อพยพ 3:1-22
3 โมเสสเป็นคนเลี้ยงฝูงแกะให้เยโธร*+พ่อตาซึ่งเป็นปุโรหิตชาวมีเดียน ตอนที่ต้อนฝูงแกะไปทางตะวันตกของที่กันดาร เขาก็มาถึงโฮเรบภูเขาของพระเจ้าเที่ยงแท้+
2 ทูตสวรรค์ของพระยะโฮวามาหาโมเสสโดยปรากฏเป็นเปลวไฟที่พุ่มหนาม+ โมเสสจ้องดูก็เห็นว่าพุ่มหนามมีไฟลุกโชนอยู่ แต่ไม่ได้ไหม้
3 โมเสสจึงพูดว่า “เข้าไปดูสิ่งแปลกประหลาดนี้หน่อยดีกว่าว่า ทำไมพุ่มหนามนี้ถึงไม่ไหม้”
4 เมื่อพระยะโฮวาเห็นโมเสสเข้ามาดู พระองค์จึงเรียกเขาจากพุ่มหนามนั้นว่า “โมเสส โมเสส” เขาตอบว่า “ผมอยู่นี่ครับ”
5 พระองค์บอกว่า “อย่าเข้ามาใกล้กว่านี้ ถอดรองเท้าด้วย เพราะที่ที่เจ้ายืนอยู่เป็นที่บริสุทธิ์”
6 พระองค์พูดต่อไปว่า “เราเป็นพระเจ้าของบรรพบุรุษของเจ้า คือพระเจ้าของอับราฮัม+ พระเจ้าของอิสอัค+ และพระเจ้าของยาโคบ”+ โมเสสก็ปิดหน้าตัวเองเพราะเขาไม่กล้ามองพระเจ้าเที่ยงแท้
7 พระยะโฮวาพูดอีกว่า “เราเห็นแล้วว่าประชาชนของเราซึ่งอยู่ในอียิปต์กำลังเจอกับความทุกข์ยากลำบาก เราได้ยินเสียงร้องของพวกเขาเพราะถูกหัวหน้างานบังคับให้ทำงานหนัก เรารู้ดีว่าพวกเขาเจ็บปวดขนาดไหน+
8 เราจะลงไปช่วยพวกเขาให้รอดจากเงื้อมมือของชาวอียิปต์+ และพาพวกเขาออกจากแผ่นดินนั้นไปแผ่นดินที่ดีและกว้างใหญ่ ซึ่งเป็นแผ่นดินที่มีน้ำนมและน้ำผึ้งมากมาย+ และเป็นที่อยู่ของชาวคานาอัน ชาวฮิตไทต์ ชาวอาโมไรต์ ชาวเปริสซี ชาวฮีไวต์ และชาวเยบุส+
9 เสียงร้องของชาวอิสราเอลดังขึ้นมาถึงเราแล้ว และเราได้เห็นว่าชาวอียิปต์กดขี่พวกเขาอย่างทารุณ+
10 ตอนนี้ เราจะใช้เจ้าไปหาฟาโรห์ และให้เจ้าพาชาวอิสราเอลประชาชนของเราออกจากอียิปต์”+
11 แต่โมเสสถามพระเจ้าเที่ยงแท้ว่า “ผมเป็นใครถึงจะไปหาฟาโรห์และพาชาวอิสราเอลออกจากอียิปต์ได้?”
12 พระองค์ตอบว่า “เราจะอยู่กับเจ้า+ และเจ้าจะนำชาวอิสราเอลออกจากอียิปต์ แล้วพวกเจ้าจะมานมัสการเราผู้เป็นพระเจ้าเที่ยงแท้บนภูเขานี้+ นี่เป็นคำสัญญาของเราและโดยวิธีนี้เจ้าจะรู้ว่าเราเป็นผู้ส่งเจ้าไป”
13 โมเสสถามพระเจ้าเที่ยงแท้ว่า “ตอนที่ผมไปหาชาวอิสราเอลและพูดกับพวกเขาว่า ‘พระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกคุณใช้ผมมาหาพวกคุณ’ ถ้าพวกเขาถามว่า ‘พระองค์มีชื่อว่าอะไร?’+ ผมควรจะตอบว่ายังไงครับ?”
