มีคาห์ 4:1-13
4 ในสมัยสุดท้ายภูเขาที่มีวิหารของพระยะโฮวาตั้งอยู่+จะตั้งมั่นคงและสูงกว่าภูเขาอื่น ๆและจะถูกยกให้สูงเด่นกว่าภูเขาทุกลูกผู้คนจากทุกชาติจะหลั่งไหลไปที่นั่น+
2 ชนชาติต่าง ๆ จะพากันไปและพูดว่า
“ขึ้นไปบนภูเขาของพระยะโฮวากันเถอะไปที่วิหารของพระเจ้าของยาโคบ+
พระองค์จะสอนเราให้รู้แนวทางของพระองค์และเราจะได้ใช้ชีวิตตามแนวทางนั้น”
เพราะคำสั่งสอน*จะมาจากศิโยนและคำสอนของพระยะโฮวาจะมาจากเยรูซาเล็ม
3 พระองค์จะตัดสินความให้กับชนชาติต่าง ๆ+และจะจัดการเรื่องราวของชนชาติที่อยู่ห่างไกลให้ถูกต้องเรียบร้อย
พวกเขาจะเอาดาบตีเป็นผาลไถนา*และเอาหอกตีเป็นมีดตัดแต่งกิ่ง+
ชาติต่าง ๆ จะไม่ถือดาบเข่นฆ่ากันและจะไม่เรียนทำสงครามอีกต่อไป+
4 พวกเขาจะได้นั่ง*ใต้ต้นองุ่นและต้นมะเดื่อของตัวเอง+จะไม่มีใครทำให้พวกเขากลัว+พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพบอกว่าจะเป็นอย่างนั้น
5 คนอื่น ๆ จะเชื่อฟัง*พระของเขาแต่เราจะเชื่อฟัง*พระยะโฮวาพระเจ้าของเรา+ตลอดไป
6 พระยะโฮวาบอกว่า“ในวันนั้นเราจะรวบรวมคนขากะเผลกคนที่ถูกเนรเทศ+ และคนที่เราเคยลงโทษ
7 เราจะช่วยคนขากะเผลกที่เหลือรอดอยู่+และทำให้คนที่เคยถูกเนรเทศกลายเป็นชาติใหญ่+และเรายะโฮวาจะปกครองเป็นกษัตริย์ของพวกเขาจากภูเขาศิโยนตั้งแต่นี้ไปจนตลอดกาล
8 ส่วนเจ้าที่เป็นหอคอยเฝ้าแกะและเป็นเนินดินของชาวศิโยน+อาณาจักรแรก*จะกลับคืนมาเป็นของเจ้า+คืออาณาจักรของชาวเยรูซาเล็ม+
9 ทำไมเจ้าต้องร้องดังขนาดนั้น?
เจ้าไม่มีกษัตริย์แล้วหรือที่ปรึกษาของเจ้าตายหมดแล้วหรือเจ้าถึงได้เจ็บปวดเหมือนผู้หญิงคลอดลูก?+
10 ชาวศิโยน เจ้าต้องร้องครวญครางและบิดตัวด้วยความเจ็บปวดเหมือนผู้หญิงคลอดลูกเพราะเจ้าจะต้องออกจากเมืองไปอยู่กลางทุ่ง
เจ้าจะต้องไปไกลถึงบาบิโลน+แต่เจ้าจะได้รับความช่วยเหลือ+เรายะโฮวาจะซื้อเจ้ากลับมาจากพวกศัตรู+
11 แล้วประเทศต่าง ๆ จะพากันมาสู้กับเจ้าพวกเขาจะบอกว่า ‘มาช่วยกันย่ำยีศิโยนเถอะเอาให้เห็นกับตาว่าศิโยนพินาศย่อยยับ’
12 แต่พวกเขาไม่รู้ว่าเรายะโฮวาคิดอะไรและไม่เข้าใจว่าเรากำลังจะทำอะไรเราจะรวบรวมพวกเขาเหมือนฟ่อนข้าวตัดใหม่ที่วางเรียงอยู่บนลานนวด
13 ชาวศิโยน ลุกขึ้นไปนวดข้าวเถอะ+เพราะเราจะทำให้เขาของเจ้ากลายเป็นเขาเหล็กและจะทำให้กีบเท้าของเจ้ากลายเป็นกีบทองแดงเจ้าจะบดขยี้ชาติต่าง ๆ+
สิ่งที่พวกเขาได้มาอย่างไม่ถูกต้อง เจ้าจะยึดมาให้เรายะโฮวาและเจ้าจะเอาทรัพย์สมบัติของพวกเขามาให้ผู้เป็นนายองค์สูงสุดของโลกทั้งโลก”+
เชิงอรรถ
^ หรือ “กฎหมาย”
^ คือ เหล็กที่ใช้กลับดินตอนไถนา
^ หรือ “อยู่”
^ แปลตรงตัวว่า “เดินในชื่อของ”
^ แปลตรงตัวว่า “เดินในชื่อของ”
^ หรือ “เดิม”
