โยชูวา 9:1-27
9 เมื่อกษัตริย์ทั้งหมดที่อยู่ทางฟากตะวันตกของแม่น้ำจอร์แดน+ ในเขตเทือกเขา เขตเชเฟลาห์ ตามชายฝั่งทะเลใหญ่*+ จนถึงเลบานอน ซึ่งเป็นกษัตริย์ของชาวฮิตไทต์ ชาวอาโมไรต์ ชาวคานาอัน ชาวเปริสซี ชาวฮีไวต์ ชาวเยบุส+ ได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้น
2 พวกเขาก็รวมตัวกันเพื่อมาทำสงครามกับโยชูวาและชาวอิสราเอล+
3 ชาวเมืองกิเบโอน+ได้ยินเรื่องที่โยชูวาทำกับเมืองเยรีโค+และเมืองอัย+ด้วย
4 พวกเขาจึงคิดแผนอย่างหนึ่งขึ้นมา พวกเขาเอาเสบียงใส่กระสอบเก่า ๆ และเอาถุงหนังเก่าที่ขาดและมีรอยปะมาบรรทุกบนหลังลา
5 และสวมรองเท้าเก่าที่มีรอยปะ ใส่เสื้อผ้าเก่า ๆ ส่วนขนมปังทั้งหมดที่เป็นเสบียงก็แห้งและแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
6 แล้วออกเดินทางมาหาโยชูวาที่ค่ายในกิลกาล+ และบอกโยชูวากับทหารอิสราเอลว่า “พวกเรามาจากดินแดนห่างไกล โปรดทำสัญญาว่าจะเป็นไมตรีกับพวกเราด้วยเถอะ”
7 แต่ทหารอิสราเอลพูดกับชาวฮีไวต์+พวกนี้ว่า “พวกคุณน่าจะอาศัยอยู่ใกล้ ๆ เรานี่แหละ แล้วเราจะทำสัญญากับพวกคุณได้ยังไง?”+
8 เขาก็ตอบโยชูวาว่า “พวกเราเต็มใจจะรับใช้พวกคุณ”*
โยชูวาก็ถามพวกเขาว่า “พวกคุณเป็นใครและมาจากไหน?”
9 พวกเขาตอบว่า “ผู้รับใช้ของคุณมาจากดินแดนที่ห่างไกลมาก+เพราะได้ยินชื่อของพระยะโฮวาพระเจ้าของคุณ ได้ยินกิตติศัพท์ของพระองค์และทุกสิ่งที่พระองค์ทำในอียิปต์+
10 รวมทั้งที่ทำกับกษัตริย์สององค์ของชาวอาโมไรต์ที่อยู่อีกฟากหนึ่ง*ของแม่น้ำจอร์แดน คือสิโหน+กษัตริย์ซึ่งอยู่ในเฮชโบน และโอก+กษัตริย์แห่งบาชานซึ่งอาศัยอยู่ในอัชทาโรท
11 เพราะอย่างนี้ พวกผู้นำและประชาชนในแผ่นดินของเราจึงบอกพวกเราว่า ‘ให้เตรียมเสบียงออกเดินทางไปพบพวกเขา และบอกเขาว่า “เราจะรับใช้พวกคุณ+ โปรดทำสัญญาว่าจะเป็นไมตรีกับพวกเราด้วยเถอะ’’’+
12 วันที่เราออกเดินทางจากบ้านมาหาพวกคุณ ขนมปังที่เป็นเสบียงยังร้อน ๆ อยู่เลย แต่ดูสิ ตอนนี้มันแห้งและแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยไปหมดแล้ว+
13 และตอนที่เราเอาเหล้าองุ่นใส่ถุงหนังพวกนี้มา มันยังใหม่อยู่ แต่ตอนนี้มันปริแตกหมดแล้ว+ ส่วนเสื้อผ้ากับรองเท้าของเราก็เก่าและขาดเพราะระยะทางนั้นไกลมาก”
