จดหมายถึงคริสเตียนในกรุงโรม 14:1-23
14 ขอให้ต้อนรับคนที่ความเชื่อยังไม่มั่นคง+ และอย่าตัดสินเขาในเรื่องความเห็นส่วนตัว*
2 คนหนึ่งเชื่อว่ากินได้ทุกอย่าง แต่คนที่ความเชื่อไม่มั่นคงกินแต่ผัก
3 คนที่กินได้ทุกอย่างก็อย่าดูถูกคนที่ไม่กิน และคนที่ไม่กินก็อย่าตัดสินคนที่กิน+ เพราะพระเจ้าต้อนรับเขาแล้ว
4 คุณเป็นใครถึงไปตัดสินคนรับใช้ของคนอื่น?+ นายของเขาจะตัดสินเองว่าเขาทำถูกหรือผิด+ เขาจะเป็นคนที่พระยะโฮวา*พอใจได้เพราะพระองค์จะช่วยเขา
5 คนหนึ่งถือว่าวันหนึ่งดีกว่าวันอื่น ๆ+ ส่วนอีกคนหนึ่งถือว่าทุกวันเหมือนกันหมด+ ให้แต่ละคนมั่นใจในสิ่งที่ตัวเองเชื่อ
6 คนที่ถือวันก็ถือเพื่อยกย่องพระยะโฮวา* คนที่กินได้ทุกอย่างก็ยกย่องพระยะโฮวา*เมื่อเขาขอบคุณพระองค์+ คนที่กินแต่ผักก็ยกย่องพระยะโฮวา*เหมือนกันเมื่อเขาขอบคุณพระองค์+
7 ที่จริง เราไม่ได้อยู่เพื่อตัวเองเท่านั้น+ และเราไม่ได้ตายเพื่อตัวเองเท่านั้น
8 ถ้าเราอยู่ เราก็อยู่เพื่อพระยะโฮวา*+ และถ้าเราตาย เราก็ตายเพื่อพระยะโฮวา* ดังนั้น ไม่ว่าเราจะอยู่หรือตาย เราก็เป็นคนของพระยะโฮวา*+
9 เหตุผลที่พระคริสต์ยอมตายและฟื้นขึ้นมาอีกก็เพื่อท่านจะได้เป็นนายของทั้งคนเป็นและคนตาย+
10 แล้วทำไมคุณถึงต้องตัดสินพี่น้องของคุณ?+ ทำไมคุณดูถูกพี่น้องในเมื่อเราทุกคนจะต้องยืนต่อหน้าบัลลังก์พิพากษาของพระเจ้า+
11 เพราะพระคัมภีร์บอกไว้ว่า “พระยะโฮวา*พูดว่า ‘เราสาบานโดยเอาตัวเราเป็นประกันว่า ทุกคนจะมาคุกเข่าลงต่อหน้าเรา และจะเอ่ยปากยอมรับอย่างเปิดเผยว่าเราเป็นพระเจ้า’”+
12 ดังนั้น พระเจ้าจะเป็นผู้ตัดสินเราแต่ละคนตามการกระทำของเรา+
13 ถ้าอย่างนั้น อย่าให้เราตัดสินกันอีกเลย+ แต่ให้เราตั้งใจว่าจะไม่ทำอะไรที่เป็นต้นเหตุให้พี่น้องหลงทำผิดหรือทิ้งความเชื่อไป+
14 ผมเป็นสาวกของพระเยซูผู้เป็นนาย ผมรู้และเชื่อมั่นว่าไม่มีอะไรที่ไม่สะอาดในตัวมันเอง+ แต่ถ้าคนหนึ่งถือว่าบางสิ่งไม่สะอาด มันก็ไม่สะอาดสำหรับเขา
15 ถ้าคุณทำให้พี่น้องรู้สึกไม่ดีเพราะอาหารที่คุณกิน คุณก็ไม่ได้แสดงความรักกับเขาอีกต่อไป+ ดังนั้น อย่าทำลายความเชื่อของพี่น้องด้วยอาหารที่คุณกิน เพราะพระคริสต์ยอมตายเพื่อเขา+
16 อย่าให้สิ่งที่คุณคิดว่าดีเป็นต้นเหตุให้คุณถูกตำหนิ
17 เพราะที่คนเราจะได้เข้ารัฐบาล*ของพระเจ้านั้นไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่ากินอะไรหรือดื่มอะไร+ แต่คนที่จะได้เข้าต้องเป็นคนที่พระเจ้ายอมรับ* ต้องมีสันติสุขและมีความยินดีที่เกิดจากพลังบริสุทธิ์ของพระองค์
18 คนที่ยอมเป็นทาสรับใช้พระคริสต์อย่างนี้ก็ทำให้ทั้งพระเจ้าและมนุษย์พอใจ
19 ดังนั้น ให้เราตั้งใจทำสิ่งที่สร้างสันติสุข+และสิ่งที่ส่งเสริมกันให้เข้มแข็งขึ้น+
20 เลิกทำลายผลงานของพระเจ้าเพียงเพราะเห็นแก่อาหาร+ จริงอยู่ ทุกสิ่งสะอาดกินได้ แต่ถ้าใครกินแล้วทำให้ความเชื่อของคนอื่นอ่อนลง* เขาก็สร้างความเสียหาย*+
21 ดังนั้น ดีที่สุดถ้าจะไม่กินเนื้อ หรือดื่มเหล้าองุ่น หรือทำอะไรที่ทำให้ความเชื่อของพี่น้องอ่อนลง+
22 คุณเชื่ออย่างไรก็ให้เป็นเรื่องระหว่างคุณกับพระเจ้า คนที่ไม่ทำอะไรที่ตัวเองรู้สึกผิดก็มีความสุข
23 แต่ถ้าเขาสงสัยแล้วยังกินก็มีความผิด เพราะเขาไม่ได้กินตามที่เขาเชื่อ ที่จริง ทุกสิ่งที่ไม่ได้ทำตามความเชื่อก็เป็นบาป
เชิงอรรถ
^ หรืออาจแปลได้ว่า “ข้อสงสัยของเขา”
^ ดูภาคผนวก ก5
^ ดูภาคผนวก ก5
^ ดูภาคผนวก ก5
^ ดูภาคผนวก ก5
^ ดูภาคผนวก ก5
^ ดูภาคผนวก ก5
^ ดูภาคผนวก ก5
^ ดูภาคผนวก ก5
^ หรือ “มีความถูกต้องชอบธรรม”
^ หรือ “ราชอาณาจักร”
^ หรือ “ทำให้คนอื่นหลงทำผิด”
^ หรือ “ผิด”