โยนาห์ 2:1-10
2 โยนาห์อธิษฐานถึงพระยะโฮวาพระเจ้าของเขาจากท้องปลา+
2 เขาพูดว่า
“ผมอ้อนวอนพระยะโฮวาเพราะผมเป็นทุกข์มาก และพระองค์ก็ตอบผม+
ผมร้องขอความช่วยเหลือออกมาจากก้น*หลุมศพ*+
พระองค์ก็ได้ยิน
3 เมื่อพระองค์โยนผมลงกลางทะเลลึกผมก็จมลงไปในกระแสน้ำ+
คลื่นของพระองค์ซัดท่วมตัวผมลูกแล้วลูกเล่า+
4 ผมพูดว่า ‘พระองค์ขับไล่ผมไปให้พ้นหน้าพระองค์
ผมคงไม่ได้เห็นวิหารบริสุทธิ์ของพระองค์อีกแล้ว’
5 น้ำทะเลท่วมตัวผมจนมิด ผมเกือบจะตายอยู่แล้ว+ผมจมลงไปในน้ำลึก
หัวผมมีสาหร่ายพันอยู่
6 ผมจมลงไปถึงก้นทะเล
แผ่นดินกำลังจะปิดประตูขังผมไว้ตลอดไป
แต่พระยะโฮวาพระเจ้าของผมเอาตัวผมขึ้นมาจากหลุม+
7 ตอนที่ผมกำลังจะตาย ผมคิดถึงพระยะโฮวา+
แล้วคำอธิษฐานของผมก็ไปถึงพระองค์ ที่วิหารบริสุทธิ์ของพระองค์+
8 คนที่กราบไหว้รูปเคารพที่ไร้ชีวิตไม่สนใจผู้ที่รักเขาอย่างมั่นคง*
9 แต่ผมจะถวายเครื่องบูชาและพูดขอบคุณพระองค์
ผมสาบานอะไรไว้ ผมจะทำตาม+
พระยะโฮวาเป็นผู้ช่วยให้รอด”+
10 แล้วพระยะโฮวาก็สั่งให้ปลาตัวนั้นคายโยนาห์ออกมาไว้บนดินแห้ง
เชิงอรรถ
^ แปลตรงตัวว่า “ท้อง”
^ หรืออาจแปลได้ว่า “คนพวกนั้นไม่ได้แสดงความรักอย่างมั่นคง”