14 ทหารอิสราเอลก็เอาเสบียงของพวกเขามาดู แต่ไม่ได้ถามพระยะโฮวาในเรื่องนี้+
15 โยชูวาทำสัญญาว่าจะเป็นไมตรีกับพวกเขา+ และสัญญาว่าจะไม่ฆ่าพวกเขา พวกหัวหน้าของชาวอิสราเอลก็สาบานกับพวกเขาว่าจะรักษาสัญญา+
16 หลังจากชาวอิสราเอลทำสัญญากับพวกเขาได้ 3 วันก็ได้ยินว่าพวกเขาอาศัยอยู่ใกล้ ๆ นี้เอง
17 ชาวอิสราเอลจึงเดินทางไปเมืองของพวกเขา และในวันที่สามก็มาถึงเมืองของพวกเขาคือเมืองกิเบโอน+ เมืองเคฟีราห์ เมืองเบเอโรท เมืองคีริยาทเยอาริม+
18 แต่ชาวอิสราเอลไม่ได้โจมตีพวกเขา เพราะพวกหัวหน้าของชาวอิสราเอลสาบานกับเขาต่อหน้าพระยะโฮวา+พระเจ้าของอิสราเอลแล้ว คนทั้งหมดก็พากันบ่นต่อว่าพวกหัวหน้า
19 พวกหัวหน้าก็พูดกับคนพวกนั้นว่า “พวกเราสาบานกับพวกเขาต่อหน้าพระยะโฮวาพระเจ้าของอิสราเอลแล้ว พวกเราจะทำร้ายพวกเขาไม่ได้
20 เราจะทำอย่างนี้ เราจะไว้ชีวิตพวกเขา พระเจ้าจะได้ไม่โกรธเราเพราะเราสาบานกับพวกเขาแล้ว”+
21 พวกหัวหน้าพูดต่อไปว่า “เราจะไม่ฆ่าพวกเขา แต่จะให้เขาเป็นคนเก็บฟืนและตักน้ำให้ชาวอิสราเอล” พวกหัวหน้าสัญญากับพวกเขาไว้อย่างนี้
22 โยชูวาก็เรียกพวกเขามาถามว่า “ทำไมพวกคุณมาหลอกเราว่า ‘พวกเรามาจากดินแดนที่ห่างไกลมาก’ ทั้ง ๆ ที่พวกคุณอยู่ใกล้ ๆ นี่เอง?+
23 ตั้งแต่นี้ไปพวกคุณจะต้องถูกสาปแช่ง+ จะต้องทำงานเป็นทาสคอยเก็บฟืนและตักน้ำสำหรับวิหาร*ของพระเจ้าของเรา”
24 พวกเขาก็ตอบโยชูวาว่า “เป็นเพราะพวกเราที่เป็นผู้รับใช้ของคุณรู้มาว่าพระยะโฮวาพระเจ้าของคุณสั่งโมเสสผู้รับใช้ของพระองค์ให้ยกแผ่นดินทั้งหมดนี้ให้พวกคุณ และกำจัดทุกคนที่อาศัยอยู่ในแผ่นดินนี้ให้หมด+ เรากลัวว่าพวกคุณจะฆ่าเรา+ เราถึงทำแบบนี้+
25 ตอนนี้ พวกเราอยู่ในกำมือของคุณแล้ว คุณอยากทำยังไงกับพวกเราก็ได้ตามใจคุณ”
26 โยชูวาจึงทำอย่างนี้ คือ ช่วยพวกเขาให้รอดจากเงื้อมมือของชาวอิสราเอล พวกเขาจึงไม่ถูกชาวอิสราเอลฆ่าตาย
27 แต่ในวันนั้น โยชูวาให้พวกเขาเป็นคนเก็บฟืนและตักน้ำให้ชาวอิสราเอล+ และตักน้ำเพื่อใช้สำหรับแท่นบูชาของพระยะโฮวาในที่ที่พระองค์เลือกไว้+ และพวกเขาทำอย่างนั้นจนถึงทุกวันนี้+
เชิงอรรถ
^ คือ ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน
^ หรือ “เป็นทาสพวกคุณ”
^ คือ ฟากตะวันออก
^ แปลตรงตัวว่า “บ้าน”
