 7 คนตายไปตอนที่ยังไม่มีลูก ในที่สุด ผู้หญิงคนนั้นก็ตายด้วย
23 แล้วตอนที่ทุกคนฟื้นขึ้นจากตาย ผู้หญิงคนนั้นจะเป็นภรรยาของใครล่ะ เพราะทั้ง 7 คนเคยเป็นสามีของเธอ?”
24 พระเยซูตอบพวกเขาว่า “พวกคุณคิดผิดแล้ว คุณไม่เข้าใจพระคัมภีร์และไม่รู้ว่าพลังของพระเจ้าทำอะไรได้บ้าง+
25 เมื่อถึงเวลาที่คนตายฟื้นขึ้นมา พวกเขาจะไม่แต่งงาน แต่จะเป็นเหมือนทูตสวรรค์+
26 ในเรื่องที่คนตายจะฟื้นขึ้นมานั้น คุณไม่ได้อ่านเรื่องพุ่มหนามในหนังสือของโมเสสหรือ ที่พระเจ้าบอกโมเสสว่า ‘เราเป็นพระเจ้าของอับราฮัม พระเจ้าของอิสอัค และพระเจ้าของยาโคบ’?+
27 พระองค์ไม่ได้เป็นพระเจ้าของคนตาย แต่เป็นพระเจ้าของคนเป็น พวกคุณนี่เข้าใจผิดจริง ๆ”+
28 มีครูสอนศาสนาคนหนึ่งยืนฟังเรื่องที่พวกสะดูสีถกกับพระเยซู และเห็นว่าพระเยซูตอบได้ดี เขาจึงถามท่านว่า “กฎหมายของโมเสสข้อไหนสำคัญที่สุด?”+
29 พระเยซูตอบว่า “ข้อที่สำคัญที่สุดคือ ‘ชาวอิสราเอล ฟังให้ดี พระยะโฮวา*เป็นพระเจ้าของเรา และพระยะโฮวา*มีเพียงองค์เดียวเท่านั้น
30 คุณต้องรักพระยะโฮวา*พระเจ้าของคุณสุดหัวใจ สุดชีวิต สุดความคิด และสุดกำลัง’+
31 ข้อที่สองคือ ‘ให้รักคนอื่นเหมือนรักตัวเอง’+ ไม่มีกฎหมายข้อไหนสำคัญกว่าสองข้อนี้อีกแล้ว”
32 ครูสอนศาสนาคนนั้นบอกพระเยซูว่า “อาจารย์ครับ ท่านพูดได้ดีและถูกต้องที่ว่า ‘พระเจ้ามีเพียงองค์เดียวเท่านั้น และไม่มีพระเจ้าอื่นนอกจากพระองค์’+
33 การรักพระเจ้าอย่างสุดหัวใจ สุดความคิด และสุดกำลัง และรักคนอื่นเหมือนรักตัวเอง มีค่ายิ่งกว่าเครื่องบูชาเผาและเครื่องบูชาอื่นทั้งหมด”+
34 พระเยซูเห็นว่าเขาตอบได้ดีมาก จึงพูดกับเขาว่า “คุณไม่ไกลจากรัฐบาล*ของพระเจ้าแล้ว” หลังจากนั้นก็ไม่มีใครกล้าถามอะไรท่านอีก+
35 พระเยซูยังสอนในวิหารต่อไป ท่านพูดว่า “ทำไมพวกครูสอนศาสนาถึงพูดว่าพระคริสต์เป็นลูกหลานของดาวิด+
36 ในเมื่อพลังบริสุทธิ์ของพระเจ้าดลใจ+ดาวิดให้พูดว่า ‘พระยะโฮวา*พูดกับผู้เป็นนายของผมว่า “นั่งข้างขวาของเราไปก่อน จนกว่าเราจะทำให้พวกศัตรูของเจ้าอยู่ใต้เท้าเจ้า”’+
37 ถ้าดาวิดเองยังเรียกพระคริสต์ว่า ‘ผู้เป็นนาย’ แล้วพระคริสต์จะเป็นลูกหลานของดาวิดได้ยังไง?”+
ประชาชนมากมายที่นั่นชอบฟังพระเยซูสอน
38 ท่านสอนต่อไปว่า “ระวังพวกครูสอนศาสนาให้ดี พวกเขาชอบใส่เสื้อคลุมยาวเดินอวดไปมา ชอบให้คนคำนับในที่สาธารณะ*+
39 ชอบนั่งแถวหน้าสุด*ในที่ประชุม และชอบนั่งในที่ที่มีเกียรติที่สุดในงานเลี้ยง+
40 พวกเขาโกงเอาบ้าน*ของแม่ม่าย และอธิษฐานยาว ๆ เพื่ออวดคนอื่น พวกเขาจะต้องได้รับโทษหนักกว่าคนทั่วไป”
41 พระเยซูนั่งลงในที่ที่มองเห็นตู้บริจาคได้+ และสังเกตดูผู้คนที่กำลังหยอดเงินลงไปในตู้เหล่านั้น คนรวย ๆ หยอดเงินมากมายลงไป+
42 มีแม่ม่ายยากจนคนหนึ่งมาหยอดเงินเหรียญเล็ก ๆ 2 เหรียญ*ที่มีค่าน้อยมาก+
43 พระเยซูจึงเรียกพวกสาวกมาและพูดว่า “ผมจะบอกให้รู้ว่า แม่ม่ายยากจนคนนี้หยอดเงินลงไปในตู้บริจาคมากกว่าทุกคน+
44 เพราะคนอื่นเอาเงินเหลือใช้มาบริจาค แต่แม่ม่ายคนนี้ ถึงจะยากจนมาก ก็ยังอุตส่าห์บริจาคเงินทั้งหมดที่เธอมีสำหรับเลี้ยงชีวิต”+
เชิงอรรถ
^ อาจหมายถึงหินก้อนบนสุดที่อยู่มุมห้อง ตรงจุดที่ผนังอาคารสองด้านมาบรรจบกัน
^ ดูภาคผนวก ก5
^ ดูภาคผนวก ข14
^ ดูภาคผนวก ก5
^ ดูภาคผนวก ก5
^ ดูภาคผนวก ก5
^ หรือ “ราชอาณาจักร”
^ ดูภาคผนวก ก5
^ หรือ “ในตลาด”
^ หรือ “ที่เด่นสุด”
^ หรือ “ทรัพย์สิน”
^ แปลตรงตัวว่า “2 เลฟตัน ซึ่งเท่ากับ 1 โคดรันเทส” ดูภาคผนวก ข14
