อพยพ 9:1-35

  • ภัย​พิบัติ​ที่ 5 ฝูง​สัตว์​ตาย (1-7)

  • ภัย​พิบัติ​ที่ 6 เกิด​ฝี​บน​ตัว​คน​และ​สัตว์ (8-12)

  • ภัย​พิบัติ​ที่ 7 ลูกเห็บ (13-35)

    • ฟาโรห์​จะ​ได้​เห็น​อำนาจ​ของ​พระเจ้า (16)

    • ชื่อ​ของ​พระ​ยะโฮวา​จะ​เลื่อง​ลือ​ไป​ทั่ว (16)

9  พระ​ยะโฮวา​จึง​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “ไป​หา​ฟาโรห์​และ​พูด​กับ​เขา​ว่า ‘พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า​ของ​ชาว​ฮีบรู​ได้​บอก​ไว้​อย่าง​นี้ “ปล่อย​ประชาชน​ของ​เรา​ออก​ไป​นมัสการ​เรา​เดี๋ยว​นี้+  ถ้า​เจ้า​รั้ง​พวก​เขา​ไว้ ไม่​ยอม​ปล่อย​พวก​เขา​ไป  พระ​ยะโฮวา​จะ​จัด​การ​พวก​เจ้า+ พระองค์​จะ​ทำ​ให้​ฝูง​สัตว์​ของ​พวก​เจ้า​ที่​อยู่​ใน​ท้อง​ทุ่ง ทั้ง​ฝูง​ม้า ฝูง​ลา ฝูง​อูฐ ฝูง​วัว และ​ฝูง​แกะ​เป็น​โรค​ระบาด​ร้ายแรง+  และ​พระ​ยะโฮวา​จะ​ทำ​ให้​เจ้า​เห็น​ความ​แตกต่าง​ระหว่าง​ฝูง​สัตว์​ของ​ชาว​อิสราเอล​กับ​ฝูง​สัตว์​ของ​ชาว​อียิปต์ ฝูง​สัตว์​ของ​ชาว​อิสราเอล​จะ​ไม่​ตาย​เลย​สัก​ตัว​เดียว”’”+  พระ​ยะโฮวา​ยัง​ได้​กำหนด​เวลา​ไว้​แล้ว​ด้วย พระองค์​พูด​ว่า “พรุ่ง​นี้ เรา​ยะโฮวา​จะ​ทำ​ให้​เกิด​เหตุ​การณ์​นี้​ขึ้น​ใน​อียิปต์”  พอ​วัน​รุ่ง​ขึ้น พระ​ยะโฮวา​ก็​ทำ​ตาม​ที่​พระองค์​พูด​ไว้ สัตว์​ทุก​ชนิด​ของ​ชาว​อียิปต์​ตาย+ แต่​ฝูง​สัตว์​ของ​ชาว​อิสราเอล​ไม่​ตาย​เลย​สัก​ตัว​เดียว  พอ​ฟาโรห์​ส่ง​คน​ไป​ดู ก็​เห็น​ว่า​ฝูง​สัตว์​ของ​ชาว​อิสราเอล​ไม่​ตาย​เลยสัก​ตัว​เดียว แต่​ฟาโรห์​ยัง​คง​มี​ใจ​แข็ง​กระด้าง ไม่​ยอม​ปล่อย​ชาว​อิสราเอล​ออก​ไป+  ต่อ​มา พระ​ยะโฮวา​ได้​พูด​กับ​โมเสส​และ​อาโรน​ว่า “ไป​เอา​ขี้เถ้า​จาก​เตา​เผา​มา​เต็ม​กำ​มือ​ทั้ง​สอง​ของ​พวก​เจ้า และ​ให้​โมเสส​ซัด​ขี้เถ้า​ขึ้น​ไป​ใน​อากาศ​ต่อ​หน้า​ฟาโรห์  ขี้เถ้า​นั้น​จะ​กลาย​เป็น​ฝุ่น​กระจาย​ไป​ทั่ว​แผ่นดิน​อียิปต์ และ​จะ​ทำ​ให้​เกิด​เป็น​ฝี​พุพอง​ตาม​ตัว​คน​และ​สัตว์​ทั่ว​ทั้ง​แผ่นดิน​อียิปต์” 10  โมเสส​กับ​อาโรน​จึง​เอา​ขี้เถ้า​จาก​เตา​เผา​มา​และ​ไป​ยืน​ต่อ​หน้า​ฟาโรห์ พอ​โมเสส​ซัด​ขี้เถ้า​ขึ้น​ไป​ใน​อากาศ ขี้เถ้า​ก็​ทำ​ให้​เกิด​เป็น​ฝี​พุพอง​อยู่​ตาม​ตัว​คน​และ​สัตว์ 11  พวก​นัก​บวช​ที่​มี​เวทมนตร์​คาถา​ไม่​อาจ​ยืน​สู้​หน้า​โมเสส​ได้​เนื่อง​จาก​ฝี​นั้น