มาลาคี 3:1-18
3 พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพพูดว่า “คอยดูนะ เราจะส่งทูตของเราไปและเขาจะเตรียมทางไว้สำหรับเรา+ แล้วตอนที่ไม่มีใครคาดคิด ผู้เป็นนายองค์สูงสุดที่พวกเจ้าเสาะหาอยู่นั้นจะมาที่วิหารของพระองค์+ และทูตตามสัญญาที่เจ้ารอคอยด้วยความยินดีจะมาด้วย คอยดูนะ เขาจะมาแน่ ๆ”
2 “แต่ใครจะทนได้ในวันที่เขามา? และใครจะทนได้เมื่อเขามาปรากฏตัว? เพราะเขาจะเป็นเหมือนไฟที่ช่างถลุงใช้และเป็นเหมือนสบู่+ของคนซักผ้า
3 เขาจะนั่งลงอย่างช่างถลุงที่ทำให้เงินบริสุทธิ์ขึ้น+ เขาจะถลุงลูกหลานเลวีเหมือนถลุงทองและเงินเพื่อให้พวกเขาบริสุทธิ์ขึ้น และพวกเขาจะเป็นประชาชนของพระยะโฮวาที่ถวายเครื่องบูชาอย่างที่พระองค์ยอมรับ*
4 พระยะโฮวาจะชอบใจของถวายที่ยูดาห์และเยรูซาเล็มให้ เหมือนกับที่พระองค์เคยชอบในสมัยก่อน”+
5 พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพพูดว่า “เราจะมาพิพากษาพวกเจ้า เราจะรีบจัดการพวกพ่อมด+ พวกเล่นชู้ คนที่สาบานเท็จ+ พวกเจ้านายที่โกงลูกจ้าง+ คนที่ข่มเหงแม่ม่ายกับลูกกำพร้าพ่อ*+ และคนที่ไม่ยอมช่วยคนต่างชาติ*+ คนพวกนี้ทั้งหมดไม่ได้เกรงกลัวอะไรเราเลย”
6 พระเจ้าพูดว่า “เรายะโฮวาไม่เปลี่ยนแปลง+ พวกเจ้าที่เป็นลูกหลานของยาโคบก็เลยยังไม่ถูกทำลาย
7 พวกเจ้าไม่ได้เชื่อฟังกฎหมายของเรามาตั้งแต่สมัยปู่ย่าตายายแล้ว+ ตอนนี้ ให้หันกลับมาหาเรา แล้วเราจะกลับมาสนใจพวกเจ้า”+ พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพบอกไว้อย่างนั้น
แต่พวกเจ้าบอกว่า “แล้วเราจะกลับไปหาพระองค์ยังไงดี?”
8 พระเจ้าพูดว่า “ควรหรือที่มนุษย์จะปล้นพระเจ้า? แต่พวกเจ้ากลับมาปล้นเรา
“และมาถามว่า ‘พวกเราปล้นพระองค์ยังไง?’
“ก็พวกเจ้าไม่เอาส่วน 1 ใน 10 และของถวายมาให้เรา
9 พวกเจ้าจะต้องถูกสาปแช่งแน่ ๆ* เพราะพวกเจ้าทั้งชาติปล้นเรา
10 ตอนนี้ลองเอาส่วน 1 ใน 10 ของทุกสิ่งที่พวกเจ้าได้มา+ เอามาไว้ที่คลังในวิหารของเราเพื่อที่จะมีอาหารในวิหาร+ แล้วเราจะเปิดประตูท้องฟ้า+และเทพรให้จนไม่ขาดอะไรเลย+ แล้วดูสิว่าเราทำอย่างที่พูดจริง ๆ ไหม” พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพพูดไว้อย่างนั้น
11 พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพพูดว่า “เราจะไม่ให้พวกแมลงมาทำลายพืชผลในแผ่นดินของพวกเจ้า และต้นองุ่นในสวนจะไม่ไร้ผลอีกต่อไป”+
12 พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพพูดว่า “ชนชาติอื่น ๆ จะบอกว่า ‘พวกคุณดูมีความสุขจัง+และแผ่นดินก็น่าอยู่จริง ๆ’”
13 พระยะโฮวาพูดว่า “ที่ผ่านมาพวกเจ้ามาว่าเราอย่างหน้าไม่อาย
“พวกเจ้าบอกว่า ‘เราไปว่าพระองค์ตอนไหน?’+
14 “ก็พวกเจ้าบอกว่า ‘รับใช้พระเจ้าไปก็ไม่เห็นจะมีประโยชน์อะไร+ ทำตามที่พระองค์สั่งไปก็ไม่เห็นจะดีตรงไหน และก็ไม่เห็นจะได้อะไรเลยเมื่อเราพยายามทำให้พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพเห็นว่าเราสำนึกผิด
15 ดังนั้น ถึงจะเป็นคนอวดดีก็ยังมีความสุขได้ ถึงจะทำชั่วก็ยังได้ดิบได้ดี+ กล้าลองดีพระเจ้าก็ไม่เห็นจะมีอะไรเกิดขึ้น’”
16 เมื่อเป็นอย่างนี้ คนที่เกรงกลัวพระยะโฮวาก็เลยพูดคุยกัน และพระยะโฮวาสนใจฟังสิ่งที่พวกเขาพูด พระองค์สั่งให้เขียนหนังสือที่บันทึกชื่อคนที่พระองค์จดจำ+ คือคนที่เกรงกลัวพระยะโฮวาและระลึกถึง*ชื่อของพระองค์+
17 พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพพูดว่า “เราจะให้เขาเป็นประชาชนของเรา+ และในวันนั้นพวกเขาจะเป็นชนชาติพิเศษ*+ และเราจะแสดงความรักความเมตตาต่อพวกเขาเหมือนพ่อแสดงต่อลูกที่เชื่อฟัง+
18 และพวกเจ้าจะเห็นอีกครั้งหนึ่งถึงความแตกต่างระหว่างคนดีและคนชั่ว+ ระหว่างคนที่รับใช้พระเจ้าและคนที่ไม่ได้รับใช้พระองค์”
เชิงอรรถ
^ หรือ “อย่างถูกต้องชอบธรรม”
^ หรือ “ลูกกำพร้า”
^ หรือ “คนที่ละเมิดสิทธิ์คนต่างชาติ”
^ หรืออาจแปลได้ว่า “พวกเจ้ากำลังสาปแช่งเรา”
^ หรืออาจแปลได้ว่า “เทิดทูน”
^ หรือ “ของมีค่า”
