จดหมายถึงคริสเตียนในเมืองโคโลสี 2:1-23
2 ผมอยากให้พวกคุณรู้ว่าผมกำลังต่อสู้หนักขนาดไหนเพื่อพวกคุณ และเพื่อคนที่อยู่ในเมืองเลาดีเซีย+กับคนอื่น ๆ ทุกคนที่ยังไม่เคยเจอผม
2 เพื่อพวกเขาจะได้รับกำลังใจ+และกลมเกลียวกันด้วยความรัก+ เพื่อจะได้รับสิ่งที่มีค่ามาก คือความเข้าใจที่ถูกต้องชัดเจนและความรู้ที่ถูกต้องเรื่องความลับศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้า ความลับนั้นคือเรื่องพระคริสต์+
3 คลังสติปัญญาและความรู้ที่ล้ำค่าทั้งหมดถูกเก็บซ่อนไว้ในตัวท่าน+
4 ผมพูดเรื่องนี้ก็เพื่อไม่ให้มีใครมาหลอกลวงพวกคุณได้ ถึงแม้เขาจะใช้คำพูดจูงใจที่น่าฟัง
5 ถึงตัวผมจะไม่อยู่ด้วย แต่ใจผมอยู่กับพวกคุณ และผมดีใจที่เห็นพวกคุณอยู่กันอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย+และมีความเชื่อที่มั่นคงในพระคริสต์+
6 ดังนั้น เมื่อพวกคุณยอมรับพระเยซูคริสต์ผู้เป็นนายแล้ว ก็ให้ใช้ชีวิตแบบท่านต่อไป
7 ให้มีความเชื่อที่มั่นคงในพระคริสต์+ตามที่พวกคุณได้รับการสอนมา พวกคุณจะได้เป็นเหมือนต้นไม้ใหญ่ที่มีรากลึกในดิน+ และให้ขอบคุณพระเจ้าเสมอ+
8 ระวังให้ดี อย่าให้ใครมาชักชวนให้หลงด้วยปรัชญาและคำหลอกลวงเหลวไหล+ตามที่มนุษย์สอนต่อ ๆ กันมาและตามแนวคิดต่าง ๆ ของโลก ซึ่งไม่ได้มาจากพระคริสต์
9 พระคริสต์แสดงคุณลักษณะของพระเจ้าได้อย่างครบถ้วน+
10 พวกคุณจึงมีครบทุกอย่างเพราะท่านซึ่งเป็นผู้นำที่อยู่เหนือการปกครองและเหนืออำนาจทั้งหมด+
11 พวกคุณเป็นคนของพระคริสต์ พวกคุณจึงไม่ได้เข้าสุหนัตแบบที่ทำด้วยมือมนุษย์ แต่พวกคุณสละทิ้งร่างกายมนุษย์ที่มีบาป+ ซึ่งเป็นการเข้าสุหนัตแบบผู้รับใช้ของพระคริสต์+
12 พวกคุณถูกฝังไว้กับพระคริสต์ด้วยการรับบัพติศมาแบบเดียวกับท่าน+ และเมื่อเป็นคนของพระคริสต์แล้ว พวกคุณจึงถูกปลุกให้ฟื้นขึ้นมา+และอยู่กับท่าน เพราะพวกคุณมีความเชื่อในพลังอำนาจที่พระเจ้าใช้ปลุกท่านให้ฟื้นขึ้นจากตาย+
13 ถึงแม้พวกคุณตายไปแล้วเพราะการทำผิดและไม่ได้ทำสุหนัตที่ร่างกาย แต่พระเจ้าก็ทำให้พวกคุณมีชีวิตร่วมกับพระคริสต์+ พระองค์ยกโทษให้เราสำหรับความผิดทุกอย่าง+
14 และยกเลิกกฎหมายที่เขียนไว้+ซึ่งมีข้อกำหนด+ที่ทำให้เห็นว่าเรามีบาป+ พระองค์เอากฎหมายนั้นไปตรึงไว้กับเสาทรมาน*+
15 ด้วยเสาทรมานนี้เอง* ที่พระเจ้าทำให้พวกผู้ปกครองและพวกผู้มีอำนาจพ่ายแพ้ และพระองค์ประจานพวกเขาต่อหน้าฝูงชน ให้พวกเขาเป็นเหมือนเชลยศึกที่เดินตามหลังขบวนแห่ฉลองชัยชนะ+
16 ดังนั้น อย่าให้ใครตัดสินพวกคุณในเรื่องการกินการดื่ม+ หรือการฉลองเทศกาล หรือการถือวันขึ้นเดือนใหม่+หรือถือวันสะบาโต+
17 สิ่งเหล่านั้นเป็นแค่เงาของสิ่งที่จะมีมา+ แต่ของจริงมาทางพระคริสต์+
18 อย่าให้ใครทำให้พวกคุณพลาดรางวัล+ คนพวกนั้นแกล้งเป็นคนถ่อมตัวและชอบนมัสการทูตสวรรค์* พวกเขายึดมั่นกับสิ่งที่เห็นด้วยตาและคิดแบบคนบาป ทำให้พวกเขาอวดดีไม่เข้าเรื่อง
19 พวกเขาไม่ยึดอยู่กับท่านที่เป็นส่วนหัว*+ ท่านเป็นผู้ที่ทำให้ทุกส่วนของร่างกายได้รับการหล่อเลี้ยงและเชื่อมต่อกันด้วยข้อต่อและเส้นเอ็น ทำให้ร่างกายเจริญเติบโตตามที่พระเจ้าต้องการ+
20 ในเมื่อพวกคุณตายร่วมกับพระคริสต์และปฏิเสธแนวคิดต่าง ๆ ของโลกแล้ว+ ทำไมพวกคุณยังใช้ชีวิตเหมือนเป็นคนของโลกและยอมทำตามข้อกำหนดต่าง ๆ+
21 เช่น “อย่าจับ” “อย่าชิม” “อย่าแตะต้อง”?
22 ข้อกำหนดเหล่านี้เกี่ยวข้องกับสิ่งของที่เมื่อถูกใช้แล้วก็หมดไป เป็นแค่คำสั่งและคำสอนของมนุษย์+
23 ที่จริง ข้อกำหนดเหล่านี้ฟังดูฉลาดแต่เป็นวิธีนมัสการที่คนคิดขึ้นเอง เขาทรมานร่างกาย+และแกล้งถ่อมตัว แต่การทำอย่างนั้นไม่ช่วยให้เอาชนะความต้องการของร่างกายที่มีบาปได้เลย
เชิงอรรถ
^ หรืออาจแปลได้ว่า “โดยท่านนี้เอง”
^ หรือ “นมัสการแบบที่ทูตสวรรค์ทำ”
^ หรือ “ผู้นำ”
