เขียนโดยยอห์น 19:1-42
19 ปีลาตจึงให้เอาตัวพระเยซูไปเฆี่ยน+
2 พวกทหารเอาหนามสานเป็นมงกุฎมาสวมหัวพระเยซู และเอาเสื้อคลุมสีม่วงใส่ให้ท่าน+
3 แล้วพวกเขาก็เวียนกันมาเยาะเย้ยพระเยซูว่า “ขอคำนับกษัตริย์ของชาวยิว” พวกเขายังตบหน้าท่านด้วย+
4 ปีลาตออกไปพูดกับพวกยิวอีกว่า “ดูนี่ ผมพาเขาออกมาให้ดู พวกคุณจะได้รู้ว่าผมไม่เห็นว่าเขามีความผิดอะไร”+
5 พระเยซูออกมาทั้งที่สวมมงกุฎหนามและเสื้อคลุมสีม่วง ปีลาตพูดกับพวกยิวว่า “ดูผู้ชายคนนี้สิ”
6 แต่เมื่อพวกปุโรหิตใหญ่กับพวกเจ้าหน้าที่เห็นพระเยซู พวกเขาก็ตะโกนว่า “ตรึงเขาบนเสา! ตรึงเขาบนเสา!”+ ปีลาตบอกพวกเขาว่า “พวกคุณเอาเขาไปตรึงเองสิ* ผมไม่เห็นว่าเขามีความผิดอะไร”+
7 พวกยิวพูดว่า “พวกเรามีกฎหมาย และตามกฎหมายนั้นเขาสมควรตาย+ เพราะเขาตั้งตัวเป็นลูกของพระเจ้า”+
8 พอปีลาตได้ยินอย่างนั้นก็ยิ่งกลัว
9 จึงกลับเข้าไปในบ้านและถามพระเยซูว่า “คุณมาจากไหนกันแน่?” แต่พระเยซูไม่ตอบ+
10 ปีลาตพูดว่า “ไม่ยอมพูดกับผมหรือ? ไม่รู้หรือว่าผมมีอำนาจจะปล่อยคุณหรือจะประหารคุณ*ก็ได้?”
11 พระเยซูตอบว่า “คุณจะมีอำนาจเหนือผมไม่ได้หรอกถ้าไม่ได้รับอำนาจจากพระเจ้า เพราะอย่างนี้แหละ คนที่มอบผมไว้ในมือคุณก็มีความผิดมากกว่าคุณ”
12 ปีลาตจึงพยายามหาทางปล่อยพระเยซู แต่พวกยิวตะโกนว่า “ถ้าท่านปล่อยเขา ท่านก็เป็นศัตรูกับซีซาร์ ทุกคนที่ตั้งตัวเป็นกษัตริย์ก็ต่อต้านซีซาร์”+
13 เมื่อปีลาตได้ยินอย่างนั้นก็พาพระเยซูออกมา แล้วเขาก็นั่งบนบัลลังก์พิพากษาซึ่งตั้งอยู่ตรงที่ที่เรียกว่า ลานหิน ภาษาฮีบรูเรียกว่ากับบาธา
14 ตอนนั้นเป็นเวลาประมาณเที่ยงวัน*ของวันเตรียม*+สำหรับปัสกา ปีลาตพูดกับพวกยิวว่า “ดูสิ กษัตริย์ของพวกคุณ”
15 แต่พวกยิวตะโกนว่า “ฆ่าเขาซะ ฆ่าเขาซะ ตรึงเขาบนเสา!” ปีลาตถามพวกเขาว่า “จะให้ผมประหารกษัตริย์ของพวกคุณหรือ?” พวกปุโรหิตใหญ่ตอบว่า “พวกเราไม่มีกษัตริย์อื่นนอกจากซีซาร์”
16 ปีลาตจึงมอบพระเยซูให้พวกเขาเอาไปประหารบนเสา+
พวกทหารก็คุมตัวพระเยซูไป
17 พระเยซูแบกเสาทรมาน*ของตัวเอง และท่านออกไปถึงที่แห่งหนึ่ง+ที่มีชื่อภาษาฮีบรูว่ากลโกธา ซึ่งแปลว่ากะโหลก+
18 แล้วพวกทหารก็ตรึงพระเยซูบนเสา+ มีผู้ชายอีก 2 คนถูกตรึงอยู่ด้วยข้างละคน พระเยซูอยู่ตรงกลาง+
19 ปีลาตให้เขียนป้ายติดไว้บนเสาทรมาน*ด้วย ซึ่งอ่านว่า “เยซูชาวนาซาเร็ธ กษัตริย์ของชาวยิว”+
20 คนยิวหลายคนได้อ่านป้ายนั้น เพราะที่ที่พระเยซูถูกตรึงบนเสาอยู่ใกล้เมือง และป้ายนั้นเขียนเป็นภาษาฮีบรู ละติน และกรีก
21 แต่พวกปุโรหิตใหญ่ของชาวยิวบอกปีลาตว่า “อย่าเขียนว่า ‘กษัตริย์ของชาวยิว’ แต่ให้เขียนว่า ‘คนนี้อ้างว่าเป็นกษัตริย์ของชาวยิว’”
22 ปีลาตบอกว่า “ผมจะเขียนอย่างนี้แหละ”
23 พอพวกทหารตรึงพระเยซูบนเสาแล้ว ก็เอาเสื้อชั้นนอกของท่านมาแบ่งเป็น 4 ส่วน แล้วเอาไปคนละส่วน แต่พอพวกเขาหยิบเสื้อตัวในมา ก็เห็นว่าเสื้อนั้นไม่มีตะเข็บ เป็นแบบที่ทอเป็นชิ้นเดียวตลอดทั้งตัว