เพราะ​ฝี​ได้​ขึ้น​ตาม​ตัว​พวก​เขา​และ​ชาว​อียิปต์​ทุก​คน+ 12  แต่​พระ​ยะโฮวา​ปล่อย​ให้​ใจ​ของ​ฟาโรห์​ดื้อดึง​ไม่​ฟัง​โมเสส​กับ​อาโรน เหมือน​กับ​ที่​พระ​ยะโฮวา​บอก​โมเสส​ไว้+ 13  แล้ว​พระ​ยะโฮวา​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “ให้​ตื่น​แต่​เช้า​และ​ไป​รอ​พบ​ฟาโรห์ แล้ว​พูด​กับ​เขา​ว่า ‘พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า​ของ​ชาว​ฮีบรู​พูด​ไว้​อย่าง​นี้ “ปล่อย​ประชาชน​ของ​เรา​ออก​ไป​นมัสการ​เรา​เดี๋ยว​นี้ 14  ถ้า​ไม่​ปล่อย เรา​จะ​ทำ​ให้​เกิด​ภัย​พิบัติ​ต่าง ๆ เจ้า​กับ​พวก​ข้าราชสำนัก​และ​ประชาชน​ของ​เจ้า​จะ​ต้อง​เจอ​กับ​ภัย​พิบัติ เจ้า​จะ​ได้​รู้​ว่า​ไม่​มี​ใคร​ใน​โลก​นี้​จะ​มา​เทียบ​กับ​เรา​ได้+ 15  ตอน​นี้ เรา​จะ​ลง​มือ​จัด​การ​เจ้า​และ​ประชาชน​ของ​เจ้า​โดย​ทำ​ให้​เกิด​โรค​ระบาด​ร้ายแรง เพื่อ​ให้​เจ้า​หาย​ไป​จาก​โลก​นี้​เลย​ก็​ได้ 16  แต่​ที่​เรา​ปล่อย​ให้​เจ้า​มี​ชีวิต​อยู่​อย่าง​นี้ ก็​เพื่อ​จะ​แสดง​อำนาจ​ของ​เรา​ให้​เจ้า​เห็น และ​เพื่อ​ชื่อ​ของ​เรา​จะ​เลื่อง​ลือ​ไป​ทั่ว​โลก+ 17  เจ้า​ยัง​จะ​มี​ทิฐิ​ต่อ​ประชาชน​ของ​เรา​โดย​ไม่​ปล่อย​พวก​เขา​ออก​ไป​อีก​หรือ? 18  คอย​ดู​เถอะ พรุ่ง​นี้​เวลา​ประมาณ​นี้ เรา​จะ​ทำ​ให้​ลูกเห็บ​ตก​ลง​มา​อย่าง​หนัก หนัก​ชนิด​ที่​ไม่​เคย​เกิด​ขึ้น​มา​ก่อน​ใน​อียิปต์​ตั้ง​แต่​ก่อ​ตั้ง​เป็น​ประเทศ​มา​จน​ถึง​ตอน​นี้ 19  เจ้า​ต้อง​ไป​สั่ง​ให้​เอา​ฝูง​สัตว์​และ​ทุก​สิ่ง​ทุก​อย่าง​ที่​เป็น​ของ​เจ้า​ซึ่ง​อยู่​ใน​ท้อง​ทุ่ง​ไป​ไว้​ใน​ที่​กำบัง เพราะ​คน​และ​สัตว์​ทั้ง​หมด​ที่​ไม่​ได้​อยู่​ใน​ที่​กำบัง แต่​อยู่​ใน​ท้อง​ทุ่ง​จะ​โดน​ลูกเห็บ​ตก​ใส่​ตาย​กัน​หมด”’” 20  พวก​ข้าราชสำนัก​ของ​ฟาโรห์​ที่​กลัว​สิ่ง​ที่​พระ​ยะโฮวา​พูด​ก็​รีบ​เอา​คน​รับใช้​และ​ฝูง​สัตว์​ของ​เขา​ไป​หลบ​อยู่​ใน​ที่​กำบัง 21  แต่​คน​ที่​ไม่​สนใจ​ที่​พระ​ยะโฮวา​พูด​ก็​ปล่อย​ให้​คน​รับใช้​และ​ฝูง​สัตว์​ของ​เขา​อยู่​ใน​ท้อง​ทุ่ง​ต่อ​ไป 22  แล้ว​พระ​ยะโฮวา​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “ชู​มือ​ขึ้น​ไป​บน​ฟ้า แล้ว​ลูกเห็บ​จะ​ตก​ลง​มา​ทั่ว​แผ่นดิน​อียิปต์+ ตกใส่​คน สัตว์ และ​พืช​ผัก​ทั้ง​หมด​ที่​อยู่​ใน​ท้อง​ทุ่ง​ของ​แผ่นดิน​อียิปต์”+ 23  