1 ซามูเอล 27:1-12
-
ชาวฟีลิสเตียยกเมืองศิกลากให้ดาวิด (1-12)
27 แต่ดาวิดคิดในใจว่า “สักวันซาอูลคงจะฆ่าเราแน่ ๆ ทางที่ดีที่สุดคือเราต้องหนี+ไปแผ่นดินฟีลิสเตีย ซาอูลจะได้เลิกตามล่าเราไปทั่วอิสราเอล+ และเราจะได้รอดจากเงื้อมมือเขา”
2 แล้วดาวิดก็พาพรรคพวก 600 คน+ที่อยู่กับเขาไปหากษัตริย์อาคีช+ ลูกชายมาโอคเจ้าเมืองกัท
3 ดาวิดกับพรรคพวกอยู่กับอาคีชที่เมืองกัท ทุกคนพาครอบครัวไปด้วย ภรรยาทั้งสองคนของดาวิดก็ไปกับเขา คืออาหิโนอัม+ชาวเมืองยิสเรเอลกับอาบีกายิล+ชาวเมืองคาร์เมลซึ่งเคยเป็นภรรยาของนาบาล
4 เมื่อมีคนไปรายงานซาอูลว่าดาวิดหนีไปเมืองกัทแล้ว ซาอูลก็เลิกไล่ตามดาวิด+
5 ดาวิดจึงบอกกษัตริย์อาคีชว่า “ถ้าท่านเมตตาผม โปรดยกที่ดินสักผืนในเมืองเล็ก ๆ ให้ผมได้อาศัย เพื่อจะไม่ต้องอยู่ในเมืองหลวงนี้กับท่าน”
6 วันนั้นอาคีชจึงยกเมืองศิกลาก+ให้ดาวิด เมืองศิกลากจึงเป็นของกษัตริย์ยูดาห์มาจนถึงทุกวันนี้
7 ดาวิดอาศัยอยู่ในเขตชนบทของฟีลิสเตีย 1 ปี 4 เดือน+
8 ดาวิดมักจะพาคนของเขาบุกโจมตีชาวเกชูร์+ ชาวเกอร์ซี และชาวอามาเลข+ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ที่ครอบคลุมตั้งแต่เมืองทีลามไปจนถึงชูร์+ และลงไปไกลถึงประเทศอียิปต์
9 เมื่อดาวิดไปโจมตีเขตแดนของคนเหล่านั้น เขาไม่ไว้ชีวิตใครเลยไม่ว่าผู้ชายหรือผู้หญิง+ แต่ดาวิดยึดเอาแกะ วัว ลา อูฐ และเสื้อผ้า แล้วก็กลับไปหาอาคีช
10 เมื่ออาคีชถามว่า “วันนี้ไปโจมตีที่ไหนมา?” ดาวิดจะตอบว่า “ทางใต้*ของยูดาห์ครับ”+ หรือไม่ก็ “ทางใต้ของเขตแดนพวกเยราเมเอล”+ หรือ “ทางใต้ของเขตแดนพวกเคไนต์”+
11 ดาวิดไม่ไว้ชีวิตใครเลยไม่ว่าชายหรือหญิงเพื่อจะไม่ต้องพามาที่เมืองกัท ดาวิดพูดว่า “จะได้ไม่มีใครไปฟ้องว่าเราทำอะไร” (ดาวิดทำอย่างนี้ตลอดช่วงที่อยู่ในเขตชนบทของฟีลิสเตีย)
12 อาคีชจึงเชื่อดาวิด และคิดในใจว่า ‘พวกอิสราเอลคงเกลียดเขาแล้ว และเขาจะต้องรับใช้เราตลอดไป’
เชิงอรรถ
^ หรือ “เนเกบ”