14 พระเจ้าบอกกับโมเสสว่า “เราจะเป็นทุกอย่างที่เราต้องการจะเป็น”*+ และพระองค์บอกอีกว่า “ไปบอกชาวอิสราเอลว่า ‘พระองค์ที่มีชื่อว่า “เราจะเป็น” ได้ใช้ผมมาหาพวกคุณ’”+
15 แล้วพระเจ้าพูดกับโมเสสอีกครั้งหนึ่งว่า
“ไปบอกชาวอิสราเอลว่า ‘พระยะโฮวาพระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกคุณ คือพระเจ้าของอับราฮัม+ พระเจ้าของอิสอัค+ และพระเจ้าของยาโคบ+ ได้ใช้ผมมาหาพวกคุณ’ นี่คือชื่อของเราตลอดไป+ และชื่อนี้แหละจะทำให้ผู้คนทุกยุคทุกสมัยคิดถึงเรา
16 ไปเรียกพวกผู้นำ*ของชาวอิสราเอลให้มาพร้อมหน้ากัน แล้วบอกพวกเขาว่า ‘พระยะโฮวาพระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกคุณ คือพระเจ้าของอับราฮัม อิสอัค และยาโคบ ได้มาหาผมและพูดว่า “เราเฝ้าดูพวกเจ้ามาตลอด+ และเรารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเจ้าในอียิปต์
17 เราสัญญาว่าจะช่วยพวกเจ้าให้พ้นจากความทุกข์ยากลำบาก+ที่เกิดจากน้ำมือของชาวอียิปต์ และจะนำพวกเจ้าเข้าสู่แผ่นดินของชาวคานาอัน ชาวฮิตไทต์ ชาวอาโมไรต์+ ชาวเปริสซี ชาวฮีไวต์ และชาวเยบุส+ ซึ่งเป็นแผ่นดินที่มีน้ำนมและน้ำผึ้งมากมาย”’+
18 “พวกเขาจะฟังเจ้า+ ให้เจ้ากับพวกผู้นำของชาวอิสราเอลไปพบกษัตริย์อียิปต์และพูดกับเขาว่า ‘พระยะโฮวาพระเจ้าของชาวฮีบรู+ได้มาหาพวกเรา ดังนั้น โปรดให้พวกเราเดินทางไปถวายเครื่องบูชาให้พระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเราในที่กันดาร 3 วันด้วยเถอะ’+
19 แต่เรารู้ดีว่ากษัตริย์อียิปต์จะไม่ยอมให้พวกเจ้าไป นอกจากว่าจะมีใครใช้อำนาจบังคับเขา+
20 ดังนั้น เราจะลงมือจัดการอียิปต์ และเล่นงานพวกเขาด้วยการแสดงอิทธิฤทธิ์ต่าง ๆ หลังจากนั้น เขาถึงจะปล่อยพวกเจ้าออกไป+
21 เราจะทำให้ชาวอียิปต์เมตตาพวกเจ้า และเมื่อพวกเจ้าไปจากพวกเขา พวกเจ้าจะไม่ไปมือเปล่า+
22 ให้ผู้หญิงแต่ละคนขอเครื่องเงิน เครื่องทอง และเสื้อผ้าจากเพื่อนบ้าน และจากผู้หญิงที่อาศัยอยู่ในบ้านของเธอด้วย แล้วเอาของที่ได้มานั้นสวมใส่ให้ลูกชายกับลูกสาวของพวกเจ้า ให้ริบเอาของพวกนี้จากชาวอียิปต์ให้หมด”+