โมเสส​ชู​ไม้เท้า​ขึ้น​ไป​บน​ฟ้า พระ​ยะโฮวา​ก็​ทำ​ให้​เกิด​ฟ้า​ร้อง​และ​ลูกเห็บ มี​ไฟ*ลง​มา​ที่​โลก พระ​ยะโฮวา​ทำ​ให้​ลูกเห็บ​ตก​ไม่​หยุด​ทั่ว​แผ่นดิน​อียิปต์ 24  ลูกเห็บ​ตก​ลง​มา​พร้อม​กับ​ไฟ​ที่​แลบ​แปลบ​ปลาบ ลูกเห็บ​ตก​หนัก​มาก​อย่าง​ที่​ไม่​เคย​เกิด​ขึ้น​มา​ก่อน​ใน​แผ่นดิน​อียิปต์​ตั้ง​แต่​เป็น​ประเทศ​มา+ 25  ลูกเห็บ​ตก​กระหน่ำ​ทั่ว​ทั้ง​แผ่นดิน​อียิปต์ ทำลาย​ทุก​สิ่ง​ที่​อยู่​ใน​ท้อง​ทุ่ง ทั้ง​คน สัตว์ และ​พืช​ผัก​ทุก​ชนิด ต้น​ไม้​ทั้ง​หมด​ใน​ท้อง​ทุ่ง​ถูก​ทำลาย​ย่อยยับ+ 26  แต่​ใน​แผ่นดิน​โกเชน​ที่​ชาว​อิสราเอล​อาศัย​อยู่ ไม่​มี​ลูกเห็บ​ตก​เลย+ 27  ใน​ที่​สุด ฟาโรห์​ก็​ส่ง​คน​ไป​เรียก​โมเสส​กับ​อาโรน​มา​พบ และ​พูด​กับ​เขา​ทั้ง​สอง​ว่า “ตอน​นี้ เรา​ยอม​รับ​ว่า​เรา​ทำ​ผิด​ไป​แล้ว พระ​ยะโฮวา​เป็น​ฝ่าย​ถูก เรา​กับ​ประชาชน​ของ​เรา​เป็น​ฝ่าย​ผิด 28  ช่วย​อ้อน​วอน​พระ​ยะโฮวา ขอ​พระองค์​ช่วย​ทำ​ให้​ฟ้า​หยุด​ร้อง​และ​ลูกเห็บ​หยุด​ตก​ซะ​ที​เถอะ แล้ว​เรา​จะ​ปล่อย​พวก​คุณ​ไป พวก​คุณ​ไม่​ต้อง​อยู่​ใน​แผ่นดิน​นี้​อีก​แล้ว” 29  โมเสส​จึง​พูด​กับ​ฟาโรห์​ว่า “ทันที​ที่​ผม​ออก​จาก​เมือง​ไป​แล้ว ผม​จะ​ยก​มือ​ขึ้น​อ้อน​วอน​พระ​ยะโฮวา แล้ว​ฟ้า​จะ​หยุด​ร้อง ลูกเห็บ​จะ​หยุด​ตก ท่าน​จะ​ได้​รู้​ว่า​โลก​นี้​เป็น​ของ​พระ​ยะโฮวา+ 30  แต่​ผม​รู้​ดี​ว่า ท่าน​และ​พวก​ข้าราชสำนัก​จะ​ไม่​เกรง​กลัว​พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า​อยู่​ดี” 31  ตอน​นั้น ต้น​ป่าน​และ​ต้น​ข้าว​บาร์เลย์​เสียหาย​อย่าง​หนัก​เพราะ​ต้น​ข้าว​บาร์เลย์​มี​รวง​แก่​พร้อม​จะ​เก็บ​เกี่ยว​แล้ว และ​ต้น​ป่าน​กำลัง​มี​ดอก 32  แต่​ข้าว​สาลี​และ​ข้าว​สเปลต์​ไม่​เสียหาย​เพราะ​ยัง​ไม่​ถึง​ฤดู​เก็บ​เกี่ยว 33  หลัง​จาก​โมเสส​เข้า​พบ​ฟาโรห์​และ​ออก​จาก​เมือง​ไป​แล้ว เขา​ยก​มือ​ขึ้น​อ้อน​วอน​พระ​ยะโฮวา ฟ้า​ก็​หยุด​ร้อง ลูกเห็บ​ก็​หยุด​ตก และ​ฝน​ก็​หยุด​เท​ลง​มา+ 34  พอ​ฟาโรห์​เห็น​ว่า​ฝน​กับ​ลูกเห็บ​หยุด​ตก​และ​ฟ้า​หยุด​ร้อง เขา​ก็​ทำ​ผิด​อีก​และ​มี​ใจ​แข็ง​กระด้าง+ ข้าราชสำนัก​ของ​เขา​ก็​เหมือน​กัน 35  ฟาโรห์​ยัง​มี​ใจ​ดื้อดึง​ไม่​ยอม​ปล่อย​ชาว​อิสราเอล​ออก​ไป เหมือน​กับ​ที่​พระ​ยะโฮวา​พูด​ผ่าน​ทาง​โมเสส+

เชิงอรรถ

อาจ​เป็น​สาย​ฟ้า​ฟาด