24 พวกเขาจึงพูดกันว่า “อย่าฉีกเลย มาจับฉลากกันดีกว่าว่าใครจะได้”+ เรื่องนี้เป็นไปตามที่เขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า “พวกเขาเอาเสื้อผ้าของผมแบ่งกัน และเอาเสื้อผมมาจับฉลากกัน”+ พวกทหารก็ทำอย่างนั้นจริง ๆ
25 มีคนยืนอยู่ใกล้ ๆ เสาทรมาน*ของพระเยซู คือ แม่+กับน้าสาวของท่าน รวมทั้งมารีย์ภรรยาของโคลปัส และมารีย์มักดาลา+
26 เมื่อพระเยซูเห็นแม่กับสาวกที่ท่านรัก+ยืนอยู่ใกล้ ๆ ท่านก็บอกกับแม่ว่า “แม่ครับ ตั้งแต่นี้ไปเขาเป็นลูกของแม่นะ”
27 แล้วบอกสาวกคนนั้นว่า “นี่คือแม่ของคุณ” ตั้งแต่นั้นมา สาวกคนนั้นก็รับมารีย์ไปอยู่ด้วย
28 หลังจากนั้น เมื่อพระเยซูรู้ว่าทำทุกอย่างสำเร็จแล้ว และเพื่อให้เป็นไปตามที่เขียนไว้ในพระคัมภีร์ ท่านจึงพูดว่า “หิวน้ำ”+
29 ที่นั่นมีไหใส่เหล้าองุ่นเปรี้ยววางอยู่ไหหนึ่ง พวกเขาจึงเอาฟองน้ำชุบเหล้าองุ่นเปรี้ยวเสียบปลายกิ่งหุสบ แล้วชูขึ้นให้ถึงปากพระเยซู+
30 พระเยซูชิมเหล้าองุ่นเปรี้ยวแล้วพูดว่า “สำเร็จแล้ว”+ จากนั้นท่านก็คอพับและสิ้นใจตาย+
31 วันนั้นเป็นวันเตรียม+ พวกยิวจึงขอปีลาตสั่งให้ทุบขาของคนที่ถูกตรึงให้หักแล้วเอาศพลงมา เพื่อไม่ให้ศพค้างอยู่บนเสาทรมาน+ในวันสะบาโต (เพราะวันสะบาโตนั้นเป็นวันสะบาโตพิเศษ)*+
32 พวกทหารจึงมาทุบขาของสองคนนั้นที่ถูกตรึงบนเสาข้าง ๆ พระเยซู
33 แต่พอมาถึงพระเยซู พวกเขาเห็นว่าท่านตายแล้ว จึงไม่ได้ทุบขาของท่านให้หัก
34 ทหารคนหนึ่งเอาหอกแทงสีข้างพระเยซู+ เลือดกับน้ำก็ไหลออกมาทันที
35 คนที่เล่าเรื่องนี้เป็นคนที่เห็นเหตุการณ์ คำบอกเล่าของเขาเป็นความจริง เขารู้ว่าเรื่องที่เขาเล่าเป็นเรื่องจริง เพื่อพวกคุณจะได้เชื่อด้วย+
36 เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นจริงตามที่เขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า “กระดูกของเขาจะไม่หักแม้แต่ท่อนเดียว”+
37 และตามที่เขียนไว้อีกข้อหนึ่งว่า “พวกเขาจะมองดูคนที่พวกเขาแทง”+
38 หลังจากนั้น โยเซฟจากเมืองอาริมาเธียไปหาปีลาตเพื่อขอศพพระเยซู โยเซฟคนนี้เป็นสาวกคนหนึ่งของพระเยซูที่ไม่เปิดเผยตัวเพราะกลัวพวกยิว+ เมื่อปีลาตอนุญาต โยเซฟจึงมาเอาศพพระเยซูไป+
39 นิโคเดมัส+ที่เคยไปหาพระเยซูตอนกลางคืนก็มา และเอาผงมดยอบผสมกฤษณาหนักประมาณ 30 กิโลกรัม*มาด้วย+
40 พวกเขาจึงเอาผ้าลินินมาพันศพพระเยซู พร้อมกับใส่เครื่องหอม+ตามธรรมเนียมการฝังศพของชาวยิว
41 ใกล้ ๆ กับที่ที่พระเยซูถูกตรึง*มีสวนแห่งหนึ่ง ในสวนนั้นมีอุโมงค์ฝังศพใหม่+ที่ยังไม่เคยใช้ฝังศพใครเลย
42 พวกเขาเอาศพพระเยซูไปไว้ในอุโมงค์นั้นเพราะอยู่ใกล้ และวันนั้นเป็นวันเตรียม+ของชาวยิว
เชิงอรรถ
^ หรือ “ไปประหารบนเสาเองสิ”
^ หรือ “ประหารคุณบนเสา”
^ แปลตรงตัวว่า “ชั่วโมงที่ 6”
^ วันแรกของเทศกาลขนมปังไม่ใส่เชื้อจะถือว่าเป็นวันสะบาโตเสมอ ไม่ว่าจะตรงกับวันไหนของสัปดาห์ เมื่อวันนั้นตรงกับวันสะบาโตประจำสัปดาห์พอดี จะเรียกว่าวันสะบาโตพิเศษ
^ หรือ 100 ปอนด์โรมัน ดูภาคผนวก ข14
^ หรือ “ถูกประหารบนเสา”
